مشاعره واژه ای

[mohammad.90]

لبش می بوسم در میکشم می

به آب زندگانی برده ام پی

[FereShteH]

بوسی نمی‌دهد به فروغی مگر لبش

بوسیده درگه ملک ملک گیر را

[mohammad.90]

گیرم که لب ببندم و دم برنیاورم

خیزد زبند بند وجودم نوای تو

[FereShteH]

خون من ریزی و دل گیری نوا

بینوایی به دلم را از نوات

[shokofe]

ز غمت میان خون خواهم خفت
وز بستر عافیت برون خواهم خفت

[FereShteH]

صورت ماه را رقم بستر

آنکه این چهره را رقم برزد

[shokofe]

تو بدری و خورشید تو را بنده شده‌ست
تا بندهٔ تو شده‌ست تابنده شده‌ست
زان روی که از شعاع نور رخ تو
خورشید منیر و ماه تابنده شده‌ست

[FereShteH]

اگر نه دامن از گوهر بریزد چون فلک شاید

که هر صبحی تو برخیزی چو خورشید از کنار او را

[hossein]

آن شد که بار منت ملاح بردمی
گوهر چو دست داد به دریا چه حاجت است

[FereShteH]

ز عشق ناتمام ما جمال یار مستغنی است

به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را