متن ترانه های لحظات دلتنگی ما

[MAHDI]

متن ترانه قسم - استاد ایرج

ای خدا با دل خسته، به خوبانت قسم میدم

ای خدا بر گنهکارِ پشیمانت قسم می دم

ای چشم پر از اشکم ، تو را بر حق قسم میدم

ای حال پریشونم ، تو را بر حق قسم می دم

که جون من بسته به جونش نبینم من پریشونش

دردی داره کن درمونش ، تو را بر حق قسم می دم ، تو را بر حق قسم می دم

[mohammad.90]

وقتی که باز صدای آب / می پیچه توی کوچه‌ها


پُر میشه از عطر گل ها / انگار تمومِ دنیا


میشکُفه غنچه گلی / در آرزوی زندگی


براش همین کافیه که / بهش بگن تو خوشکلی!


نگاهِ گل به آسمون / یه دَم کنارش ننشست


به بوته خار دم دست/ دلش رو یک نفس نَبَست


چی شد؟! / چرا این راه ، به سراب است ؟!


این همه، خام و سست و خراب است…


یه روز یکی دید گلَ رو/خواست بچینه تاج سرُ


تیزی تیغ ها رو که دید/ عقلش بهش گفت که نرو


گُلِ به خار گفت که چرا ؟! /نمیشی از من ، تو جدا…


برو میخوام تنها باشم / تو خیلی زشتی به خدا!


یه صبح سرد خیلی زود / بوته خار اونجا نبود


با همه عشقی که داشت / با دلی که شکسته بود


چشمای گل یه وقتی دید / که دستی اونو از شاخه چید


نگاهِ گل هر جا که گشت / بوته خاری رو ندید!


چی شد؟! / چرا این راه به سراب است ؟!


این همه/ خام و سست و خراب است …!

[mohammad.90]

هــی با توام / هی هَم نفس
ای گمشده / توی قفس
ای آخرین / روزای من
زندونیم / توی قفس
ای آخرین / لحظه ی من
بارون میاد / از چشم من
دیوونه ام / از یاد تو
هر روزِ من / حِیرون تو
نَه ،نَه ،نمی خوام ،که بدونی ،دلم ،به دلت ،وابَستَست
رفتی و دلم از عشقِ تو بی وفا ،خَستَست

[hossein]

چه دلتنگم برای تو،برای چشم غمگینت
برای بی قراریهات،حسادتهای شیرینت
چه روزها و چه شبهایی که با یاد تو سر کردم
تو بودی همسفر با من،نگو بی تو سفر کردم

[مهرگان]

نخون
برام
آواز تلخ رفتن

سخته
برام
از عشق تو گذشتن

بی تو
مثل
چکاوکی غریبم

که بالش رو
با تیر غم شکستن . . .

بغض گریه تو گلوم
زنجیر غصه به پام
تو منو تنها نذار
بوی غم داره صدام . . .

دیگه شعر
عاشقونه
بی تو واسه کی بخونم؟

توی این ایل پریشون
به امید کی بمونم؟

دست نیازمو بگیر
که خسته شد بی تو
بودن برام
عذابه

صدای سازمو بشنو
که میخونه بی تو
شادی برام
سرابه

خیلی سخته توی آلونک تنهایی نشستن
با دلی لبریز فریاد لب صد شکوه رو بستن

تموم حرفا رو من
نمیشه با تو بگم
ولی سر بسته بگو
که میشم طعمه ی غم

بشنوید

. . .

[گمشده..]

انتظار!
ای کاش بودی و می دیدی که چشمانم چطور در انتظار توست ،
اشک ها در بدرقه راهت همچو آبی که بدرقه کننده مسافر است
تو را بدرقه می کرد
و در انتظار بازگشت توست !
ای کاش بودی و التماس دستانم را می دیدی که به سوی تو دراز شده
و با فریادی بی صدا تو را به سوی خود می خواهد
اما این بازی من را در حسرت دیدارت جای گذاشت و رفت.
آری این منم!
که از دوری تو دیگر تاب و توان حرف زدن ندارم
برگرد که دیگر در من جانی نمانده
که نثار تو کنم
برگرد !

