روانشناسی کودک

[FereShteH]

برترین ها: تا مدت‌ها متخصصان تصور می‌کردند کودک بدون کوچک‌ترین دانشی از جهان پیرامون به این دنیا پا می‌گذارد اما پژوهش‌های اخیر پیرامون مهارت یادگیری در دوران جنینی، دانشمندان را به باور این اصل واداشته که بچه‌ها به کارگیری حواس‌شان را از 3 ماهه پاياني بارداری و حتی قبل‌تر شروع می‌کنند.

جنین گوش شنوایی دارد

همیشه تصور بر این بود که در رحم- پناهگاه جنین- سکوت مطلق برقرار است اما به گزارش برترین ها تحقیقات نشان داده جنین نه تنها می‌تواند صدای کارکرد اندام‌های مادرش (صداي معده، تپش قلب، ***که و حتی گازهای دستگاه گوارشی) را بشنود بلکه قادر است در زمان‌هایی که مادرش به سینما يا محل‌های پرسروصدا مثل عروسی یا کنسرت می‌رود با لگد‌ها و تکان‌هایی که می‌خورد به صدا‌ها واکنش نشان دهد. البته نباید فرزندتان را به عنوان موجودی شنوا تلقی کنید، چون کودک تنها صدای مادرش را به طور مشخص می‌شنود و صدای مادر برایش آرامش‌بخش است. بعد از این‌که کودک به دنیا آمد می‌تواند صدای مادرش را بشناسد.

در یک پژوهش متخصصان به نوزادان یک روزه پستانک‌هایی را دادند که به دستگاه‌های ضبط صدا متصل بود. پستانک‌ها بر اساس الگوی مکیدن کودک، دستگاه پخش صدای مادر کودک یا فرد دیگری را روشن می‌کردند. نتیجه جالب این بود که کودکان ظرف ۱۰-۲۰ دقیقه توانستند طوری پستانک خود را بمکند كه صدای مادر خودشان پخش شود. دکتر ویلیام فیفر، استادیار دانشگاه کلمبیا می‌گوید: «این نتیجه به ما ثابت کرد که نه تنها عشق نوزاد به مادرش غریزی است بلکه کودک از‌‌ همان بدو تولد می‌تواند به سرعت یاد بگیرد.» نتیجه جالب دیگر این بود که نوزادان در بدو تولد به صدای پدر یا خواهر و برادر‌های‌شان یا هر صدای دیگری که در دوران جنینی زياد شنیده باشند، تمایل مشابهی نشان نمی‌دهند. این پدیده را می‌توان به اين شكل توجیه کرد كه صدای مادر از دو راه به جنین می‌رسد، از طریق جدار داخلی شکم و محیط اطراف مادر. اگر نوزادان حق انتخاب داشتند، صدای مادرشان را طوری که از داخل رحم به گوش‌شان می‌رسید، برمی‌گزیدند. دکتر فیفر می‌گوید: «ما صدای مادران را برای کودکان طوری ***** کردیم كه مانند صدایی که از داخل رحم می‌شنیدند به گوش برسد: آهسته و خفه. آن‌ها صدای ***** شده را از صدای عادی مادرشان بیشتر دوست داشتند.»

زبان‌آموزی از دوران جنینی

به گزارش برترین ها تحقیقات نشان داده بچه‌ها اولین درس زبان مادری‌شان را در شکم مادرشان یاد می‌گیرند. نوزادان مورد مطالعه با شنیدن صدای پخش شده به زبان مادری‌شان (نسبت به زبان‌های خارجی) تند‌تر پستانک‌های مخصوص تحقیق تیم دکتر فیفر را می‌مکیدند. در اصل بچه‌ها ریتم صحبت کردن را بهتر از لغات منفرد تشخیص می‌دهند.

البته لازم نیست مادران باردار سرشان را به شکم‌شان بچسبانند و شروع به صحبت کنند تا فرزندشان زبان مادری را بهتر یاد بگیرد. جنین آن‌ها می‌تواند با گوش دادن به صحبت‌های مادرش با دیگران، زبان را یاد بگیرد. جنین حتی می‌تواند آنچه را مادرش با صدای بلند از روی کتاب می‌‌خواند، به ذهن بسپارد. علاوه بر تشخیص نوع زبان در بدو تولد (مثلا فارسی یا انگلیسی) مطالعه‌ای نشان داده بچه‌ها در شکم مادرشان آهنگ و الگوی داستانی را که می‌شنوند، تشخیص می‌دهند. در این تحقیق مادران باردار به مدت ۶ هفته روزی ۲ بار يكي دو داستان مشخص را برای فرزندشان خواندند. بعد از تولد برای نوزادان ۳ روزه آن‌ها داستان‌های مشابه را که شخص دیگری جز مادرشان خوانده بود، پخش کردند و این نوزادان الگوی مکیدن‌شان را طوری تغییر دادند تا بتوانند صدایی را که در دوران جنینی شنیده بودند، بشنوند.

روزنه نوری می‌بینم

چشم‌های جنین در 3 ماهه اول شکل می‌‌گیرند اما تا هفته ۱۷ بارداری هنوز بسته‌اند. بعد از این‌که چشم‌ها باز شدند، جنین قادر است ببیند. برخی متخصصان معتقدند اگر در این زمان نوری را به داخل رحم بتابانیم، جنین خودش را از مسیر نور کنار می‌کشد. محققان همچنین معتقدند جنین می‌تواند نور روشن و نافذی را که به شکم مادر تابانده می‌شود، تشخیص دهد. دانشمندان با بررسی‌های سونوگرافی خود دریافته‌اند جنین در پایان بارداری به تدریج چشمان خود را باز و بسته می‌کند تا برای پلک زدن در خارج از شکم مادرش آماده شود.

طعم خوش مایعات

خانم‌های باردار باید به اندازه 2 نفر غذا بخورند. همان‌طور که کمیت غذای مادر باردار مهم است کیفیت غذایش هم اهمیت خاصی دارد. جوانه‌های چشایی جنین حدود هفته ۱۷-۱۸ بارداری شکل می‌گیرند البته شواهدی در دست است که می‌گوید در هفته ۱۴ بارداری جنین می‌تواند طعم تلخ، شیرین یا ترش مایع آمنیوتیک را تشخیص دهد. جنین با احساس چشایی خود قادر است محیط رحم را جستجو کند. برخی تصاویر سونوگرافی نشان می‌دهد جنین بند ناف و دیواره رحم را لیس می‌زند.

مطالعات دانشمندان ثابت کرده بو و مزه غذایی که مادر باردار می‌خورد و وارد مایع آمنیوتیک او می‌شود می‌تواند بر ذائقه پس از تولد فرزند او اثر بگذارد. هر چه مادر در دوران بارداری و شیردهی خود غذای متنوع‌تری را بخورد، فرزند او غذاهای مختلف و جدید را بهتر و بیشتر می‌پذیرد. محققان می‌گویند بچه‌هایی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند نسبت به کودکانی که شیر خشک می‌خورند، غذاهای جدید را بیشتر می‌پذیرند زیرا آن‌ها در دوران شیرخوارگی یاد گرفته‌اند به انواع طعم‌های‌ غذاهای مختلف که وارد شیر مادر شده عادت کنند.

اطراف جنین بو می‌دهد

جنین نه تنها قادر است مزه غذا‌ها را حس کند بلکه می‌تواند بوی آن‌ها را هم تشخیص دهد. متخصصان دریافته‌اند که مایع آمنیوتیک هنگام زایمان ممکن است بوی زیره، سیر، رازیانه و دیگر ادویه‌جاتی را که مادر خورده، بدهد. جنین مایع آمنیوتیک را می‌خورد. این مایع، هم بوی خوراکی‌هایی را که مادر خورده، می‌دهد و هم بوی خود او را. محققان معتقدند نوزاد در‌‌ همان ابتدایی‌ترین ساعات تولد برای شناسایی مادرش بیشتر از حس بویایی کمک می‌گیرد تا حس بینایی. دانشمندان در پژوهشی دیگر به این نتیجه رسیده‌اند که اگر مادری درست بعد از زایمان یکی از سینه‌های خود را بشوید نوزادش ترجیح می‌دهد از سینه‌ای که شسته نشده شیر بخورد. به همین دلیل است که متخصصان توصیه می‌کنند تا وقتی نوزاد اولین شیرش را نخورده مادر دوش نگیرد.

تمرین برای حضور در دنیا

از هفته ۲۰ بارداری جنین می‌تواند به محرک‌های محیطی پاسخ دهد. مثلا در تصاویر سونوگرافی مشخص شده هنگامی که سوزن آمنیوسنتز وارد رحم مي‌شود جنین سعی می‌کند به آن چنگ بزند. اما برای این‌که جنین کنجکاوی خود را نسبت به محیط داخل رحم نشان دهد باید تا ۳ ماهه سوم صبر کند. در رحم چیزی وجود ندارد که جنین با آن سرگرم شود اما او بی‌کار نمی‌نشیند و انگشتانش را می‌مکد؛ به خصوص شستش را که در هفته ۱۸ آن را شناخته است. جنین با پا زدن به دیواره‌های رحم سعی می‌کند راه برود و همچنین بندناف را می‌کشد و تکان می‌دهد. او حتی برای تنفس هم تمرین می‌کند. تمامی این بازی‌ها نوعی آمادگی برای پاسخ‌های حیاتی به محرک‌ها بعد از تولد است. متخصصان معتقدند فشار دادن به دیواره رحم می‌تواند توانایی پیدا کردن سینه مادر را بعد از تولد تقویت کند. اگر نوزاد را بعد از تولد روی شکم برهنه مادر قرار دهيد می‌تواند از طریق بوی سینه، آن را پیدا کند.

