مشاهیر و بزرگان كرد در عرصه های مختلف

[behnam5555]

حه‌ریق


حه‌ریق یه‌كێكه له شاعیره گه‌وره و خاوه‌ن به‌هره‌كانی كلاسیكی نیوه‌ی دووه‌می سه‌ده‌ی نۆزده‌م و سه‌ره‌تای سه‌ده‌ی بیسته‌م. ناوی ساڵحی كوڕی مه‌لا نه‌سڕوڵڵایه، له ساڵی 1856 له گوندی زێویه‌ی ناوچه‌ی سوورداشی سلێمانی له دایكبووه. زێویه كه‌وتۆته قه‌دپاڵی لای ڕۆژهه‌ڵاتی شاخی پیره‌مه‌گروون. گوندی زێویه له باوه‌شی پیری گه‌وره، پیره‌مه‌گروونی كردگارییه، هه‌تا هه‌تایه زێویه و سلێمانی ده‌پارێزێ.
مه‌لا نه‌سڕوڵڵای باوكی ساڵح له بنجدا خه‌ڵكی ئه‌و ناوچه كورده‌وارییه بووه، كه له ڕۆژگاری مێژوودا سه‌ر به‌ده‌سه‌ڵاتی ئێران بوون. له گوندی كاشته‌ر له دایكبووه، ئه‌م ئاواریییه له‌گه‌ڵ گوندی لۆن كه‌وتوونه‌ته قه‌دپاڵی كێوی شاهۆ، زنجیره‌یێكه له نێوان هه‌ورامانی له‌ۆن و جۆانڕۆ. له باشوره‌وه پاڵی داوه‌ته ماهیده‌شت. مه‌لا نه‌سڕوڵڵا له سه‌ردهمی فه‌قێیه‌تیدا ڕوو ده‌كاته ناوچه‌كانی ده‌وروبه‌ری زێدی ژیانی باب و باپیرانی. له پاشانا كه ده‌گاته پله‌ی مه‌لایی گوندی زێویه ده‌بێته مه‌ڵبه‌ندی ژیانی.
سه‌ره‌تا ساڵح لای باوكی ده‌ستی به‌خوێندن كردووه، به‌رنامه زانستییه‌كانی ئایینی ئیسلام و زمانی عه‌ره‌بی به‌ئه‌نجام گه‌یاندووه، وه‌ك ڕێنووسی خوێندنی حوجره‌ی ئه‌و ڕۆژگارانه له لای هه‌ندێ له مه‌لایانی ئه‌و سه‌رده‌مه خوێندوویه‌تی، به‌شێكی ماوه‌ی سوخته‌یی له مزگه‌و‌‌تی شێخ محه‌مه‌دی به‌رزنجی له سلێمانی بردۆته سه‌ر، له پاشا بۆ فێربوونی هه‌ندێكی دیكه له زانستییه پێویستییه‌كانی مه‌لایه‌تی به‌ره‌و قه‌ره‌داغ كه‌وتۆته ڕێ، ماوه‌یێك له‌وێ خوێندوویه‌تی ئینجا ڕووی كردۆته بیاره و ڕۆژانێك له‌وێ ماوه‌ته‌وه، ئه‌وجا گه‌ڕاوه‌ته‌وه سلێمانی.
ساڵح له ساڵی 1884 چووه بۆ پێنجوێن لای مه‌لا عه‌بدولڕه‌حمانی پێنجوێنی خوێندووویه‌تی، له‌وێوه به‌ره‌و موكریان كه‌وتۆته ڕێ. له ماوه‌ی ژیانی ئه‌و وڵاته‌یدا ئاشنایه‌تی له‌گه‌ڵ شێخ بورهان (شێخ یووسف شه‌مسه‌دین) په‌یدا ده‌كا و له خانه‌قای ئه‌و ده‌مێنێته‌وه و مۆڵه‌تی ڕێگای نه‌قشبه‌ندی له شێخی بورهان وه‌رده‌گرێ. ماوه‌ی ژیانی ساڵح له خانه‌قا وه‌ك سالیكێك بووه. سالیك نابێ ژن بێنێ، به‌ڵام ئه‌و به‌دزی ژنی هێناوه، له‌به‌ر ئه‌وه شێخ له خانه‌قا ده‌ری كردووه.
ته‌نگوچه‌ڵه‌مه له ژیانی ساڵحدا زۆر بووه. جارێكیان به‌هۆنراوه‌یه‌ك یه‌كێ له كوڕه‌كانی شێخ عوسمانی ته‌وێڵه داده‌شۆرێنێ. ئاغا دێیێكه ناوی ئیعلزامولمولك بووه، بۆ ئه‌تك ڕێشی تاشیوه، شاعیر ناچار بووه لای قازی عه‌لی گه‌وره‌ی وڵات شكات بكا، دادگا خه‌ریك بووه ئاغاكه تاوانبار بكا بۆ ئه‌وه‌ی توڵه‌ی حه‌ریق بكاته‌وه. له‌و ماوه‌یه‌ی داوای حه‌ریق له دادگا ده‌بێ، كوڕێكی كورد له گوندی قه‌باغله‌ندی كچێكی ئه‌رمه‌نی هه‌ڵده‌گرێ، باوكی ئه‌و كچه سه‌ر به‌كاربه‌ده‌ستانی ڕووسیا ده‌بێ و كێشه‌كه‌یان ده‌گاته دادگا. ئیتر له‌به‌ر گه‌وره‌یی ئه‌م كێشه‌یه داواكاری حه‌ریقیان له بیر ده‌چێته‌وه. جارێكیا‌ن كابرایێك له حه‌ریق ده‌پرسێ ڕووداوه‌كه‌ی ڕێشه‌كه‌ی گه‌یشته كوێ؟ له وه‌ڵامدا حه‌ریق ده‌ڵێت: "بابه‌لێ ڕیشی من له هینه‌كه‌ی كچه ئه‌رمه‌نیدا ونبوو!"
له‌پاشانا حه‌ریق به‌ئیمام له مزگه‌وتی سه‌ید حه‌سه‌ن، مزگه‌و‌‌تی هه‌ژارانیان پێ ده‌وت، له سابلاغ (مه‌هاباد) دامه‌زرا. وه‌ك مورید و سۆفییێكی شێخی بورهان هه‌موو ژیانی له مه‌هاباد برده سه‌ر، تا له ساڵی 1909 له‌وێ كۆچی دوایی كردووه و له گۆڕستانی مه‌لا جامی نێژراوه. ئێستا جێی گۆڕی شاعیر نه‌ماوه و ئه‌و گۆڕستانه بووه به‌ئاوه‌دانی.
ساڵحی كوڕی نه‌سڕوڵڵای شاعیرمان به‌مه‌لا ساڵح ناوبانگی ده‌ركردووه نازناوی "حه‌ریق"ی بۆ هۆنراوه‌كانی خۆی داناوه، له گه‌لێ جێگه‌ی دیوانیشیدا جگه له "حه‌ریق" "حه‌ریقی"شی به‌كارهێناوه و له نێوه‌ندی مه‌لا و میرزا ڕۆشنبیرانی كورد به‌مه‌لا ساڵحی حه‌ریق ناسراوه.

نموونه‌یه‌ك له هۆنراوه‌كانی حه‌ریق

به‌شی ناسینی نامه‌ردی له‌كه‌سدا مه‌ردی نابینم
له لایێكی كه ڕوو گه‌رمی نه‌بێ دڵ سه‌ردی نابینم

چ ڕوو سپییه‌ك به‌ڕوو سووری له بۆته‌ی ئیمتیحان ده‌رچوو
درۆ ناكه‌م به‌وه‌جه‌ی ڕاستی ڕوو زه‌ردی نابینم

له كه‌ند و ڕه‌ندی عاله‌م قه‌ت مه‌پرسه گه‌ر خیرده‌مه‌ندی
خودا هه‌ڵناگرێ ڕه‌ندم نه‌دیوه كه‌ندی نابینم

له كه‌س وردیم نه‌دیوه تا درشتی بێ نمایان بێ
كه‌سێ بڕوێش ده‌كا و لافی ده‌قیقه وردی نابینم

گه‌لێ كه‌س ده‌ستی چا ده‌ڕوا وه‌كو چا ئابڕووی ڕۆیی
به‌ڵام بۆ دین وه‌كو دنیا به‌ده‌ستوبردی نابینم

ئه‌وه‌ی عاریف بێ ده‌یزانی ئه‌من چم گوتووه لام باشه
ده‌ڵێم زاهید به‌دارا چی ئه‌من وه‌ك به‌ردی نابینم

(حه‌ریق) ده‌ردی گرانه ده‌ردی بێ هاوده‌ردیه
له هاوده‌ردی گه‌ڕاوم حه‌یفێ هیچ هاده‌ردێ نابینم

[behnam5555]

شامی کرماشانی

شاه مراد معروف به شامی کرمانشاهی (زاده1296شمسی درگذشت ۲آذرماه1363شمسی) از شاعران کرمانشاه بود. وی فرزند خدامراد و فانوس بود و در شهر کرمانشاه متولد شد. در سن چهار سالگی در پی بیماری آبله نابینا گردید. شامی کرمانشانی در اوان کودکی پدر و مادر خود را از دست داد و از همان سالها مجبور بود با اتکا به قوت بازوی خود زندگی اش را اداره کند .
شامی نابینا در سالهای نوجوانی با حمایت بزرگان شهر کرمانشاه مانند مرحوم شمس العلما، آقا شمس الدین آل آقا، توانست در مجالس آنها با شاهکارهای خیام و سعدی و حافظ آشنا شود و در کوچه و بازار که خواندن اشعار شاعران محلی رسم بود، ظرایفی در ذهن او می نشست و این تجربه ها طبع سرشار او را به غلیان آورد و شروع به سرودن اشعاری با مضامین غالبا اجتماعی نمود.
شامی بی سواد با چشمانی نا بینا در سرودن اشعار کردی کرمانشاهی تا جایی پیش رفت که او را بنیانگزار سبک ساده در اشعار محلی کرمانشاه می دانند که مبتنی بر منطبق کردن زبان عامیانه با زبان شعری است و شعر او بی آنکه اغلاط عامیانه را درخود مجال ورود بدهد کاملاً به ساختار این سبک وفادار است .
اشعار شامی مملو از صنایع بدیعی است: جناس تام: تا دم مردن دما دم دم له دیدار تو دم تا بزانی دل اسیر چته ترک چون بیژنه
جناس زاید: لوره عطا دیم کُر یار و عطار له بالاخانۀ گرد خستونه خوار
تشبیه مطلق: نعلبکی چون گور قاشق وینۀ لش هر لشی له ناو گوری دراز کش
مراعات نظیر: سینی وت قوری یه نانجیمه مرحوم گورای شابابی دیمه
اشعار شامی از نظر قواعد دستور زبان نیز در خور تحسین است و مسائل ظریف صرفی و نحوی در اشعار او به وفور به چشم می خورد. این شاعر با قریحه در دوم آذر ماه 1363 در سن67 سالگی در پی یک بیماری طولانی در کرمانشاه درگذشت. از شامی کرمانشانی یک دیوان و مجموعه اشعار به چاپ رسیده است.

از لحاظ قواعد دستور زبان نیز چنان بخواهیم برای گویش محلی خود مطلبی تهیه نماییم؛اشعار شامی بهترین سند گویا می‌باشد و مسائل ظریف صرفی و نحوی در اشعار او فراوان وجو د دارد كه قابل بحث و دقت است كه این مختصر را جای آن نیست و همچنین كلیات او یكی از ماخذ امثال وحكم در گویش كردی كرماشانی است.

گر چه در مطلب ذیل قصد قیاس ندارم و حتی تصور آن شاید بعید باشد ؛ زیرا حدیث عرصه سیمرغ و حكایت عرض خویش است، اما وجود یك وجه اشتراك جسمی و ظاهری در بین دو موجود كل و جزء ناخودآگاه تمثیلی منطقی می‌سازد در مطالعه لزومیات ابوالعلا شاعر آزاده عرب كه با اشعاری از این شاعر محتوا و معنایی همسان دارد؛ موجب گردید تا اشعار طرفین را در این بررسی قید نمایم و وجود آن وجه تشابه را عامل این توافق معنایی و محتوایی تلقی كنم .

زیرا شامی شاید تا زمان مرگ حتی نام ابوالعلا را نشنیده باشد .

ابوالعلا:

وای بنی‌الایام یحمد قائل

و من جرب الاقوام اوسعهم ثلبا

) در این دنیا كسی شایسته ستایش نیست هر كسی مردم را بیازماید همه را سزاوار دشنام می‌بیند)

یا:

ماكان فی هذه الدنیا أ خورشد

و لایكون، و لا فی دهر،احسان

) در این دنیا یك نفر حقیقت بین نیست و نخواهد بود زیرا در عالم نیكی وجود ندارد ).

تغیرت‌الاشیاء فی كل موطن

و من لجواد نائلا،بجواد؟



(همه چیز در همه جا دگرگون شد ( آیین مردمی از میان رفته ) جوانمردانی كه به خواهش عجوزان نیازمند پاسخ می‌گفتند كجا شدند?)

شامی:

شرف كشیاد و وژدان جوانمرگ بی

و بی وژدانی حیرانم ولم كه

واروای شرف سوگند دائم

ملول مرگ وژدانم ولم كه

ابوالعلا:

ثوانی ضیف؛ فلم اقره

أوائل من عزمیی ، أوثوانی

) زندگی مانند میهمان ناخوانده‌ای بر من وارد شد ولی در تمام عمر از این مهمان پذیرایی نكردم.)

شامی:

نگرت كس دعوتم،خوم بیم مهمان

و كار خوم پشیمانم ولم كه

ابوالعلا:

ارانی فی ثلاثه

ابوالعلا:

ارانی فی ثلاثهمن سجونی

فلا تسال عن الخبر النبیث

) خود را گرفتار سه زندان می‌بینم از این خبر شو م مپرس)

لفقدی ناظری و لزوم بیتی

و كون النفس فی الجسم الخبیث

)كوری و خانه نشینی و گرفتاری روح را در این تن پلید)

شامی :

ولم كه تا نوی كس پی و دردم

دوسه روزی كه مهمانم ولم كه

ولم كی یا نكی رحمی و حالم

تنم گردیده زندانم ولم كه

همیشه این نكته را به من یاد آور می‌شد كه گر چه شامی در لفظ محلی مخفف شاهمراد است؛اما برای تخلص من كلمه‌ای مناسبتر از این نیست هر چند من به مشتاق وطن دوست نیز شهرت دارم اما شامی به معنی منسوب به زمان شام است و می‌گفت: بیان كننده ظلمت و تاریكی مداوم من است و اگر مطلبی در باره من نوشتید این نكته را به دیگران حتماً بگو.
(شامی)در دوم آذر ما ه سال 1363 در سن 67 سالگی به دنبال یك بیماری طولانی در گذشت و در باغ فردوس شهرمان به خاك سپرده شد و در روز شنبه 63/5/9 در حسینیه‌ی امام حسن عسگری تعزیه‌اش با حضور بستگان ، رفقای هیئت سینه زنی و اهالی محله و كسبه گذر و بدون حضور شاعران ، شعر دوستان، فضلا، محققین،مقامات كشوری و لشكری شهر و ... برگزار گردید و حتی عده‌ای هنوز او را زنده می‌پندارند در صورتی كه زنده است و هرگز نخواهد مرد.

هرگز نمیرد آنكه دلش زنده به عشق

ثبت است بر جریده عالم دوام ما

او رفت در حالی كه نه سبك را می‌شناخت، نه صنایع بدیعی را می‌دانست و كتاب عروضش تسبیح چند دانه‌‌ای او بود و اسمی هم از ابوالعلا نشنید اما آثار و اشعارش تمامی آن چه كه گذشت ، می‌باشد و در زمره‌ی مسافران پیاده و ملح كاروانی است كه در بادیة عربستان شهسوارانی چون ابوالعلای معزی و بشار برد و ... در یونان هومیروس و در اروپا میلتن و در جلگة ایران ؛ رودكی ، شوریده شیرازی و ... را دارد و اینان اعجوبه‌های خلقت بودند كه پس از طی طریق و پرورش صحیح و داشتن و سیله و مربی هر كدام در حد خویش شاید بر میلیون‌ها از بینایان و تحصیلكردگان دیار خویش برتری یافتند و پیشی جستند و شامی و فهیم و رباعی ، روشندلانی كه به نوبت خویش و فی حد ذاته دارای استعدادی بودند و قابلیت ترقی داشتند اما در ویرانه‌ی خود تلف شدند و به قول خود شامی :

من اگر اهل وفایابی وفا بودم گذشت

مدتی مهمان در این محنت سرا بودم گذشت

زاغ بودم در چمن یا بلبل افسرده حال

در گلستان جهان گل یا گیاه بودم گذشت

[behnam5555]

شهرام ناظری

شهرام ناظری درسال 1328 در كرمانشاه ودرخانواده ای اهل موسیقی متولد شد . وی از زمان كودكی مانند اكثر خوانندگان كه صدای خوش
درخانواده شان موروثی بوده صدای خوش را از پدر ومادر خود به ارث می بردو پدرش كه صدای لطیف وخوش داشت

به همراه متن بعضی از ترانه ها کردی و ترجمه فارسی آن و همچنین آدرس دانلود برخی از کاستهای شهرام ناظری
سرگذشت شهرام ناظری
زندگینامه:

شهرام ناظری درسال 1328 در كرمانشاه ودرخانواده ای اهل موسیقی متولد شد . وی از زمان كودكی مانند اكثر خوانندگان كه صدای خوش

درخانواده شان موروثی بوده صدای خوش را از پدر ومادر خود به ارث می بردو پدرش كه صدای لطیف وخوش داشت

واز سبك قدما وخوانندگان آن دیار به خصوص شادروان شیخ داوودی خواننده بزرگ بهره گرفته بود فرزندش

راتحت تعلیم قرار می دهد ناگفته نماند كه قطب این خانواده مرحوم استاد حاجی خان ناظری بوده كه اكثر

موسیقی دانان كرمانشاه را با نت وموسیقی اصیل ایران تعلیم داده وخود از درویش خان وكلنل وزیری بوده است.



پدر شهرام ناظری ضمن آشنایی با گوشه ها و ردیف های آواز ایرانی با سه تار هم آشنایی داشته است

و شهرام در چنین محیطی پرورش می یابد . این محیط مناسب هنری موجب می شود تا وی در سن 9

سالگی اولین برنامه هنری خود را در رادیو كرمانشاه همراه با تار مرحوم درویشی .از نوازندگان معروف كرمانشاه اجرا نماید

وی سپس در سن 11 سالگی در رادیو تلویزیون ایران چند برنامه در جهت آواز ایرانی اجرا نمود و برای پر بارتر

كردن درك موسیقی و ارایه آن ارتباط بیشتری با پسر عمویش علی ناظری و درویش نعمت علی خان

خراباتی كه تاثیر بزرگ و مهمی بر آشنایی او با موسیقی محلی و كردی و درك آن .داشته اند برقرار كرد

وی كه چون همیشه در پی بهره بردن از مكاتب و استادان مختلف بوده در سال 1345 برای بهره

گیری از محضر اساتیدی چون شادروان عبداله خان دوامی - نورعلی خان برومند– عبدالعلی

وزیری – محمود كریمی و . . . مقیم تهران می شود و ضمن بهره گیری از این اساتید سه تار را نزد

استادان احمد عبادی – محمود تاج بخش – جلال ذوالفنون و محمود هاشمی فرا می گیرد . شهرام ناظری به مدت

یكسال در تبریز با نوازندگان و موسیقیدانان آن دیار مانند بیگجه خانی محمود فرنام قیطانچیان كه از شاگردان

اقبال آذر بودند درزمینه موسیقی ایرانی كار می كند. درسال1354 بنابه پیشنهاد نورعلی برومند به

استخدام رادیوتلویزیون در می آید واولین برنامة خودراباگروه شیدا به سرپرستی محمد رضا لطفی با مثنوی مولانا

وترانه ای ازشیخ بهایی اجرا می نماید وپس از آن باگروه عارف به سرپرستی حسین علیزاده وپرویز مشكاتیان

همكاریش را ادامه می دهد.

وی درسال 1355 درنخستین كنكور موسیقی سنتی ایران مقام اول رابه دست می آورد

درسال 1356 همراه باگروه سماعی به سرپرستی اصغر بهاری وحسن ناهید برای اجرای كنسرت در جشنوارة طوس انتخاب می شود . درسال 1358 همراه باگروه چاووش كه خود از اعضای اصلی آن بود در سخترین شرایط صدای موسیقی سنتی واصیل ایران رابه گوش

مردم هنردوست كشور رساند ودرهموار كردن راه و اصالت این موسیقی نقش مهمی داشت .

