|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر در این بخش اشعار گوناگون و مباحث مربوط به شعر قرار دارد |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
#71
04-28-2009
|
||||
|
||||
کاش می دانستیم:
زندگی با همه وسعت خویش، محفل ساکت غم خوردن نیست حاصلش تن به قضا دادن و پس مردن نیست زندگی خوردن و خوابیدن نیست اضطراب و هوس دیدن و نادیدن نیست زندگی جنبش و جاری شدن است زندگی کوشش و راهی شدن است از تماشاگه آغاز حیات تا به جایی که خدا می داند 
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#75
04-30-2009
|
||||
|
||||
|
زندگی باغ قشنگی نیست که در خنکای بعد از ظهر فروردین روی نیمکتی زیر پرگلترین بوتهی یاسش بنشینی مست خواب و عشق کنی زندگی راهبندان میدان آزادی ظهر مرداد در پیکان قراضهای است که شیشهاش خاک گرفته و پلاستیک سیاه صندلیهایش ترک خورده تو بستنی فروش دورهگردی که لحظهای بهشت میدهی
__________________
روی خواب هایم
عکس زنی بکش که ماه را به موهایش سنجاق زده بنویس من خواب مانده ام و دستی ستاره ها را از آسمان کودکی ام دزدیده
|
|
#77
04-30-2009
|
|||
|
|||
|
کمی تنها ، کمی بی کس ، کمی از یادها رفته... خدا هم ترک ما کرده ، خدا دیگر کجا رفته...؟! نمی دانم مرا ایا گناهی هست..؟ که شاید هم به جرم آن ، غریبی و جدایی هست..؟؟؟ مرا اینگونه باور کن....
|
|
#78
04-30-2009
|
|||
|
|||
|
نمی خواهی معشوق مرا بشناسی؟!
معشوق من آن بالاست، ستاره ای که هر شب دیوانه تر از پیشم می کند. ستاره ای که با هر نگاهش با من عشق بازی می کند، خوب گوش کن. معشوق من همان ستاره سهیلی است که یک شب از آسمان دلم رد شد! نفهمیدم چه شد، ولی مهرش به دلم نشست .
|
|
#79
04-30-2009
|
|||
|
|||
|
من از تو مي ميردم
اما تو زندگاني من بودي تو با من ميرفتي تو در من ميخواندي وقتي كه من خيابانها را بي هيچ مقصدي ميپيمودم توبا من ميرفتي تو در من ميخواندي تو از ميان نارون ها ٬ گنجشك هاي عاشق را به صبح پنجره دعوت مي كردي وقتي كه شب مكرر ميشد وقتي كه شب تمام نمي شد تو از ميان نارون ها ٬ گنجشك هاي عاشق را به صبح پنحره دعوت مي كردي تو با چراغهايت مي آمدي به كوچه ما تو با چراغهايت مي آمدي وقتي كه بچه ها ميرفتند و خوشه هاي اقاقي مي خوابيدند و من در اينه تنها مي ماندم تو با چراعهايت مي امدي.... تو دستهايت را مي بخشيدي تو چشمهايت را مي بخشيدي تو مهرباينت را مي بخشيدي وقتي كه من گرسنه بودم تو زندگانيت را مي بخشيدي تو مثل نور سخي بودي تو لاله ها را ميچيدي و گيسوانم را ميپوشاندي وقتي كه گيسوان من از عرياني ميلرزيدند تو لاله ا را ميچيدي تو گونه هايت را ميچسباندي به اضطراب پستان هايم وقتي كه من ديگر چيزي نداشتم كه بگويم تو گوه هايت را ميچسباندي به اضطراب پستان هايم و گوش ميدادي به خون من كه ناله كنان ميرفت و عشق من كه گريه كنان ميمرد تو گوش مي دادي اما مرا نميديدي
|
|
#80
04-30-2009
|
|||
|
|||
|
بوی باران بوی سبزه بوی خک
شاخه های شسته باران خورده پک آسمان آبی و ابر سپید برگهای سبز بید عطر نرگس رقص باد نغمه شوق پرستو های شاد خلوت گرم کبوترهای مست نرم نرمک می رسد اینک بهار خوش به خال روزگارا خوش به حال چشمه ها و دشت ها خوش به حال دانه ها و سبزه ها خوش به حال غنچه های نیمه باز خوش به حال دختر میخک که می خندد به ناز خوش به حال جام لبریز از شراب خوش به حال آفتاب ای دل من گرچه در این روزگار جامه رنگین نمی پوشی به کام باده رنگین نمی نوشی ز جام نقل و سبزه در میان سفره نیست جامت از ان می که می باید تهی است ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار گر نکویی شیشه غم را به سنگ هفت رنگش میشود هفتاد رنگ
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 4 نفر (0 عضو و 4 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 04:45 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.