بیاین حافظ بخونیم (مشاعره با ابیات و غزلهای حضرت حافظ)

[ماهین]

اشک غماز من ار سرخ برآمد چه عجب
خجل از کرده خود پرده دری نیست که نیست

[افسون 13]

تو را که هر چه مراد است در جهان داری
چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری
بخواه جان و دل از بنده و روان بستان
که حکم بر سر آزادگان روان داری

[ماهین]

یک دل بنما که در ره او
بر چهره نه خال حیرت آمد

[mary.f]

درد عشقی کشیده ام که مپرس
زهر هجری چشیده ام که مپرس

[ماهین]

سیر سپهر و دور قمر را چه اختیار
در گردشند بر حسب اختیار دوست

[افسون 13]

تو بدری و خورشید تو را بنده شده ‌ست
تا بنده ی تو شده ‌ست تابنده شده‌ ست
زان روی که از شعاع نور رخ تو
خورشید منیر و ماه تابنده شده‌ ست

[ماهین]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتاده است
دل سودا زده از غصه دو نیم افتاده است

[افسون 13]

تو نیک و بد خود هم از خود بپرس
چرا بایدت دیگری محتسب
و من یتق الله یجعل له
و یرزقه من حیث لا یحتسب

[ماهین]

به جان او که به شکرانه جان بر افشانم
اگر به سوی من آری پیامی از بر دوست

[افسون 13]

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود
گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
آری شود ولیک به خون جگر شود