[FereShteH]

تحقیقی که به تازگی در کشور نروژ انجام شده نشان می‌دهد مصرف کافی اسید فولیک در هفته‌های اول بارداری احتمال بروز مشکل تاخیر در زبان باز کردن کودکان را کاهش می‌دهد. به گزارش برترین ها طبق این بررسی‌ها زنان حامله‌ای که در 2 ماه اول بارداری مواد حاوی اسید فولیک مصرف می‌کنند، كودك‌شان کمتر به اختلالات عصبی در دوران نوزادی دچار می‌شود. یکی از شایع‌ترین نتایج ابتلا به این اختلالات در کودکان تاخیر در زبان باز کردن است. کریستین روس، مدیر این تیم تحقیقاتی از موسسه سلامت عمومی نروژ می‌گوید مصرف مکمل‌هایی که دارای اسید فولیک هستند می‌تواند تاثیرات مثبتی بر زنان باردار داشته باشد. اسید فولیک که نام دیگر آن ویتامین B9 است در لوبیا چیتی، اسفناج، مارچوبه، بروکلی، بامیه، کلم، گوشت گاو و مرغ، جگر، نان و غلات سبوس‌دار، ماءالشعیر، پنیر، خرما، سبزیجات برگی شکل، حبوبات، شیر، قارچ، ماهی‌تن، جوانه گندم خام، کاهو، آب پرتقال، زرده تخم‌مرغ و موز وجود دارد. توصیه می‌شود زنان، مکمل اسید فولیک را ۲ تا ۳ ماه قبل از بارداری و در ۳ ماهه اول بارداری مصرف کنند، مخصوصا زنانی که سابقه ناهنجاری‌های عصبی در اقوام‌شان وجود دارد و زنانی که داروهای خاصی مثل داروی ضد صرع مصرف می‌کنند به شدت به آن محتاج هستند. کمبود اسید فولیک در زنان باردار، منجر به کاهش وزن تولد و تولد نوزادان نارس و با نقص لوله عصبی نیز می‌شود.

[FereShteH]

برترین ها: «چهار تا پسر بزرگ کردید؟ وای خدا قوت بده به شما. همینه که همه موهاتون سفید شده.» «سه تا دختر داره؟ بنده خدا. چقدر باید زحمت بکشه تا این سه تا به سر و سامون برسن.»

ماجرای تربیت کردن پسر و دختر و اینکه کدام سخت تر یا آسان تر است همیشه در گفت و گوهای میان خانواده ها خود را نشان می دهد. واقعیت این است که برخی تفاوت ها در تربیت کردن پسر و دختر به ویژگی های طبیعی آنها بازمی گردد.

دانستن این تفاوت ها کمک بسیار زیادی به والدین می کند تا هم خودشان کمتر اذیت شوند و هم فرزند پروری بهتری داشته باشند. نمی توانید در برخورد با فرزند دخترتان همان طور رفتار کنید که با فرزند پسرتان رفتار می کنید. عکس این موضوع هم صادق است. ویژگی های متفاوت آن دو، شیبوه های تربیتی متفاوتی را می طلبد که باید بدانیم و به کار ببندیم.


برقراری ارتباط

برای دختر ساده تر است یا پسر؟ دختر

یک نوزاد دختر از همان ابتدای تولد، بیشتر تمایل دارد که به رنگ ها و حالت ها نگاه کنید؛ به همین خاطر، معمولا چهره انسان ها از اولین انتخاب های او به حساب می آید. اما یک نوزاد پسر بیشتر به دنبال چیزهای متحرک است؛ مثلا ماشینی که به دور خود می چرخد به راحتی می تواند همه توجه یک پسربچه را به خود جلب کند.

همین تفاوت ها در نقاشی آنان نیز رخ می نماید. دختربچه ها برای ترسیم اسامی و کلماتی که در ذهنشان وجود دارد از رنگ های متعددی استفاده می کنند؛ اما پسربچه ها برای به تصویرکشیدن صحنه جنگ ها و تصادف ماشین ها، رنگ های آبی، سیاه و نقره ای را بیشتر به کار می برند.

به طور خلاصه، دخترها «شخص محور» و پسرها «عمل محور» هستند. کودکان دختر، چهره ها را با دقت بررسی می کنند؛ به همین خاطر قادر هستند علائم غیرکلامی مانند حالت ها و تن صدا را بهتر درک کنند اما پسرها، در مقایسه با دخترها، علاوه بر اینکه دیرتر شروع به حرف زدن می کنند و دایره واژگان محدودتری دارند، در برقرارکردن ارتباط میان کلمات و احساسات هم تبحر زیادی ندارند.

برخلاف دختران که ریز و درشت وقایع و احساسات خود را بیان می کنند، پسران اهمیت زیادی به این قضیه نمی دهند. مهارت برقرارکردن ارتباط چشمی در پسرها، در مقایسه با دخترها، معمولا کمتر است و عملا ارتباط های چشمی کوتاه تری دارند.

همین مساله سبب نگرانی برخی از والدین می شود که مبادا پسر شاخ شمشادشان به «اوتیسم» یا «درخودماندگی» مبتلا باشد اما در اکثر مواقع این نگرانی بیجاست چون معمولا این حالت در پسرها طبیعی است و از عملکرد مغزشان نشأت می گیرد.

زمانی که دخترتان به سن هشت سالگی یا بیشتر از آن می رسد، شرایط، کمی عوض می شود. داشتن مهارت عالی در برقراری ارتباط با دیگران جنبه دیگری نیز دارد و آن این است که دختر قشنگتان که همه انرژی خود را بر سر این کار گذاشته حالا با سوالات پیاپی و حرافی های تمام نشدنی اش، کم کم کلافه تان می کند.

از زمانی که دخترتان شروع به راه رفتن می کند به او کمک کنید تا با دیگران ارتباط آزاد برقرار کند؛ او می آموزد که در آینده نه چندان دور سراغ شما بیاید و با شما مشورت کند.


اعتماد به نفس

دخترها بیشتر دارند یا پسرها؟ پسرها

رشد و پرورش اعتماد به نفس سالم و معقول، در همه بچه ها، از اهمیت بسزایی برخوردار است. محققان بر این باورند که دخترها با وجود مهارت فوق العاده ای که در برقرارکردن ارتباط با دیگران دارند، در مقایسه با پسران، اعتماد به نفس کمتری دارند و احساس ناامنی بیشتری می کنند.

فشارهای فرهنگی و سنتی موجود که دختران را وا می دارد نیازهای دیگران را به نیازهای خود ارجح بدانند، احساساتان را نادیده بگیرند و نیازهایشان را به راحتی بیان نکنند، آسیب های زیادی به اجتماع آنها زده است.

باوجود این حقیقت که دختران از توجه های مثبت و تعریف و تمجیدهایی که از رضایت دیگران نشأت می گیرد، لذت می برند اما آنها هرچه بیشتر نیازها و امیالشان را پنهان و در برخی موارد سرکوب می کنند تا بتوانند رضایت اطرافیانشان را جلب کنند. از این رو اعتماد به نفسشان بیشتر آسیب می بیند.

معمولا دخترها مراقب برادر کوچک تر خود هستند و سعی می کنند برای آنها مادری کنند. انگار یک استعداد طبیعی در همه دختران وجود دارد.

جای هیچ تردیدی نیست که مساعدت و حمایت در هر کسی که وجود داشته باشد، جزو ویژگی های مثبت رفتاری او محسوب می شود اما این گرایش در دخترها سبب می شود بتوانند با جدیت بیشتری ماهیت طبیعی خود را بشناسند و آن را تقویت کنند ومتعاقبا تجربیات جدیدتری کسب نمایند.

تصویر ذهنی هر فرد از اندامش، بخش بزرگی از اعتماد به نفسش را تشکیل می دهد. البته این تصویرسازی درمورد پسران و مردان نقش پررنگی ندارد! اما تغییرات فاحشی که در دوران بلوغ در دختران به وجود می آید، بسته به نوع فرهنگ حاکم بر محل زندگی افراد، تاثیر بسیار عمیقی بر اعتماد به نفس دختران و زنان می گذارد.

حواستان به پیامی که حاوی احساستان نسبت به بدن، رژیم غذایی و ورزش کردنتان است، باشد. متاسفانه واضح است که در اغلب موارد تصویر منفی دختران از اندام شان، مستقیما از شیوه نگرش مادرانشان که با نگاهی کاملا انتقادی و شاکیانه خود را در آینه ورانداز می کنند، نشأت می گیرد.

به دختران خود بیاموزید که به پیام های گرسنگی و سیری که از بدنشان دریافت می کنند، گوش فرا دهند. دخترانی که به این پیام ها توجه می کنند، در موارد دیگر هم به غرایزشان اهمیت می دهند.

