کریسمس +اعیاد و جشنهای مسیحیان

[افسون 13]

جشنهای زمستانی پیش از کریسمس

در سنتهای بسیاری از فرهنگها جشن زمستانی از جشنهای بسیار محبوب تلقی می شود و بخشی از آن به کم شدن کارهای کشاورزی در فصل زمستان برمی گردد ، از دیدگاه دینی ایستر(عید پاک) مهمترین جشن در تقویم کلیسایی بوده و کریسمس از اهمیت کمتری برخوردار بود ، از سوی دیگر کلیساهای اولیه به جشن گرفتن تولد اعضای کلیسا معترض بودند .

برتری جشن کریسمس در دوران مدرن از بسیاری لحاظ منعکس کننده ی تأثیر فزاینده سنت جشنهای زمستانی است که در آن میان می توان به جشنهای ساتورنالیا ، ناتالیس سولیس ایویچتی ، یول اشاره کرد .

در عصر رومنها ، جشن ساتورنالیا مشهورترین جشن زمستانی و زمان استراحت ، جشن ، شادی و پایان قوانین رسمی محسوب می شد . این جشن به احترام ساتورن از 17 تا 24 دسامبر برگزار می شد اما در دوره امپراطوری این جشن از هفت به پنج روز تقلیل یافت .

ناتالیس سولیس ایویچتی روز 25 دسامبر تحت عنوان "تولد خورشید مغلوب نشدنی" جشن گرفته می شد و دربرگیرنده ستایش الهه ها و خدایان خورشید بود . الگابالوس امپراطوری رومی (222-218) بنیانگذار این جشن بود که مجبوبیت آن در دوران اریلیان به اوج خود رسید . روز 25 دسامبر همچنین تاریخ انقلاب زمستانی است و این جشن نشان دهنده عدم مغلوب شدن خورشید در زمستان بود . بسیاری از نویسندگان اولیه مسیحیت تولد دوباره خورشید را به تولد مسیح نسبت داده اند و کاتولیکها استدلال می کنند که جشن سول اینویکتوس همان تاریخ کریسمس و میلاد مسیح است .

جشن یول در اواخر دسامبر و اوایل ژانویه برگزار می شد و هدف از آن احترام و ستایش خدای رعد بود ؛ یک کُنده بزرگ چوب را با این اعتقاد که هرجرقه رعد بیشتر باشد نشان دهنده تعداد خوک یا گوساله ای است که سال آینده متولد خواهد شد آتش می زدند و جشن تا سوختن کامل کُنده ادامه داشت و گاهی به 12 روز می کشید . ازآنجا که اروپای شمالی از آخرین بخشهایی بود که به مسیحیت روی آورد جشنهای غیر مسیحی آنها تأثیر بسیاری بر شکلی گیری جشن کریسمس داشت . اسکاندیناویها هنوز هم کریسمس را یول می نامند، که این کلمه به تدریج در زبانهای انگلیسی و آلمانی معادل کریسمس شد .


منبع : وب سایت موعود

[افسون 13]

10 کاری که همه در پایان سال میلادی انجام می‌دهند!

مردم جهان همیشه برای سال جدیدی که در پیش رو دارند برنامه ریزی می‌کنند . آنها با فرهنگهای متفاوت در سراسر جهان سنتهای خاص خوشان را دارند . ما هم به مناسبت نزدیک شدن سال نوی میلادی فهرست کارهایی را آورده ایم که بیشتر مردم قبل از سال نو انجام می‌دهند .


1. مهمانی‌ های پرخرج

برنامه ‌ریزی برای مهمانی‌های 31 دسامبر تقریباً از اواخر ماه اکتبر آغاز می ‌شود . میزبان می‌خواهد اطمینان حاصل کند که حتی مسائل بسیار جزئی از قلم نیفتد تا وقتی که عقربه‌های ساعت به عدد 12 می‌رسد مهمانان هیچ بهانه ای برای اعتراض و شکایت پیدا نکنند .


2. دعا کردن

بیشتر افراد و آنهایی که مذهبی هستند به محض اینکه روز اول ژانویه فرا می‌رسد دوست دارند این روز را با دعا خواندن آغاز کنند . خانواده‌های زیادی دوست دارند دور هم جمع شده و این مراسم را با کمک موسیقی ملایم و یکی دو جین شمع به جا آوردند .


3. نیت‌ها و تصمیمات

همه ما در سال جدید تصمیم‌های جدیدی هم می‌گیریم . خیلی خوب است که سال نو را با نیات جدید آغاز کرده و مشکلات قدیمی ‌و نگرانی‌های پشت آن را دور بریزیم . و هیچ زمانی برای این کار بهتر از 31 دسامبر نیست چونکه سال به پایان می‌رسد و سال جدیدی در پیش رو است . حتی اگر اغلب مردم تا روز هفتم سال جدید نیت‌های خود را فراموش کنند اما فکر این موضوع که برنامه‌های جالب و جدیدی برای سال جدید ریخته ایم لذت بخش است .


4. اولین قدم

این سنت مربوط به تمام اروپاییان سراسر جهان است . آنها اعتقاد دارند وقتی عقربه‌های ساعت روی 12 می‌ایستد اولین کسی که وارد خانه شان می‌شود نباید موهایی تیره داشته باشد و حتماً باید مرد باشد! او باید همراه خود هدیه‌هایی بیاورد که نمادی از خوش شانسی یا سلامت باشند .


