|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| تغذیه مسائل مربوط به علم تغذیه |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
#71
07-11-2008
|
||||
|
||||
نیازهای اکولوژیکی و پراکنش
آنیسون بومی نواحی مدیترانه است و در کشورمان در نواحی شمال غربی و جنوب غربی به صورت خودرو یافت می شود. آنیسون به هوای گرم و نور آفتاب کافی نیازمند است و اسیدیته ی خاک مناسب برای این گیاه 5/6 تا 2/7 ذکر شده است.  
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#72
07-11-2008
|
||||
|
||||
|
کاشت، داشت و برداشت
تکثیر این گیاه توسط بذر صورت می گیرد و بدین منظور معمولا جوی و پشته هایی با فاصله ی 30 سانتی متر در مزرعه ایجاد می نمایند و بذور را با فاصله ی 3 سانتی متر و در عمق 2 سانتی متری کشت می کنند. مبارزه با علف های هرز در اوایل رشد این گیاه دارای اهمیت فراوانی است زیرا این گیاه دارای رشد بطئی می باشد. آنیسون از مرحله ی ساقه دهی تا گل دهی دارای نیاز آبی بالایی است و این موضوع بایستی در برنامه ی آبیاری مزرعه مورد توجه قرار گیرد. زمانی که بذر ها به رنگ قهوه ای درآمدند و هنوز بطور کامل خشک نشده اند، بهترین زمان برای برداشت این گیاه است زیرا تاخیر در برداشت بذور سبب ریزش آنها می گردد. نحوه ی براشت به این صورت است که پیکر رویشی گیاه را از نزدیکی گل آذین ها قطع می کنند و پس از مدت زمان کوتاهی که آنها خشک شدند با خرمن کوب و ... بذور را از شاخه ها جدا می کنند. میزان عملکرد محصول بین 400 تا 1000 کیلوگرم در هکتار می باشد که با توجه به رعایت مسائل زراعی و شرایط اقلیمی و ... متفاوت می باشد. فرآوری بذور این گیاه دارای ترکیباتی چون اسانس، صمغ، ترکیبات قندی و روغن می باشد. اسانس آنیسون که دارای اهمیت فوق العاده ای در صنایع دارویی می باشد بوسیله ی تقطیر بذور (میوه ها) با بخار آب حاصل می گردد و دارای رنگ زرد روشن است. مهمترین اجزای اسانی آنیسون عبارتند از: آنتول (80 تا 90 درصد)، استراگول، متیل کاویکول، انیس آلدئید، سیمن، اسید انیسیک و ... 
|
|
#73
07-11-2008
|
||||
|
||||
|
خواص درمانی و کاربرد
مهمترین خواص درمانی میوه ها (بذور) آنیسون عبارتند از: افزایش دهنده ی شیر مادران (به علت داشتن ترکیبات استروژنی)، کمک کننده به هضم غذا، ضدنفخ، ضد انگل، درمان سرماخوردگی، رفع بوی بد دهان و ... . اسانس این گیاه در ترکیب تعدادی از داروهای موجود در داروخانه ها وجود دارد. احتیاطات مصرف: مصرف این گیاه در دوران بارداری منع شده است و اسانس این گیاه نباید مورد مصرف کودکان قرار گیرد. نحوه ی مصرف: 5/0 تا یک گرم بذر به صورت دمکرده تهیه می شود که سه مرتبه در طول روز مصرف می گردد. و ادامه دارد ... 