انجام تمرینات ورزشی، از یک طرف یک راهکار فوق العاده مناسب برای تقویت اعتماد به نفس دختران است و از طرف دیگر روشی کاربردی برای تناسب اندام آنها محسوب می شود.


مدرسه

برای دختر سخت تر است یا پسر؟ اغلب برای پسر

چنین به نظر می رسد که آقاپسرهای گل نتوانسته اند با محیط های آموزشی مدرن ارتباط صمیمی و دوستانه ای برقرار کنند. برنامه های آموزشی مدارس که اغلب در فضاهای بسته اجرا می شود، واردشدن به حوزه های نظری و استفاده از مباحث دیداری و شنیداری به جای مباحث عملی، سبب به وجودآمدن بلوغ ناقص در آنان می شود.

از همان سال های اول تحصیل، اغلب پسران در زمینه مهارت هایی چون خویشتنداری، دقت، زبان و مهارت های حرکتی، از د ختران عقب می مانند.

تحولات زیادی که در برنامه های آموزشی آمادگی و پیش دبستانی ها به وجود آمده، تقریبا بدون توجه به تفاوت های طبیعی دختران و پسران در مراحل تکامل مغزشان بوده است. نقش موسیقی، نقاشی با انگشت، سفالگری و انجام فعالیت های ورزشی که برای آشنایی کودکانمان با مدرسه و پیش از رفتن به مدرسه، طراحی شده بود، کمرنگ شده اند زیرا معلمان آموزش ندیده اند که مشکلات ناشی از آنان را به درستی برطرف نمایند.

یکی از مباحثی که شاید دختران در یادگیری آن دچار مشکل می شوند مباحث فضایی مانند هندسه است. به نظر می رسد که دختران از قسمت های مختلف مغزشان استفاده می کنند تا مفاهیم فضایی را تحلیل کنند.

یکی از راه هایی که برای کمک به آنان توصیه می شود این است که گروهی از دو جنس دختر و پسر تشکیل دهید و اجازه دهید هر تعداد مساله ای را که خودشان دوست دارند و بدون هیچ گونه فشاری به آنان، تجزیه، تحلیل و حل کنند.


نظم و تربیت

برای دختر سخت تر است یا پسر؟ پسر

چرا به نظر می رسد مردان گوش شنوا ندارند؟ پسرها در مقایسه با دخترها، تمرکز کمتری در شنیدن دارند. این ویژگی از همان بدو تولد در آنها وجود دارد و به طور طبیعی با رشد کودک، فاحش تر می شود و به مرور زمان، اختلاف میان دو جنس دختر و پسر در این زمینه بیشتر خواهد شد.

قدرت شنوایی دختر بسیار حساس است و می تواند جملات انتقادآمیز و یا حتی تبعیض کلامی را هم تشخیص دهد و مرکز کلامی مغز دختران سریع تر از پسران تکامل می یابد. این توانایی بدان معناست که یک دختر به راهکارهای آموزش نظم و ترتیب مانند تشویق و هشدار که به طور مثال در جمله ای مانند «آن کار را نکن» بیان می شود، بهتر پاسخ می دهد.

در سال های اول زندگی پسرهای شاخ شمشادتان، چنین به نظر می رسد که حس لامسه آنها قوی تر است. کم حرف اما عملگرا هستند. تفاوت هایی که در مولفه های رشد دختران و پسران وجود دارد، در برخی موارد و به اشتباه، ناهنجاری رفتاری تلقی می شود.

به ازای هر یک دختر پنج پسر وجود دارد که در آنها اختلالاتی نظیر اختلال رفتاری، اختلال دوقطبی، بیش فعالی، اختلال عدم تمرکز و اختلال یکپارچگی حواس، تشخیص داده شده است.

برخی از بچه ها که بیشتر آنها پسر هستند، سالم اند اما در منتهی علیه بازه نرمال رشد قرار دارند؛ بنابراین به انرژی، زمان و فرصت بیشتری نیاز دارند که مانند سایر همسن و سالان خود سالم به نظر برسند.


سلامت جسم

در دختر سخت تر است یا پسر؟ پسر

به طور کلی پسرها پرتحرک تر و پرخاشگرتر از دخترها هستند. ریسک کردن و انجام کارهای پرخطر، مراکز لذت را در مغزشان روشن می کند.

تجربه زندگی به بسیاری از والدین آموخته که یا باید تمام کارهای پسر / پسرانشان را با دقت زیرنظر داشته باشند یا اینکه همیشه وسایل کمک های اولیه را دم دست نگه دارند.

کارشناسان توصیه می کنند به کودکان خود اجازه دهید کندوکاو کنند؛ حتی اگر این کار به زخم و زیل شدنشان منجر شود. با خرج کردن این صبر و حوصله در عوض به رشد و پرورش شخصیت، اعتماد به نفس، استقامت و استقلال آنان کمک بزرگی کرده اید.

پسرها به طور غریزی ریسک پذیر هستند و باید تشویقشان کنید که تا حدودی از شدت اعمال پرخطر خود بکاهند اما این مساله در دختران برعکس است. والدین باید شرایطی را فراهم نمایند که دختر دلبندشان بیشتر ریسک کند!

منبع: مجله تندرستی

[FereShteH]

از صبح كه از خواب بلند می‌شوید هزار و یك كار انجام می‌دهید. كمی نرمش می‌كنید. غذا درست می‌كنید؛ تا محل كارتان پیاده‌روی می‌كنید و تا باز كردن در خانه، پله نوردی می‌كنید. با وجود این بعد از چند روز، احساس می‌كنید بند بند وجودتان خسته‌است و نیاز به یك مشت و مال حسابی دارید. حالا كمی خودتان را به جای نوزادتان بگذارید. تمام ساعات روز روی تخت خوابیده یا نهایتا روی دست‌های شما قرار گرفته است. شاید فكر كنید تا چند ماه دیگر كه راه رفتنش شروع شود هیچ چاره‌ای وجود ندارد اما این‌طور نیست؛ شما می‌توانید بدون هیچ خطری او را ماساژ دهید و نه تنها خستگی‌اش را برطرف كنید، بلكه او را در بهتر رشد كردن هم كمك كنید و اجازه دهید كه خون بهتر در بدنش جریان پیدا كند. اگر هنوز هم از این كار هراس دارید، بهتر است با ابتدایی‌ترین راه‌های ماساژ دادن نوزادان و كودكان آشنا شوید.

آماده ماساژ دادن شوید

1. آرام باشید!! نفس عمیق بكشید. تلفن همراه‌تان را خاموش كنید و سعی كنید در این مدت آرام و انعطاف‌پذیر باشید.

2. به نوزادتان اجازه بدهید اگر دوست دارد به سمت دیگری حركت كند و موقعیتش را تغییر دهد. شما می‌توانید هر طرف از بدنش را كه در مقابل‌تان باشد ماساژ دهید. پس به او این آزادی را بدهید كه موقعیتش را خودش انتخاب كند. اگر كوچولوی شما در موقعیتی كه نشسته‌اید به شما اجازه این فعالیت را نمی‌دهد باز هم نگران نباشید. می‌تواند مدت كوتاهی بایستید تا بدنش را با ماساژ دادن آرام كنید.

3. قبل از شروع كردن، با صدایی آرام و همراه با لبخند با او صحبت كنید. این موضوع باعث می‌شود، او برای ماساژ گرفتن تحریك و آماده شود و احساس خوبی در این فرآیند داشته باشد. اجازه گرفتن خیلی مهم است. از او بپرسید كه آیا دوست دارد در آن لحظه ماساژ بگیرد؟ اگر فرزند‌تان هنوز آنقدر بزرگ نشده كه به چنین سوالی پاسخ دهد، ‌ارتباطی كه بین چشم‌های‌تان برقرار می‌شود می‌تواند شما را از نظر او با خبر كند. او قصد شما را حس می‌كند و اگر با آن موافق نباشد فورا واكنش نشان می‌دهد. اگر هم او خواسته شما را رد كرد، ‌نرنجید و فكر نكنید كه حسی نسبت به شما و دست‌های‌تان ندارد. او فقط نمی‌خواهد در آن لحظه ماساژ بگیرد. همین! به این حریم او احترام بگذارید و زمانی كه دوست ندارد لمس شود، به فكر ماساژ دادن بدنش نیفتید.

4. او را گرم نگه دارید و نقاطی كه قرار نیست ماساژ بدهید را بپوشانید. شما حتی می‌توانید از روی لباس( البته بدون استفاده از روغن) او را ماساژ بدهید. و البته می‌توانید با قرار دادن مستقیم دست‌های‌تان روی پوستش او را ماساژ دهید. اگر می‌خواهید به‌طور مستقیم و از روی پوست او را ماساژ بدهید، به شما پیشنهاد می‌كنیم كه كمی از روغن مخصوص ماساژ كودكان به پوست او بزنید تا در حین این اتفاق آرامش بهتری داشته باشد. ماساژ مستقیم، ‌می‌تواند لذت و آرامش بیشتری را به او بدهید. زيرا تماس پوست‌های شما با هم و انتقال گرمای‌شان می‌تواند به او در آرام‌تر شدن كمك كند.

5. قبل از ماساژ دادن دست‌های‌تان را گرم كنید و به هم بمالید. این موضوع می‌تواند به نوزاد شما این پیام را بدهد كه اكنون وقت ماساژ است.