5. لبخند زدن

بیشتر مردم عقیده دارند اگر زمانی که سال نو میلادی آغاز شد لبخند به لب داشتند ، بقیه سال را نیز خوشحال و شاد خواهند بود . بنابراین حتی اگر موضوعی برای شادی نبود یا قبل از آن خوشحال نبودند زمان نزدیک شدن به سال نو خود را شاد نشان داده و می‌خندند تا با ادای این رسم بقیه سال را به شادی بگذرانند .


6. توپ میدان تایمز

در پایان سال یک توپ کریستالی در میدان تایمز نیویورک رها می ‌شود . این توپ یک دقیقه کامل فرود می‌آید و سر ساعت 12:00 متوقف می‌شود . کسانی که نمی‌توانند در آن لحظه به میدان تایمز بروند ، در هر شرایطی حتی اگر سرشان خیلی شلوغ باشد یا در حال خوردن و نوشیدن باشند حتماً آن را از تلویزیون می ‌بینند .


7. آتش بازی‌ ها

اگرچه در بعضی جاها این کار قانونی نیست ، اما مردم ترتیبی می‌دهند که در نمایش‌های آتش بازی شرکت کنند . در این شب انگار آسمان منفجر می‌شود و هرکسی می‌تواند جرقه‌های رنگارنگ آتش را در آسمان ببیند . این سنت در لندن شهرت زیادی دارد و در سرتاسر رودخانه تایمز آتش بازی صورت می ‌گیرد .


8. رژه

رژه برای شب عید سال نو سازمان دهی می‌شود و همیشه کاری پرخرج است . کارهای زیادی صورت می‌گیرد و اجراها همیشه تماشایی می‌شود . پرچم‌ها و نشان‌ها از هر گوشه سر برمی‌آورند و مردم لندن اعتقاد دارند هیچ روشی برای جشن گرفتن سال جدید از این بهتر نیست .


9. نوشیدنی‌ ها

رسم است که شب قبل از سال نو یک یا دو نوع نوشیدنی آماده می ‌کنند . به محض اینکه ساعت 12 شد افراد خانواده به سلامتی هم می‌نوشند و برای هم آرزوی موفقیت می‌کنند و بعد به سر کار خودشان برمی‌گردند .


10. اولین بچه

اکثر مردم اخبار را پیگیری می‌ کنند تا بفهمند در روز اول سال نو کدام زن آنقدر خوش شانس بوده که بچه اش را در این روز به دنیا آورده باشد . در بعضی از کشورها آنها بچه را در سراسر شهر می‌گردانند!


تهیه و ترجمه : گروه فرهنگ و هنر سیمرغ

[افسون 13]

درخت کریسمس

درخت کریسمس رسم بسیاری از مسیحیان است که درختی را برای روز کریسمس (جشن زادروز عیسی مسیح) تهیه و آن را در خانه قرار دهند . درخت کریسمس معمولاً از درختان دارای برگهای سوزنی به ویژه کاج تهیه می‌شود و می‌تواند در اندازه‌های مختلف باشد . خانواده‌های مسیحی با تزئین درخت کریسمس ، سعی در شاداب کردن محیط خانه دارند .


تاریخچه درخت کریسمس

سابقه تزئین درخت کریسمس به قرن شانزدهم میلادی برمی گردد . آلمانی ها نخستین کسانی بودند که سنت تهیه و تزئین درخت کریسمس را بنیان نهادند . پرنس آلبرت ، همسر ملکه ویکتوریا در سال ۱۸۴۱ میلادی درخت کریسمسی را به کاخ ویندسور آورد و به این ترتیب موجب محبوبیت بیشتر آن شد .


رقابت ها در تزیین درخت کریسمس

در آستانه کریسمس سال ۲۰۰۷ بلندترین درخت کریسمس دنیا به ارتفاع ۳۷ متر در شهر ریودوژانیرو کشور برزیل به نمایش درآمد .


منبع : ویکی پدیا

[افسون 13]

کریسمس در برزیل

پدر کریسمس در این کشور آمریکای جنوبی "پاپی نوئل " نامیده می شود و بسیاری از سنتهای مردم آن به رسوم ایالات متحده آمریکا یا پادشاهی متحد بریتانیا شباهت دارد . خانواده های متمول در روز کریسمس غذای ویژه ای با مرغ ، بوقلمون ، گوشت ران ، سالاد ، میوه های تازه و خشک شده تهیه می کنند ؛ اما خانواده هایی که استطاعت مالی چندانی ندارند به برنج و مرغ بسنده می کنند .


بزرگترین درخت کریسمس در برزيل

بزرگ ترین درخت کریسمس جهان به ارتفاع یک ساختمان 28 طبقه که در تزیینات و چراغانی آن تنها از سوخت طبیعی استفاده شده در برزیل به نمایش درآمد . بزرگ ترین درخت کریسمس شناور جهان به ارتفاع 85 متر و بدون استفاده از هر گونه سوخت فسیلی به مناسبت آغاز سال نو میلادی در برزیل به نمایش درآمد . این درخت شناور که به گزارش کتاب گینس 85 متر ارتفاع برابر با یک ساختمان 28 طبقه است ، با حمایت مالی «برادسکو سگورس ای پرویدنسیا» شکل گرفته ، روز شنبه هزاران نفر را در ریودوژانیرو پایتخت برزیل را دور هم گردآورد .

