مشاعره واژه ای

[ساقي]

چراغ افروز چشم ما نسیم زلف جانان است
مباد این جمع را یا رب غم از باد پریشانی

[mary.f]

ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی

[ساقي]

خواهم شدن به بستان چون غنچه با دل تنگ
وان جا به نیک نامی پیراهنی دریدن

[mary.f]

مرغ دل باز هوادار کمان ابروییست
ای کبوتر نگران باش که شاهین آمد

[ساقي]

جهان چو خلد برین شد به دور سوسن و گل
ولی چه سود که در وی نه ممکن است خلود
چو گل سوار شود بر هوا سلیمان وار
سحر که مرغ درآید به نغمه داوود

[mary.f]

سحرم دولت بیدار به بالین آمد
گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد

[ساقي]

ز حسرت لب شیرین هنوز می‌بینم
که لاله می‌دمد از خون دیده فرهاد
مگر که لاله بدانست بی‌وفایی دهر
که تا بزاد و بشد جام می ز کف ننهاد

[abadani]

لاله لعل برگ بيني روز باد
چون يكي مست نوان سرنگون

[ساقي]

اول بگیر آن جام مه بر کفه آن پیر نه
چون مست گردد پیر ده رو سوی مستان ساقیا

[abadani]

سلام ساقي:
پيري آنجا به آتش افروزي
به ادب گرد پير مغ بچگان