وقت ماساژ است

1. اگر نوزاد شما به پشت خوابیده و صورتش روبه‌روی شماست:

2. اول دست‌های‌تان را گرم كنید و آن‌ها را روی قسمت بالای پای نوزاد و همین‌طور مفصل‌های رانش بكشید.

3. اگر بلد هستید و خوب فوت و فنش را می‌دانید می‌توانید پاهایش را به آرامی بادكش كنید و به آرامی لمس كنید، ‌نوازش دهید و پایین بیایید. اگر بادكش كردن را به‌طور اصولی بلند نیستید، فقط به نوازش دادن پاها اكتفا كنید.

4. هیچ فشاری به زانو‌ها و قوزك پای او نیاورید. ماساژ دادن این نقاط اصلا كار آسانی نیست. پس خودتان را به چنین مرحله تخصصی‌ای، آن هم بدون دیدن آموزش‌‌های لازم وارد نكنید.

5. سپس از باسن تا پایین، پای او را به آرامی لمس كنید و نوازش دهید و هر كدام از انگشتانش را آرام‌آرام در دستان‌تان بگیرید.

6. پاهای او را ببوسید. بچه‌ها این اتفاق را خیلی دوست دارند و از آن آرامش می‌گیرند.

7. این لمس كردن و نوازش را روی پای دیگرش هم تكرار كنید.

معده حساس‌تر است

1. مراقب معده و شكم نوزادتان باشید. قرار نیست با آن‌ها هم مثل پاها برخورد كنید.

2. هرگز شكم او را بعد از غذا خوردن ماساژ ندهید. اگر به تازگی ( در 30 دقیقه اخیر) غذا یا شیر نخورده است، می‌توانید جلو بروید و خیلی آرام روی شكمش دست بكشید. در غیر این صورت، ‌منتظر بمانید تا زمان بگذرد زيرا اگر در زمانی كه شكمش از غذا پر است آن را لمس كرده یا ماساژ دهید، به او آسیب خواهید زد.

3. دستان خود را روی شكم او بگذرید و بسیار آرام در جهت عقربه‌های ساعت حركت دهید. این حركات باعث از بین رفتن نفخ او خواهد شد و گاز‌های اضافه كه یكی از اصلی‌ترین دلایل معده درد و دل درد او هستند را از معده او خارج خواهد كرد.

عاشقانه پایان دهید

خب، شما ذره‌ذره بدن او را ماساژ دادید اما هنوز كارتان تمام نشده. یك اتفاق خوشایند را فقط با یك پایان آرام بخش می‌توانید به آخر برسانید، پس او را به آرامی در آغوش بگیرید و او را ببوسید.
فعلا موقعیتش را تغییر ندهید و به محض تمام شدن این مراحل او را از جایش بلند نكنید. بگذارید كمی در خلسه بعد از ماساژ بماند و حتی اگر دلش می‌خواهد، با آرامشی كه به دست آورده یك چرت كوچك بزند.

قدم بعدی بازوهاست

1. همان لمس‌كردن‌های آرامی كه روی پاها انجام دادید را این‌بار در این قسمت پیاده كنید.

2. در حالی كه نوزادتان را ماساژ مي‌دهيد با او ارتباط چشمی هم داشته باشید و وضعیت او را در طول این مدت، با نگاه كردن به واكنش‌هایش چك كنید. در این شرایط شما می‌توانید بفهمید كه چه حركاتی روی او بهترین تاثیر را دارد و از چه كارهایی لذت نبرده یا حتی آزرده می‌شود. این ارتباط چشمی و لبخندهای آرام همچنین می‌تواند احساس نزدیكی بیشتری در هر دوی شما ایجاد كند و آرامش‌تان را در طول این مدت بیشتر كند.

3. اگر نوزادتان هنوز حس خوبی از این موضوع دارد و به شما پیغام‌های رضایت‌بخشی می‌دهید، می‌توانید ادامه دهید وگرنه بگذارید در حال و هوای خودش باشد و با اصرار كردن به این اتفاق آرامشش را به هم نزنید. یادتان نرود كه در این مورد دستور دستور اوست و هرگز حق ندارید برای چنین كاری مجبورش كنید. باور كنید كه نوزاد شما می‌تواند خیلی خوب این پیام كه هنوز دوست دارد ادامه دهید را به شما منتقل كند، پس هیچ وقت فكر نكنید كه شاید نتوانید منظورش را بفهمید و به همین دلیل باید راه خود را ادامه دهيد.

شانه‌ها را برای آخر بگذارید

1. پشتش را نوازش كنید. از شانه‌ها شروع كنید و دستان‌تان را پایین‌تر و روی كمر او بیاورید.

2. بیشتر از هر چیزی مراقب ستون فقرات او باشید. حتی یك نوازش ناشیانه می‌تواند به ستون فقرات نامقاوم نوزادتان آسیب بزند و یك فشار كوچك می‌تواند او را با مشكلات جدی و تمام‌نشدنی روبه‌رو كند. پس فقط آرام او را نوازش كنید و وقتی كمر تمام شد دوباره پایین‌تر بیایید و به پاهای او برسید.

3. چند بار كمرش را نوازش دهید و به آرامی ماساژ دهید. این كار را چند مرتبه تكرار كنید.

[FereShteH]

نیمی از رشد هوشی کودکان در بازه بین بارداری مادر تا ۴ سالگی اتفاق می‌افتد. عده‌ای از روان‌شناسان معتقدند نگاه کردن مستقیم پدر و مادر در چشمان کودک تاثیر قابل توجهی در شکل‌گیری هوش او دارد. به گزارش برترین ها نیره حاجی علیان با توضیح هوش از دیدگاه دیوید وکسلر، روان‌شناس آمریکایی آن را به معنای ظرفیت کلی یک شخص برای منطقی فکر کردن و برخورد موثر با محیط می‌داند و معتقد است هوش در واقع توانایی یادگیری و کاربرد مهارت‌های لازم برای سازگاری با نیازهای جامعه و فرهنگ است. او می‌گوید: «نگاه کردن به چشمان کودک نقش مهمی در رشد هوش کودک دارد و در صورتی که والدین تا ۶ هفتگی کودک تا فاصله ۵/17سانتی‌متری به طور مستقیم به چشمان کودک نگاه کنند ارتباط مغزی کودک بهتر شکل می‌گیرد و تبدیل به الگوهای تشخیصی می‌شود و کودک با این نگاه‌ها می‌تواند چیزهایی که در اطراف او وجود دارد را تشخیص بدهد.» او اضافه مي‌كند: « بخشی از هوش وراثتی است و پایه هوش در افراد ثابت است ولی هوش افراد کاملا تثبیت شده نیست. روان‌شناسان هوش را دارای چند بعد می‌دانند. نگاه کردن در چشمان کودک بیش از هر چیز هوش منطقی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.» این روان‌شناس معتقد است چون هنگام تماشاي تلویزیون مانند نگاه چشم در چشم رابطه دوطرفه ایجاد نمی‌شود، تلویزیون تماشا کردن از این لحاظ کمک چندانی به کودک نمی‌کند.

[FereShteH]

بیش‌فعالی مشکلی است که ۳ تا ۷ درصد کودکان و خانواده آن‌ها را آزار می‌دهد و البته بیشتر گريبان پسربچه‌ها را می‌گیرد. معمولا این مشکل به درستی شناخته نمی‌شود و برخورد مناسبی با آن نمی‌شود. به گزارش برترین ها بیش‌فعالی به طور عمده بعد از ۳ سالگی بروز می‌کند ولی علائم وجود آن را مي‌توان از‌‌ همان شیرخوارگی تشخیص داد. این کودکان معمولا به محرک‌ها حساسند، ‌ در مقابل نور و حرارت به شدت ناراحت می‌شوند‌، خواب کمتری دارند، پرتحرک‌ و از نظر هیجانی بی‌ثبات‌ هستند. با بالا رفتن سن، این کودکان ممکن است پرخاشگر و مضطرب شوند و اعتماد به نفس کمی داشته و در یادگیری هم مشکل داشته باشند. آن‌ها معمولا آرامش ندارند، مرتب تکان می‌خورند، دست به رفتارهای خطرناک می‌زنند، پرحرف هستند و نمی‌توانند بی‌سرو صدا کارشان را انجام دهند و سرکلاس نظم را بر هم می‌زنند. حواس‌پرتی یکی دیگر از بارز‌ترین نشانه‌های بیش فعالی است. این افراد مدام وسایل‌شان را گم می‌کنند و چیزهایی که در ذهن دارند را از یاد می‌برند. به گزارش برترین ها آخرین تحقیقات پژوهشگران در استرالیا نشان داده که معلم‌ها و خانواده‌ها در مواجهه با این کودکان نباید به آن‌ها سرکوفت بزنند و آن‌ها را ناآگاهانه تنبیه کنند زیرا مشکلات روانی دیگری به وجود می‌آورد. باید هرچه بیشتر زمینه بازی‌ و ورزش برای آن‌ها فراهم شود تا انرژی‌شان را در راه درستی تخلیه کنند. این متخصصان می‌گویند خانواده‌ها باید از مصرف زیاد شکلات، کافئین و غذاهای تند که تحرک را افزایش می‌دهند توسط این کودکان جلوگیری کنند. باید توجه داشت که اگر این معضل غیرقابل مهار و خطرناک است حتما به متخصص مراجعه شود.