شهرام ناظری از سال 1357 تا 1360 با تلاش پی گیر وبی وقفه نوارهای چاووش (2) (3) (4) (7) (8) را

باهمكاری گروه چاووش گروه شیدا وگروه عارف به سرپرستی محمد رضا لطفی حسین علیزاده

وپرویز مشكاتیان ونوار مثنوی موسی وشبان راباهمكاری جلال ذوالفنون وبهزا د فروهری .

نوارشعر وعرفان رابا همكاری نوازندگان مركز حفظ واشاعه موسیقی سنتی ایران وگروه مولانا به

سرپرستی جلیل عندلیبی نوار سخن عشق باهمكاری گروه تنبور شمس . مرا عاشق را با همكاری

گروه عارف به سرپرستی پرویز مشكاتیان تهیه كرد.

او از سال 1360 به بعد كم كم فعالیتش را كاهش داد وبه طرق مختلف مشغول تدریس موسیقی وردیفهای آوازی به علاقه مندان گردید . از سال1364

به بعد با همكاری گروههای موسیقی ایرانی كارهای زیبایی را به بازار موسیقی عرفانی واصیل ایرانی عرضه ساخت كه از درخشانترین این اثرها رامی توان

گل صد برگ با همكاری استاد جلال ذوالفنون آتش در نیستان با همكاری استاد جلال ذوالفنون

نواركنسرت اساتید با همكاری گروه استاد فرامرز پایور بی قرار با همكاری گروه جلیل عندلیبی ……… حیرانی

سفر به دیگر سو

شهرام ناظری طی فعالیت هنری خود برای اجرای كنسرتهایی موسیقی اصیل ایرانی وعرفانی سفرهای

بیشماری به كشورهای آسیایی اروپایی وآمریكا داشته است ودر فستیوالهای جهانی نیز حضور به هم رسانیده است .

وی درسالهای اخیر باحضوری بیشتردركنسرتهای داخلی كه با همة زحمات ومشقات اجرای آنها به

دلیل كمبود امكانات وغیره ... مواجه بوده به درخواست علاقه مندان خود جواب مثبت داده است وحضوراو

درجشنوارة موسیقی فجردرسال 1380 به همراهی پسرش حافظ ناظری را شاید بتوان گفت یكی از

مهمترین وقایع دردوران این جشنواره به حساب آورد چنان كه جایزة اول این فستیوال به عنوان بهترین

خوانندة موسیقی سنتی را نصیب خود ساخت.


شهرام ناظری از جشنوارةمهر نیز جایزة مخصوص هیئت داوران را دریافت کرده است.
البوم هایی که از استاد شهرام ناظری در بازار یافت میشود


در لیست زیر اسم تمامی البوم ها موجود نمی باشد

۱ـ شورانگیز حسین علیزاده

۲ـ یادگار دوست کامبیز روشن روان

۳ـ ساقی نامه صوفی نامه ۱ کامبیز روشن روان

۴ـ ساقی نامه صوفی نامه ۲ کامبیز روشن روان

۵ـ لیلی و مجنون فرامرز پایور

۶- کنسرت اساتید موسیقی ایران فرامرز پایور

۷- دل شیدا فرامرز پایور

۸ـ گل صدبرگ جلال ذوالفنون

۹- آتش در نیستان جلال ذوالفنون

۱۰ـ مثنوی موسی شبان جلال ذوالفنون

۱۱ـ صدای سخن عشق علی ناظری

۱۲ـ حیرانی کیخسرو پور ناظری

۱۳ـ مهتاب رو کیخسرو پور ناظری

۱۴ـ آواز اساطیر علیرضا فیض بشی پور

۱۵ـ چاووش 2_ 3_4_7_8 گروه چاووش

۱۶ـ بی قرار جلیل عندلیبی

۱۷ـ کیش مهر جلیل عندلیبی

۱۸ـ لاله بهار پرویز مشکاتیان

۱۹ـ کاروان شهید پرویز مشکاتیان

۲۰ـ کنسرت ۷۷ گروه کامکار

۲۱ـ کنسرت کامکار گروه کامکار

۲۲ـ در گلستان هوشنگ کامکار

۲۳ـ بشنو از نی فریدون شهبازیان

۲۴ـ کنسرتی دیگر داریوش طلایی

۲۵ـ سفر به دیگر سو کیهان کلهر و حمید متبسم

۲۶ـ ساز نو اواز نو حمید متبسم

۲۷ـ چشم به راه عطا جنگوک

۲۸ـ غم زیبا مسعود شناسا

۲۹ـ شعر وعرفان

۳۰ـ نجوا

۳۱ـ بهاران آبیدر

۳۲ـ زمستان

۳۳ـ سخن تازه
متن ترانه
شاهنامه به زبان کردی
-----------------

ده رمانِ زامان، دَرده گه یْ کاریم(درمان دردهای زخم کاریم)

هامْ رازِ نالَه یْ ، شُوان بی داریم(همراز ناله شبهای بیداریم)

راحَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم(آرامش جان محنت بار من)

مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم(تسکین دل پر ز خار من)

آیْ را حَتی جَستی مِیْنَتْ بارَگَم(آرامش جان محنت بار من)

مَرحمِ سینه یْ پِر ژِه خارَگم(تسکین دل پر ز خار من)

کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی (کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)

خیال دُ وِیْ تُاو نیشْتَنِ وَ جَرْگَم (فکر وخیال تو ناگهانی بر دل من نشست)

وَه دوریتْ قَسَمْ ، رازیمُ وَ مَرْگَم(به دوریت قسم به مرد نم راضیم)

هی چه مانمَ رﻳﮊاوْ، روخسارَم زرْدَه ن له داخِ یارانْ پیرانِمُ کَردَنْ(چشمانم مانند ریجاب است"نام رودی در یکی از مناطق کرمانشاه" رخسارم زرد است غم یاران پیرم کرده است)

آیْ شَرطِِمْ شَرطیوَنْ، مَجْنونْ شَرط کَردَ ن (عهد من همان عهدیست که مجنون بسته)

لِیْلِی مِن تونی تا وِ رویِ مَردَنْ(لیلی من تو هستی تا زمان مردن)

کُوا لِیْلی، نیا لِیْلی، چیا لِیْلی (کجاست لیلی، لیلی نیست، لیلی رفته)
ترانه روسم ( روسم)
وَ یاد ا و روﮊَه تا ج وَ زال سَنیْ(به یاد ا ن روزی که تاج را ازدست زال گرفتی)

گِلیمْ پوشْ کِردی، پوسِ بورْ کَنی (لباسی مانند گلیم پوشیدی و پوست ببر را دراوردی )

فِدایْ ناوِدْ بامْ صاحِبْ زورُ و رَخْشْ، بورِ بیَنْدیش شیرِ دِلْ نَلَخْشْ روسَم(ای صاحب زور و رخش شیر شجاع و ببر نترس فدای اسمت شود)

فِدایْ ناوِدْ بامْ صاحِبْ زورُ و رَخْشْ، بورِ بیَنْدیش شیرِ دِلْ نَلَخْشْ (ای صاحب زور و رخش شیر شجاع و ببر نترس فدای اسمت شود)

پوسِ بورِ رَزْمْ بپوشَ نَوَرْ(لباس رزمی را که از جنس پوست ببر است بپوش)

ران بِنْیَهْ رِکاوْ رَخْشِ تَکاوَر(پایت را در رکاب رخش تکاور بگذار )

اَشْکَبوسْ راگِیْ مِیدانْ کَرْدَنْ بَر(اشکبوس راه میدان را در پیش گرفت)

وَسوزْ مَپِرْ سُ هَوایْ پیلَهْ تَنْ(با تمام وجود همرزم خود را جستجو می کند)

روسم

اَشْکَبوسْ راگِیْ مِیدانْ کَرْدَنْ بَر(اشکبوس راه میدان را در پیش گرفت)

وَسوزْ مَپِرْ سُ هَوایْ پیلَهْ تَنْ(با تمام وجود همرزم خود را جستجو می کند)

روسم

روسَمْ وِه رِزِهْ نَخاوْ

وِه رِزِهْ نَخاوْ کِیْ وَخْتِ خاوَهْ(رستم بلند شو نخواب الان کی وقت خوابیدن است)

وِه رِزِهْ نَخاوْ کِیْ وَخْتِ خاوَهْ(رستم بلند شو نخواب الان کی وقت خوابیدن است)

وَخْتِ دارُ وداینْ اَفراسیاوَه ن (وقت به دار کشیدن افراسیاب است)

روسم

وَخْتِ دارُ وداینْ اَفراسیاوَه ن (وقت به دار کشیدن افراسیاب است)

سِپاهیْ بورِزجانْ کََردی سَرْ نگونْ (سپاه برازجان را سرنگون کردی )

زنون جادو قَلْتانی وَ خون (زنون جادوگر را در خون غلتاندی)

سیه خورشه زَنگی شای تَرْزین سُوار وِه شُو وسپاسانش کَردی تارُ ومار (شبانه سپاه خورشه زنگی که سوار کار خوبی بود را تار ومار کردی )

روسم

سیه خورشه زَنگی شای تَرْزین سُوار وِه شُو وسپاسانش کَردی تارُ ومار (شبانه سپاه خورشه زنگی که سوار کار خوبی بود را تار ومار کردی )

لَسَرْ تا وَه پا سیا بَرْگِمِهْ (سر تا پا سیاه پوشیدم)

لَسَرْ تا وَه پا سیا بَرْگِمِهْ (سر تا پا سیاه پوشیدم)

بی دوس قِرْچَهْ قِرْچْ ریشِیْ جَرْگُمِهْ(در فراق دوست ریشه دلم در حال سوختن است)

لَهْ تاوِ دوریتْ دِل بی قَرا ره ن(دلم به خاطر دوریت بیقراره)

بینایی دیدِ م جَهْ خَفَهْ تْ تارِه ن(از غم دوریت چشمانم تار شده)

بینایی دیدِ م جَهْ خَفَهْ تْ تارِه ن(از غم دوریت چشمانم تار شده)

روسَم وَه فدای رَخْشِ گُلْگونِتْ(رستم فدای رخش گلگونت شوم)

…

ایرانی تَه نیا وه توش هَن اومید (ایرانی فقط به تو امید داره)

جای ئومیدشان مه که نا ئومید(امیدشان را نا امید نکن)

.
ترانه چاه بیژن :

آیْ ، اَرﮊَنْگ کیشَکْچی، ویمْ چانِشینِمْ خَلاصیمْ وَدِسْ لِیْلی ، لِیْلی ، لِیْلی ، لِیْلی
رُوسَمْ مَوینِمْ یار اِیْ یار، یار اِیْ یار(ارﮊنگ نگهبان ومن درون چاه اسیرم ونجات خود را در دستان رستم می بینم)

مَگَرْ هَمْ روسَمْ بَرا رومْ لَبَنْ بَرْچیمْ لَتَلَسْ لِیْلی ، لِیْلی ، لِیْلی ، لِیْلی
دیوانِ پور فَنْ یار اِیْ یار، یار اِیْ یار(مگر دوباره رستم مرا از بند بیرون بیاورد واز دست دیوههای حیله گر رها سازد)
...
سِتارِیْ اَبرَنْگْ هاوردم شارِمْ شو (ستاره ابرنگ مرا امشب به شهر اورد )
سِتارِیْ اَبرَنْگْ هاوردم شارِمْ شو (ستاره ابرنگ مرا امشب به شهر اورد )
سِتارِیْ اَبرَنْگْ
مِنیچْ راگُزَرْ بی داوا و جَنْگْ یا وا مه و حُوضور وینِیْ لالِ لَنگْ(من هم مانند یک ادم کر ولال بدون بحث خدمت شما رسیدم)
یا وا مه و حُوضور وینِیْ لالِ لَنگْ(من هم مانند یک ادم کر ولال بدون بحث خدمت شما رسیدم)
سِتارِیْ اَبرَنْگْ هاوردم شارِمْ شو (ستاره ابرنگ مرا امشب به شهر اورد )
سِتارِیْ اَبرَنْگْ هاوردم شارِمْ شو (ستاره ابرنگ مرا امشب به شهر اورد )
سِتارِیْ اَبرَنْگْ
مِنیچْ راگُزَرْ بی داوا و جَنْگْ یا وا مه و حُوضور وینِیْ لالِ لَنگْ(من هم مانند یک ادم کر ولال بدون بحث خدمت شما رسیدم)
یا وا مه و حُوضور وینِیْ لالِ لَنگْ(من هم مانند یک ادم کر ولال بدون بحث خدمت شما رسیدم)
هَرْ وَقْتْ مَشْنَوَمْ مِنْ وَه گوشم دَنگْ تانِهْ مَوینِم مِنْ لَه چایْ اَرﮊَنگ (هر وقت من صدایی را میشنوم این صدای طعنه های چاه ارﮊنگ است)
آیْ ، اَرﮊَنْگ کیشَکْچی، ویمْ چانِشینِمْ خَلاصیمْ وَدِسْ رُوسَمْ مَوینِم لِیْلی ، لِیْلی ، لِیْلی ، لِیْلی
...
مَگَرْ هَمْ روسَمْ بَرا رومْ لَبَنْ بَرْچیمْ لَتَلَسْ دیوانِ پور فَنْ

[behnam5555]

بیسارانی و شعر او ( 1053-1114ه-ق)

کودکی او در روستای بیساران که از توابع ژاوه رود است سپری شده است. روستایی با طبیعتی زیبا و کوه های سرسبز و خرم که پیرامون آنرا درخت های بلوط گرفته است و بخشی از جوانی او هم در آن بهشت یعنی بیساران گذشته است. درباره ی کودکی او که چگونه گذشته است چیزی نمی دانیم و آثار او هم دراین باب ساکت است و از تذکره ها هم چیزی به دست نمی آید. این درست است که اشعار او درمیان مردم رایج است و همه به آن عشق می ورزند اما دراین اشعار نشانه ای از دوران کودکی او وجود ندارد. وی به سال ۱۰۵۳ ه-ق در این روستای مینو نشان پا به عرصه ی وجود گذاشت و نامش ملا مصطفی ابن ملا قطب الدین بیسارانی است و تخلص خود را از نام روستای خود گرفت و در کودکی در خدمت پدرش به تحصیل مقدمات علوم پرداخت و در جوانی به قریه پایگلان رفت و در مجلس درس حاج ملا احمد پایگلانی حضور می یافت و در اندک مدت استعداد کم نظیر خود را در فرا گرفتن مسائل علمی ظلهر ساخت و پس از آن سفر های بسیار کرد از آن جمله مدتی در نودشه و دیر گاهی در سنندج ماندگار شد و در خدمت عالمان دین چندین سال فقه و تفسیر قرآن و حکمت خواند تا به اخذ افتائو اجتهاد نایل آمد و سپس به زادگاه خود بازگشت و مابقی عمر را به کار کشاورزی و دامداری و تدریس و وعظ و ارشاد مردم به سر برد تا به سال ۱۱۱۴ ه-ق جان به جان آفرین سپرد.

بیسارانی پدر شعر رومانتیک کوردی

بیسارانی یک شاعر رمانتیک است و اشعار او بسیار شیوا و دلنشین و ساده و روان است و بیشتر آن در وصف معشوق و طبیعت و مسائل اجتماعی است و در آن تنوع وجود دارد و پیروی از احساس و خیال پردازی و سفرهای رویائی و قبول مشکلات در اشعار او موج می زند و چنانچه می دانیم شعر رومانتیک در قرن نوزدهم میلادی پدید آمده است و رمانتیک به زمانی اطلاق می شود که شاعران توانستند از زیر نفوذ ادبیات فرانسه به در آیند وادبیات این عصر متمایل به نمایش حقیقت خارجی مسائل گردید و آنان طرفدار زیبائی و سادگی بیان بودند که قواعد کلاسیک آنها را فراموش می کرد و خاصه ی اصلی آنان عبارت بود از رجحان احساس و تخیل بر استدلال و تعقل. در صورتی که بیسارانی قبل از بوجود آمدن این مکتب اشعار خود را سروده است چنانکه در صحفه ۸۶ دیوان خود بیان می کند.

بیسارانی و پند و اندرز های او

سخنان بیسارانی سراسر درس زندگی - تلاش - ستایش خداوند - وصف طبیعت - عشق و پند و اندرز است و دیوان او همه ی این ها را اثبات می کند :
‌حه‌ق ڕاگه‌ی ڕاسه‌ن فه‌نوازی نیــــــــه‌ن
حه‌ق جه‌ فه‌ن بازان هیچ رازی نیـــــــه‌ن
حه‌ق وه‌ حیسابات پاره‌ و پوڵ نیـــــــــه‌ن
لاش به‌نده‌ی دووڕه‌نگ هیچ قه‌بوڵ نیه‌ن
ڕاگه‌ی حه‌قێقه‌ت بگێـــــــــره‌ نه‌ ده‌سـت
بشۆ نه‌ مه‌یدان بێ پیاڵه‌ی مــــــــه‌ست
نۆطق نه‌زانــــیت به‌ره‌ش به‌ قـــه‌فـــه‌س
ڕاز پــه‌نـــهانیت مــــه‌واچـــــه‌ به‌ کـــه‌س

بیسارانی و سروده های او در وصف خداشناسی

در دیوان بیسارانی شعر های فراوانی در باب خدا شناسی به چشم می خورد. خداشناسی بیسارانی خدا شناسی واقعی است و به عقیده ی وی کسی که در این دنیا خدای یگانه و بی همتا را می خواهد باید بسیاری از کارهای بیهوده را کنار بگذارد و بسیاری از خستگی ها و سختی ها را تحمل کند تا به هدفش برسد:

شیرین شه‌رم نیه‌ن شیرین شه‌رم نیه‌ن
شیرین په‌ی خاسان شه‌رت هه‌ن شه‌رم نیه‌ن
په‌ی چێش مه‌واچان حجاب خاس نیه‌ن
جه‌ ئافتاو خاسته‌ر که‌سێ کێ دیه‌ن
ئه‌گه‌ر په‌ی خاسان حجاب خاس مه‌بی
ئافتاب و مه‌هتاب که‌سێ نمه‌دی
که‌سێ وێنه‌ی تۆ شه‌م بۆ جه‌مینش
لازم په‌روانان میان وه‌ دینش
ئێمه‌یچ په‌روانه‌ی شه‌م شناسانیم
په‌ڕو باڵ سفته‌ی دین خاسانیم
میلله‌ت پاک دین پێغه‌مبه‌رانیم
نه‌ک جه‌ طایفه‌ی که‌م نه‌زه‌‌رانیم
بنمانه‌ جه‌مین نوور پاکته‌ن
ئه‌ر تۆ پاکه‌نی جه‌ کێ باکته‌ن

تاثیر ماموستا بیسارانی بر روی مولوی کوردو دیگر شاعران کوردستان

مولوی یکی از شاعران رومانتیک ادب کوردی می باشد که بیشترین ارتباط را با موج شعر دوران خود داشته است و با بسیاری از شاعران زمان خود مانند: بلبل-ملا عبدالله داخی-شیخ عزیز و شیخ عبدالرحمان جانوره ای-شیخ یوسف نوسمه ای-محروم وبسیاری دیگر ارتباط داشته است. همچنین در دیوانش آشکار می شود که از بسیاری از شاعران قبل از خود هم آگاه بوده است. مانند: مولانا خالد نقشبندی-ولی دیوانه و بیسارانی. آنچه که در اینجا جای بحث و گفت و گو دارد بیسارانی است چرا که بیشترین تاثیر را بر روی مولوی داشته است و این گواه بر بزرگی و والا مقامی بیسارانی می باشد و مطمئنا مولوی زیاده روی نکرده است که به بیسارانی لقب سه ودائی کامڵ را داده است. کامڵ در زبان عرفان به معنای رهبر و راهنمائی است که مرتبه و مقام خدا پرستی او بسیار بلند باشد که هر کس دست به دامان او شود همه بزم و رزم دنیا را کنار می گذارد و به حق نزدیک می شود. مولوی همراه این مرتبه ای که برای بیسارانی گذاشته است و او را در این مقام می بیند بیتی از شعر بیسارانی را با قصیده ی خود قفل کرده است:

های ره حمه ت ئه و قه بر سه ودایی کامڵ
سه ر مه شق مه ینه ت بێساران مه‌ نزڵ
"یانه ویرانی هه ر وه من ئامان"
"مه تاوو گیرته ی که سیوته‌ر دامان"

مولوی در بسیاری دیگر از شعرهای خود از شعرهای بیسارانی بهره برده است مانند شعر زیر:

موطریب بۆ وه داد دلگیریمه وه
پیری ها ئاما وه پیریمه وه
نه وات وێرانه ی دڵ که رۆ ئاوا
چه نی به سته ی فه رد بێساران ماوا

در اینجا نیز مولوی آواز شعر های بیسارانی را با صدای آن موطرب همتا میکند و این سه بیت را میاورد:

