مشاعره واژه ای

[افسون 13]

ای دوست دوا فرست بیماران را
روزی ده جن و انس و هم یاران را
ما تشنه لبان وادی حرمانیم
بر کشت امید ما بده باران را

[مستور]

روزی زسر سنگ عقابی به هوا خاست
بهر طلب طعمه پر و بال بیاراست
بر راستی بال نظر کرد و چنین گفت
امروز همه ملک جهان زیر پر ماست

[افسون 13]

از چرخ فلک گردش یکسان مطلب
وز دور زمانه عدل سلطان مطلب
روزی پنج در جهان خواهی بود
آزار دل هیچ مسلمان مطلب

[مستور]

دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت
دائما یکسان نماند دور گردون غم مخور

[افسون 13]

عمری ز پی مراد ضایع دارم
وز دور فلک چیست که نافع دارم
با هر که بگفتم که تو را دوست شدم
شد دشمن من وه که چه طالع دارم

[مستور]

عمری است که دم به دم علی می گویم
هنگام نشاط و غم علی می گویم
تا حال علی گفتم و انشاءالله
تا آخر عمر هم علی می گویم

[افسون 13]

گر بی ‌تو خواب و خورد نباشد مرا رواست
خود بی ‌تو در چه خور بود خواب و خور مرا
عمری کمان صبر همی داشتم به زه
آخر به تیر غمزه فکندی سپر مرا

[مستور]

نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مساله آموز صد مدرس شد

[افسون 13]

ای گلبن جوان بر دولت بخور که من
در سایه تو بلبل باغ جهان شدم
اول ز تحت و فوق وجودم خبر نبود
در مکتب غم تو چنین نکته دان شدم

[مستور]

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن