بیاین حافظ بخونیم (مشاعره با ابیات و غزلهای حضرت حافظ)

[mohammad.90]

تو خود وصال دگر بودی ای نسیم وصال
خطا نگر که دل امید در وفای تو بست

[ماهین]

تا در ره پیری به چه آیین روی ای دل
باری به غلط صرف شد ایام شبابت

[mohammad.90]

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده گزند مباد

[ماهین]

دل صنوبری ام چو بید لرزان است
ز حسرت قد و بالای چون صنوبر دوست

[مستور]

تا دامن کفن نکشم زیر پای خاک
باور مکن که دست ز دامان بر دارمت

[ماهین]

تو خود حیات دگر بودی ای نسیم وصال
خا نگر که دل امید در وفای توست

[مستور]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتاده است
دل سودا زده از غصه دو نیم افتاده است

[ماهین]

تو خود چه لعبتی ای شهسوار شیرین کار
که توسنی چو فلک رام تازیانه توست

[مستور]

تا مطربان ز شوق منت آگهی دهند
قول و غزل به سازو نوا میفرستمت

[ماهین]

تو را آن به که روی خود ز مشتاقان بپوشانی
که شادی جهانگیری غم لشکر نمی ارزد