|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر و ادبیات در این قسمت شعر داستان و سایر موارد ادبی دیگر به بحث و گفت و گو گذاشته میشود |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
#831
10-05-2010
|
||||
|
||||
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#832
10-05-2010
|
||||
|
||||
|
۱۸ نمره)
|
#833
10-06-2010
|
||||
|
||||
|
انیشتین و راننده اش
انيشتين و راننده اش
انيشتين براي رفتن به سخنراني ها و تدريس در دانشگاه از راننده مورد اطمينان خود كمك مي گرفت. راننده وي نه تنها ماشين او را هدايت مي كرد بلكه هميشه در طول سخنراني ها در ميان شنوندگان حضور داشت بطوريكه به مباحث انيشتين تسلط پيدا كرده بود! يك روز انيشتين در حالي كه در راه دانشگاه بود با صداي بلند گفت كه خيلي احساس خستگي مي كند؟
راننده اش پيشنهاد داد كه آنها جايشان را عوض كنند و او جاي انيشتين سخنراني كند چرا كه انيشتين تنها در يك دانشگاه استاد بود و در دانشگاهي كه سخنراني داشت كسي او را نمي شناخت و طبعا نمي توانستند او را از راننده اصلي تشخيص دهند. انيشتين قبول كرد، اما در مورد اينكه اگر پس از سخنراني سوالات سختي از وي بپرسند او چه مي كند، كمي ترديد داشت. به هر حال سخنراني راننده به نحوي عالي انجام شد ولي تصور انيشتين درست از آب درامد. دانشجويان در پايان سخنراني شروع به مطرح كردن سوالات خود كردند. در اين حين راننده باهوش گفت: سوالات به قدري ساده هستند كه حتي راننده من نيز مي تواند به آنها پاسخ دهد. سپس انيشتين از ميان حضار برخواست و به راحتي به سوالات پاسخ داد به حدي كه باعث شگفتي حضار شد!
__________________
تو همه راز راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت آسمان صاف و شب آرام بخت خندان و زمان آرام خوشه ی ماه فرو ریخته در آب شاخه ها دست برآورده به مهتاب شب و صحرا و گل و سنگ همه دل داده به آواز شباهنگ
|
|
#834
10-06-2010
|
||||
|
||||
|
|
#835
10-07-2010
|
||||
|
||||
برو بالاتر ؛ بزن قدش
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#836
10-07-2010
|
||||
|
||||
|
پيروزي اراده بر زمان
در سال 1968 مسابقات المپيك در شهر مكزيكوسيتي برگزار شد. در آن سال مسابقه دوي ماراتن يكي از شگفت انگيزترين مسابقات دو در جهان بود.دوي ماراتن در تمام المپيكها مورد توجه همگان است و مدال طلايش گل سرسبد مدال هاي المپيك. اين مسابقه به طور مستقيم در هر 5 قاره جهان پخش ميشود.
__________________
سعی کن آنقدر کامل باشی که بزرگترین تنبیه تو برای دیگران ، گرفتن خودت از آن ها باشد
|
|
#838
10-07-2010
|
||||
|
||||
مردی برای اصلاح سر و صورتش به آرایشگاه رفت .
|
|
#839
10-09-2010
|
||||
|
||||
|
گفتگوی خدا و مادر موسی
گفتگوی خدا و مادر موسی (پروین اعتصامی) مادر موسی چو موسی را به نیل در فکند از گفته رب جلیل ● خود ز ساحل کرد با حسرت نگاه گفت کی فرزند خرد بی گناه ● گر فراموشت کند لطف خدای چون رهی زین کشتی بی ناخدای ● گر نیارد ایزد پاکت به یاد آب، خاکت را دهد ناگه به باد ● وحی امد کین چه فکر با طل است رهرو ما اینک اندر منزل است ● پرده شک را بر انداز از میان تا ببینی سود کردی یا زیان ● ما گرفتیم آنچه را انداختی دست حق را دیدی و نشناختی؟ ● در تو تنها عشق و مهر مادریست شیوه ما عدل و بنده پروریست ● نیست بازی کار حق، خود را مباز آنچه بردیم از تو باز آریم باز ● سطح آب از گاهوارش خوشتر است دایه اش سیلاب و موجش مادر است ● رودها از خود نه طغیان می کنند آنچه می گوییم ما، آن می کنند ● ما، به دریا حکم طوفان می دهیم ما به سیل و موج فرمان می دهیم ● نسبت نسیان به ذات حق مده بار کفر است این به دوش خود منه ● به که بر گردی ، به ما بسپاریش کی تو از ما دوست تر می داریش ● نقش هستس نقشی از ایوان ماست خاک و باد و آب سر گردان ماست ● قطره ای کز جویباری می رود از پی انجام کاری می رود ● ما بسی گم گشته باز آورده ایم ما بسی بی توشه را پرورده ایم میهمان ماست هر کس بی نواست آشنا با ماست چون بی آشناست ● ما بخوانیم ار چه ما را رد کنند عیب پوشیها کنیم ار بد کنند ● سوزن ما دوخت هر جا هر چه دوخت ز آتش ما سوخت هر شمعی که سوخت ● کشتی ای ز آسیب موجی هو لناک رفت وقتی سوی غرقاب هلاک ● بندها را تار و