[FereShteH]

بسياري از والدين سيگاري فكر مي‌كنند با باز كردن پنجره‌ها و خارج شدن دود، از فرزندان خود محافظت مي‌كنند درحالي‌كه ناپديد شدن دود سيگار به معني رفع خطر نيست، سموم حاصل از سوختن سيگار تا مدت‌ها روي شيشه پنجره‌ها، فرش و ساير اثاث خانه برجا مي‌ماند.تحقيقات جديد نشان مي‌دهد، كودكان بيش از بزرگسالان در معرض سموم باقيمانده از دود سيگار در محيط خانه قرار مي‌گيرند. محققان طي مطالعه‌اي كه حدود 3 هزار و 100 خانواده در آن بررسي شدند، دريافتند بچه‌هايي كه والديني سيگاري دارند به‌طور متوسط روزهاي بيشتري را در مدرسه غيبت مي‌كنند. آن‌ها به والدين توصيه مي‌كنند بچه‌ها را از معرض دود سيگار دور كنند زيرا مي‌تواند خطر عفونت‌هاي تنفسي مثل برونشيت و ذات‌الريه، آسم شديد و سندرم مرگ ناگهاني نوزاد را افزايش ‌دهد. به‌طور متوسط كودكان با والدين سيگاري يك روز و نيم در سال بيشتر غيبت مي‌كنند. بد نيست مروري بر تحقيقات مختلف در اين زمينه و همچنين نتايج آن‌ها بيندازيم.


مطالعات نشان مي‌دهد، كودكاني كه مادران آن‌ها سيگاري هستند به‌دليل عود كردن عفونت گوش بيشتر نياز به جراحي پيدا مي‌كنند. اين يافته حاصل بازبيني روي ۶۱ مطالعه است كه در گذشته انجام شده است. دكتر ميشل ويتزمن با بررسي تاثير سيگاري بودن والدين بر فرزندان در مركز پزشكي دانشگاه نيويورك تاكيد مي‌كند: «اين‌كه كودكان به‌دليل سيگار كشيدن والدين خود چنين درد شديدي را تحمل مي‌كنند، تاسف‌آور و غم‌انگيز است.» اين مطالعه تاييد كرد اگر كودك در خانواده‌اي با افراد سيگاري زندگي كند ۳۷درصد بيشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت و ساير مشكلات گوش مياني قرار دارد.


والدين سيگاري همچنين خطر بروز آسم و آلرژي را در كودكان خود تشديد مي‌كنند. كودكاني كه والدين سيگاري دارند 3برابر بيش از ديگر كودكان به بيماري‌هاي تنفسي مانند آسم و تنگي نفس مبتلا مي‌شوند. پيشگيري از بيماري‌هاي دوران بزرگسالي مثل حمله قلبي و سكته مغزي در واقع بايد از دوران كودكي آغاز شود تا تاثير بگذارد. بر همين اساس، هرچه فاكتورهاي خطرزا از سنين پايين و زودتر كنترل شوند امكان كاهش خطر بروز بيماري‌هاي قلبي بيشتر مي‌شود و سلامت كودك در سنين بالاتر تامين مي‌شود.


كودكاني كه مادران‌شان در دوران بارداري سيگار مي‌كشند، نسبت به كودكاني كه در دوران جنيني در معرض دود سيگار نبودند، بيشتر دچار افزايش فشار خون مي‌شوند ولي بررسي‌هاي جديد حاكي از آن است كه قرار گرفتن در معرض دود سيگار والدين، خطر بروز فشار خون بالا را در كودكان ۴ تا ۵ساله افزايش مي‌دهد. در واقع كودكاني كه در منزل دود سيگار والدين‌شان را تحمل مي‌كنند بيشتر دچار فشار خون بالا مي‌شوند. كودكاني كه والدين سيگاري‌ دارند حدود ۲۱درصد بيشتر دچار فشار خون بالاي ۱۵درصد مي‌شوند.


برخي پژوهش‌هاي جديد نشان‌دهنده رابطه بين والدين سيگاري و اضافه وزن يا سوءرفتار كودكان است. البته پژوهشگران به‌طور قطع اثبات نكرده‌اند كه سيگار كودكان را در معرض خطر اضافه وزن و چاقي قرار مي‌دهد زيرا اثبات چنين رابطه‌‌اي، به‌نظر غيرممكن مي‌رسد، چون استفاده از والدين و درخواست از آن‌ها براي استعمال سيگار براي بررسي عوارض آن بر فرزندان، اصولا كاري غيراخلاقي است. در يكي از مطالعات جديد، محققان روي نوزاداني آزمايش كردند كه پدراني سيگاري با مادراني سالم و پاك داشتند. اين تحقيقات از دانشگاه هنگ‌كنگ روي 7 هزار و ۹۲۴ نوزادي كه در يك منطقه در سال ۱۹۹۷ به دنيا آمدند، انجام شد كه نشان داد، كودكاني كه پدران سيگاري داشتند، در 7 يا 11 سالگي اضافه وزن داشته‌اند.


تحقيقات نشان‌دهنده وجود رابطه ميان سيگار كشيدن والدين و مشكلات روحي و جسمي در فرزندان است. بنابر اين تحقيق، ۵۰۹ كودك در برزيل و ۶ هزار و ۷۳۵ كودك در انگليس مورد تحقيق قرار گرفتند كه مشخص شد، ميزان كودكان پرخاشگر در ميان مادراني كه سيگاري بوده‌اند، بيشتر است.


تحقيقات جديد نشان مي‌دهد، افرادي كه سيگار مي‌كشند خطر ابتلا به سرطان ريه را تا ۳۴درصد در اطرافيان خود به‌ويژه كودكان افزايش مي‌دهند. همچنين احتمال ابتلاي كودكاني كه هر روز به‌مدت چند ساعت در معرض دود سيگار قرار مي‌گيرند به سرطان، 4برابر بيشتر از كودكاني است كه والدين آنان سيگاري نيستند.


روان‌شناسان اسپانيايي تاكيد كردند، عادات سيگار كشيدن از مادر به فرزند دختر و از پدر به فرزند پسر منتقل مي‌شود. اگر هر دوي والدين سيگار بكشند، احتمال سيگاري شدن فرزند پسر ۲۴درصد است اما اگر هيچ‌يك از والدين سيگاري نباشند احتمال سيگاري شدن پسر آن‌ها تا ۱۲درصد كاهش خواهد يافت.

[FereShteH]

بسیاری از پدر و مادرهایی که دو سه تا بچه قد و نیم‌قد دارند، حتی همین حالا هم نمی‌توانند به یک سوال ساده جواب بدهند: «چرا بچه‌دار شدید؟» قدیم‌ها می‌شد بچه‌دار شدن را یک جور سرنوشت بیولوژیک دانست که هر ازدواجی را منجر به چند تا بچه می‌کرد، اما حالا دیگر اوضاع عوض شده است. روش‌های پیشگیری از بارداری و آگاهی زنان و مردان جوان از مسئولیت‌های مادری و پدری باعث شده عملا بچه‌دار شدن یک فرآیند پیش‌بینی شده باشد. به همین دلیل است که والدین امروز فرصت مناسبی برای فکر کردن به جواب این سوال دارند: «چرا می‌خواهیم بچه‌دار شویم؟» به جواب‌های خودتان فکر کنید و آن‌ها را با جواب‌های این صفحه چک کنید؛ اگر خدای نکرده، یکی از این بهانه‌ها، دلیل شما هم هست، در تصمیم‌تان تجدیدنظر کنید.

خلاصی از دست گیرهای فک و فامیل

اگر چند ماهی از ازدواج‌تان گذشته باشد و بچه‌دار نشده باشید، حتما چندتا از این جمله‌ها را شنیده‌اید: «شما هنوز بچه ندارین؟»، «بسه دیگه هر چی دونفری بودین، سه تا بشین!»، «یه کاری کنین تا ما زنده‌ایم نوه‌مون رو ببینیم!» و جملاتی شبیه این که می‌تواند از زبان مادر و پدر خودتان یا حتی دورترین فامیل و همسایه و دوست و همکار بیرون بیاید. اغلب زوج‌های جوان چند ماه اول را استقامت به خرج می‌دهند و در مقابل این حرف‌ها لبخند می‌زنند و سر تکان می‌دهند. اما اگر کارتان به جایی رسیده که این حرف‌ها به‌شما برمی‌خورد و از دست‌شان خسته شده‌اید، مواظب تصمیمی که می‌گیرید، باشید. مبادا به خاطر خلاص شدن از شر این حرف‌های خاله‌زنکی بخواهید یک بچه به دنیا بیاورید تا دهان آن‌ها را بسته باشید؟! برای بچه‌دار شدن به زمان مناسب و زمینه‌های آن فکر کنید. دهان این جور آدم‌ها هم هیچ وقت بسته نمی‌شود؛ مطمئن باشید!

بچه‌ها خیلی نازن!

بعضی‌ها از بدو تولد عاشق بچه‌اند! حتی پیش از ازدواج هم از دیدن یک بچه لپ‌گلی دل‌شان غش می‌رود و برای همه بچه‌های فامیل کادو می‌خرند و هر جا باشند، بچه‌ها از سر و کول‌شان بالا می‌روند. اگر هر یک از شما (زن یا شوهر) این طوری هستید، برای بچه‌دار شدن اصرار نکنید. بزرگ کردن بچه خود آدم، با بازی کردن و کشیدن لپ بچه‌های دیگران خیلی فرق دارد. بعدا نگویید نگفتیم!

