بیاین حافظ بخونیم (مشاعره با ابیات و غزلهای حضرت حافظ)

[fatemiii]

درخت دوستی بنشان که کام دل ببار آرد
نهال دشمنی بر کن که رنج بی شمار آرد
چومهمان خراباتی به عزّت باش با رندان
که درد سر کشی جانا گرت مستی خمار آرد
شب صحبت غنیمت دان که بعد از روزگار ما
بسی گردش کند گردون بسی لیل و نهار آرد

[پریشان]

دل به امید روی او همدم جان نمیشود

جان به هوای کوی او خدمت تن نمیکند

[fatemiii]

دوش میامد و رخساره بر افروخته بود
تا کجا دل غمزده ای سوخته بود

[پریشان]

دیدن روی ترا دیده جان بین باید

این کجا مرتبه چشم جهان بین منست

[fatemiii]

تو بدري و خورشيد تو را بنده شدست
تا بنده ي تو شدست تابنده شدست

[پریشان]

تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم

تبسمی کن و جان بین که چون همی سپرم

[fatemiii]

مكن از خواب بيدارم خدايا
كه دارم خلوتي خوشبا خيالش

[پریشان]

شستشویی کن و آنگه بخرابات خرام

تا نگردد ز تو این دیر خراب آلوده

[fatemiii]

هر که شد محرم دل در حرم یار بماند
و آنکه این کار ندانست در انکار بماند

[پریشان]

دائم گل این بستان شاداب نمی ماند

دریاب ضعیفان را در وقت توانایی