شاتل ایندیور، صد و نوزدهمین مأموریت شاتل ها را به پایان رساند. اين گزارش، خلاصهاي است از آن چه در اين ماموريت ۱۰ روزه رخ داد.
روند پرتاب شاتلهای فضایی که در ۱۲ آوریل ۱۹۸۱ با پرتاب شاتل کلمبیا آغاز شد، تاکنون دو بار با وقفه روبرو شده است. یک بار در سال ۱۹۸۶ با انفجار شاتل چلنجر، تنها لحظاتی بعد از پرتاب، و بار دیگر در سال ۲۰۰۳، با انفجار شاتل کلمبیا، تنها لحظاتی قبل از فرود.
پس از شکست مأموریت STS-۵۱-L و انهدام چلنجر، ناسا شاتل ایندیور را به عنوان جانشین به ناوگان خود افزود. این شاتل در ۱۷مرداد سال جاری، برای بار بیستم عازم فضا شد.
شاتل ایندیور که بعد از ۵سال برای پرتاب آماده میشد، روز چهارشنبه ۲۷ تیر مسافت ۵/۵ کیلومتری آشیانه تا سکوی پرتاب را پیمود. وظیفه تیم هفت نفره شاتل ایندیور به فرماندهی کاپیتان «اسکات کلی»(Scott Kelly) و عضویت ۵ نفر به همراه «باربارا مورگان»(Barbara Morgan)، عضو ذخیره کریستا مک اولیف(Christa McAuliffe) در آخرین مأموریت چلنجر، تعویض ژیروسکوپ از کار افتاده ایستگاه فضایی بین المللی، نصب قسمتهای جدید بر آن و همچنین حمل تجهیزات مورد نیاز بود.
ایندیور با یک روز تأخیر در روز ۱۷مرداد پرتاب شد. دو روز بعد، جمعه ۱۹مرداد عملیات اتصال به ISS با موفقیت انجام شد. بررسیهای انجام شده در یکشنبه ۲۱مرداد با استفاده از بازوهای روبوتیک شاتل، سوراخی کوچک را برروی سپر حرارتی آن نشان دادند. اظهارات اولیه مسئولین ناسا خبر از احتمال اضافه شدن یک راهپیمایی فضایی به برنامه کاری خدمهی ایندیور برای تعمیر سپر حرارتی میداد.
در همین روز، اولین راهپیمایی فضایی خدمه STS-۱۱۸ انجام شد. در این راهپیمایی قسمت جدیدی به بدنه ISS افزوده شد.
دومین راهپیمایی این مأموریت در حالی در روز دوشنبه آغاز شد که نگرانیها پیرامون وضعیت بازگشت همچنان پابرجا بود. دراین راهپیمایی، یکی از ژیروسکوپهای ایستگاه فضایی بین المللی تعویض شد. راهپیمایی سوم به دلیل مشکلات به وجود آمده در لباس فضایی «ریک ماستراچیو» زودتر از برنامه به پایان رسید.
بعد از پایان سه راهپیمایی اول٬ خدمه شاتل ایندیور در شرایطی برای راهپیمایی بعدی آماده میشدند که مرکز فضایی جانسون در هوستون همچنان امن بودن بازگشت شاتل به زمین را تأیید نکرده بود. این راهپیمایی که قرار بود در روز جمعه انجام شود به شنبه موکول شد تا در صورت نیاز، تعمیر ایندیور نیز به برنامه فضانوردان اضافه شود.
سرانجام این بررسیها نشان داد که شرایط برای بازگشت ایندیور به زمین مهیاست. از سوی دیگر، به گفته مسئولین ناسا تعمیر شاتل میتوانست مخاطره آمیز باشد. بنابراین چهارمین راهپیمایی طبق برنامه ریزی قبلی دنبال شد. در همین حال طوفان «دین(Dean)« با سرعت ۲۳۰ کیلومتر بر ساعت به سمت هوستون و مرکز فضایی جانسون (مرکز کنترل مأموریت) در حال حرکت بود. این طوفان سبب شد ناسا سفر ۱۱روزه ایندیور را یک روز کوتاه کند. شاتل ایندیور، در روز یکشنبه ۲۱ مرداد از بدنه ISS جدا شد و خود را برای فرود آماده کرد.
دو روز بعد، در روز سه شنبه ۲۳مرداد ساعت ۱۷:۳۲ به وقت محلی، شاتل ایندیور با موفقیت بر باند مرکز فضایی کندی فرود آمد.
مشخصات شاتل ایندیور:
سال ساخت: ۱۹۸۷
اولین مأموریت: STS-۴۹- می ۱۹۹۲
تعداد مأموریت ها: ۲۰
زمان طی کرده در فضا: ۲۰۶.۶۰ روز
تعداد گردش به دور زمین: ۳۲۹۵
مسافت طی کرده: ۱۳۶۹۱۰۲۳۷ کیلومتر
تعداد اتصال به ايستگاه فضايي بين المللي: ۷