|
|
#74
07-11-2008
|
||||
|
||||
|
بررسي اثر عصاره متانولي آنيسون (Pimpinella anisum L) بر تشنج ناشي از پيكروتوكسين در موش سوري و مكانيسم احتمالي آن
زمينه و هدف: آنيسون با نام علمي .L Pimpinella anisum گياه دارويي شناخته شده اي است كه در طب سنتي از آن به عنوان ضد نفخ، مسكن و ضد تشنج نام برده شده است. در مطالعه حاضر اثر عصاره متانولي ميوه اين گياه بر تشنجات صرعي ناشي از پيكروتوكسين در موش سوري مورد بررسي قرار گرفته است. روش بررسي: ابتدا حيوانات از طريق تزريق داخل صفاقي دوزهاي مختلفي از عصاره پر كوله ميوه گياه آنيسون پيش درماني و بعد از 20 دقيقه به آنها پيكروتوكسين (mg/kg 12) به صورت داخل صفاقي تزريق شد. سپس ميزان اثر بخشي عصاره در تغيير زمان شروع حملات تشنجي، دوام تشنجات و زمان مرگ ناشي از پيكروتوكسين در گروه هاي آزمايش و كنترل اندازه گيري و مقايسه گرديد. يافته ها: نتايج بررسي نشان داد كه در گروه هاي مورد آزمون كه با دوزهاي مختلف عصاره گياه پيش درماني شده و سپس دوز mg/kg 12 پيكروتوكسين دريافت كرده بودند، ميانگين زمان شروع تشنج نسبت به گروه كنترل افزايش يافت. موثرترين دوز آنيسون در اين مرحله mg/kg 200 بود (p<0.05). همچنين اين دوز زمان مرگ را نيز به طرز چشمگيري افزايش داد (p<0.01). دوز mg/kg 200 از عصاره، در به تاخير انداختن زمان مرگ، بهتر از فنوباربيتال mg/kg 40 بوده است. نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاضر به نظر مي رسد كه عصاره گياه آنيسون اثرات مفيدي بر روي تشنج ناشي از پيكروتوكسين دارد و نيازمند تحقيقات بيشتري مي باشد.
|
|
#75
07-11-2008
|
||||
|
||||
|
اثر تاريخ كاشت و حذف آبياري بر روي ميزان اسانس و آنتول در گياه دارويي انيسون (Pimpinella anisum L)
در اين بررسي انيسون براي اولين بار در منطقه تبريز كشت شد و اثرات تاريخ هاي مختلف كاشت و حذف آبياري در مراحل مختلف رشد بر روي ميزان مواد موثره آن مورد مطالعه قرار گرفت. اين پژوهش به صورت آزمايش فاكتوريل و بر مبناي طرح پايه بلوكهاي كامل تصادفي در سه تكرار انجام شد. رژيمهاي آبياري شامل پنج سطح به صورت حذف آبياري در مرحله رشد طولي ساقه (I1)، حذف آبياري در مراحل رشد طولي ساقه و پر شدن دانه(I2) ، حذف آبياري در مرحله تشكيل چتر I3 حذف آبياري در مرحله پر شدن دانه I4، و آبياري كامل I5 ، و تاريخهاي كاشت شامل سه سطح 16فروردين ماه D1 و 28 فروردين ماه D2 و10 ارديبشهت ماه D3 بودند. نتايج حاصل نشان داد كه درصد اسانس موجود دردانه هاي انيسون تحت تاثير تاريخ كاشت و رژيم هاي آبياري قرار گرفت. ولي برهم كنش اين عوامل بر روي اين صفت معني دار نبود. درصد اسانس دانه ها در تاريخ كاشت سوم نسبت به دو تاريخ ديگر به طور معني داري كاهش يافت. همچنين حذف آبياري در مراحل مختلف رشد گياه، درصد اسانس دانه ها را افزايش داد. تجزيه و تحلليل كروماتوگرامهاي HPLC مربوط به اسانس حاصل از تيمارهاي مختلف نشان داد كه ميانگين آنتول موجود در اسانس دانه ها، كه در تاريخ كاشت اول 85.81 درصد بود با تاريخ كاشت دوم تفاوت معني داري نداشت ولي در تاريخ كاشت سوم به طور معني داري كاهش يافته و به 64.27 درصد رسيد. در رژيمهاي مختلف بيماري، سطوح I1 ,I2 از بيشترين و سطوح I4 ,I5 از كمترين درصد آنتول برخوردار شدند. در نهايت بيشترين عملكرد اسانس به مقدار 23-74 ليتر در هكتار مربوط به تيمار I5 و D1 و كمترين آن به ميزان 10-12 ليتر در هكتار مربوط به تيمار D2 , I2 بود. در ضمن دانه هاي انيسون در مرحله مومي شدن (رسيدگي فيزيولوژيك) در مقايسه با مرحله شيري شدن و رسيدگي كامل از ميزان اسانس و آنتول بيشتري برخوردار بودند. بنابراين، به منظور توليد هرچه بيشتر مواد موثر توصيه مي شود كه در صورت امكان دانه هاي انيسون در اين مرحله برداشت شوند.