داشتن یک پسر/ دختر

ممکن است شما عاشق دختر کوچولوهای تپلی باشید یا همسرتان به داشتن یک پسر قلدر افتخار کند، اما این اصلا بهانه خوبی برای بچه‌دار شدن نیست. 50 درصد اصلا احتمال کمی نیست و هنوز هم هیچ راه عملی و قطعی برای انتخاب جنسیت بچه وجود ندارد. بنابراین اگر به این بهانه بخواهید بچه‌دار شوید، به احتمال 50 درصد با کودکی مواجه می‌شوید که آن را نمی‌خواهید.

یک تجربه ناموفق

مرگ کودک بزرگ‌تر یا سقط جنین، هرچند ضربه عاطفی بسیار بزرگی است، اما به هیچ عنوان بهانه مناسبی برای به دنیا آوردن یک کودک دیگر نیست. این که فکر کنید یک بچه دیگر می‌تواند جای خالی کودک از دست رفته را پر کند، کاملا اشتباه است. از طرفی، هیچ چیز نمی‌تواند اندوه و جای خالی تجربه ناموفق قبلی را پر کند. از سوي دیگر، نبايد به کودک به چشم جایگزین کودکی دیگر نگاه کرد.

بچه‌داشتن مد شده

بله، واقعا تعداد بچه‌ها در اطراف ما خیلی بیشتر شده و این به دليل رسیدن خيل جمعیت دهه 60 به سن باروری است؛ پس این را به حساب مد نگذارید. مطمئن باشید اگر زود بچه‌دار نشوید از هیچ چیز عقب نمی‌مانید!

داداشم اینا دارن بچه‌دار می‌شن!

چه به خاطر چشم و هم‌چشمی باشد و چه خوشحالی از این که کودک‌تان یک همبازی در فامیل دارد، این بهانه، دلیل مناسبی برای بچه‌دار شدن نیست. بچه‌دار شدن مسابقه نیست که بخواهید سریع خودتان را به جاری و خواهرشوهر و برادرزن‌تان برسانید! اگر چنین بهانه‌ای را برای بچه‌دار شدن انتخاب کرده‌اید، هنوز خیلی برای مادر و پدر شدن بچه‌اید!

خانه‌داری به جای شاغل بودن

اگر یک خانم شاغل هستید و حالا از چند سال کار مداوم خسته شده‌اید و دل‌تان یک تغییر در روش زندگی می‌خواهد، بچه را بهانه نکنید. درست است که بعد از زایمان 6 ماه مرخصی دارید، اما برای استراحت روی آن اصلا حساب نکنید. بچه‌دار که شدید، می‌فهمید کار کردن در اداره در مقابل خانه‌داری و بچه‌داری یک جور استراحت به حساب می‌آید!

حل اختلافات خانوادگی

اگر با همسرتان دائم دعوا و بگومگو دارید، یکی از شما دو نفر عادت‌های زشت یا اعتیاد به سیگار یا مواد مخدر دارد، خانواده همسرتان تحقیرتان می‌کنند، از خانواده خودتان دور هستید یا مسائل دیگری شبیه این، به داشتن یک بچه برای پناه بردن به او از شر این اختلافات فکر نکنید. کودک، مسئول حل مشکلات روحی شما نیست. اتفاقا برای بچه‌دار شدن باید زمانی را انتخاب کنید که روابط‌تان با همسرتان به یک پایداری نسبی رسیده باشد.

ما مشکل پزشکی نداریم

بعضی‌ها می‌گویند «حالا شما یه بچه رو بیارین، مطمئن شین که مشکلی ندارین، بعد اگر نخواستین، دومی رو نیارین!» این یکی از تئوری‌های شاهکار بزرگان فامیل است! برای رد فرضیه خاله‌خان‌باجی‌های فامیل در مورد این که چرا شما بچه‌دار نمی‌شوید و اشکال از کدام یکی‌تان است، لازم نیست یک بچه بیاورید. اجازه دهید آن‌ها هم موضوعی برای گردهمایی‌های‌شان داشته باشند!

لباس‌هایی که روی دست‌تان مانده‌اند

اگر کلی لباس بارداری و لباس‌های کوچک نوزادی از فرزند یکی دو ساله‌تان دارید، لزومی ندارد برای استفاده مجدد از آن‌ها به فکر یک بچه دیگر باشید. می‌توانید آن‌‌ها را به یک مادر باردار دیگر ببخشید یا برای سیسمونی افراد نیازمند، کنار بگذارید. برای به دنیا آوردن فرزند دوم دنبال بهانه‌های بهتری باشید!

چه دلایلی برای بچه‌دار شدن خوب است؟

عجیب نیست اگر با خواندن 10 بهانه نادرست، این سوال به ذهن‌تان رسیده باشد «پس چه دلیلي برای بچه‌دار شدن خوب است؟» این دلایل را بخوانید، تا بدانید دلایل درست برای بچه‌دار شدن کدام‌ها هستند.

• دلیل فردی: می‌خواهم نوع دیگری از عشق را تجربه کنم

همان قدر که ازدواج، دریچه‌ای تازه‌ای از عشق را روی شما گشوده است، بچه‌دار شدن می‌تواند دنیا را در نظر شما عوض کند. اگر فکر می‌کنید قلب‌تان گنجایش یک عشق عظیم و غیر قابل توصیف را دارد و می‌خواهید تمام این عشق را به کودک‌تان ببخشید، دلیل خوبی برای بچه‌دار شدن دارید.

• دلیل خانوادگی: می‌خواهیم یک خانواده واقعی باشیم

این دلیل، کاملا عاقلانه است. تا وقتی که یک زوج جوان دو نفره باشید، هنوز خیلی هم «خانواده» به حساب نمی‌آیید. تعریف خانواده با وجود یک یا 2 کودک شکل می‌گیرد. حضور بچه‌ها شما را بیشتر به بستگان و به همدیگر گره می‌زند و روابط انسانی پیچیده‌تری را تشکیل می‌دهد.

• دلیل انسانی: می‌خواهیم به آدم‌های خوب دنیا یکی اضافه کنیم

این که بگوییم در این دنیای کثیف و ال و بل و جیمبل نمی‌شود بچه‌دار شد، لعنت فرستادن به تاریکی است. آن‌هایی که می‌خواهند به همین دنیای جیمبل یک آدم خوب اضافه کنند، شجاعت روشن کردن شمعی را داشته‌اند. این دلیل، یک دلیل عالی برای بچه‌دار شدن است، اما با بچه‌دار شدن تمام نمی‌شود. یادتان باشد آدم‌های بد و معمولی در این دنیا زیادند! تربیت یک آدم خوب، خیلی سخت‌تر از تصمیم برای به دنیا آوردنش است.

• دلیل دینی: می‌خواهیم فرزند صالحی از خود به جا بگذاریم

باقیات صالحات تنها چیزی است که بعد از مرگ آدم روی زمین می‌ماند و می‌تواند اثرش را بعد از مرگ هم نشان بدهد. یکی از این باقیات، فرزند صالح است. با به دنیا آوردن یک فرزند و تربیت درست او، می‌توانید یک نسل صالح به جا بگذارید که تا دنیا باقی است، خیرشان (و خیرتان) در دنیا بماند.

[FereShteH]

به‌منظور پيشرفت رشد ذهني و جسمي كودك بايد حواس‌تان به جزئيات زيادي باشد و ميان مهارت‌هاي گوناگون و حواس مختلف بايد هماهنگي برقرار باشد. نيروي ذهني كودك به حواس و حركات بدن نيز وابسته است. مسلما بدون قوه بينايي كودك نمي‌تواند اسباب‌بازي را ببيند و بدون حافظه از ديدن اسباب‌بازي مورد علاقه‌اش هيجان‌زده نمي‌شود. بدون هماهنگي مغز و عضلات كودك نمي‌تواند دستش را به سوي همان اسباب بازي دراز كند. بنابراين همگام با افزايش درك عمومي بسياري از مهارت‌هاي مغزي و بدني به سرعت رشد مي‌كند و مجموعه همه اين عوامل مي‌تواند كمك مؤثري در رشد و توسعه مغز كودك بكند. اين كمك‌ها به‌خصوص در سال‌هاي اول و سوم زندگي كه مغز جهش‌هاي رشدي عمده‌اي دارد اهميت بسيار زيادي دارد. حالا بد نيست با برخي از عوامل كمك‌كننده آشنا شويد؛ عواملي كه شايد تاكنون آنقدرها هم براي‌تان مهم نبوده باشد.