[yad]

وای،باران
باران
شیشه ی پنجره را باران شست
از دل من اما
چه کسی نقش تو را خواهد شست؟
آسمان سربی رنگ
من درون قفس سرد اتاقم دلتنگ

می پرد مرغ نگاهم تا دور
وای،باران
باران
پر مرغان نگاهم را شست

تو گل سرخ منی
تو گل یاسمنی
تو چنان شبنم پاک سحری؟
نه
از آن پاکتری
تو بهاری؟
نه بهاران از توست
از تو می گیرد وام
هر بهار اینهمه زیبایی را
هوس باغ و بهارانم نیست
ای همه باغ و بهارانم تو

سیل سیال نگاه سبزت
همه بنیان وجودم را ویرانه کنان می کاود
من به چشمان خیال انگیزت معتادم
و در این راه تباه
عاقبت هستی خود را دادم
آه سرگشتگی ام در پی آن گوهر مقصود چراست؟
در پی گمشده ی خود به کجا بشتابم؟
مرغ آبی اینجاست
در خود آن گمشده را دریابم

من چه دارم که تو را در خور؟
هیچ
من چه دارم که سزوار تو؟
هیچ
تو همه هستی من،هستی من
تو همه زندگی من هستی
تو چه داری؟
همه چیز
تو چه کم داری؟هیچ

دشت ها نام تو را میگویند
کوه ها شعر مرا می خوانند
کوه باید شد و ماند
رود باید شد و رفت
دشت باید شد وخواند
در من این جلوه ی اندوه ز چیست؟
در تو این قصه ی پرهیز که چه؟
در من این شعله ی عصیان نیاز
در تو دمسردی پاییز که چه؟
حرف را باید زد
درد را باید گفت

وای باران
باران...
(حمید مصدق)

[shokofe]

می روم دور از تو با دنیای خود خلوت کنم
باید آخر من به این بیگانگی عادت کنم
آشنایی کو که جان در راه مهرش افکنم
آتش عشقی چه شد تا من بر ان دامن زنم
شور وحالی دارم امشب
به چه حالی دارم امشب

با همه بیگانه ام جز غصه دمسازی ندارم
میروم
عاقبت بیگانه ای پیدا شود
هم زبون این دل شوریده رسوا شود
شور وحالی دارم امشب
به چه حالی دارم امشب
گرچه
این دل شوریده با مهر ووفایت آشنا بود
گرچه
زندگی بی تو آهنگ پایانی ندارد
میروم
چون عشق من در قلب تو جایی ندارد

[mohammad.90]

یه نگاه یه نگاه ، یه قدم یه قدم / دنباله تو اومدم!

دیدم شدی همه چیزمو واسه تو /میگذرم از خودم!

به خودم اومدم / دیدم با همه ی وجودم عاشق شدم

عاشق شدم / عاشق شدم

رفتی ،دلم شکستِ قلبم پره درده / گلومُ بغض و گریه خسته کرده

آتیشم میزنه شبام که سرده!

تو که میدونستی شونه های من همیشه همدمِ گریه هاتِ

خودت میدیدی یکی هست که توی روزای خوب و بدت باهاتِ

حالا کی باهاتِ؟ / که بدونی تو هرلحظه چشم به راتِ (چشم به راتِ)

رفتی ،دلم شکستِ قلبم پره درده / گلومُ بغض و گریه خسته کرده

آتیشم میزنه شبام که سرده!

[گمشده..]

یاد تو هر تنگ غروب تو قلب من میکوبه سهم من از با تو بودن غم تلخ غروبه...

غروب همیشه واسه من نشونی از تو بوده برام یه یادگاریه جز اون چیزی نمونده...

تو ذهن کوچه های آشنایی پرشده از پاییز تن طلایی تو نیستی و وجودم و گرفته شاخه ی خشک پیچک تنهایی!