|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر در این بخش اشعار گوناگون و مباحث مربوط به شعر قرار دارد |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
|
|
#1
03-28-2010
|
||||
|
||||
درد دل
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی ) 
|
|
#2
03-28-2010
|
||||
|
||||
|
مسافر خسته ی من
سفر بخیر برای جاده های سوت وکور سفر بخیر تو رفته ای به عمق حادثه به راه دور و بی عبور ز خلوت نگاه یک صبور و مانده ام چگونه با فراق دوریت سپر کنم چه خاک را به سر کنم وجود تو بهانه بود برای زندگی ناب و اشک خودسرانه بود برای لحظه های شاد نمی شود تو را ز یاد برد فدای اشکهای وقت رفتنت و بغض نا گسسته ات صداقت وجود تو برای من نشانه ایست برای من نشانه ی ستاره ایست که در کمان ابروان تو نشسته است فدای اشکهای بی بها فدای اشکهای بی بهای بی صدا که در کمین ره نشسته اند مرا ببخش برای هر چه کرده ام برای نا سپاسی ام تو را بهانه میکنم برای زندگانی ام برای مهربانی ام از آن زمان که رفته ای اشکهای ماست که میرود نمیشود تو رازیاد برد نمیشود وجود مهربان تو ز یاد برد نمیشود نگاه صادقانه ات به زندگی و جای خالیت ز یاد برد دلم مثال آتش است و جان من مثال یخ عزیزکم سفر بخیر سلامتت برای من سعادت است به هر کجا که رفته ای سفر بخیر من از عبور جاده های انتظار گذشته ام به افتخار تو را به مهربان مهربان سپرده ام تو را به خالق زمان سپرده ام تو را به حق سپرده ام سفر بخیر سفر بخیر
__________________
مدت ها بود سه چیز را ترک کرده بودم شعر را... ماه را.... و تو را ... امروز که به اجبار قلبم را ورق زدم هنوز اولین سطر را نخوانده تو را به خاطر آوردم و شب هاي مهتاب را... ولی نه...!! باید ترک کنم هم تو را....هم شعر را .... و هم٬ همه ی شب هایی را که به ماه نگاه می کردم... ====================================== مسابقه پیش بینی نتایج لیگ برتر ( اگه دوست داشتی یه سر بزن دوست من )
|
|
#3
03-28-2010
|
||||
|
||||
|
ز دو دیده خون فشانم
زغمت شب جدایی چه کنم که هست این حال گل باغ آشنایی همه شب نهاده ام سر چو سگان بر آستانت که رقیب ز در نیاید به بهانه گدایی به کدام ملت هستید به کدام مذهب هستید که کشند عاشقی را که تو عاشقم چرایی زفراق چون ننالم من دلشکسته چون نی که بسوخت بند بندم زحرارت جدایی به غمارخانه رفتم همه پاکباز دیدم چو به صومعه رسیدم همه زاهد ریايي به طواف کعبه رفتم به حرم رهم ندادند که تو در برون چه کردی ؟ که درون خانه آیی در دیر میزدم من که ندا زدر درآمد که درآ درآ عراقی که تو هم از آن مایی از آن مایی...........
__________________
مدت ها بود سه چیز را ترک کرده بودم شعر را... ماه را.... و تو را ... امروز که به اجبار قلبم را ورق زدم هنوز اولین سطر را نخوانده تو را به خاطر آوردم و شب هاي مهتاب را... ولی نه...!! باید ترک کنم هم تو را....هم شعر را .... و هم٬ همه ی شب هایی را که به ماه نگاه می کردم... ====================================== مسابقه پیش بینی نتایج لیگ برتر ( اگه دوست داشتی یه سر بزن دوست من )
ویرایش توسط Omid7 : 03-28-2010 در ساعت 11:49 AM
|
|
#4
03-30-2010
|
||||
|
||||
|
نقل قول:
او را به چشم پاک توان دید چون هلال هر دیده جای جلوه آن ماه پاره نیست فرصت شمر طریقه رندی که این نشان چون راه گنج بر همه کس آشکاره نیست نگرفت در تو گریه حافظ به هیچ رو
حیران آن دلم که کم از سنگ خاره نیست
__________________
There's a fire starting in my heart Reaching a fever pitch and It's bringing me out the dark Finally I can see you crystal clear
|
|
#5
03-29-2010
|
||||
|
||||
|
دوستان عزیزم بمناسبت فرا رسیدن بهار شعر و بهاریه زیبای فرخی سیستانی را دوست دارم برایتان بگذارم که از نظر من بسیار زیبا و دوست داشتنی است بخوانید و لذت ببرید و بروح سراینده رحمت بفرستید:
