متن ترانه های لحظات دلتنگی ما

[مهبا]

ما که بهم نمیرسیم حتی توی خواب و خیال

قسمت ما یکی نشد حتی توی فنجون فال

نمی شه این پله ها رو دو تا یکی کرد و رسید

دیوار سنگه بینمون نمی شه دیوار رو ندید

[واران]

رفت و چشمم را برایش خانه کردم برنگشت
بس دعاها از دل دیوانه کردم برنگشت
شب شنیدم زاهدی می گفت او افسانه بود
در وفایش خویش را افسانه کردم برنگشت
زلف هایم را که روزی می ربود از او قرار
تا سحرگاهان برایش شانه کردم برنگشت
تا در آن غربت نسوزد از غم بی همدمی
تا رو پودم را بر او پروانه کردم برنگشت
این من مسجد نشین عاشق سجاده را
مدتی هم ساکن میخانه کردم برنگشت
تا بداند در ره او با کسانم کار نیست
خویش را با دیگران بیگانه کردم برنگشت
عاقبت هم در امید این که برمی گردد او
عالمی را از غمش دیوانه کردم برنگشت...

[آناهیتا الهه آبها]

از خانه بیرون میزنم اما کجا امشب
شاید تو میخواهی مرا در کوچه ها امشب
پشت ستون سایه ها زیر درخت شب
می جویم اما نیستی در هیج جا امشب

ای ماجرای شعر و شب های جنون من
آخر چگونه سر کنم بی ماجرا امشب

هرشب صدای پای تومی آید از هر چیز
حتی ز برگی هم نمی آید صدا امشب
حال سایهای دیدم شبیهت نیست
اما حیف ای کاش میدم به چشمانم خطا امشب
امشب ز پشت ابرها بیرون نیامد ماه
بشکن قرق را ماه من بیرون بیا امشب
گشتم تمام کوچه ها را یک نفس هم نیست
شاید که بخشیدن دنیا را به ما امشب
طاقت نمیارم تو که میدانی از دیشب
باید چه رنجی برده باشم بی تو تا امشب

ای ماجرای شعر و شب های جنون من
آخر چگونه سر کنم بی ماجرا امشب
...

[GolBarg]

باز امشب میان واژه ها انگار

درگیرم

من از این واژه های تلخ و تکراری

دلگیرم

شب رویا و کابوسش

تن تب دار و درمانش

طلوع صبح و بیداری

من و تکرار تنهایی

هوای تازه و نم دار

شکایت های بس غم دار

***************

و تنها واژه ها مرهم دردم هستند

[bigbang]

گل سنگم گل سنگم
چي بگم از دل تنگم
مثه آفتاب اگه برمن نتابي سردمو بي رنگم
همه آهم همه دردم مثه طوفان پره گردم
باد مستم ميپيچم دوره تو ميگردم
مثه بارون اگه برمن نباري خبر از حال من نداري
بي تو پر پر ميشم دو روزه
دله سنگت برام ميسوزه

[yad]

يادته وقتي مي رفتي

دم به دم نگات مي كردم

بغض سنگين توي چشمام

گفتي: صبر كن برمي گردم

يادته قسم مي خورديم

عزيزم بي تو ميميرم

اما حالا كه تو نيستي

من با دلتنگي اسيرم

يادمه وقتي مي گفتم

به خدا نميري از ياد

آه سردي مي كشيدي!

توي قلبم مثل فرياد

اما حالا كه تو نيستي

حال و روز من خرابه

آخر قصه ي عاشق

اشك و ماتم و سرابه

اما حالا كه مي بينم

بي تو دل رنگي نداره

توي آسمون چشمام

غروبا بارون مي باره

مي دوني طاقت ندارم

با غم و غصه اسيرم

زود بيا كه خيلي تنهام

به خدا بي تو ميميرم

[MAHDI]

قدر محبت رو بدون تویِ دنیا کمه
همدم خوب و مهربون تویِ دنیا کمه

حالا که افتاده ای شکسته دل زیر پات
حالا که دیوونه ای میخواد بمیره برات

قدر محبت رو بدون تویِ دنیا کمه
همدم خوب و مهربون تویِ دنیا کمه

از تو چه پنهون کنم می زده ام تا گلو
با دل پیمونه ها از تو کنم گفتگو

هستی و امید من بسته به یک تار مو
این دل دیوونه ام برده زمن آبرو

قدر محبت رو بدون تویِ دنیا کمه
همدم خوب و مهربون تویِ دنیا کمه

[سادات]

موقع رفتنت گلم گریه امونموبرید هزارتاحرف توی دلم امابه لب هام نرسید

اسمون چشای من ازروزی که رفتی نمه چشام همیشه ابری وخیس این دل من پرازغمه

چه انتظارسختیه شبیه یلدامیمونه شب تاسحردلم داره تنهابراتومیخونه

[مهبا]

آنجا که تویی رهگذری نیست مرا

جز دوری تو غمی دگر نیست مرا

خواهم که به جانب تو پرواز کنم

اما جه کنم که بال و پر نیست مرا

[yad]

شیشه ای می شکند!

یک نفر می پرسد چرا شیشه شکست؟

مادر می گوید...شاید این رفع بلاست.

یک نفر زمزمه کرد...باد سرد وحشی مثل یک کودک شیطان آمد.

شیشه ی پنجره را زود شکست.

کاش امشب که دلم مثل آن شیشه ی مغرور شکست، عابری خنده کنان می آمد...

تکه ای از آن را برمی داشت مرهمی بر دل تنگم می شد...

اما امشب دیدم...

هیچ کس هیچ نگفت غصه ام را نشنید...

از خودم می پرسم آیا ارزش قلب من از شیشه ی پنجره هم کمتر است؟

دل من سخت شکست اما، هیچ کس هیچ نگفت و نپرسید چرا ؟