پود از هم گسیخت موج از هر جا که راهی یافت ریخت ● هرچه بود از مال و مردم را ببرد زان گروه رفته طفلی ماند خرد ● طفل مسکین چون کبوتر پر گرفت بحر را چون دامن مادر گرفت ● موجش اول وهله چون طومار کرد تند باد، اندیشه پیکار کرد ● بحر را گفتم دگر طوفان مکن این بنای شوق را ویران مکن ● در میان مستمندان فرق نیست این غریق خرد بهر غرق نیست ● صخره را گفتم مکن با او ستیز قطره را گفتم ، بدان جانب مریز ● امر دادم باد را ،کان شیر خوار گیرد از دریا ، گذارد در کنار ● سنگ را گفتم به زیرش نرم شو برف را گفتم که آب گرم شو ● صبح را گفتم به رویش خنده کن نور را گفتم دلش را زنده کن ● لاله را گفتم که نزدیکش به روی ژاله را گفتم که رخسارش بشوی ● خار را گفتم که خلخالش مکن مار را گفتم که طفلک را مزن ● رنج را گفتم که صبرش اندک است اشک را گفتم مکاهش کودک است ● گرگ را گفتم تن خردش مدر دزد را گفتم گلوبندش مبر ● بخت را گفتم جهان داریش ده هوش را گفتم که هوشیاریش ده ● تیرگیها را نمودم روشنی ترس ها را جمله کردم ایمنی ● ایمنی دیدند و نا ایمن شدند دوستی کردم مرا دشمن شدند ● کا رها کردند اما پست و زشت ساختند آیینه ها اما ز خشت ● تا که خود بشناختند از راه، جاه چاهها کندند مردم را به راه ● روشنیها خواستند اما ز دود قصر ها افراشتند اما به رود ● قصه ها گفتند بی اصل و اساس دزدها بگماشتند از بهر پاس ● جامها لبریز کردند از فساد رشته ها رشتند در دوک عناد ● درس ها خواندند اما درس عار اسبها راندند اما بی فسار ● دیو ها کردند و دربان و وکیل در چه محضر محضر حی جلیل ● وا رهاندیم آ ن غریق بی نوا تا رهید از مرگ شد صید هوا ● آخر آن نور تجلی دود شد آن یتیم بی گنه نمرود شد ● رزمجویی کرد با چون من کسی خواست یاری از عقاب و کرکسی ● برق عجب، آتش یسی افروخته وز شراری خانمانها سوخته ● خواست تا لاف خداوندی زند برج و باروی خدا را بشکند ● رای بد زد گشت پست و تیره رای سر کشی کرد و فکندیمش ز پای ● ما که دشمن را چنین می پروریم دوستان را از نظر چون می بریم ● آنکه با نمرود این احسان کند ظلم کی با موسی عمران کند ● این سخن پروین نه از روی هواست هر کجا نوریست ، ز انوار خداست
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#840
10-09-2010
|
||||
|
||||
|
زن وشوهری بیش از 60 سال بایکدیگر زندگی مشترک داشتند.آنها همه چیز را به طور مساوی بین خود تقسیم کرده بودند.در مورد همه چیز باهم صحبت می کردند وهیچ چیز را از یکدیگر پنهان نمی کردند مگر یک چیز:یک جعبه کفش در بالای کمد پیرزن بود که از شوهرش خواسته بود هرگز آن را باز نکند ودر مورد آن هم چیزی نپرسد در همه این سالها پیرمرد آن را نادیده گرفته بود اما بالاخره یک روز پیرزن به بستر بیماری افتاد وپزشکان از او قطع امید کردند.در حالی که با یکدیگر امور باقی را رفع ورجوع می کردند پیر مرد جعبه کفش را آوردونزد همسرش برد. پیرزن تصدیق کرد که وقت آن رسیده است که همه چیز را در مورد جعبه به شوهرش بگوید.پس از او خواست تا در جعبه را باز کند .وقتی پیرمرد در جعبه را باز کرد دو عروسک بافتنی ومقداری پول به مبلغ 95 هزار دلار پیدا کرد پیرمرد دراین باره از همسرش سوال نمود. پیرزن گفت :هنگامی که ما قول وقرار ازدواج گذاشتیم مادربزرگم به من گفت که راز خوشبختی زندگی مشترک در این است که هیچ وقت مشاجره نکنید او به من گفت که هروقت از دست توعصبانی شدم ساکت بمانم ویک عروسک ببافم. پیرمرد به شدت تحت تاثیر قرار گرفت وسعی کرد اشک هایش سرازیر نشود فقط دو عروسک در جعبه بود پس همسرش فقط دو بار در طول زندگی مشترکشان از دست او رنجیده بود از این بابت در دلش شادمان شد پس رو به همسرش کرد وگفت این همه پول چطور؟پس اینها ازکجا آمده؟ در پاسخ گفت :آه عزیزم این پولی است که از فروش عروسک ها به دست اورده ام.
__________________
تو همه راز راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت آسمان صاف و شب آرام بخت خندان و زمان آرام خوشه ی ماه فرو ریخته در آب شاخه ها دست برآورده به مهتاب شب و صحرا و گل و سنگ همه دل داده به آواز شباهنگ
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 4 نفر (0 عضو و 4 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 03:35 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.