بیاین حافظ بخونیم (مشاعره با ابیات و غزلهای حضرت حافظ)

[مستور]

مستم کن آنچنان که ندانم ز بی خودی
در عرصه ی خیال که آمد و کدام رفت

[پریشان]

تا گنج غمت در دل ویرانه مقیمست

همواره مرا کنج خرابات مقامست

[مستور]

تخم وفا و مهر در این کهنه کشتزار
آنگه عیان شود کـه بــود موسم درو

[پریشان]

واعظ مکن نصیحت شوریدگان که ما

با خاک کوی دوست بفردوس ننگریم

[ماهین]

من از نسیم سخن چین چه طرف بر بندم
که سرور است درین باغ نیست محرم راز

[پریشان]

زیر شمشیر غمش رقص کنان باید رفت

کانکه شد کشته او نیک سرانجام افتاد

[ماهین]

دیدم به خواب خوش که به دستم پیاله بود
تعبیر رفت و کار به دولت حواله بود

[فامی]

دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

[پریشان]

اهل کام و ناز را در کوی رندی راه نیست

رهر وی باید جهانسوزی نه خامی بیغمی

[مستور]

یاد باد آنکه چو یاقوت قدح خنده زدی
در میان من و لعل تو حکایت ها بود