مشاعره سنتی

[مهدی]

این کهنه رباط را که عالم نام است
و آرامگه ابلق صبح و شام است

[FereShteH]

توانی مهر یخ بر زر نهادن

فقاعی را توانی سر گشادن

[مهدی]

نیکی و بدی که در نهاد بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است
با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بیچاره‌تر است

[FereShteH]

توانی مهر یخ بر زر نهادن

فقاعی را توانی سر گشادن


دلم چو دید دولت را هم آواز

ز دولت کرد بر دولت یکی ناز

[مهدی]

زهی پیاله که در چشم سر همی‌ناید
ز دست ساقی معنی تو هم بنوش هلا

[FereShteH]

ای دل شباب رفت و نچیدی گلی ز عیش

پیرانه سر مکن هنری ننگ و نام را

[مهدی]

ای دل غم این جهان فرسوده مخور
بیهوده نئی غمان بیهوده مخور

[FereShteH]

راز درون پرده ز رندان مست پرس

کاین حال نیست زاهد عالی مقام را

[مهدی]

ارسطو جهاندیدهٔ چاره ساز
به بیچارگی ماند از آن چاره باز

[FereShteH]

ز تو پیروزه بر خاتم نهادن

ز ما مهر سلیمانی گشادن