بیاین حافظ بخونیم (مشاعره با ابیات و غزلهای حضرت حافظ)

[ساقي]

زاهد خلوت نشین دوش به میخانه شد
از سر پیمان برفت بر سر پیمانه شد

صوفی مجلس که دی جام و قدح می‌شکست
باز به یک جرعه می عاقل و فرزانه شد

شاهد عهد شباب آمده بودش به خواب
باز به پیرانه سر عاشق و دیوانه شد

مغبچه‌ای می‌گذشت راه زن دین و دل
در پی آن آشنا از همه بیگانه شد

آتش رخسار گل خرمن بلبل بسوخت
چهره خندان شمع آفت پروانه شد

گریه شام و سحر شکر که ضایع نگشت
قطره باران ما گوهر یک دانه شد

نرگس ساقی بخواند آیت افسونگری
حلقه اوراد ما مجلس افسانه شد

منزل حافظ کنون بارگه پادشاست
دل بر دلدار رفت جان بر جانانه شد

[رزیتا]

در آسمان نه عجب گر به گفته حافظ
سرود زهره به رقص آورد مسیحارا

[fatemiii]

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی
دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی

[پریشان]

یغمای عقل و دین رابیرون خرام سرمست

در سر کلاه بشکن در بر قبا بگردان

[fatemiii]

نصيحـت گوش کن جانا که از جان دوست ‌تر دارند
جوانان سـعادتـمـند پـند پير دانا را

[پریشان]

الا ای پیر فرزانه مکن منعم زمیخانه

که من در ترک پیمانه دلی پیمان شکن دارم

[fatemiii]

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

[ماهین]

ماییم و آستانه عشق و سر نیاز
تا خواب خوش که را برد اندر کنار دوست

[fatemiii]

تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

سزد اگر همه دلبران دهندت باج

[پریشان]

جای آنست که خون موج زند در دل لعل

زین تغابن که خزف می کشد بازارش