ئینه گرد جه وه خت نادانیم بیه ن
فه صڵی سه ر مه ستی و جه وانیم بیه ن
ئیسه ها جه گشت په شیمانیم به رد
واده ی پیریمه ن جوانیم ویه رد
کۆچ دوایمه ن یاوانم نۆبه
نۆبه ی تۆبه مه ن که ره م دار تۆبه

مولوی در شعر زیر که در پاسخ یکی از نامه های شیخ عزیز جانوره ای نوشته است باری دیگر پنجه ارادت را بر سر بیسارانی گذاشته است:

بێسارانیه ن نه تۆی فه ردمه ن
"خه م چه نی خه مان زوو مبۆ ساکن"

همچنین در شعری دیگر که در پاسخ نامه ی شیخ سراج الدین نوشته است دو بیت دیگر از شعر های بیسارانی را به کار برده است که همان دو بیت را شیخ همراه با نامه برای مولوی فرستاده است:
"
یا کا غه ز بریان یا مه ڵا مه رده ن"
"یا خۆ عارته‌ن دۆس وه یاد که رده ن"
"غه مگین مه نیشه غه م بده ر وه باد"
"فه له ک نمازۆ که س وه خاتر شاد"

این ها نمونه هائی بودن که والا بودن ارزش و اعتبار بیسارانی نزد مولوی را آشکار میکند و این نشانه ی توانایی بیسارانی در قلمرو شعر می باشد. اما تاثیر بیسارانی فقط بر روی روح و روان و شعر های مولوی نبوده است بلکه بر روی بسیاری از شاعران دیگر مانند: پیره‌ مێرد و مستوره ی اردلان نیز تاثیر گذار بوده است اما ما مولوی را برای نمونه بیان کردیم چون از آنها نامدار تر می

ساده زیستی بیسارانی و رابطه او باطبیعت

بیسارانی چنانچه گویند مزرعه ای داشت و چند گوسفندی که با آنها امرار معاش می کرد و در گوشه ی آرام خانه ی خود آسایش خاطر را داشت و از زندگی ساده ی خود لذت می برد و اوقات فراغت را هم به سرودن شعر می پرداخت . با وجود فتنه هایی که در آن زمان روی می داد ناچار غالبا در منطقه خود اورامان می ماند و چون در جوانی از علم مدرسه ها بهره برده بود به ادعای خود هم از منقول بهره داشت و هم از معقول بی نصیب نبود. هنگامی که پدرش فوت کرد وی سی و پنج ساله بود و در شعر و هنر در دیار خود بیساران آوازه بلند داشت و مردم اشعارش را حفظ می کردند و از آن لذت می بردند. شاعر با شور و هیجان زیبایی های بهار را در اشعارش توصیف می کند و روح حساس او در برخورد با این زیایی ها به هیجان می آید و آوای پرندگان گوناگون او را به یاد نغمه های خنیا گران می اندازد و بانگ کبک و آوای فاخته مانند صدای نی چوپانان کورد در گوش او طنین می افکند و صدای اردک و مرغابی او را به یاد طنبور می اندازد و رنگ سبزه ها و بدایع رنگین کمان در شعر او جلوه گر می شود اما زیبائی گل ها بیشتر از همه ذوق او را تحریک می کند چنانچه در صحفه ۴۱ دیوان خود بیان می کند.

بیسارانی و اشعار او در رابطه با مسائلاجتماعی

بیسارانی در اشعارش به مسائل اجتماعی نیز اشاره می کند از جمله در یکی از غزلیاتش مسائل غریبی و آوارگی را پیش می کشد و می گوید: قلب غریبان مانند برگ گل نازک است و باید آن را حفظ کرد وغریبان را نباید آزرد و آنها را باید نوازش کرد تا خداوند از چنین کسانی راضی باشد چنانکه در صحفه ۸۱ دیوان خود بیان می کند.

دیوان بیسارانی

دیوان بیسارانی شامل غزلیات و قصاید و قطعات عرفانی است و او در برخی از اشعارش عشق و الوهیت را در قالب می و باده نشان می دهد و طبیعت را نیز ماهرانه توصیف کرده است و شعر او به حدی ساده و روان است که همه آنرا می فهمند و نیازی به شرح و تفسیر ندارد و این از خصایص شعر رمانتیک است. بدین گونه بیسارانی شاعر طبیعت و شاعر عشق و زندگی هم هست و اشعار او نغمه ای است نا تمام که خواننده در مطالعه آن خود را با کودکی می بیند که از سر عشق این نغمه را می خواند و چنانچه شنیده ام رساله ی دیگری به نام عقیده نامه دارد که در آن درباره عذاب قبر و قیامت صحبت کرده که متاسفانه تاکنون یافته نشده است.

[behnam5555]

امید كردستانی
امید كردستانی در پیرانشهر ( آذر بایجان غربی ) به دنیا آمد و هنگامی كه 14 ساله بود بعد از از دست دادن پدرش به امریكا مهاجرت كرد .

امید كردستانی،در بهار سال ۱۹۹۹ از کمپانی NetScape به پرسنل ۱۱ نفره کارمندان گوگل پیوست و مدیر ارشد بازاریابی و توسعه بین المللی گوگل شد. امید که در حال حاضر معاون ارشد رئیس گوگل است در زمینه ارایه خدمات جهانی خرید و فروش كالا، سود فراوانی را نصیب بخش خصوصی این سایت اینترنتی كرده است.
هفته نام تایم در سال ۲۰۰۴ از قول لورا لاک ، نویسنده این مجله نوشت : تلاش های مهندس کردستانی ، بزرگترین سایت جستجوگر دنیا را به داغ ترین بازار تبلیغاتی شبكه ای تبدیل كرده كه فقط در ظرف ۱۸ ماه توانسته است از بیش از ۱۰۰ هزار آگهی كننده تبلیغاتی سبقت بگیرد. طبق محاسبات تحلیل گران، مالیات بر درآمد حاصل از این آگهی های تبلیغاتی ، یك میلیارد دلار سود مالی نصیب گوگل خواهد كرد. گفتنی است امید کردستانی فوق لیسانس MBA (مدیریت اجرایی تجاری) دارد و از مغزهای ارشد گوگل به شمار می آید.
امید كردستانى، معاون رییس فروش و توسعه تجارىگوگل:
امید كردستانى بیش از 12 سال سابقه در سرمایه گذارى و مصرف تكنولوژى سطح بالا، به همراه نقش كلیدى در بخش پیشگام اینترنت شركت Netscape Communications را داراست. ایشان به عنوان معاون رییس فروش و توسعه تجارى در شركت Netscape باعث شد تا این شركت در یك سال 88 میلیون دلار و 200 میلیون دلار را در 18 ماه فقط از وب سایت خود حاصل نماید.
كردستانى به شركت Netscape به عنوان مسیول فروشهاى OEM ملحق شد در حالى كه ایشان مسیولیتهایى را در شركتهایى مانند Citibank، AOL، Amazon، Intuit، Travelocity، Intel، @Home، eBay، و Ecite را داشت. پیش از Netscape نیز ایشان به عنوان مدیر تبلیغات و بازاریابى در شركتهاى 3DO Company، Go Corporation و HP را داشت.
كردستانى یك مدرك MBA را نیز از دانشگاه Standford و لیسانس مهندسى خود را نیز از دانشگاه San Jose Stat دریافت كرده است.
یك آغاز برای امید کردستانی در زندگی
کردستانی که حالا ۴۵ ساله است همیشه از خودنمایی در رسانه ها خودداری کرده و در پس پرده امپراطوری گوگل بوده: در سن ۱۴ سالگی ، چند سال پس از فوت پدرش بخاطر سرطان، از ایران به شهر سن خوزه در ایالت کالیفرنیای امریکا مهاجرت کرد و مهندسی برق را از دانشگاه دولتی سن خوزه، و فوق لیسانس مدیریت بازرگانی را از دانشگاه استانفورد امریکا، جاییکه که بنیانگذاران گوگل و یاهو درس می خواندند، گرفت. خووقتی به گوگل آمد دوازدهمین کارمند گوگل شد.
دوازدهمین کارمند گوگل
وقتی به گوگل آمد دوازدهمین کارمند گوگل شد. صاحبکار سابقش در NetScape ، آقای مایک هومر، می گوید که کار و اموزش سخت در NetScape به موفقیت کردستانی در گوگل کمک بسیار کرد. وقتی در NetScape بود توانست تنها در عرض ۱۸ ماه فروش فصلی (سه ماهه) این کمپانی را از ۲۰ میلیون به ۵۵ میلیون دلار برسان.
خودش همیشه می‌گوید که خوش‌بینی و امیدواری به آینده ، که از خصلت های مهاجرین است، نقش موثری در موفقیت شغلی اش داشته است.
استخدام کردستانی درگوگل
مصاحبه شغلی کردستانی در گوگل برای تصدی شغل مدیر فروش و توسعه، حول یک میز پینگ پنگ در یک اتاق کنفرانس و توسط سرگی برین (یکی از دو بنیانگزار گوگل) انجام شد: ابتدا سرگی سوالاتی از امید کرد و سپس با اعتراف به عجز و ناتوانی در انجام مصاحبه با یک آدم پروفشنال (یعنی امید ) ، تمامی پرسنل ۱۱ نفره اش را که همگی مهندس بودند به میز فراخواند و خلاصه آنها تا پنج ساعت امید را سوال باران کردند ،و در پایان، امید همگی را به صرف شام در رستورانی برد و در انجا بود که استخدام شد.
کردستانی شیک پوش و عجیب غریب

کردستانی را در گوگل بخاطر طرز لباس پوشیدن رسمی و در آغوش گرفتن همکاران و رئیس‌هایش می شناسند. او نیمی از ساعات کارش را در مسافرت و بیرون است یکبار هم که با خانم شریل سندبرگ (معاون فروش و خدمات آنلاین گوگل) در آلمان بودند و شریل در صندلی جلو در خواب بود وقتی چشمانش را باز کرد امید را پشت فرمان با گوشی موبایل بر گوش و لپ تاپ بر زانو و در حال رانندگی با ۱۵۰ کیلومتر در ساعت دید. امید به آرامی به شریل گفت دارم تلفن مهمی را جواب میدم.
دیپلماسی امید کردستانی

