تک بيتي هاي ناب

[mohammad.90]

چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

نفس به بوی خوشش مشکبار خواهم کرد
به هرزه بی می و معشوق عمر می‌گذرد

بطالتم بس از امروز کار خواهم کرد
هر آبروی که اندوختم ز دانش و دین

نثار خاک ره آن نگار خواهم کرد
چو شمع صبحدمم شد ز مهر او روشن

که عمر در سر این کار و بار خواهم کرد
به یاد چشم تو خود را خراب خواهم ساخت

بنای عهد قدیم استوار خواهم کرد

[شابادی]

گویا که در این وادی از عشق نشانی نیست
گر هست یکی عاشق آلوده به صد رنگ است

[mohammad.90]

دیوانه را توان به محبت نمود رام
ما را محبت است که دیوانه میکند

[شابادی]

شعر خودمه
بس در این زندگی رنج کشیدیم در دفتر خود عکسی از مرگ کشیدیم
کاش مردن در دست ما بود تا بدور گردن خود طنابی تنگ میکشیدیم

[گمشده..]

چو فردا نامه خوانان نامه خونند
تو ويني نامه‌ي خود ننگت آيو

[شابادی]

شعر خودمه
کاش میشد یاد را از یاد برد
که رنج جوانی را همراه راد برد

[ساقي]

یاری آنست که زهر از قبلش نوش کنی
نه چو رنجی رسدت یار فراموش کنی
هاون از یار جفا بیند و تسلیم شود
تو چه یاری که چو دیگ از غم دل جوش کنی



سعدی شیرین سخن

[mohammad.90]

سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد

دلبر که در کف او موم است سنگ خارا

آیینه سکندر جام می است بنگر

تا بر تو عرضه دارد احوال ملک دارا


خوبان پارسی گو بخشندگان عمرند

ساقی بده بشارت رندان پارسا را

حافظ

[شابادی]

اگر آن کرد گروسی بدست آرد دل مارا
بدو بخشم سر و جان و تن و پا را
جوان مردی بدان باشد که ملک خویش بخشی
نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را

(امیر نظام گروسی)

[ساقي]

گر می نخوری تو همره ساقی باش
هم صحبت بلبل, قدح و باقی باش

ساغر شکنی مرام و مسلک نبود
در آتش سوزان دلی , باغی باش

مهدی حقیقی