|
|
#76
07-11-2008
|
||||
|
||||
|
اثر تراكم گياهي و دفعات كنترل علفهاي هرز بر عملكرد و اجزاي عملكرد انيسون (.pimpinella anisum L)
به منظور بررسي اثر تراكم گياهي و دفعات كنترل علفهاي هرز بر عملكرد و اجزاي عملكرد انيسون (Pimpinella anisum) آزمايشي در بهار سال 1377 در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه فردوسي مشهد به اجرا در آمد. اين آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با 4 تكرار انجام شد. در اين تحقيق دو عامل تراكم گياهي با 3 سطح (120،60 و 180 بوته در متر مربع) و دفعات كنترل علفهاي هرز به 4 سطح (بدون كنترل (w0)، يكبار كنترل 3 هفته بعد از سبز شدن (w1)، دو بار كنترل 3 و 6 هفته بعد از سبز شدن (w2) و سه بار كنترل 6،3 و 9 هفته بعد از سبز شدن (w3) مورد استفاده قرار گرفت. نتايج حاصل نشان داد كه با افزايش تراكم گياهي عملكرد افزايش پيدا كرد. همچنين افزايش تراكم باعث كاهش تعداد شاخه جانبي، تعداد چتر در بوته، تعداد دانه در چتر، وزن هزار دانه و شاخص برداشت شد. افزايش سطوح كنترل علفهاي هرز سبب افزايش عملكرد گرديد. تعداد شاخه جانبي، تعداد چتر در هر بوته، تعداد دانه در هر چتر، وزن هزار دانه و شاخص برداشت با افزايش سطوح كنترل علفهاي هرز افزايش پيدا كرد. نتايج حاصل نشان داد كه در شرايط اكولوژيكي مشهد گياه انيسون ميتواند با تراكم 180 بوته در متر مربع و دو بار كنترل علفهاي هرز 3 و 6 هفته بعد از سبز شدن عملكرد مطلوب را در واحد سطح توليد كند
|
|
#77
07-11-2008
|
||||
|
||||
|
گياهان دارويي !!
..: Spirea ulmaria :.. اسپيره‌ي كوهي يا ريش بز به دليل ظاهر زيبا و قد بلند آن، در هنگام شكوفه و پوشش زيبايي كه به چمنزارهاي مرطوب مي‌دهد، عنوان ملكه چمنها را به دست آورده است. گلهاي اسپيره عطر بادام دارند و شيرين و گرم هستند و برگهاي آن تند و مطعرند . برگهاي اسپيره وقتي خشك شوند، عطر يونجه را پيدا ميكنند و براي خوش طعم كردن نوشابه‌هاي خنك تابستاني مورد استفاده قرار مي‌گرفته‌اند. اسپيره‌ي كوهي را كف اتاق پخش ميكنند تا در طول ماه‌هاي تابستان هواي داخل اتاق را خشبو نگه دارد . عطر اسپيره‌ي كوهي به انسان نشاط مي‌بخشد. از گلهاي اين گياه براي درمان بيماري مالالريا و تب‌هاي نوبه و عفونت‌ها چشمي استفاده مي‌شده است. با كشف اسيد ساليسيليك از غنچه‌هاي گل اي نگياه توسط يك پرفسور ايتاليايي در سال 1839، معلوم شده كه چرا اين گياه خاصيت تب‌بري دارد. اسيد ساليسيليك همچنين د رپوست و برگ درخت بيد نيز موجود است و در سال 1889، از همين ماده، آسپرين كه از نام