کردستانی را در گوگل بعنوان یک دیپلمات هم می شناسند: در فضای استرس آلود و شتابنده چنین شرکتی تقریبا هر روزه در اتاق مدیران ارشد جر و بحث های شدیدی در می گیرد و امید همیشه میانجی و قاضی است. برای امثال گوگل، وجود چنین خصلت هایی در یک کارمند ، در لحظات بحرانی بسیار ارزشمند و حساس است. شعار همیشگی کردستانی: ایجاد رابطه، اعتمادسازی، انجام وعده و قول ها ، و نهایتا پولدارتر کردن سهامداران و شرکا است .
نگرش امید
وقتی هم کردستانی می خواهد کسی را استخدام یا با او همکاری کند یک نوع airport test از او می گیرد: منظورش این است که اگر من و این شخص در یک فرودگاه مجبور به توقف چند ساعته بشویم من دوست دارم که هم از این چند ساعت عمرم لذت ببرم و هم صحبتهای روشنفکرانه و خوبی با هم داشته باشیم . از خودم می پرسم که آیا این آدم دارای یک چنین خصوصیاتی هست یا نه؟
تئوری های امید کردستانی
کردستانی حتی وقتی که یک خانه ۱۶ هزار فوت مربعی در منظقه atherton به قیمت تقریبا ۱۸ میلیون دلار خرید، هم، بر ارزش زمین‌های آن منطقه تاثیر گذاشت و نرخ ها بالا رفت . او تئوری حراج - auction theory - و تمرکز بر نیازهای مشخص هر صاحب آگهی را - از مثلا یک لوله کش ساده تا بزرگترین اگهی دهندگان بین المللی- به گوگل تزریق کرده و اگر خیلی ها سرگی برین و لری پیج را بنیانگذاران گوگلبدانند باید امید کردستانی را بنیانگذار مالی-بیزینسی business founder گوگل بدانیم . بعنوان دوازدهمین کارمند گوگل شروع بکار کرد و فروش آن را از تقریبا صفر به سه میلیارد دلار رساند.
موفقیت امیدکردستانی در گوگل

کردستانی در اولین نگاه به گوگل فهمید که ترافیک زیاد این سایت مهمترین دارایی آن است . از این ترافیک استفاده کرد و آگهی های تکی و کوچکی که یکی یکی با کردیت کارتهای کوچک به گوگل پرداخت می شدند را به میلیونها دلار رساند طوریکه امروزه ۹۹ درصد درآمد گوگل از همین آگهی ها است . بتدریج همکاران سابقش در NetScape را هم به همکاری در گوگل طلبید. با صاحبان آگهی های NetScape هم تماس گرفت و به آنها گفت بیایید یک آگهی ۳-۵ هزار دلاری کوچک در گوگل بزارید و امتحان کنید ببینید خوشتون میاد یا نه … ضرری هم نداره … آنها هم پذیرفتند و بتدریج با نتایج بسیار خوبی که از کلیکهای میلیونی کاربران گوگل گرفتند اکثرا مشتری پروپاقرص گوگل شدند .
کردستانی امروزه، در دنیای میلیارد دلاری رقابت تبلیغات تلویزیونی، نه تنها با صاحبان کوچک آگهی ، بلکه با انواع آژانس‌های بازاریابی/تبلیغاتی که برای مشتریان خود حسابی چانه می‌زنند هم قرارداد می نویسد. در باره نخستین ملاقاتش با لری و سرگی، می‌گوید که احساس کردم که این دو آدم اعتماد به نفس، عزم و اراده و ایده های بلندپروازانه بسیاری دارند و حتی اگر بجای اینترنت، می خواستند مثلا بیزینس لحاف فروشی هم باز کنند باز هم موفق می شدند . اینگونه بود که به تیم آنها پیوستم.

[behnam5555]

ابراهیم یونسی



- ابراهیم یونسی، نخستین استاندار كردستان ایران، پس از انقلاب 57 و در دولت بازرگان، آخرین كارهای ترجمه "هنرنمایشنامه نویسی”، اثر " برنارد گربانیه" را پیش می برد و انتظار می رود بزودی این كتاب منتشر شود. ابراهیم یونسی كه از افسران بازمانده شبكه نظامی حزب توده ایران در سالهای پیش از كودتای 28 مرداد است و پس از كودتا نیز سالها در زندان كودتا ماند، “هنر داستان‌نویسی” را درزندان ترجمه و پس از بیرون آمدن از زندان آن را منتشر كرد. این كتاب تاكنون به چاپ هشتم رسیده است و همچنان یكی از منابع مهم آموزش داستان‌نویسی درایران است. “هنر داستان‌نویسی”در سال 1341 به چاپ رسید. یونسی چند سالی است كه هشتاد سالگی را پشت سر گذاشته است كتاب دیگری را نیز آماده چاپ دارد، كه رُمانی است بنام ”اگر بیل استریت زبان داشت” نوشته جیمز بالدوین - نویسنده سیاهپوست آمریكایی - . این رُمان شرحی است در باره زندان های امریكا. یونسی از افسرانی بود كه پس از كودتا محكوم به اعدام شده بود و تنها بدلیل آنكه یك پای خود را در ارتش از دست داده بود یك درجه تخفیف گرفت و به حبس ابد محكوم شد

از یونسی رُمان “شكفتن باغ” و همچنین گزارش های دوران خبرنگاری تروتسكی در بالكان نیز بزودی از سوی انتشارات معین و خوارزمی منتشر خواهد شد

یونسی متولد شهر بانه‌ و از جمله كردهای ایران است كه عمیقا به كار فرهنگی در میان كردها ایمان دارد و در راه احقاق حقوق كردهای ایران نیز در تمام دهه های گذشته زندگی خود كوشیده است. او اكنون مدتی است كه تقاضای تاسیس “نهضت ملی كرد” به وزارت ارشاد داده اما هنوز به او پاسخی داده نشده است

یونسی، پیرانه سرخاطرات خویش را نیز با عنوان‌ “زمستان بی‌بهار“ منتشر كرده است


نوشته‌ها



یک . دلداده‌ها
دو . رویا به‌ رویا
سه‌ . ز
چهار . مادرم دو بار گریست
چهار . کج کلاه و کولی
پنج . گورستان غریبان
شش - زمستان بی‌بهار
هفت - شکفتن در باغ
هشت - دادا شیرین
نه‌ - اندوه شب بی پایان
ده‌ - دعا برای آرمن
یازده‌ - هنر داستان نویسی
ترجمه‌
یک - آرزوهای بزرگ - چارلز دیکنز
دو - ادبیات آفریقا
سه‌ - تاریخ ادبیات یونان - رز هربرت جنینگز
چهار- تکیه‌گاه - درایز تودور
پنج - قیام شیخ سعید پیران - اولسن رابرت
شش - کردها و کردستان - درک کینان
هفت - هنرنمایشنامه نویسی
هشت‌ - طوفان - ویلیام شکسپیر
نه‌ - جنبه‌های رمان
ده‌ - اگر بیل استریت زبان داشت
یازده‌ - کردها ترکها عربها - سیسل جی ادموندز
دوازده‌ - یک جفت چشم آبی - تامس هاردی
سیزده‌ - به‌ دور از مردم شوریده - ‌ تامس هاردی
چهارده‌ - جود گمنام - تامس هاردی
پانزده‌ - موسیقی و سکوت - رز تره‌ مین
شانزده‌ - بازگشت بومی - تامس هاردی
هفده‌ - گشتی در کردستان ترکیه ‌ - شرین لیزر
هژده‌ - مردی که‌ خورشید را در دست داشت - جک ریموند جونز
نوزده‌ - مسله‌ کرد و روابط ایران و ترکیه‌ - السن رابرت
بیست - با این رسوایی چه‌ بخشایشی - رندل جاناتان
بیست و یک - علامتچی - چارلز دیکنز
بیست و دو - داستان دو شهر - چارلز دیکنز
بیست و سه‌ - چارلز دیکنز - هاردی باربارا
بیست و چهار - دفتر یادداشت روزانه‌ یک نویسنده‌ - داستایفسکی فودورمیخایلویچ
بوست و پنج - کردها - مصطفی نازدار
بیست و شش - اسپارتاکوس - فاست هوارد
بیست و هفت - جامعه‌ شناسی مردم کرد(آغا، شیخ و دولت) - برویین سن، مارتین وان
بیست و نه‌ - جنبش ملی کرد - کریس کوچرا
سی - زندگانی و عقاید آقای تریسترام شندی - استرن لارنس
سی و یک - دست تکیده‌ - تامس هاردی
سی و دو - تاریخ اجتماعی هنر - هاوز آرنولد
سی و سه‌ - سیری در ادبیات غرب - پریستلی ، جان بوینتن
سی و چهار - تاریخ ادبیات روسیه‌ - میرسکی سی دی
سی و پنج - میراث شوم - گیسینگ جورج
سی و شش - لینمارا،عشق و آرزو - گاسکین کاترین
سی و هفت - زن شیشه‌ای
سی و هشت - آشیان عقاب - هون کنستانس

[behnam5555]

كیهان كلهر

، در سال ۱۳۴۲ شمسی در كرمانشاه به‌دنیا آمد. او كه از خانواده‌ای كـُـرد و اهل موسیقی است از پنج‌سالگی موسیقی را به صورت آماتور آغاز كرد. از هفت‌سالگی به صورت كلاسیک و جدی آن را پی‌گیری كرد. با توجه به پشتكار و علاقه‌ی فراوانی كه به موسیقی از خود نشان داد، توانست با وجود سن كم از دوازده‌سالگی آن را به صورت حرفه‌ای آغاز كند و در سیزده‌سالگی با اركستر رادیو و تلویزیون كرمانشاه همكاری كند.
كلهر به‌جز نوازندگی كمانچه، در نواختن سازهای دیگری از جمله سه‌تار تبحر و توانایی دارد. در هفده‌سالگی به كشور ایتالیا رفته و سپس برای ادامه‌ی تحصیل در رشته‌ی موسیقی به كانادا مهاجرت می‌كند. در رشته‌ی آهنگسازی از دانشگاه كارلتن اتاوا فارغ‌التحصیل می‌شود و با ظرایف و فنون موسیقی غربی هم آشنایی پیدا می‌كند. این آشنایی سبب می‌شود تابعدها بتواند آثار ماندگاری از جمله آلبوم های « غزل ۱ و ۲ و ۳ و ۴ »، « تا بیكران دوردست » و « شب‌های فیروزه‌ای نیشابور » و... را با هنرمندان معتبر موسیقی جهان خلق كند.
كلهر مدت كوتاهی با گروه شیدا در مركز هنری « چاووش » همكاری می‌كند. همچنین به عنوان نوازنده‌ی كمانچه و سه‌تار با گروه دستان همكاری كرده و آثار باارزشی هم با آنها خلق می‌كند.

