بیاین حافظ بخونیم (مشاعره با ابیات و غزلهای حضرت حافظ)

[yad]

دلم که لاف تجرد زدی کنون صد شغل
به بوی زلف تو با باد صبحدم دارد

[افسون 13]

در سرای مغان رفته بود و آب زده
نشسته پیر و صلایی به شیخ و شاب زده

[yad]

هر شبنمی در این ره صد بحر آتشین است
دردا که این معما شرح وبیان ندارد

[افسون 13]

دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت
بشکست عهد وز غم ما هیچ غم نداشت

[yad]

دل آزرده ی مارا به نسیمی بنواز
یعنی آن جان ز تن رفته به تن باز رسان

[افسون 13]

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
بختم ار یار شود رختم از این جا ببرد

[yad]

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
درکوی او گدایی برخسروی گزیدن

[افسون 13]

نی قصه ی آن شمع چه گل بتوان گفت
نی حال دل سوخته دل بتوان گفت
غم در دل تنگ من از آن است که نیست
یک دوست که با او غم دل بتوان گفت

[yad]

تا بود نسخه ی عطری دل سودا زده را
از خط غالیه سای تو سوادی طلبیم

چون غمت را نتوان یافت مگر در دل شاد
ما به امید غمت خاطر شادی طلبیم

[مستور]

مکارم تو به آفاق می برد شاعر
از او وظیفه و زاد سفر دریغ مدار