علمي اسپيره‌ي كوهي گرفته شده است، ساخته شد . آسپرين مانند اسيد ساليسيليك داراي خواص ضد التهاب نيز ميباشد و ميتواند حرارت بدن را كاهش دهد. گياه پزشكان اسپيره‌ي كوهي را جهت دردهاي روماتيسمي و مفصلي و همچنين سرماخوردگي‌ها تبدار و آنفلوانزا توصيه ميكنند. اين گياه همچنين يكي از مؤثرترين داروها جهت رفع سوزش معده و مقابله با اسيديته معده ميباشد و برخلاف آسپرين، باعث تحريك و خونريزي معده بيمار نمي‌شود . اسپيره‌ي كوهي دارويي ملايم است و خاصيت قابض كنندگي آن مانع اسهال در كودكان ميشود. اين گياه همچنين يك داروي آرايشي مفيد نيز ميباشد و از گلاب آن براي تقويت پوست بعد از پاك كردن صورت استفاده ميشود . زيستگاه طبيعي : گياه بومي اروپا و آسيا ميباشد كه كشت آن در آمريكاي شمالي نيز متداول شده است. بر روي خاكهاي غني و مرطوب در سواحل رودخانه و نهر‌ها و در باتلاق‌ها و مرداب‌ها ميرويد . مشخصات ظاهري : گياه بادوامي است كه طول آن به 30 تا 60 سانتيمتر مي‌رسد. ساقه‌هاي اسپيره خشك و متمايل به رنگ قرمز هستند. برگهاي آن شبيه پر و معطر و دندانه‌دار مي‌باشندو هر برگ داراي 2 تا 5 جفت برگچه است. روي برگ‌ها سبز تيره و زير آن سفيد مايل به خاكستري است. گلهاي اسپيره به رنگ كرم و بسيار خوشبو هستند كه چندتايي و به طور چسبيده به هم در كنار يكديگر قرار گرفته‌اند. اسپيره، از اواسط تابستان تا اوايل پاييز گل مي‌دهد، كه همين گل‌ها سپس تبديل به ميوه‌هاي مارپيچ و حلزوني ميشوند .
|
|
#78
07-11-2008
|
||||
|
||||
|
برگ توتون هندي
..: Lobalia inflata :.. برگ توتون هندي از خانواده گياهان لوبليا، داراي عمل مشابه نيكوتين بر روي دستگاه عصبي است كه سرخپوستان بومي آمريكا براي تسكين بيماري آسم، آن را دود مي‌كرده‌اند. گروهي ديگر تنها استفاده‌ي خارجي آن را بدون ضرر مي‌دانند و براي تسكين درد، كوفتگي و ضرب ديدگي آن را بر روي محل درد ميمالند . زيستگاه طبيعي : گياه بومي كانادا و شرق ايالات متحده است. در مرغزارهاي خشك و كناره‌ي جاده‌ها و محوطه‌هاي كم درخت جنگلي يافت ميشود . مشخصات ظاهري : برگ توتون‌هندي يك گياه يكساله است. ساقه‌ي اين گياه كه شاخه‌هاي متعدد دارد با كرك نرمي پوشيده شده است. ساقه‌ي گياه حاولي شيره‌گس و تندي ميباشد و طول آن از سي تا شصت سانتيمتر متغير است. برگهاي سبز روشن گياه بدون ساقه هستند و مستقيما به شاخه‌ها چسبيده‌اند. برگ‌ها بيضي شكل و با لبه‌ي دندانه‌دار هستند. سنبله‌هايي از گلهاي منفرد لاله‌اي شكل با رنگ‌هاي مختلف (آبي تا بنفش) از اواسط تابستان بر روي ساقه‌ي اصلي گياه ظاهر مي‌گردند .
