عابدزاده خیلی مرده
من که واقعا فوتبال رو به عشق اون نگاه میکردم
خیلی دوست داشتم که در دوره ناصر حجازی هم من بودم که مقایسه میکردم ایندورو
اما عابدزاده واقعا بتی بود
من همیشه احساس میکردم و میکنم که دروازبان تیم ملی دقیقا مثل اون سربازیه که توی مرزهای کشور داره با دشمنان میجنگه و با حفاظت در دروازه ش در واقع دروازه ی ورود به کشورشو بسته نگه میداره و اجازه ورود به بیگانه رو نمیده دقیقا مصداق مصاف سربازان پاسدار کشور رو برام داشته
هر وقت توپ رو میگرفت و لبخند میزد خوشحال میشدم و احساس غرور میکردم و هروقت دروازه ش باز میشد نگران میشدم و ناراحت
هیچ وقت مبارزه شو در یکی از مسابقه ها که با یکی از تیمای آسیایی شرق بود یادم نمیره که چندین بار به تیرک دروازه برخورد کرد و حتی برای دنده هاش مشکل پیش اومد اما تا آخر بازی وایساد...
بچه که بودم واقعا عابدزاده رو دوست داشتم سر کوچه-مون روی دیوار نوشته شده بود
"عابدزاده سرور بابازاده"
من خیلی بچه بودم نمیفهمدیم یعنی چی و معنی سرور رو نمیدونستم اسم بابازاده رو هم نشنیده بودم فکر میکردم چون هم بابا داره هم زاده !!!! حتما یه فحش خیلی بده !!!! با مکافات فراوان رفتم رنگ و فرچه پیدا کردم رفتم خط خطیش کردم
امیدوارم عابدزاده همیشه سالم و سرحال باشه
حیف که دیگه بعد از اون زمانا دیگه فوتبالی ندیدم که بخوام ببینم....