مشاعره سنتی

[مهدی]

من شربت عشق تو چنان خوردستم
كز روز ازل تا به ابد سرمستم

[273]

من گل‌افشان کاشانه خويشم بسرشک

که بخار مژه‌ي جاروب کش خانه‌ي توست

[مهدی]

تو ملك كدكن وهب لي بگو سليمان وار
كه ما به منع عطا مور را نيازرديم

[rha]

من اندر قفاي تو مي‌تاختم
ز خدمت به نعمت نپرداختم

[مهدی]

میازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرینش خوش است

[deltang]

تو کز محنت دیگران بی غمی

نشاید که نامت نهند آدمی

[مهدی]

يار مرا عارض و عذار نه اين بود
باغ مرا نخل و برگ و بار نه اين بود

[deltang]

دانی که دلم چه از خدا می خواهد

بی پرده بگویمت تو را می خواهد

[مهدی]

دام نهان كرد و دانه ريخت به پيشم
كينه نهان داشت و آشكار نه اين بود

[deltang]

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن

در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن