مشاعره سنتی

[مهدی]

از پی آن گل نورسته دل ما يا رب
خود کجا شد که نديديم در اين چند گهش

[FereShteH]

شیر پشمین از برای کد کنند
بومسیلم را لقب احمد کنند

[مهدی]

در خلاف آمد عادت بطلب کام که من
کسب جمعيت از آن زلف پريشان کردم

[FereShteH]

مگر گشایش حافظ در این خرابی بود
که بخشش ازلش در می مغان انداخت

[مهدی]

تو جان نخواهي جان دهي هر درد را درمان دهي

مرهم نجويي زخم را خود زخم را دارو شوي

[FereShteH]

یکی کشتی از دانش و عزم باید
چنین بحر پر وحشت بیکرانرا

[مهدی]

آنگه كه فنا شد حدث اندر دل پاليز

رست از حدثي و شود او چاشني افزا

[FereShteH]

این چه عیب است کز آن عیب خلل خواهد بود
ور بود نیز چه شد مردم بی‌عیب کجاست

[مهدی]

تو جو كبوتر بچه زاده اين لانه اي

گر تو نيايي به خود مات ازين سو كشيم

[FereShteH]

من از آن روزن بدیدم حال تو
حال تو دیدم ننوشم قال تو