|
|
#79
07-11-2008
|
||||
|
||||
|
بادرنــــگ
..: Plantago major :.. نزد گياه پزشكان آنگوساكسون قديم، يك داروي موثر در گزيدگيهاي سمي بوده است. مصرف خارجي ضماد تهيه شده از برگهاي تازه‌ي بارهنگ، يك شيوه‌ي درماني سنتي براي بهبودي زخم، جراحت پوست و گزيدگي‌ها ميباشد . زيستگاه طبيعي : بارهنگ گياه بومي اروپاست كه از آنجا به ديگر مناطق معتدل جهان از جمله آمريكاي شمالي نيز برده شده است. بارهنگ معمولا در زمين‌هاي كشت نشده، حاشيه‌ي جاده‌ها و زمين‌هاي باير پيدا ميشود . مشخصات ظاهري : يك گياه خود رو است كه طول آن معمولا به 15 تا 30 سانتيمتر مي‌رسد از قاعده‌ي گياه، برگهاي سبز ضخيم بيضي شكل به صورت يك دسته بيرون مي‌آيند. شاخه‌هاي گل بارهنگ كه مثل سنبله‌ي گندم و ذرت مي‌باشند، از اواخر بهار تا اوايل پاييز به صورت راست و مستقيم از ميان بوته گياه بالا مي‌آيند. اين سنبله‌ها از گلهاي ريز ارغواني تا سبز متمايل به زرد تشكيل شده‌اند
|
|
#80
07-11-2008
|
||||
|
||||
|
پروانش
Vinca major :.. به معني رام vincare نام انگليسي اين گياه و نام علمي هر دو از واژه لاتين كردن و اسير كردن گرفته شده و وجه تسميه آن ساقه هاي خزنده مهاجم اين گياه است. د رنزد روميان باستان گياه پروانش علامت قرباني دادن و مرگ بوده و در انگلستان قرون وسطي اين گياه مترادف با اعدام بوده است. بنابر يك سنت قديمي ايتاليايي ها شاخه هايي از اين گياه را بر روي گور كودكان فوت شده ميگذاشته اند و به اين گياه عنوان '' فيوردي مورته'' يا '' گل مرگ'' داده بوده اند . گياه پروانش در قديم به گياه جادوگر نيز مشهور بوده است و مردم آن را با نام ''بنفشه ي جادوگران'' مي شناخته اند. اين گياه يكي از اجزاي هميشگي شربت عشق – معجوني خوفناك از تركيب كوبيده ي گياه پروانش (گل تلگرافي) با كرم خاكي و آبرون كبير- بوده است. كولپپر اين گياه را وابسته به سياره ي ناهيد (زهره) ميدانسته و مي نويسد: '' اگر مرد و زن برگهاي گياه پروانش را بخورند بين آن دو عشق به وجود مي آيد. '' در فرانسه اين گياه نماد دوستي است . از نظر پزشكي پروانش يا گل تلگرافي يك قابض شفابخش است. برگهاي تازه ي آن را بر روي زخم ميمالند و يا در حفره بيني فرو ميكنند و خونريزي را بند مي آورند پمادي از برگهاي كوبيده آن براي بواسير بسيار مفيد است. هنوز هم اين گياه را به عنوان قابض مصرف ميكنند و چاي آن را براي درمان خونريزيهاي شديد ماهانه خانمها و همچنين خونريزي لثه تجويز مينمايند. پروانش همچنين تا حدودي مثل يك مسكن عمل ميكند و براي رفع نگرانيهاي عصبي مصرف ميشود . پروانش ماداگاسكار يا پروانش گل سرخ يك داروي سنتي آفريقايي براي درمان ديابت يا مرض قند ميباشد. در سال 1950 هنگامي كه پژوهشگران به دنبال پيدا كردن خواص ضد بيماري قند گياه بودند كشف كردند كه اين گياه بر روي گويچه هاي سفي خون عمل كرده و از رشد سرطان جلوگيري ميكند . زيستگاه طبيعي : گياه بومي اروپاست. در جنگلها و محلهاي پر درخت پرچينها و همچنين بر روي خاكهاي گچي يا رسي كه خوب زهكشي شده باشد ميرويد . مشخصات ظاهري : گياه با دوامي است كه طول ساقه هاي خزنده و بالا رونده ي آن از سي تا نود سانتيمتر است كه مجموعه ي متراكم و فشرده اي را به وجود مي آورند. برگهاي تخم مرغي شكل و براق گل پروانش كه داراي نوك صاف و يا تيز هستند به صورت جفت در امتداد ساقه بيرون مي آيند و در تمام طول زمستان روي گياه باقي ميمانند. از اواسط بهار تا اوايل تابستان گلهاي زيباي آبي ارغواني با پنج گلبرگ مثلثي شكل و خميده كه شبيه تيغه هاي پنكه هستند ظاهر ميشوند
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 01:41 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.