مشاعره سنتی

[دانه کولانه]

نوشته اصلی توسط tanha

دانی که چرا زمیوه ها سیب نکوست
نیمی رخ عاشق است ونیمی رخ دوست

این شعر خیلی جالب بود نشنیده بودم
ممنون
میخواستم بدونم شاعرش کیه سرچ کردم خیلی نتیجه خوبی نگرفتم

اما جناب سعدی هم همینو داره حتی شاید اینی که شما گفتین از سعدی باشه :

بوسه دادن به روی دوست چه سود
هــــــم در این لحظه کـردنش بدرود
سیب گــویی وداع بـستــان کــــرد

روی از این نیمه سرخ،وزان سو زرد


و اما جواب مشاعره شما :

تو خود دانی که من بی‌تو عدم باشم عدم باشم
عدم خود قابل هست است از آن هم نیز کم باشم

[haj_amir]

من اگر کامروا گشتم خوشدل چه عجب
مستحق بود و اینها به ذکاتم دادند

[SonBol]

ديگه فصل آشتيه آسمون بازم بخند
اگه رنجيدي ز ما در رحمتو نبند

[haj_amir]

دلی که رنجیده شد به ملامت دوست
نشان غم زنید برو او که این شیوه نکوست

بداهه

[عاشق]

سر به روي شانه هاي مهربانت مي گذارم
عقده دل مي گشايم گريه بي اختيارم

[haj_amir]

ماجرا کم کن و بازآ که مرا مردم چشم
خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت

[عاشق]

تو قله ی خیالی و تسخیر تو محال
بخت منی که خوابی و تعبیر تو محال
ای همچو شعر حافظ و تفسیر مثنوی
شرح تو غیر ممکن و تفسیر تو محال

[haj_amir]

لب از ترشح می پاک کن برای خدا
که خاطرم به هزار گناه مسوس است

[SonBol]

تا گلي را ناز كردي من به گل كردم حسادت
دست پاكت را گرفتم ناز كردم با دو دستم
قهرمان داستانم چيست پايان تو اما
بازگو افسانه ات را تا بدانم من چه هستم؟

[عاشق]

من به عمر خود ندیدم خواب سبز
گرد تا گردم همه مهتاب سبز
در سپیده رشته ی خوابم گسست
شیشه های اشک در چشمم شکست