كلهر از معدود هنرمندان موسیقی است كه برای معرفی و شناساندن موسیقی متعالی ایرانی با نوازندگان و آهنگسازان به‌نام خارجی همكاری كرده است.
از جمله می‌توان به نوازنده‌ی مطرح سیتار، « شجاعت حسین‌خان » اشاره كرد كه حاصل این همكاری‌ها آلبوم‌های « غزل ۱ و ۲ و ۳ و ۴(باران) » می‌باشد. همكاری با هنرمند ترک « اردال ارزنجان »، نوازنده‌ی مطرح باقلاما، كه ثمره‌ی این همكاری كنسرت‌هایی در مناطق مختلف جهان و آلبومی به نام « تا بیكران دوردست » است. او همچنین با یویوما، كوارتت كرونوس و اركستر فیلارمونیک نیویورک همكاری نزدیک داشته است.
كیهان كلهر در ایران با آلبوم « شب سكوت كویر » با صدای استاد محمدرضا شجریان برای اهالی موسیقی و مردم، به‌عنوان آهنگساز و نوازنده‌ای چیره‌دست معرفی شد و در ادامه همكاری خود را با ایشان، استاد حسین علیزاده و همایون شجریان آغاز كرد. نتیجه‌ی این همكاری‌ها، كنسرت‌های متعدد در آمریكا، اروپا و دیگر نقاط مختلف جهان بود. همچنین كلهر بعد از سال‌ها انتظار مردم ایران، به‌همراه استاد شجریان و گروهش برای یاری‌رساندن به مردم زلزله‌زده‌ی بم، در دی‌ماه ۱۳۸۲ « همنوا با بم » را به روی صحنه آوردند. ماحصل این تلاش‌ها آلبوم‌های جاودانه‌ی « زمستان است »، « بی‌تو به‌سر نمی‌شود » و « فریاد » است كه جملگی در موسیقی اصیل ایرانی می‌درخشند.
در میان آثار منتشرشده از سوی كلهر، دو اثر متفاوت نیز جلب توجه می‌كنند ؛ از این جهت كه او در آلبوم های « سفر به دیگر سو » و « شب سكوت كویر » به‌عنوان نوازنده‌ی سه‌تار هم هنرنمایی كرده است و این از توانایی‌های اوست.
كیهان كلهر معتقد است: « كسانی شاخص و مطرح‌اند كه یک فكر یا ذهنیتی پشت كارشان است. همیشه دوست داشته‌ام كه خودم را نسبت به زمینه‌های دیگر هنری هم تا اندازه‌ای مطلع نگه‌دارم و معتقدم یكی از اشكالاتی كه هنرمندان ما دارند، این است كه در زمینه‌ی هنر خودشان خیلی محبوس هستند. نوازنده، موسیقیدان یا موسیقی‌شناس كسی است كه باید به ریاضیات، تاریخ و ادبیات آشنا باشد. این بخشی از كار من است كه علاقه دارم با موسیقیدانانی كه از فرهنگ‌های دیگری هستند همكاری كنم. این كار اولاً باعث می‌شود موسیقی ایرانی به كسانی كه موسیقی ایرانی را نمی‌شناسند و به كنسرت موسیقی ایرانی نمی‌آیند، معرفی شود. ثانیاً باید توجه داشت كه در دنیایی كه ما امروز زندگی می‌كنیم، موسیقی یک علم شخصی نیست و به مملكت خاصی بستگی ندارد. » او معتقد است: « امروزه مردم دوست دارند بیشتر از فرهنگ هم بدانند و با هم بیشتر ارتباط داشته باشند. »
اگر مروری بر آثار كلهر داشته باشیم متوجه می شویم كه وی كمتر از آواز در كارهایش استفاده می‌كند و تأكید بیشتری بر ملودی دارد. خود او در این رابطه می‌گوید: « بیشتر دوست داشتم كه كار سازی انجام دهم و فقط در مراحل خاصی در كارم با خواننده كار كرده‌ام كه ترجیح اول من نبوده است. » شاید این كار وی به این دلیل است كه به موسیقی سازی در فرهنگ ما كمتر توجه شده است كه ریشه‌ی آن به عوامل فرهنگی می‌رسد.
كلهر نوازنده‌ای است كه بیشتر كارهایش تلفیقی است. تلفیقی از بداهه و موسیقی نوشته‌شده و این توانایی او را می‌رساند. همچنین در بین نوازندگان كمانچه به نوازنده‌ای تكنیكی معروف است.

كلهر درباره‌ی سفر خود به غرب و فراگرفتن موسیقی علمی و سپس بازگشت به ایران می‌گوید: « البته یک قسمت آن شخصی است. من علاقه داشتم كه نوعی زندگی را تجربه كنم و چیزهایی را یاد بگیرم. این تجربه در برهه‌ای از زندگی من صورت گرفت و گذشت. الآن از نظر من دلیلی ندارد كه خارج از كشور زندگی كنم ؛ علی‌الخصوص اكنون كه نسل سوم موسیقیدان‌های ما بیشتر علاقه دارند چیزهای جدید را تجربه كنند و از عواملی كه در همه جای دنیا وجود دارد بهره بگیرند. برای همین من تصور كردم در این مرحله‌ی خاص در صورتی كه در ایران زندگی كنم می‌توانم تأثیرگذار باشم و به نسل جوان موسیقی كمك كنم. »
كلهر نوازنده‌ای است كه نشان داده هم در تكنوازی و هم در كارهای گروهی توانایی بالایی دارد و كنسرت‌ها و آلبوم‌های او گواه این مدعاست. او در كارهای گروهی نشان داده كه به راحتی خود را با دیگر افراد گروه تطبیق می‌دهد و آنها را به سمت خود می‌كشاند. این قابلیت وفق دادن در كارهای گروهی به تأیید خود او ارزشمندتر است تا تكروی. به قول خودش: « دوست دارم در تركیبی تعریف شوم كه در نهایت به صورت مجموعه‌ای از صداها به آن نگریسته می‌شود. »
آلبوم « باران » یا همان « غزل ۴ » كلهربه همراه سیتار « شجاعت حسین‌خان » در سال ۲۰۰۴ میلادی نامزد جایزه‌ی معتبر « گرمی Grammy » شد. همچنین او از سوی « جان آدامز » برای نوازندگی در جشنواره‌ی « در گوش شما » در نیویورک برگزیده شده است.

كلهر در ۲۶ ژانویه ۲۰۰۷ میلادی به‌همراه سنتور سیامک آقایی، نی سیامک جهانگیری و تنبک پدرام خاورزمینی، در چهارچوب سلسله كنسرت‌های جاده ابریشم در آمریكا به بداهه‌نوازی پرداخته است.
از كارهای مهم او می‌توان به « شب سكوت كویر »، « زمستان است »، « بی‌تو به‌سر نمی‌شود » و « فریاد » با صدای استاد محمدرضا شجریان، « نخستین دیدار بامدادی » با همراهی تنبک پژمان حدادی، « در آینه‌ی آسمان » با همراهی تنبور علی‌اكبر مرادی و تنبک پژمان حدادی، « غزل ۱ و ۲ و ۳ و ۴(باران) » همراه با شجاعت حسین‌خان، « شب‌های فیروزه‌ای نیشابور » به همراه یویوما، « تا بیكران دوردست » به همراه اردال ارزنجان، « سفر به دیگر سو » همراه با گروه دستان و شهرام ناظری و... اشاره كرد.

آثــــار
> نخستین دیدار بامدادی (با تنبک پژمان حدادی)
> شب سکوت کویر (با استاد محمدرضا شجریان)
> غزل ۱ [آهنگ‌های گمشده‌ی جاده‌ی ابریشم] (با شجاعت حسین‌خان)
> غزل ۲ [شب بر فراز جاده‌ی ابریشم] (با شجاعت حسین‌خان)
> غزل ۳ (با شجاعت حسین‌خان)
> در آینه‌ی آسمان (با تنبور علی‌اکبر مرادی و تنبک پژمان حدادی)
> سفر به دیگر سو (با گروه دستان و استاد شهرام ناظری)
> زمستان است (با استاد محمدرضا شجریان، حسین علیزاده و همایون شجریان)
> بی‌تو به‌سر نمی‌شود (با استاد محمدرضا شجریان، حسین علیزاده و همایون شجریان)
> فریاد (با استاد محمدرضا شجریان، حسین علیزاده و همایون شجریان)
> غزل ۴/ باران (با شجاعت حسین‌خان)
> شب‌های فیروزه‌ای نیشابور (به همراه یویوما)
> موسیقی فیلم جاده‌ی ابریشم (به همراه یویوما)
> تا بیکران دوردست [باد] (با اردال ارزنجان)

ساز و آواز «ره میخانه»
بیات کرد
آلبوم: بی‌تو بسر نمی‌شود
آواز: استاد محمدرضا شجریان
کمانچه: کیهان کلهر
شعر: عطار


تصنیف «سمن‌بویان»
آلبوم: فریاد
آهنگ و کمانچه: کیهان کلهر
آواز: استاد محمدرضا شجریان و همایون شجریان
تار: استاد حسین علیزاده
شعر: حافظ

قطعه‌ی «طُرقه»
آلبوم: شب سکوت کویر
سه‌تار: کیهان کلهر
طرقه چنانکه در افسانه‌های قدیمی خراسان آمده است، نام پرنده‌ی کوچکی است که قصد پرواز و رسیدن به خورشید را داشت و برای این کار باید هزار اسم خدا را از بر می‌کرد تا از سوختن در گرمای خورشید در امان باشد، بنابراین تمام اسم‌ها را از بر کرده و در حال بالا رفتن ذکر می‌کرده ولی در نزدیکی خورشید اسم هزارم خدا را فراموش کرده و می‌سوزد.

