اين فيلم كه براساس فيلمنامهاي از خود قويتن جلوي دوربين شهاب نوروزيان رفته، براي كودكان و نوجوانان ساخته ميشود. گروه سازنده فيلم تا چند روز ديگر به تهران برميگردند، تا ده روز پاياني كار خود را در تهران كار كنند.
قصه «سنجاقكهاي بركه سبز» در باره پسر هفت سالهاي به نام لطيف است كه در خيابانهاي تهران گلفروشي ميكند. او تصميم ميگيرد براي يافتن خانواده خود به شمال كشور برود. در اين مسير دختري جوان هم با او همراه ميشود.
حامد كيازال نقش لطيف و روناك پوريادگار هم نقش دختر جوان را بازي ميكنند. نه فقط اين دو براي اولين بار است كه جلوي دوربين سينما ظاهر ميشوند، بلكه بقيه بازيگران آن هم چهرههايي تازه واردند. در اين فيلم، حدود 30 بازيگر كودك و نوجوان بازي ميكنند. و بيشتر آنها در صحنههاي تهران حضور دارند.
علي قويتن با اشاره به مشكلات كار فيلمبرداري در شمال كشور به «دوچرخه» ميگويد: «واقعيت امر اين است كه آب و هواي شمال متغير است و همين نكته، كار ما را دچار ركود ميكند. وضعيت جوي طوري است كه ما ناگهان مجبور ميشويم كار را متوقف كنيم. براي مثال، ما نيازمند يك هواي آفتابي هستيم و ناگهان آسمان ابري و باراني ميشود. اين مسئله باعث ميشود نتوانيم آن كاري را كه ميخواهيم انجام دهيم.»
اين فيلمساز كه فيلم آماده نمايش او «بادهاي بهاري» هم براي كودكان و نوجوانان است، درباره علاقه اش به كار براي اين گروه سني چنين ادامه ميدهد: «دنياي بچهها، دنياي صفا و صميميت و يكرنگي است. ورود بزرگترها به اين دنيا ميتواند كمك كند تا مفاهيمي را كه به دنبال آن هستيم، بهتر مطرح كنيم. احساس ميكنم به عنوان يك هنرمند، حرفهايم را در قالب سينماي كودك و نوجوان بهتر ميتوانم بيان كنم. براي من در اين مقطع زماني، ساخت فيلمي براي كودكان و نوجوانان مناسبتتر است. در قصه فيلم تازهام يك دختر جوان با يك كودك همراه ميشود و در اثر همراهي با او، تولد دوبارهاي پيدا ميكند.»
قويتن كار با بازيگران كودك و نوجوان را جالب و جذاب ارزيابي ميكند و عقيده دارد در كار با آنها بايد حوصله به خرج داد. وي كار انتخاب بازيگران فيلم خود را از دي ماه سال گذشته شروع كرد كه تا اوايل اسفند طول كشيد.
وي درباره اينكه نقش اصلي بزرگسال فيلم خود را به يك بازيگر تازه وارد داده، چنين توضيح ميدهد: «براي اين كار دو دليل داشتم: نقش دختر جوان يك نقش خاص بود و به همين علت ميخواستم يك بازيگر جديد آن را بازي كند تا تماشاچي نسبت به او پيشداوري نداشته باشد. در واقع، بكر بودن كل كار مدنظرم بود. دليل دوم اين بود كه بازيگراني ميخواستم كه جلوي دوربين بازي نكنند و خودشان باشند. طبيعي بودن بازيها برايم اهميت زيادي داشت. بازيگران حرفهاي به هرحال جلوي دوربين بازي ميكنند، ولي براي «سنجاقكهاي بركه سبز» ميخواستم زندگي را به تصوير بكشم، به همين دليل، كار با اين بازيگران تازه كار راحتتر بود.»
اين فيلمساز عقيده دارد در فيلمهايي كه براي كودكان و نوجوانان ساخته ميشود، بايد به طرح مسايل و مشكلات آنها نيز پرداخت. به گفته او، درست است كه يك فيلم سينمايي بايد تماشاچي خود را سرگرم كند و سينماي كودك و نوجوان هم بايد قصههاي سرگرمكننده را مطرح كند ولي سينما وظيفه ديگري نيز پيشروي خود دارد. اين سينما از يك سو بايد واقعيتهاي مربوط به دنياي بچهها را به نمايش بگذارد و از سوي ديگر، با تماشاگران كودك و نوجوان خود در باره واقعيتهاي جامعه صحبت كند.اين كارگردان ميافزايد:« اين جور فيلمها به بچهها كمك ميكنند تا درك درست ترو بهتري از مسايل دوروبر خودشان داشته باشند و با ديد روشنتري وارد جامعه شوند.»
قوي تن «سنجاقكهاي بركه سبز» را فيلمي سرگرم كننده ارزيابي ميكند، كه با مخاطب كودك و نوجوان خود يك سري بحث جدي را مطرح ميكند.
او اظهار اميدواري ميكند كه بحثهايي كه در دل قصه فيلم مطرح ميشود، تأثير خوبي بر مخاطب كودك و نوجوان و خانوادههاي آنها بگذارد.