آن‌ها را مجبور كنيد ورزش كنند

ورزش غذاي جديد مغز محسوب مي‌شود و مشخص شده است كه اثر مثبتي بر عملكرد مغز مانند حافظه، تفكر و استدلال منطقي دارد. «سين لوئيس» مربي و روان‌شناس ورزشي مي‌گويد: «اين به اين دليل است كه ورزش‌هاي هوازي خون بيشتري را به بدن و از جمله به مغز پمپاژ مي‌كنند و خون بيشتر به معناي اكسيژن بيشتر و بنابراين تغذيه بهتر بافت مغز است. ورزش همچنين مغز را وادار به توليد يك پروتئين ويژه به نام فاكتورنوروتروفيك مشتق از مغز(BDNF) مي‌كند كه موجب مي‌شود سلول‌هاي مغز رشد بيشتري داشته باشند، به هم متصل شوند و در مسيرهاي خاص يادگيري ارتباط برقرار كنند. كودكاني كه ورزش مي‌كنند هسته‌های قاعده‌ای بزرگ‌تری در مغز دارند. هسته‌های قاعده‌ای نقش مهمی در عمل كنترل حركتی ایفا می‌كنند. هسته‌های این ناحیه به دلیل ارتباطاتی كه با هم و دیگر قسمت‌های مغز دارند در كنترل حركت شركت می‌كنند.

مطمئن شويد به اندازه كافي مي‌خوابند

تحقيقات ارائه شده در اجلاس سالانه انجمن‌هاي مرتبط باخواب نشان داد، بچه‌هاي پيش دبستاني كه هر شب 11 ساعت مي‌خوابند در تست‌هاي هوش نمره بالاتري مي‌گيرند. نتايج نشان مي‌دهد، داشتن زمان خواب منظم و با قاعده در رشد مغزي تاثير فزاينده‌اي دارد. براساس يك نظرسنجي كه توسط بنياد ملي خواب صورت گرفته خواب ناكافي در ميان كودكان مي‌تواند در رشد مغزي اختلال‌هايي ايجاد كند. دكتر «مري كارسكادون» استاد روان‌پزشكي و رفتارشناسي از دانشگاه براون مي‌گويد: «الگوي خواب منظم نقشي حياتي براي كودكان بازي مي‌كند زيرا بدن با استفاده از ساعت خواب مي‌تواند جريان‌هاي جديدي در مغز ايجاد كند و همين باعث رشد و تقويت مغز كودك مي‌شود.» بسياري از كودكان به اندازه كافي نمي‌خوابند و اين مسئله علاوه بر ايجاد مشكلاتي در يادگيري آنان در دبستان منجر به افزايش خطر چاقي آنان مي‌شود. بنابر يافته‌هاي بنياد ملي خواب، كودكان در سنين مدرسه ابتدايي بايد هر شب ۱۰تا ۱۲ساعت بخوابند.

اغلب موارد آن‌ها را نوازش كنيد

توانايي كودك در يادگيري سريع با روشي كه در آغوش گرفته مي‌شود و همچنين مراقبت‌هاي پيش از دبستان كودك ارتباط دارد. اين را مطالعه‌اي كه محققان دانشگاه‌مونترال انجام داده‌اند، ثابت كرده است.

اين مطالعه نشان مي‌دهد، محبت و گرمي مادر با عملكرد مغز كودك در ارتباط است. بنابراين مادراني كه مهربان‌ترند به احتمال زياد فرزنداني دارند كه عملكرد بهتري در مدرسه نشان مي‌دهند. دكتر «كارول كوپر» نويسنده و پزشك خانواده مي‌گويد: «در آغوش گرفتن كودك همچنين باعث تحريك ترشح هورمون اكسي‌توسين مي‌شود كه طيف گسترده‌اي از مزايا را دارد از جمله توانايي در تحريك كودك براي يادگيري. علاوه بر اين، اسكن‌هاي مختلف نشان داده است، اكسي‌توسين بر قسمتي از مغز كه به بخش پردازش عاطفي و تصميم‌گيري متصل است و بخش مهم و حياتي هوش محسوب مي‌شود، ارتباط مستقيم دارد. قرن‌هاست که مادران از قدرت معجزه‌آسای نوازش کودکان به‌منظور قطع گریه آن‌ها آگاهی دارند. حالا دانشمندان نیز به قدرت این تماس پی برده‌اند و حتی از آن در درمان بیماری‌های گوناگون استفاده می‌کنند.

به آن‌ها اجازه دهيد بازي كامپيوتري انجام دهند

بله درست خوانده‌ايد؛ بازي كامپيوتري (با وجود تبعات آن) ورزش ذهني خوبي است. بازي‌هايي كه در آن‌ها استراتژي تفكر ايجاد مي‌شود و مهارت‌هاي برنامه‌ريزي را به‌وجود مي‌آورد انتخاب كنيد و مطمئن شويد كودك شما آن‌ها را در يك زمان محدود و مشخص بازي مي‌كند. به اين ترتيب به او كمك مي‌كنيد مغزش رشد كند. مطالعات اخير كه در دانشگاه روچستر انجام شده نشان مي‌دهد، شركت‌كنندگاني كه بازي‌هاي ويدئويي را به شكل منظم انجام مي‌دهند و نشانه‌هاي بصري را مي‌آموزند نسبت به ديگر كودكاني كه اين بازي‌ها را انجام نمي‌دهند، سريع‌تر عمل مي‌كنند. علاوه بر‌اين، بازي‌هاي ويدئويي و كامپيوتري هماهنگي دست و چشم را بيشتر مي‌كند و به كودكان كمك مي‌كند سريع‌تر پردازش كنند و از اطراف‌شان درك سريع‌تري داشته باشند اما توجه داشته باشيد كه اين نوع بازي‌ها بايد كاملا كنترل شده و در زمان مشخص انجام شود.

از غذاهاي فرآوري شده اجتناب كنيد

مطالعه برخي كودكان در جنوب غرب انگليس نشان داده است، تغذيه كودكان با مواد‌غذايي فرآوري شده در سنين كم باعث كاهش ضريب هوشي آن‌ها مي‌شود درحالي‌كه تغذيه غني از ويتامين‌ها مي‌تواند آن‌ها را هوشمند‌تر كند. «كيت نورتستون»، محقق دانشگاه بريستول كه اين مطالعه را رهبري مي‌كند مي‌گويد يك رژيم غذايي مغذي مي‌تواند تفاوتي چشمگير در نمره هوشي كودكان در طولاني‌مدت ايجاد كند. حتي بعد از تعديل فاكتورهايي مانند تحصيلات مادر و طبقه اجتماعي اين پژوهش نشان داد، رژيم غذايي سنگين با غذاهاي فرآوري شده در 3 سالگي با ضريب هوشي پايين‌تر در 5 سال بعدي كودك در ارتباط است و تغییر رژیم بعد از این سن دیگر تاثیری در بهبود آن ندارد. مغز تا 3 سالگی با حداکثر سرعت رشد می‌کند و داشتن تغذیه‌ای مناسب می‌تواند سبب رشد مناسب و بهبود IQ کودک شود.

با كودك‌تان بازي كنيد

بازي نقش قابل توجهي در رشد ذهني، عاطفي و اجتماعي کودکان دارد. شايد بازي كردن با فرزندتان فقط سرگرم‌كننده به‌نظر برسد اما راه بسيار خوبي براي كمك به آن‌ها به‌منظور رشد مغز آن‌هاست. تحقيقات جديد نشان داده است مغز كودك زماني كه در محيطي غني از شادي و سرزندگي در خانواده باشد رشد بهتري خواهد داشت. «ليزا همپر» كارشناس بهداشت كودك مي‌گويد: «لزومي ندارد براي كودك‌تان اسباب‌بازي‌هاي آموزشي گرانقيمت بخريد يا مربي خصوصي استخدام كنيد تا كودك‌تان باهوش‌تر شود تمام آنچه كودك شما نياز دارد اين است كه شما براي او زمان بگذاريد و با او بازي كنيد. كودكان پيش دبستاني كه با والدين‌شان به‌طور منظم بازي مي‌كنند از نظر تحصيلي نسبت به همكلاسي‌هايي كه چنين تجربه‌اي نداشته‌اند پيشرفت چشمگيرتري دارند.»

هر روز براي كودك‌تان كتاب بخوانيد

وقتي از سنين پايين براي كودكان‌تان كتاب بخوانيد زماني كه كودك‌تان به مدرسه مي‌رود خواهيد ديد، نسبت به هم‌كلاسي‌هاي خود در خواندن و ارزيابي اعداد جلوتر خواهد بود. خواندن كتاب براي كودك مزاياي زيادي دارد از جمله اين‌كه دايره لغات او افزايش مي‌يابد، آگاهي‌اش زيادتر مي‌شود و مهارت كلامي بهتري خواهد داشت و قدرت استدلال انتزاعي او نيز تقويت مي‌شود.

اين كار اهميت ديگري هم دارد و آن اين‌كه مهارت‌هاي ذهني كودك را تحريك مي‌كند. به اين معني كه اتصالات عصبي مهم و مسيرهاي عصبي با اهميت به‌طور منظم قرار مي‌گيرند زيرا آن بخش‌هايي كه درست استفاده نمي‌شوند و درگير نمي‌شوند از فعاليت باز مي‌ايستند.