ز باغ ای باغبان ما را همی بوی بهار آید کلید باغ ما را ده که فردامان به کار آید کلید باغ را فردا هزاران خواستار آید تو لختی صبر کن چندانکه قمری بر چنار آید چو اندر باغ تو بلبل به دیدار بهار آید ترا مهمان ناخوانده به روزی صد هزار آید کنون گر گلبنی را پنج شش گل در شمار آید چنان دانی که هر کس را همی زو بوی یار آید بهار امسال پنداری همی خوشتر ز پار آید ازین خوشتر شود فردا که خسرو از شکار آید بدین شایستگی جشنی بدین بایستگی روزی ملک را در جهان هر روز جشنی باد و نوروزی کنون در زیر هر گلبن قنینه در نماز آید نبیند کس که از خنده دهان گل فراز آید ز هر بادی که برخیزد گلی با می به راز آید به چشم عاشق از می تابه می عمری دراز آید به گوش آواز هر مرغی لطیف وطبعساز آید به دست می ز شادی هر زمان ما را جواز آید هوا خوش گردد و بر کوه برف اندر گداز آید علمهای بهاری از نشیبی بر فراز آید کنون ما را بدان معشوق سیمینبر نیاز آید به شادی عمر بگذاریم اگر معشوق باز آید بدین شایستگی جشنی بدین بایستگی روزی ملک را در جهان هر روز جشنی باد و نوروزی زمین از خرمی گویی گشاده آسمانستی گشاده آسمان گویی شکفته بوستانستی به صحرا لاله پنداری ز بیجاده دهانستی درخت سبز را گویی هزار آوا زبانستی به شب در باغ گویی گل چراغ باغبانستی ستاک نسترن گویی بت لاغر میانستی درخت سیب را گویی ز دیبا طیلسانستی جهان گویی همه پر وشی و پر پرنیانستی مرا دل گر نه اندر دست آن نامهربانستی به دو دستم به شادی بر، می چون ارغوانستی بدین شایستگی جشنی بدین بایستگی روزی ملک را در جهان هر روز جشنی باد و نوروزی نبینی باغ را کز گل چگونه خوب و دلبر شد نبینی راغ را کز لاله چون زیبا و در خور شد زمین از نقش گوناگون چنان دیبای ششتر شد هزار آوای مست اینک به شغل خویشتن در شد تذرو جفت گم کرده کنون با جفت همبر شد جهان چون خانهٔ پر بت شد و نوروز بتگر شد درخت رود از دیبا و از گوهر توانگر شد گوزن از لاله اندر دشت با بالین و بستر شد ز هر بیغوله و باغی نوای مطربی بر شد دگر باید شدن ما را کنون کفاق دیگر شد بدین شایستگی جشنی بدین بایستگی روزی ملک را در جهان هر روز جشنی باد و نوروزی می اندر خم همی‌گوید که یاقوت روان گشتم درخت ارغوان بشکفت و من چون ارغوان گشتم اگر زین پیش تن بودم کنون پاکیزه جان گشتم به من شادی کند شادی، که شادی را روان گشتم مرا زین پیش دیدستی نگه کن تا چسان گشتم نیم زانسان که من بودم دگر گشتم جوان گشتم ز خوشرنگی چو گل گشتم ز خوشبویی چو بان گشتم ز بیم باد و برف دی به خم اندر نهان گشتم بهار آید برون آیم که از وی با امان گشتم روانها را طرب گشتم طربها را روان گشتم بدین شایستگی جشنی بدین بایستگی روزی ملک را در جهان هر روز جشنی باد و نوروزی می اندر گفتگو آمد، پس از گفتار جنگ آمد خم و خمخانه اندر چشم من تاریک و تنگ آمد به گوش من همی از باغ بانگ نای و چنگ آمد کس ار می خورد بی آواز نی بر سرش سنگ آمد مرا باری همه مهر از می بیجاده رنگ آمد زمرد را روان خواهم چو از روی پرنگ آمد به خاصه کز هوا شبگیر آواز کلنگ آمد ز کاخ میر بانگ رود بونصر پلنگ آمد کنون هر عاشقی کو را می روشن به چنگ آمد به طرف باغ همدم با نگاری شوخ و شنگ آمد بدین شایستگی جشنی بدین بایستگی روزی ملک را در جهان هر روز جشنی باد و نوروزی ملک یوسف کنون در کاخ خود چون رودزن خواند ندیمان را و خوبان را به نزد خویشتن خواند می بیجاده‌گون خواهد بت سیمین ذقن خواند بتی خواند که او را شاخ باغ نسترن خواند گروهی ماهرویان را به خدمت بر چمن خواند نگاری از چگل خواند نگاری از ختن خواند ز خوبی «آیة الکرسی» سه ره بر تن به تن خواند مرا گر آرزوش آید میان انجمن خواند گهی اشعار من خواند گهی ابیات من خواند وگر شیرین سخن گویم، مرا شیرین سخن خواند بدین شایستگی جشنی بدین بایستگی روزی ملک را در جهان هر روز جشنی باد و نوروزی
|
|
#6
03-29-2010
|
||||
|
||||
|
من اگر اشک به دادم نرسد می شکنم؛
اگر از یاد تو یادی نکنم می شکنم؛ بر لب کلبه ی محصور وجود، من اگر در این خلوت خاموش سکوت، اگر از یاد تو یادی نکنم، می شکنم اگر از هجر تو آهی نکشم، تک و تنها، به خدا می شکنم، می شکنم
__________________
یادگارهای سبز سالهای بهار افشان تیک تیک لحظه های دور از تو
و عبور غریبانه ترین چکاوک های عاشق ... مسافر! انتقام غریبی است رفتنت!!
