مشاعره واژه ای

[NeGin]

باز بر عشاق صوفی طبع صافی جان گمار
آن دو صف جادوی شوخ دلبر جان دوز را

[دانه کولانه]

بسیار سفر باید تا پخته شود خامی
صوفی نشود صافی تا درنکشد جامی


صوفی چگونه گردد گرد شراب صافی
گنجشک را نگنجد عنقا در آشیانه
دیوانگان نترسند از صولت قیامت
بشکیبد اسب چوبین از سیف و تازیانه
صوفی و کنج خلوت سعدی و طرف صحرا
صاحب هنر نگیرد بر بی هنر بهانه

دستان شجریان....

[Nur3]

نقد صوفي نه همه صافي بي غش باشد

اي بـسا خرقـه كه مستـوجب آتـش باشد

[sare]

برگريه ام مخند، به سوزم نگاه كن
شمعم كه اشك ريزم و اتش به پا كنم

[aahang]

در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع
شب نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع
شبروم خوابم نمی آید به چشم غم پرست
بس که سیل آتشین از دیده می رانم چو شمع.

[ساقي]

شمع جهان دوش نبد نور تو در حلقه ما
راست بگو شمع رخت دوش کجا بود کجا
سوی دل ما بنگر کز هوس دیدن تو
دولت آن جا که در او حسن تو بگشاد قبا

[Nur3]

اي دل دگر از آن چاه ز نخدان بدر آيي

هـر جا كه روي زود پشيمـان بدر آيي

[ساقي]

بلبلی بی​دل نوایی می​زند
بادپیمایی هوایی می​زند
کس نمی​بینم ز بیرون سرای
و اندرونم مرحبایی می​زند
آتشی دارم که می​سوزد وجود
چون بر او باد صبایی می​زند

[deltang]

بلبلي گوشه ي ويرونه ميخوند براي يار

بعد مدت ها كنار بابا بگرفته قرار

[Nur3]

خوش است خلوت اگر يــــار يار من باشد

نه مــن بسوزم و او شــمع انجــمن باشد