چراغانی این درخت نمادی از سومین مراسم بزرگ شهر پس از برگزاری کارناول مشهور ریودوژانیرو و مراسم سال نو میلادی است و نمادی جهانی برای آغاز کریسمس است که طبق گزارش های ارائه شده از سوی دفتر شهرداری ریودوژانیرو سالانه نزدیک به 80 هزار توریست را از کشورهای مختلف جهان به این شهر می کشاند. این درخت از اول دسامبر تا روز اپیفانی که برابر 6 ژانویه است به نمایش درمی آید که آخرین روز چراغانی درخت هم هست . موضوع این مراسم که به مدت 14 سال پیاپی در برزیل برگزار می شودو به درخت کریس مس برادسکو سگوروس پرویدنسیا شهرت دارد هرسال به طور خاصی انتخاب و اعلام می‌شود .

این درخت و مراسم ویژه آن از سال 1996 به بعد مبدل به کانون اصلی همه مراسمی شده است که به مناسبت کریسمس در برزیل و خارج از برزیل برگزار می شود . این درخت با انواع تاج و حلقه های گل تزیین می شود که نشان از طیف کاملی از آرزوی همه مردم در آغازین روزهای سال نو دارد. این درخت خوش منظره توسط آبل گومز طراح مشهور برزیلی صورت گرفته که به منظور جلب نظر تماشاگران و ارائه نمایشی از نور و رنگ از 11 نقشه متوالی از جمله الگوی چراغانی با استفاده از 2.9 میلیون چراغ کوچک مینیاتوری و 52 کیلومتر سیم و 1.600 حباب کوچک و الوان با درخششش منقطع و تابش زیاد ، توانسته است چیزی شبیه به چشمک زدن ستارگان در شب را بر روی این درخت به نمایش بگذارد . نیروی برق مورد نیاز این درخت برای نمایش نور و رنگ بر روی این بزرگترین درخت کریسمس جهان توسط ژنراتورهای بیو دیزل تامین می شود که سبب کاهش انتشار دی اکسید کربن در جو زمین نیز هست .

همچنین برای بهینه کردن مصرف سوخت نیز با استفاده ازسیستم کامپیوتری تله متری یا سنجش از راه دور این ژنراتور را بر اساس برنامه ریزی طراحی شده برای نورپردازی درخت فعال می کنند . ایده کاهش کربن منتشر شده در جو زمین در مراسم سال 2009 این درخت و با برگزاری نمایشگاهی از ماشین آلات آلاینده کنار گذاشته شده در تزیین این درخت با هدف استفاده از مواد و ابزارهای دوستدار طبیعت درطراحی این درخت مورد توجه مسئولان برگزاری این مراسم در برزیل بوده است .

[افسون 13]

کریسمس در ایران عطر سنبل ، بوی کاج

اگر آدم کنجکاوی باشید ، می دانید که کریسمس ارامنه کمی دیرتر از هم کیشان خارجیشان است ؛ حدوداً ده روز . یعنی در حالی که اکثر مسیحی های دنیا (از کاتولیکها و پروتستانها گرفته تا گروه عمده ای از ارتدوکسها) 25 دسامبر را روز ولادت حضرت عیسی مسیح (ع) می دانند ، پیروان کلیسای مستقل ارامنه 6 ژانویه را کریسمس می گیرند . با وجود این اختلاف ، سال نو مسیحی از همان شب اول ژانویه آغاز می شود و با مراسم خاص خودش همراه است .