|
|
#7
03-29-2010
|
||||
|
||||
|
حس تو نبض تو دست تو خاطره شد
عشق تو ياد تو اسم تو خاطره شد مثل يه قصه زيبا مثل يه خواب كوتاه من اسم تو گذاشتم قشنگترين اشتباه بى تو هر لحظه من شكسته بى صدا بود اين خنده ها دروغه بى تو شادى كجا بود حس نوازشتو هنوز رو پوست منه گرمى خوب دستات من و آتيش مى زنه روزاى شادى و عشق حيف كه چه زود مى گذره از قصه من وتو چى موند به جز خاطره يه قاب عكس خالى زير غبار هميشه نرفته از ياد آينه هنوز رنگ نگاهت رفتى تو از زندگيم انگار كه يه خواب بودى تو لحظه هاى عمرم افسوس كه كم ياب بودى مى دونستم از اول اين رسم زندگى نيست خوشبختى ها زود گذر هرگز هميشگى نيست به دنبال يه رويا كه هرگز دست نيافتنى بود مى دونستم از اول قلبم شكستنى بود
__________________
یادگارهای سبز سالهای بهار افشان تیک تیک لحظه های دور از تو
و عبور غریبانه ترین چکاوک های عاشق ... مسافر! انتقام غریبی است رفتنت!!
|
|
#8
03-29-2010
|
||||
|
||||
|
گر چه با يادش٬ همه شب٬ تا سحرگاهان نيلی فام٬
بيدارم؛ گاهگاهی نيز٬ وقتی چشم بر هم می‌گذارم٬ خواب‌های روشنی دارم٬ عين هوشياری! آنچنان روشن که من در خواب٬ دم به دم با خويش می‌گويم که: بيداری‌ست٬ بيداری‌ست٬ بيداری‌ست! *** اينک امٌا در سحرگاهی٬ چنين از روشنی سرشار٬ پيشِ چشمِ ايهمه بيدار٬ آيا خواب می‌بينم؟ اين منم همراه او؟ بازو به بازو٬ مستِ مست از عشق٬ از اميد؟ روی راهی تار و پودش نور٬ ازين سوی دريا٬ رفته تا دروازه خورشيد؟ *** ای زمان٬ ای آسمان٬ ای کوه٬ ای دريا! خواب يا بيدار٬ جاودانی باد اين رويای رنگينم!
__________________
یادگارهای سبز سالهای بهار افشان تیک تیک لحظه های دور از تو
و عبور غریبانه ترین چکاوک های عاشق ... مسافر! انتقام غریبی است رفتنت!!
|
|
#9
03-29-2010
|
||||
|
||||
|
لحظه ديدار نزديك است. باز من ديوانه ام،مستم باز مي لرزد، دلم،دستم باز گويي در جهان ديگري هستم. هاي! نخراشي به غفلت گونه ام را، تيغ ! هاي! نپريشي صفاي زلفکم را، دست! آبرويم را نريزي، دل ! - اي نخورده مست - لحظه ديدار نزديك است .
__________________
یادگارهای سبز سالهای بهار افشان تیک تیک لحظه های دور از تو
و عبور غریبانه ترین چکاوک های عاشق ... مسافر! انتقام غریبی است رفتنت!!
|
|
#10
03-29-2010
|
||||
|
||||
|
عشق است و آتش و خون
داغ است و درد دوری کی می توان نگفتن کی می توان صبوری کی می توان نرفتن گیرم پری نمانده گیرم که سوختیم و خاکستری نمانده با دوست عشق زیباست با یار بی قراری از دوست درد ماند و از یار یادگاری
__________________
یادگارهای سبز سالهای بهار افشان تیک تیک لحظه های دور از تو
و عبور غریبانه ترین چکاوک های عاشق ... مسافر! انتقام غریبی است رفتنت!!
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 3 نفر (0 عضو و 3 مهمان) | |
حالت ترکیبی
|
|
اکنون ساعت 08:55 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.