مشاعره سنتی

[مهدی]

دادم به امید روزگاری بر باد
نابوده ز روزگار خود روزی شاد
زان می‌ترسم که روزگارم نبود
چونان که ز روزگار بستانم داد

[فرانک]

در کارگه کوزه گری رفتم دوش
دیدم دو هزار کوزه گویا و خموش

[مهدی]

شد زبانم موی و شد مویم زبان
از تظلم کاین چه بیداد است باز
سینهٔ من کآسمان در خون اوست
از خرابی محنت آباد است باز

[سالومه]

ز جام عشق تو عقلم خراب مي‌گردد
ز تاب مهر تو جانم کباب مي‌گردد

[فرانک]

درج محبت بر مهر خود نیست
یا رب مبادا کام رقیبان
ای منعم آ؟خر بر خوان جودت
تا چند باشیم از بی نصیبان

[مهدی]

نگارینا به صحرا رو که صحرا حله می‌پوشد
ز شادی ارغوان با گل شراب وصل می‌نوشد

[فرانک]

در این بازار اگر سودیست با درویش خرسندست
خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی

[مهدی]

یک دو جام از راه مخموری بخور
یک دو جنس از روی یکسانی بخواه

[فرانک]

هر آنکس که پند پدر نشنود
به ناچار روزی پشیمان شود

[مهدی]

در نیابد حال پخته هیچ خام
پس سخن کوتاه باید والسلام