ارامنه ایران که بخش اصلی مسیحیان کشور را تشکیل می دهند ، این روزها برای تدارک جشن هایشان سخت در جنب و جوش اند . در «ده متری ارامنه» واقع در خیابان خواجه نظام ، جایی که همیشه بوی قهوه تازه آسیاب شده آدم را مست می کند ، بازار خرید و شادباش گفتن به زبان اصلی گرم است . پشت شیشه اغلب مغازه ها تراکت هایی چسبانده شده که کنار عکس رنگی چند جوان شنگول ارمنی ، زمان و مکان جشن و اجرای موزیک زنده آنها را اعلام می کند . بهترین برنامه ها را باید در باشگاه «آرارات» سراغ گرفت ؛ آنجا علاوه بر برپایی بازارچه خیریه (با کلی خوراکی مخصوص و کاردستی های ظریف) ، بهترین گروه های موسیقی ارمنی برنامه خواهند داشت . دو سه شب اجرا در سالن سرپوشیده باشگاه ، که البته جشن مفصلی است و به موزیک تنها اکتفا نمی شود . در ضمن ، این برنامه ها ورودیهای گرانی هم دارند که هر سال صفرهای بلیت شان بیشتر می شود . آرارات را که می دانید ؛ نام رشته کوهی ا ست در ارمنستان که دو قله ماسیس کوچک و ماسیس بزرگ را در بلندترین نقاط خود دارد (حتماً حالا یاد سوسیس و کالباس افتادید؟) این کوهستان برفی ، جزء مفاخر ارمنی هاست و نماد نوستالژیک سرزمینی از دست رفته برای این ملت مهاجر است . آرارات برای خود مردمان کشور ارمنستان هم خیلی عزیز است و هر چیز مهمشان را با آن نامگذاری کرده اند ؛ از جمله بزرگ ترین و پرطرفدارترین تیم فوتبالشان که به شهر «ایروان» تعلق دارد . راستی کسی از تیم آرارات تهران خبری دارد؟ همان که یقه همه بزرگان فوتبال ما را می گرفت و... یادش به خیر .
کافه قنادی «لرد» در ابتدای خیابان ویلا هم از آن مکانهاست که بوی عید را به مشام آدم می آورد ؛ با آن پیراشکی ها و شیرینی های خوش طعم و بو ، وسوسه انگیز و شادی افزا . هرچند با ممنوعیت استعمال سیگار در مکانهای عمومی ، دیگر از آن پیرمردهایی که کنار ورودی لرد با قهوه و سیگارشان خوش بودند ، خبری نیست ؛ اما هنوز می شود کناری ایستاد ، به یک تکه بزرگ «گاتا» یا پای زردآلوی خوشمزه گاز زد و تندتند کار کردن خانم های شیرینی فروش را نگاه کرد ، که مشتریان عجول را راه می اندازند . همه با سرعت و علاقه مشغول خریدهای سال نو هستند . چند صد متر آن طرف تر ، خیابان سنایی در این چله زمستان رنگ و وارنگ شده . پر از پاپانوئل ها ، کاج های مصنوعی سبز ، زرق و برق فروشگاه ها و... اما عطر کاج واقعی را در خیابان بغلی می توانید حس کنید . جایی که با وجود نکوهش قطع درختچه های کاج ، باز پُر است از درخت هایی که وجب به وجب شاخه هایشان را با ریسمانی بسته اند تا آسان بشود حمل شان کرد .

کاج های مصنوعی گرانند . کوچک ترینشان که بیست سانتی متر بیشتر قد ندارند ، بیست هزار تومانی آب می خورد . بنابراین ، چرا خود و کودک درونت را از لذت داشتن یک کاج واقعی محروم کنی؟ حالا طرفداران محیط زیست هرچه که دلشان می خواهد بگویند ، جداً لذتی دارد تزیین کاج کریسمس ؛ آویختن آن گوی های رنگی ، طبل های کوچک ، عصاهای خط خطی قرمز و سفید ، شمع ها و قندیل های یخی ، و بالاخره آن ستاره طلایی بالای قله اش .

شب اول ژانویه ، ناقوس کلیساها به نشانه آغاز سال نو به صدا درمی آیند ؛ درست رأس ساعت 12، شروع نوروز مسیحی ها ، خانواده های ارمنی ، گروه گروه وارد حیاط کلیسا می شوند . «کوکوپلو» شان را خورده اند و مجهز به لباسهای گرم ، هر آشنایی را که می بینند به ماچ و بوسه می گیرند . دخترها و پسران جوان حلقه های خودشان را دارند ، و بچه ها هم مشغول بدوبدو و فریاد ... اما در نیمه شب ، دنگ دنگ ناقوسها که در شهر می پیچد ، همه ساکت می شوند و آسمان را نگاه می کنند . لحظه دعا کردن رسیده . صحن کلیسا شلوغ است و جمعیت متراکم . جلوی محراب ، کشیشها و دستیاران جوانشان مشغول به جا آوردن آداب مذهبی اند . شمع ها می سوزند ، عودها دود می پراکنند و پیروان «بره خدا» زانو زده ، اشک می ریزند .

«گوش کن ، صدای لالایی مریم می آید ؛ «جان من خدا را می ستاید/ روح من در نجات دهنده من ، خدا ، شادی می کند/ چون او به کنیز ناچیزش نظر لطف داشته است/ از این پس همه نسل ها مرا خوشبخت خواهند خواند ...»
نگاه کن ، مسیح هنوز روی صلیب طلایی خفته است ، تاج خار را ببین که بر سرش گذاشتند ، و آن زخمهای او که هنوز ازشان خون جاری است .
و آن کلام دیگر، کلام عیسی ؛ «در ازل کلمه بود . کلمه با خدا بود و کلمه خود خدا بود . از ازل کلمه با خدا بود . همه چیز به وسیله او هستی یافت و بدون او چیزی آفریده نشد . حیات از او به وجود آمد و آن حیات نور آدمیان بود . نور در تاریکی می تابد و تاریکی هرگز بر آن چیره نشده است ...»