[FereShteH]

درست است كه هميشه شنيده‌ايم موفقيت در آينده به پشتكار، تلاش يا حتي ضريب هوشي افراد مربوط مي‌شود. حتي اين را هم شنيده‌ايم كه برخي راهكارها در موفقيت موثر هستند از جمله تقويت اعتماد به نفس در كودك. در طول چند دهه گذشته، انجام تحقیقات متفاوت نشان می‌دهد، سال‌های اولیه زندگی یک کودک تاثیر بسیاری بر شخصیت، سلامت ذهنی و حتی سلامت جسمی او دارد. اين مطالعات عوامل متناقضي را در موفقيت كودك بررسي كرده و به نتيجه مشابهي رسيده‌اند. اين نتيجه مشابه چيزي جز موفقيت در آينده نيست. كودكي كه لوس بار مي‌آيد به همان اندازه موفق است كه كودكي كه در اين دوران زياد تنبيه شده است. بله تعجب مي‌كنيد اما اين را تحقيقات مختلف نشان داده است. در اينجا نتيجه برخي پژوهش‌ها را با هم مرور مي‌كنيم.

محبت زيادي موفقيت مي‌آورد

جالب اينجاست كه تمام این تحقیقات، دانشمندان را به یک نتیجه مشابه رساند. کودکانی که در ماه‌ها و سال‌های اولیه زندگی خود عشق و محبت زیادی دریافت می‌کنند نسبت به کودکان دیگر موفقیت‌های بسیار بیشتری در آينده کسب می‌کنند. در این ميان کودکانی که بیشتر در آغوش مادران‌شان قرار گرفته‌اند و سریع‌تر به صدای گریه آن‌ها پاسخ داده شده در زندگی آینده خود بهتر توانسته‌اند با دیگران ارتباط برقرار کنند و افکارشان را بفهمند و آن‌ها را درك كنند. اين موضوعي است كه دانشمندان معتقدند هزاران سال پیش، زماني كه کودکان در جوامع شکاری زندگی مي‌كردند هم وجود داشت. آن‌ها عشق و علاقه بسیاری از جانب والدین خود دریافت می‌کردند و به همین دلیل به‌نظر مي‌رسد در جهت سير تکاملی مغز به‌منظور رسيدن به بهترين رشد قرار داشته‌اند و توجه و محبت زيادي دريافت مي‌كردند.

لوس باش تا موفق شوي

گروهی از تحقیقات که توسط استاد روان‌شناسی داریا ناروائز صورت گرفته نشان می‌دهد، هر چقدر فردي در سال‌های اولیه زندگی خود عشق، محبت و توجه بیشتری از جانب والدین خود دریافت كرده و رابطه مثبت‌تری با آن‌ها داشته باشد، به همان اندازه در زندگی آینده‌اش باهوش‌تر، مهربان‌تر و موفق‌تر می‌شود و نسبت به دیگران توجه بیشتری از خود نشان می‌دهد. در این پژوهش‌ها 3 موضوع کاملا متفاوت مورد توجه دانشمندان قرار گرفت. در نخستين مطالعه شیوه‌های متفاوت تربیتی والدین مقایسه شد. در مطالعه دوم زندگی تعداد زیادی از مادران نوجوانی بررسی شد که در یک پروژه بزرگ پیشگیری از سوءاستفاده کودکان شرکت داشتند و در مطالعه سوم هم چگونگی رفتار پدر و مادرهای کودکان 3 ساله با آن‌ها به دقت مورد ارزیابی و بررسي قرار گرفت.

فقط سال‌هاي اوليه زندگي مهم نيست

دکتر بروس پری که این تحقیقات را انجام داده است در این باره مي‌گويد: «بايد توجه داشت كه سال‌های اولیه زندگی تنها عامل موثر در موفقیت و افزایش احساسات مثبت در یک کودک نیست. همان‌طور كه ما نمونه‌های بسیاری داریم که یک فرد بسیار دلسوز و نوع‌دوست، در دوران کودکی خود در شرایط بسیار بدی زندگی کرده و به‌شدت مورد بی‌توجهی و بی‌مهری واقع شده‌ است. درست است که انسان‌ها بسیار انعطاف‌پذیر هستند و ممکن است بتوانند خود را با شرایطی که برای‌شان پیش می‌آید وفق دهند اما چگونگی گذراندن دوران کودکی نقش بسیار زیادی در زندگی آینده کودکان دارد.» او مي‌افزايد: «ما با عشق به دنيا مي‌آييم و نياز داريم همان‌طور كه بزرگ مي‌شويم عشق را تمرين كنيم و آن را با تجربه‌هاي اجتماعي پيدا مي‌كنيم. مغز ما هر روز براساس اين‌كه چه كاري انجام مي‌دهيم و چه كاري را انجام نمي‌دهيم شكل مي‌گيرد. بنابراين اگر هم‌دلي را تمرين نكنيم نمي‌توانيم در ارتباطات‌مان موفق باشيم.»

اعتدال را رعايت كنيد

در تحقيق اول مشخص شد كودكاني كه در سال‌هاي اوليه زندگي‌شان توجه كافي از والدين دريافت مي‌كنند، در آينده موفق‌ترند اما اين به آن معنا نيست كه اگر كودك كار اشتباهي انجام داد باز هم به نوازش كردن و محبت زياد از حد بپردازيد.

تحقيق دوم دقيقا اين موضوع را روشن كرده كه اگر كودك كار اشتباهي انجام مي‌دهد بايد متوجه اين اشتباه بشود كه يكي از راهكارهاي مي‌تواند تنبيه منطقي و نه خشونت باشد.

رشد كودك با احساس‌هاي مثبت و منفي

یکی دیگر از فاکتورهایی که در این مطالعات مورد بررسی قرار گرفت، شیوه پاسخ‌دهی مادر به نیازهای فرزندش بود. بررسي دانشمندان درباره اين موضوع بود که زمانی که یک نوزاد شروع به گریه کردن می‌کند، آیا مادرش با احساسات مثبت با این حالت برخورد می‌کند یا منفی و هركدام از اين احساس‌ها چه تاثیری در رشد کودک دارد. آن‌ها متوجه شدند همین عامل به ظاهر ساده به رشد شخصیت‌منطقی، افزایش بهره هوشی، داشتن رفتارهای اجتماعی و سلامت ذهنی کودکان کمک بسیار زيادي می‌کند. حتی تحقیقات انجام شده روی موش‌ها دانشمندان را به این نتیجه رساند که این موضوع در دنیای حیوانات نیز برقرار است. برای مثال موش‌هایی که توجه بیشتری از جانب مادر خود دریافت کرده‌اند سالم‌تر بوده و رشد سریع‌تری داشته‌اند. اما در مقابل موش‌هایی که از محبت و توجه مادر خود بهره‌اي نبرده‌ بودند در تمام زمینه‌ها دچار کمبود بودند و عملکرد ضعیف‌تری داشتند.

تنبيه منطقي باعث رشد مي‌شود

به‌نظر می‌رسد ممنوع کردن تنبیه بدنی به‌طور کامل چندان مفید نباشد و تحقیقات نشان می‌دهد، تنبیه بدنی درصورتی که شیوه منطقی و درستی داشته باشد می‌تواند به رشد و پیشرفت بچه‌ها کمک کند. بعضی مواقع کودکان رفتارهایی را از خود نشان می‌دهند که باید تنبیه شده تا به این وسیله متوجه اشتباه خود شوند. در این تحقیق از 179 نوجوان در مورد این که معمولا هر چند وقت یک بار توسط والدین‌شان تنبیه شده‌اند و آخرین باری که تنبیه بدنی شده‌اند چه زمانی بوده است، سوالاتی پرسیده شد. سپس این کودکان از نظر رفتارهای ضد‌اجتماعی که ممکن است در اثر تنبیه کردن از خود بروز دهند و همچنین از نظر موفقیت‌های دانشگاهی مورد مطالعه قرار گرفتند. در نهایت مشخص شد کودکانی که تا 6 سالگی توسط والدین‌شان تنبیه شده‌اند تقریبا در همه عرصه‌های مثبت زندگی و تحصیلات نسبت به کودکانی که هرگز تنبیه نشده‌اند بهتر عمل کرده‌اند. همچنین کودکانی که در بین 7 تا 11 سالگی توسط والدین‌شان تنبیه شده‌اند در مدرسه موفقیت‌های بیشتری کسب می‌کردند.

بچه‌هایی که تنبیه می‌شوند موفق‌ترند

بشنويد از تحقيقاتي كه نشان می‌دهد، بچه‌هایی که توسط والدین‌شان تنبیه می‌شوند شادترند و در زندگی آینده خود موفقیت‌های بیشتری کسب می‌کنند. دانشمندان با انجام این تحقیقات متوجه شدند کودکانی که تا 6 سالگی به دلیل اشتباهات خود توسط والدین‌شان تنبیه می‌شوند نسبت به کودکانی که هرگز در زندگی خود تنبیه نشده‌اند در مدرسه عملکرد بهتری داشته و نسبت به زندگی آینده خود امید بیشتری دارند. این کودکان همچنین برای انجام کارهای داوطلبانه تمایل بیشتری نشان می‌دهند و حتي برای رفتن به دانشگاه تلاش بیشتری می‌کنند. البته براساس تحقیقات انجام شده ممکن است باعث ناراحتی و عصبانیت گروه‌های حامی حقوق کودکان شود که به‌شدت در تلاشند تا تنبیه کردن کودکان را ممنوع اعلام کنند. بسیاری از گروه‌های حامی حقوق کودکان اعتقاد دارند، تنبیه کردن به‌عنوان یک روش تربیتی سال‌هاست که منسوخ شده است و علاوه بر آن، ممکن است باعث بروز مشکلات ذهنی بلندمدت در کودکان شود.