قطعه‌ی «سوار در صبح»
چهارگاه
آلبوم: نخستین دیدار بامدادی
کمانچه: کیهان کلهر
تنبک: پژمان حدادی
قطعه‌ی «چوپی»
آلبوم: در آینه‌ی آسمان
کمانچه: کیهان کلهر
تنبور: علی‌اکبر مرادی
تنبک: پژمان حدادی

قطعه‌ی «کوه‌های برفی»
آلبوم: غزل ۲
کمانچه: کیهان کلهر
سیتار: شجاعت حسین‌خان
طبلا: سواپان چات هوری

قطعه‌ای از آلبوم « تا بیکران دوردست »
کمانچه: کیهان کلهر
باقلاما: اردال ارزنجان

[behnam5555]

سید خلیل عالی نژاد

سید خلیل عالی نژاد در سال ۱۳۳۶ و در صحنه كرمانشاه متولد شد. پدرش مرحوم سید شاهمراد عالی نژاد، نوازنده تنبور بود.
سید خلیل مشق تنبور را باسید نادر طاهری آغاز کرد و پس از ۲ سال نزد سید امرالّه شاه ابراهیمی رفت. همچنین از درویش امیر حیاتی نیز بهره برد و بعدها به محضر استاد عابدین خادمی راه یافت؛ در این دوره و به صورت همزمان سرپرستی گروه تنبورنوازان صحنه را نیز بر عهده گرفت. وی در اواخر دهه پنجاه در رشته موسیقی از دانشگاه هنر فارغ التحصیل شد.
در اوایل دهه ۶۰ گروه تنبور شمس به سرپرستی کیخسرو پورناظری تشکیل شد و عالی نژاد به جمع این گروه پیوست. حاصل همکاری با گروه تنبور شمس، تکنوازی و جواب آواز ماندگار سید خلیل در کاست صدای سخن عشق بود که با صدای شهرام ناظری انتشار یافت.

در اواسط دهه ۶۰ سید خلیل خود گروه بابا طاهر را تشکیل داد و اعضای گروه باباطاهر کاستی بیرون دادند به نام زمزمه قلندری. اواخر همین دهه سیدخلیل به وصیت مرحوم عبادی برای شرکت در مراسم خاکسپاری او به تهران رفت و دیگر هیچ گاه به دیار خود باز نگشت.
عالی نژاد پس از چند سال ماندگاری در تهران سرانجام ترک وطن کرد و به سوئد مهاجرت کرد. علت این مهاجرت هنوز دقیقا مشخص نیست، اما سرانجام آن قتل فجبع سید خلیل بود.
در ۲۷ آبان ۱۳۸۰ در شهر گوتنبرگ سوئد، سید خلیل به دست افراد ناشناس به قتل رسید و خانه وجسم بی جانش به آتش کشیده شد.

کتاب ها
تنبور از دیر باز تاکنون که رساله پایان نامه عالی نژاد جهت دریافت درجه کارشناسی از دانشکده موسیقی دانشگاه هنر تهران بود.
ترجمه و تفسیر دقیق کلامهایی همچون بخشی از کلام حضرت شیخ امیر و کلام حضرت تیمور بانیاران و مقابله نسخ و ترجمه کلام حضرت خان الماس
سید خلیل از مخالفین سر سخت فرقه نور علی الهی بود و یک بار در شهر صحنه کرمانشاه کفن پوش علیه این گروه قیام کرد و سرانجام به دستور بهرام الهی و توسط مزدوران مکتب نور علی الهی به شهادت رسید.

کاست ها
از وی مجموعه‌های زیادی همانند آئین مستان و ثنای علی و زمزمهٔ قلندری و شکرانه باقی مانده‌است.

[behnam5555]

شیرکو بی کس

شیرکو بی کس (به کردی: Şêrko Bêkes) (زاده دوم ماه مه ۱۹۴۰) شاعر معاصر کرد عراقی است که از سوی انجمن قلمسوئد برنده جایزه توچولسکی (Tucholsky) شد. سروده‌های او به زبان کردی هستند.

وی در سال ۱۹۴۰ میلادی در شهر سلیمانیه عراق به دنیا آمد. پدرش فائق بیکس از شاعران بنام روزگار خود بود.
بیکس بخاطر مشکلات سیاسی از سال ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۲ در سوئد زندگی می‌کرد ولی پس از آن به عراق بازگشت.

در ۱۹۶۸ اولین مجموعه شعر شیرکو بنام مهتاب شعر منتشر شد و از آن زمان تا کنون چندین مجموعه شعر، دو نمایشنامه منظوم و ترجمه پیرمرد و دریا نوشته ارنست همینگوی و عروسی خون اثر لورکا به زبان کردی از او به چاپ رسیده است.

از جمله دفترهای شعر این شاعر می‌‌توان از دو سرو کوهی، عقاب، رود، سپیده دم، آفات، کرکس، عطشم را شعله فرو می‌‌نشاند، دره پروانه‌ها، صلیب، مار و روز شمار یک شاعر، سایه ‌و آزادی، این واژه بی‌آبرو نام برد که به زبان‌های فرانسوی، ایتالیایی، سوئدی، عربی و غیره ترجمه و چاپ شده اند. در ایران نیز در مجموعه‌هایی از او همچون منظومه بلند دره پروانه (ده‌ربه‌ندی په‌پووله) و آزادی، این واژه بی‌آبرو با همتمحمد رئوف مرادی ترجمه و به چاپ رسیده است .

مهم‌ترین ویژگی کارهای شیرکو بیکس، غربتی است که زیر بنای اصلی آثار اوست.

[behnam5555]

مظهر خالقی

مظهر خالقی در شهریور سال ۱۳۱۸ در سنندج - در میان خانواده ای از مشایخ کردستان - دیده به جهان گشود . در اعوان جوانی نخست به مدت ۱۱ سال به آموختن و فراگیری موسیقی اصیل ایرانی و تمرین سبک ها و ردیف های آواز فارسی پرداخت و اولین اجرای آواز او در اواخر دهه سی در رادیو سنندج به زبان فارسی ضبط شده است.. وی سپس در رشته فیزیک در دانشگاه تهران ادامه تحصیل د ا د و بنا به تحصیلات دانشگاهی ابتدا در دبیرستان های تجریش و شمیران دبیر درس ترمودینامیک بود ، اما دوستی با شاد روان انجوی شیرازی او را به رادیو کشانید تا به ترجمه مطالب ادبی و هنری زبان کردی بپردازد و به همراه دیگر هنرمندان کرد – مانند یوسف زمانی ، کامکار ، مجتبی میرزاده ، سواره ایلخانی زاده ، محمد صدیق مفتی زاده ، محمد کمانگر ، فریدون مرادی ، شکر الله بابان ، عثمان احمدی ، ابراهیم ستوده ، عابد سراج الدینی و...- به ترویج و اشاعه زبان و ادبیات کردی کمک کند.در حین همکاری با ارکستر رادیو ، خالقی با اکثر هنرمندان وزارت فرهنگ و هنر مانند " ناصری ، کسروی ، بهاری ، حنانه ، گلسرخی ، شجریان و..." آشنا می شود و تحت تاثیر آنان تجارب و آموخته هایش را سمت و سوئی خاص می دهد

در همان اوائل فعالیت هنری مظهر خالقی ، حنانه ، کسروی و یوسف زمانی ، صدای او را به عنوان صدای ممتازی شتاختند که جنس صدایش شباهت زیادی به غلامحسین بنان ، استاد فقید آواز ، دارد و با وجود اظهار علاقه خالقی به ادامه اجرای آواز فارسی ، حنانه مانع او می شود زیرا اعتقاد داشت در میان فارس ها ، خالقی خوانند ه ای درجه سه می شود اما نغمه خوش الحان او در میان کردها بر صدر خواهد نشست! و پیش بینی او واقعیت داشت ، زیرا در اواخر دهه چهل ئ آغاز رسمی فعالیت هنری او در رادیو کردی با همکاری ارکستر مشیر همایون شهردار - از پیشکسوت های هوشمند موسیقی ایرانی – آوازهایش با استقبال بی نظیر مردم کرد مواجه شد که در این باره صدیق تعریف مغتقد است " خالقی در همان آغاز به اوج شهرت رسید و همچنان در آن قله افتخار مانده است ".

خالقی پس از ضبط و اجرای بیش از ۲۵۰ آهنگ فولکلور و ترانه های اصیل کردی ، در اواسط دهه ۵۰ مدیریت سازمان رادیو و تلویزیون کرمانشاه را عهده دار میشود و بنا بر یک سوء تفاهم نامیمون در دوران انقلاب ، به اتهام همکاری احتمالی او، به عنوان یکی از مدیران ارشد دستگاه دولت شاهنشاهی با سا واک ، دستگیر و چند هفته ای زندانی می شود - و آن بر چسب سیاسی و هاله ابهام موجب رنجش خالقی و قهر او از عرصه هنر شد - اما سر انجام بنا به مساعدت اهالی فرهنگ در رفع سو ء تفاهم پیش آمده ،با کمک جلال طالبانی از طریق کردستان عراق راهی انگلستان می شود- زیرا مظهر خالقی و طالبانی هر دو دختران ابراهیم احمد ، نویسنده نام آشنای کرد ، را به همسری اختیار کرده اند و اثر معروف زانی گل << درد زایمان ملت >> با ترجمه های محمد قاضی ودکتر عرفان قانعی فرد به زبان فارسی در بازار کتاب عرضه شده است - و سالهای بعد در لندن رحل ا قامت می افکند و از آن روز تاکنون به ایران بازنگشته است، هر چند بارها به طور رسمی از سوی نهادهای هنری از وی دعوت شد تا آشتی طلبد و به مام وطن بازگردد ، اما تاکنون با سر عتاب رفته است! هر چند که پخش تصویر و صدای خالقی پس از انقلاب بنا بر دلایل نامعلومی در رسانه های رسمی و محلی جمهوری اسلامی ممنوع بوده است.

مظهر خالقی آخرین بار در اواخر دهه ۶۰ در یک مجموعه کنسرت دور اروپا به همراهی هنرمندانی مانند سعید فرج پوری، رضا شفیعیان ، مجید درخشانی ، رضا قاسمی - نوازنده سه تار و نویسنده داستان ارکستر شبانه – در اجرا ی صحنه ظاهر شد ، اما پس از آن تا به امروز اثر جدیدی را اجرا نکرده و همچنان در سکوت وعزلت و اندوه غربت مانده است. هم اکنون پس از تحولات اخیر کردستان عراق دست اندر کار تحقیق و نگارش درباره موسیقی کردی است و در عین حا ل مدیریت انستیتوی میراث فرهنگی کردستان عراق را بر عهده دارد. اندیشه هنری و سیاست حرفه ای خالقی را میتوان تا حد زیادی به استاد محمد رضا شجریان شبیه دانست ، زیرا همواره از موسیقی مبتذل و غیر اصیل پرهیز داشته است و ایجاد محدودیت قانونی دولت برای پخش و اجرای موسیقی اصیل را عامل اصلی ایجاد موسیقی مبتذل و کافه ای می داند که کمتر جوهر و اصالت موسیقی ایرانی را دارد.مظهر خالقی به شدت به حفظ اصالت اخلاقی و هویت هنری در اجرای کار هنری باور دارد و اینکه موسیقی دان متولی فرهنگ و راوی جامعه است و باید حرمت ان نگه داشته شود .