بیاین حافظ بخونیم (مشاعره با ابیات و غزلهای حضرت حافظ)

[ماهین]

شکرانه را که چشم تو روی بتان ندید
ما را به عفو و لطف خداوندگار بخش

[haftcheshme]

شراب خورده و خوی کرده می‌روی به چمن
که آب روی تو آتش در ارغوان انداخت.

[پریشان]

ترسم که اشک بر غم ما پرده در شود

وین راز سر بهمر بعالم سمر شود

[افسون 13]

در خرابات طریقت ما به هم منزل شویم
کاین چنین رفته‌ است در عهد ازل تقدیر ما
عقل اگر داند که دل دربند زلفش چون خوش است
عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما

[ماهین]

ای کبک خوشخرام کجا میروی بایست
غره مشو که گربه ی زاهد نما نماز کرد

[افسون 13]

دوش می‌آمد و رخساره برافروخته بود
تا کجا باز دل غمزده‌ای سوخته بود
رسم عاشق کشی و شیوه شهرآشوبی
جامه ‌ای بود که بر قامت او دوخته بود

[mohammad.90]

دل که آیینه شاهیست غباری دارد
از خدا می‌طلبم صحبت روشن رایی

[افسون 13]

یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور
ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن
وین سر شوریده بازآید به سامان غم مخور

[mohammad.90]

روزگاریست که ما را نگران می‌داری
مخلصان را نه به وضع دگران می‌داری

[افسون 13]

یا رب آن شاهوش ماه رخ زهره جبین
دُرّ یکتای که و گوهر یک دانه کیست
گفتم آه از دل دیوانه حافظ بی تو
زیر لب خنده زنان گفت که دیوانه کیست