منبع : چراغ های رابطه

[افسون 13]

کریسمس

کریسمَس یا نوئل نام جشنی است در آیین مسیحیت که به منظور گرامیداشت زاد روز مسیح برگزار می‌شود . بسیاری از اعضای کلیسای کاتولیک روم و پیروان آیین پروتستان ، کریسمس را در روز ۲۵ دسامبر جشن گرفته و بسیاری نیز آنرا در شامگاه روز ۲۴ دسامبر هم برگزار می‌کنند . اعضای بیشتر کلیساهای ارتودوکس در سراسر دنیا نیز روز بیست و پنجم دسامبر را به عنوان عید میلاد جشن می‌گیرند . برخی از مسیحیان ارتودوکس در روسیه ، اوکراین ، سرزمین مقدس (ناحیه تاریخی فلسطین) و دیگر مکانها ، به سبب پیروی از گاهشماری یولیانی ، جشن کریسمس را در روز ۷ ژانویه برپا می‌دارند . اعضای کلیسای ارامنه طبق سنت منحصر به فردی ، روز میلاد و همچنین روز غسل تعمید مسیح را همزمان در روز ششم ژانویه جشن می‌گیرند .

ایام دوازده روزه کریسمس با سالروز میلاد مسیح در ۲۵ دسامبر آغاز گشته و تا جشن خاج‌ شویان در روز ۶ ژانویه ادامه می‌یابد . هرچند مهمترین عید مذهبی در گاهشمار مسیحی ، روز عید پاک ( به عنوان روز مصلوب شدن و رستاخیز عیسی) است ، مردم بسیاری به‌ خصوص در کشورهای ایالات متحده و کانادا ، کریسمس را مهمترین رویداد سالانه مسیحی محسوب می‌دارند . با وجودی که این روز ، یک عید مذهبی شناخته می‌شود ، از اوایل سده بیستم میلادی به بعد به طور گسترده به عنوان یک جشن غیر مذهبی برگزار شده و برای بیشتر مردم ، این ایام به عنوان دور هم جمع شدن اقوام و دوستان و هدیه دادن به هم ، شناخته می‌شود . کریسمس با آیین‌های ویژه‌ای به‌طور مثال آراستن یک درخت کاج ، برگزار شده و شخصیتی خیالی به نام بابانوئل در آن نقشی مهم دارد .


ریشه لغوی کریسمس

واژه کریسمس (به انگلیسی : Christmas) ، به معنای توده مردم در روز مسیح در حدود سال ۱۰۵۰ میلادی به صورت واژه Christes maesse در انگلیسی قدیم به معنی «جشن مسیح» ، وارد زبان انگلیسی گردید و محققان معتقدند ، گونه کوتاهتر آن یعنی Xmas شاید در قرن سیزدهم برای نخستین بار به کار رفته باشد . واژه قدیمیتر «یول» (Yule) احتمالاً از واژه آلمانی jōl یا انگلوساکسونی geōl که به جشن انقلاب زمستانی اشاره دارد ، مشتق شده‌است . واژه‌های متناظر در دیگر زبانها چون ، نَویداد (Navidad) در اسپانیایی ، ناتاله (Natale) در ایتالیایی و نوئل (Noël) در فرانسوی ، همگی معنای «میلاد» را تداعی می‌کنند و واژه آلمانی «وایناختِن» (Weihnachten)، به معنی «شب تقدیس‌شده» می‌باشد .

ریشه تاریخی کریسمس

تاریخدانان در مورد آنکه مسیحیان از چه زمانی شروع به برپاداشتن جشن میلاد مسیح نمودند ، راسخ نبوده اما بیشتر محققان معتقدند که کریسمس در قرن چهارم میلادی در امپراتوری روم به عنوان جایگزینی برای جشنهای پگانیسم در هنگامه انقلاب زمستانی رایج شد . پیش از از پذیرفتن آیین مسیحیت ، رومیان هر ساله در روز ۱۷ دسامبر در جشنی به نام ساتورنالیا به سیاره کیوان (ساترن) ، ایزد باستانی زراعت ، احترام می‌نهادند . این جشن تا هفت روز ادامه میافت و انقلاب زمستانی را که طبق گاهشماری یولیانی باستان حدوداً در ۲۵ دسامبر واقع می‌شد ، شامل می‌گردید . هنگام عید ساتورنالیا ، رومیها اقدام به برپاداشتن جشن و سرور، به تعویق انداختن کسب و کار و منازعات ، هدیه دادن به همدیگر و آزاد کردن موقتی برده‌ها می‌نمودند . همچنین آیین رازآمیز میترائیسم ، بر پایه پرستش ایزد باستان ایران زمین ، میترا در سرزمینهای تحت فرمانروایی روم باستان اشاعه زیادی یافته بود و بسیاری از رومیان ، رویداد بلندتر شدن روزها به دنبال انقلاب زمستانی را با شرکت کردن در مراسمی به منظور بزرگداشت میترا ، جشن می‌گرفتند . این جشنها و سایر مناسک تا اول ژانویه ادامه میافت که رومیان این روز را نخستین روز ماه و سال جدید می‌دانستند .

گرچه اناجیل چهارگانه تولد عیسی را با جزئیات شرح می‌دهند ، ولی هیچ تاریخی را ذکر نمی‌ کنند . تاریخدانان تاریخ دقیق زاد روز عیسی را نمی‌دانند ، اما برخی با رجوع به اناجیل ، میلاد مسیح را در اعتدالین (بهار یا پاییز) واقع می‌دانند . چنانکه در انجیل متی آمده که در هنگام میلاد عیسی ، «چوپانان گله‌های خود را به صحرا می‌بردند».

