مشاعره واژه ای

[مستور]

گل همین پنج روز و شش باشد
وین گلستان همیشه خوش باشد

[افسون 13]

باد آمد و گل بر سر میخواران ریخت
یار آمد و می در قدح یاران ریخت
آن عنبر تر رونق عطاران بُرد
و آن نرگس مست خون هشیاران ریخت

[mary.f]

قدحی درکش و سرخوش به تماشا بخرام
تا ببینی که نگارت به چه آیین آمد

[افسون 13]

مشو چندین بلند از خاک قصر خود تماشا کن
که قیصر رفت بر باد فنا بر قصر و ایوانش

[مستور]

آن قصر کـه جمشید در او جام گرفت
آهـــو بچــه کـرد و روبــه آرام گــرفت
بهرام که گور می گرفنی همه عمــر
دیــدی که چگونه گــور بهــرام گرفت

[افسون 13]

بیته گلشن چو زندان به چشمم
گلستان آذرستان به چشمم
بیته آرام و عمر و زندگانی
همه خواب پریشان به چشمم

[مستور]

به چه کار آیدت ز گل طبقی
از گلستان مــن ببــر ورقــی

[افسون 13]

ای عشق خندان همچو گل وی خوش نظر چون عقل کل
خورشید را درکش به جل ای شهسوار هل اتی
امروز ما مهمان تو مست رخ خندان تو
چون نام رویت می‌برم دل می‌رود والله ز جا

[mary.f]

من مست و تو دیوانه ما را که برد خانه
صدبار تو را گفتم کم زن دو سه پیمانه

[افسون 13]

کارم همه با جام می و شاهد و شمع است
ترک دل و دین بهر چنین کار گرفتم
شمعم رخ یار است و شرابم لب دلدار
پیمانه همان لب که به هنجار گرفتم