کلیسای کاتولیک روم روز ۲۵ دسامبر را به عنوان زاد روز مسیح برگزید تا به مراسم پگانیسم در آن زمان معنا و مفهوم مسیحی بخشد . برای نمونه ، کلیسا جشن زادروز میترا خدای نور و روشنایی را با جشن بزرگداشت زادروز عیسی که عهد جدید او را نور و روشنی جهان می‌ نامد ، جایگزین نمود . کلیسای کاتولیک با این امید که پیروان آیین میترا را به آیین مسیحیت وارد کند ، به انها اجازه داد تا به عنوان بزرگداشت زاد روز مسیح به برگزاری جشن و سرور خود در تاریخ معین شده پیشین ادامه دهند .


بابانوئل کریسمس

شخصیتی که امروزه به شکل پیرمردی مهربان و فربه با لباس سرخ رنگ و ریشی سفید و بلند ، در هنگامه کریسمس در میان برگزار کنندگان این جشن ظاهر می‌گردد به چندین اسم شناخته می‌شود .
"بابانوئل (Papa noel) ، سانتا کلوز (Santa claus) و سنت نیکولا(Saint Nicola) از معروفترین این اسامی اند"


آئین‌های کریسمس

برگزاری کریسمس در کشورهای مختلف مسیحی بنا به سنت و رسم و رسوم آنان ، تفاوتهایی نیز با یکدیگر دارد . اما مشترکات این مراسم این است که : مسیحیان برای جشن گرفتن میلاد عیسی مسیح به کلیساها می‌روند ، در منزل یک درخت کاج را تزیین و چراغانی می‌ کنند و در خیابانها و کوچه‌ها دسته دسته سرودهای پرستشی و شکر گذاری اجرا می‌نمایند .



منبع : ویکی پدیا

[افسون 13]

علت عدم انطباق تاریخ كنونی كریسمی (25 دسامبر) و یلدا (21 دسامبر)

گاهشماری در اروپا از صدها سال پیش از میلاد متداول بود ولی تقویم دقیقی وجود نداشت. در سال 46 قبل از میلاد كه به آخرین سال اغتشاش تقویمی مشهور است (Last year of confusion) به دستور جولیوس سزار، منجم اسكندریه ای به نام Sosigenes تقویمی بر اساس گاهشماری شمسی مصری ها تهیه كرد .

بر مبنای این تقویم كه در آن سال 365 روز و شش ساعت فرض می شد ، 25 مارس روز اول بهار به حساب می آمد . به این ترتیب هنگام اعلام برابری مذاهب و آغاز برگزاری جشن كریسمس اول زمستان با روز 25 دسامبر مطابق بود . و طبیعتاً جشن كریسمس و یلدا نیز در شب 25 دسامبر برگزار شد .

در اولین كنفرانس جهانی مسیحیت كه به توصیه ی كنستانتین در سال 325 در Nicaea نزدیك قسطنطنیه برپا گردید با این عنوان كه به علت دقیق نبودن چهار تاخیر در تقویم به وجود آمده است آن را تغییر دادند و 21 مارس را اول بهار اعلام كردند. در نتیجه اول زمستان با روز 21 دسامبر منطبق شد ولی ضرورتی نبود كه تغییری در تاریخ كریسمس داده شود و احتمالاً ترجیح داده می شد كه كاملاً خاطره ی شب یلدا از اذهان زدوده شود . امروزه در كمتر منبعی به ریشه و تاریخ واقعی روز كریسمس اشاره می شود .

تغییر و تصحیح تقویم بار دیگر در قرن شانزدهم انجام گرفت . در سال 1582 به دستور پاپ گرگوری سیزدهم روز بعد از چهارم اكتبر، روز 15 اكتبر اعلام شد . پس از گذشتن متجاوز از چهار قرن این فرمان و دستورات دیگر از جمله قرار دادن اول ژانویه به عنوان اولین روز سال به صورت كلی مورد قبول مردم واقع شده است ولی هنوز هم قسمت هایی از كلیسای ارتدكس این تقویم و پیشنهادهای كنفرانس (نیسه آ) را قبول ندارند و تاریخ های مذهبی را بر مبنای تقویم (جولین) حساب می كنند .

در ایران پس از گذشت چند هزار سال هنوز هم شب یلدا به عنوان یک سنت و آیین قدیمی و بدون توجه به سابقه ی اصلی آن جشن گرفته می شود .


منبع : چراغ های رابطه

[افسون 13]

سابقه ي تاريخي يلدا و كريسمس

میتراییسم یا مهرپرستی یكی از آیین های مذهبی ایران قدیم بود و مهمترین جشن آن (یلدا) تولد مهر در اولین شب زمستان (درازترین شب سال) برگزار می شد . با برقراری آیین زرتشت گرچه در متون مذهبی از مهر به عنوان یكی از ایزدان (فرشتگان) یاد می شد ولی میتراییسم اهمیت خود را در ایران به عنوان یک مذهب مستقل از دست داد . بعدها طرفدارانش دوباره آن را در منطقه فریفته ی آسیای صغیر احیاء كردند .

متعاقب جهانگشایی های امپراطوری رم در سده ی اول قبل از میلاد این آیین توسط اسیران جنگی به رم رفت و به تدریج در آنجا ریشه دوانید و در سده ی نخستین بعد از میلاد گسترش یافت و علاوه بر برخی از امپراطوران ، طرفداران زیادی بین تجار و لشكریان پیدا كرد به طوری كه در آغاز سده ی چهارم بیش از 300 معبد میترایی «مهرابه» در ایتالیا وجود داشت و قاطبه ی مردم شب یلدا را جشن می گرفتند . در ضمن ، این آیین توسط لژیونرهای رومی به مناطق تحت نفوذ امپراطوری از جمله آلمان، اتریش و انگلستان انتقال یافت و مهرابه های متعددی در آن كشورها ساخته شد . بقایای یك مهرابه در سال 1954 هنگام بازسازی در زیر Walbrook House لندن كشف و پس از مدتی در كنار خیابان Queen Victoria Street بازسازی شد .

امپراطور كنستانتین اول - كه به نام پدر كلیسا مشهور است و سالها بعد پایتخت روم شرقی را بنا كرد و به نام خود قسطنطنیه نامید - در سال 312 ایتالیا و رم را تسخیر و به خاطر علاقه اش به دین مسیح در سال 313 فرمانی را در میلان برای آزادی و برابری مذاهب صادر كرد. سپس برای جلوگیری از نفوذ و شیوع آیین میترا و برپایی جشن یلدا در امپراطوری رم دستو ر داد كه چون مسیحیان نیز حضرت عیسی را مظهر نور می دانند یلدا را به عنوان روز تولد مسیح جشن بگیرند . این موضوع را مسیحیان متعصب نپذیرفتند زیرا آنها برپایی جشن تولد و به خصوص یلدا را جزء آیین كافران و مشركان Pagans می دانستند . از پیروان این گروه هنوز هم طرفداران بخشی از كلیسای ارتدكس و از جمله ارامنه كریسمس روز 25 دسامبر را جشن نمی گیرند . در ضمن روز مذهبی هفته از روز شنبه Sabbath كه یادآور آیین یهود بود به روز یكشنبه Sunday (مهرشید - روز مهر) تغییر داده شد و به این ترتیب آخرین رشته ای را هم كه بین دو مذهب مسیح و موسی وجود داشت از بین بردند .

مدتی بعد كه جشن كریسمس به اندازه ی كافی جا افتاد ، مسیحیت در امپراطوری رم به عنوان مذهب رسمی اعلام گردید . در سال 331 تمام اموال معابد میترایی را به نفع كلیسا مصادره كردند . حتی الامكان به جای معابد میترایی كلیسا ساخته شد و در جایی كه مهرابه ها زیرزمین بودند كلیسا بر بالای آن ها بنا شد . مهمترین نمونه ی این ابنیه كلیسای San Clemente رم است كه هنوز هم دایر و در زیر آن بقایای مهرابه و كلیسای اولیه ای هم كه روی آن ساخته شده بود قابل بازدید می باشد .

در سال 390 تمام مذاهب غیر از مسیحیت ممنوع شدند و عملاً به مسیحیان افراطی اختیار داده شد كه بقیه ی مهرابه ها را خراب كرده پیروان میترا را قتل عام كنند . این كار میترایی زدایی چنان با شدت و دقت انجام گرفت كه اكنون به عنوان نمونه ظاهراً حتی یک كتاب از مراسم و آیینهای این مذهب قدیمی باقی نمانده است .

منبع : چراغ های رابطه

[افسون 13]

مراسم عید کریسمس در آلمان

هرساله بیست و چهارم دسامبر، یک هفته پیش از شروع سال نوی میلادی ، در آلمان هم مانند بسیاری از کشورهای اروپایی دیگر و در میان اکثریت مسیحیان جهان به عنوان شب میلاد مسیح ، جشن گرفته می‌شود . اگرچه همه مسیحیان در باره‌ی روز تولد مسیح نظر واحدی ندارند . در این شب رفت و آمد و شلوغی شب عید و بازارهای ویژه‌ی سال نو که از چهار هفته پیش تشکیل شده ، به پایان می رسد . خیابانها چراغانی و آذین‌ بندی شده است و رهگذران در کوچه‌ها شاهد چراغهای نورانی کوچکی هستند که کنار پنجره‌ها و یا از بالکن و سردر خانه‌ها آویخته شده است .

شب میلاد مسیح که در آلمان "وای‌ناختن" (شب‌های متبرک) در فرانسه به نام شب نوئل و در کشورهای انگلیسی زبان عید کریسمس خوانده می شود ، به طور معمول جشن خانواده‌هاست . به این معنی که در آلمان اعضای خانواده از گوشه و کنار کشور و یا حتی از کشورهای دیگر سعی می‌کنند امکاناتی را فراهم آورند که دورهم باشند و بتوانند در کنار يكديگر این مراسم را برگزار کنند .

شب میلاد مسیح در آلمان شب شلوغی نیست و در خانه‌ها آرام برگزار می‌شود . در ساعات پایانی شب کمتر کسی را می‌توان در خیابان‌ها دید . بسیاری از خانواده‌های آلمانی درخت کاجی را در اتاق نشیمن برپا می‌کنند . در زیر شاخه‌های این درخت تزیین شده ، هدایایی که از سوی اعضای خانواده برای یکدیگر خریداری شده‌اند ، قرار می‌گیرند .

آلمانيها علاقه عجيبي به تزئينات خانه خود در کريسمس دارند . بسياري از خانه هاي آلمان که داراي پنجره چوبي اند با شمعهاي الکتريکي و تصاوير رنگي تزئين مي شوند که منظره خارجي آنها بسيار زيبا است . گهواره کوچکي به نشانه حضرت مسيح درگهواره در بسياري از خانه ها قرار مي گيرد . عصر روز کريسمس کودکان از بابانوئل هديه کريسمس خود را دريافت مي کنند و پس از آن خانواده ها يکديگر را در کليسا ملاقات مي کنند و شب هنگام آنها زير درخت کريسمس جمع مي شوند و فردي در خانواده زنگ کوچکي را به نشانه گردهمايي اعضاي خانواده به صدا در مي آورد . آلمانيها روز کريسمس ماهي يا غاز طبخ مي کنند .


شب مقدس در آلمان

خانم پرفسور مردم‌ شناس آلمانی ، لیلو اشمیتز در مورد برگزاری مراسم کریسمس در آلمان می‌گوید : «آلمان از جمله کشورهایی‌ست که در آن تولد مسیح در شب جشن گرفته می‌شود ، شبی که به نام شب مقدس معروف است . ولی در سایر کشورهای اروپایی و حتی در آمریکا این جشن در روز شروع می‌شود . شب کریسمس که در آلمان به‌نام شب Weihnachten معروف است یا شب میلاد مسیح به شکل فعلی آن از قرن نوزدهم در کشور آلمان رواج پیدا کرد . در بسیاری از خانواده‌ها درخت کاج بعنوان سمبل سبزی و خرمی در خانه برپا می‌شود و به شکل‌های مختلف با روبان و نور و شمع و غیره تزیین می‌گردد . اعضای خانواده به طور معمول برای هم هدایایی می‌گیرند و بخصوص این هدایا برای بچه‌ها خريدارى مى‌شود.»

مسيحیان ایران که اکثرا پیرو مذهب ارتدکس هستند ، جشن اصلی را نه در شب ۲۴ دسامبر، بلکه روز ششم ژانویه ، روز تعمید مسیح برگزار می‌کنند . غذای ویژه‌ ی این شب برای آنها به طور عمده ماهی است .

پرفسور لیلو اشمیتز درباره چگونگی برگزاری مراسم و غذاهای مشخص آلمانی ها در شب تولد مسیح می‌گوید : «جشن به طور معمول حدود ساعت ۵ بعدازظهر شروع می‌شود . تا این ساعت پدر و مادر درخت را تزیین کرده‌ و هدایا را زیر آن قرار داده‌اند . بچه‌ ها می‌توانند وارد اتاقی بشوند که درخت تزیین شده در آن قرار گرفته . ترانه‌های معروف و مخصوص Weihnachten یا شب میلاد مسیح خوانده می‌شود و غذای مخصوص این شب معمولاً غاز یا اردک به همراه سیب‌زمینی و همین طور کلم مخصوصی‌ست که در خانه درست می‌ کنند . در برخی از خانواده‌ها این غذا در روز بعد خورده می‌شود و شب وایناختن با غذای سبک و خوردن شیرینی و شکلات همراه است».


سنت‌های پیش از مسیحیت

برگزاری جشنهای سال نو در سنت‌های پیش از مسیحیت ریشه دارد . خانم اشمیتز معتقد است که با شروع فصل زمستان و طولانی شدن شبها ، روشن کردن شمع یا چراغ ، برگزاری جشن و گرد هم آمدن اعضای خانواده و خویشاوندان و دوستان ، بهانه ‌ای بوده برای گذراندن شب‌هاى سرد و امید به بلندترشدن روزها و رسیدن بهار .

در آلمان سالانه حدود ۱۶ میلیون درخت کاج برای تزیین سال نو قطع می‌شود . البته اینها درختهایی هستند که به همین منظور کاشته شده‌اند . این تعداد درخت تنها ۷۰ درصد از نیاز آلمانی‌ها را برطرف می کند و بقیه از کشورهای همسایه وارد می‌شوند . طبق آمار منتشر شده در سال گذشته آلمانی‌ها روی هم حدود ۶۰۰ میلیون یورو برای خرید درخت‌های کاج خرج کردند .

[افسون 13]

کریسمس در مجارستان

کودکان مجارستانی پیش از کریسمس روز 6 دسامبر به استقبال کریسمس می روند و پیش از خواب کفشهای تمیز خود را مقابل در یا پنجره می گذارند تا هدیه بابانوئل را دریافت کند .

صبح روز بعد آنها با اسباب بازیها و شمعهای کوچکی در کیسه های قرمز رنگ رو به رو می شوند . شب پیش از کریسمس نیز کودکان با خانواده های خود کنار درخت کریسمس جمع می شوند و هدایایی خوراکی چون شکلات و آب نبات به یکدیگر می دهند .

ماهی تازه با برنج و سیب زمینی و شیرینی خانگی به عنوان دسر بخشهای مختلف شام شب کریسمس در مجارستان است و هدایای کریسمس پس از خوردن شام تبادل می شود . کودکان همراه والدین خود در مراسم عشای ربانی که نیمه شب برگزار می شود شرکت می کنند .