اکوتوریسم-10 نکته برای مفرح کردن سفرهای برون شهری

[Setare]

چگونه می خواهید با تلویزیون و کنترل آن و یا کامپیوتر و اینترنت رقابت کنید؟ چگونه به کودک خود ثابت می‌‌کنید که موفقیت، از پشتکار، روحیه و جرات و منطق بدست می آید و این ها همه ثمره درس ها و تجربیات سفر است نه فشار دادن دکمه ها. جواب در این 10 نکته کمپینگ برای بچه هاست. اینها درس هایی هستند که نوجوانان را مشتاق سفرهای برون شهری می کند و این اطمینان را به آنها می دهد که بزرگترها هم در کنارشان هستند و به آنها کمک می کنند، نه این که این حس را در آنها از بین ببرند. بعضی از آنها کاملا واضح است و بعضی ها نه، ولی همه آنها مهم هستند.
1- سفر با کودکان باید به مناطقی باشد که فعالیت و هیجان را به دنبال داشته باشد. یک مثال خوب، کمپینگ در یک پارک است، جایی که می توان طیف وسیعی از حیوانات را مشاهده کرد، مانند موش خرما، سنجاب، گوزن، حتی خرس و بسیاری از پرندگان. گزینه های خوب دیگر، قایق سواری در دریاچه و یا پیاده روی در یک جنگل است جایی که یک کودک بتواند از نزدیک گیاهان را لمس کند و یا موجودات آبزی را مشاهده کند. بچه ها به فعالیت احتیاج دارند نه به تنهایی.
2- شور و اشتیاق مسری است. اگر شما خود مشتاق سفر و هیجان نباشید نمی توانید از فرزند خود انتظار داشته باشید که این گونه باشد. حس اشتیاق خود را برای سفر به طبیعت نشان دهید و هر چیزی را که کودکان برای اولین بار می بینید جذاب و جالب جلوه دهید و به آنها بیاموزید که حتی دید خود را نسبت به چیزهایی که قبلا دیدند و به آن بی توجه بودند تغییر دهند.
3- همیشه، همیشه و همیشه وقتی با کوچکتر از خود صحبت می کنید نشسته باشید. این به یک بزرگسال و کودک اجازه می دهد تا در یک سطح باشند. به همین علت است که ماهیگیری در یک قایق کوچک برای بزرگسالان و کودکان بهترین گزینه است. هیچ چیز برای کودکان از این بدتر نیست که احساس کنند یکنفر همیشه از بالا به آنها نگاه می کند و به آنها دستور می دهد. آیا واقعا جذابیتی دارد؟ آیا می توان به آن تفریح گفت؟
4- سعی کنید روش انجام کارهای مختلف را به آنها نشان دهید- مثل جمع آوری چوب برای آتش، تمیز کردن ماهی و یا گره زدن طناب. همیشه یک کلمه خاص یا علامتی را برای زمانی که کودکان پرحرفی می کنند به آنها نشان دهید. آنها الگو های رفتاری و مهارت های سفر کردن را همیشه از بزرگترها یاد می گیرند، حتی در مواقعی که بزرگترها از این که زیر نظر هستند آگاه نیستند.
5- اجازه دهیم کودکان ، کودک بمانند (بچگی کنند). اجازه دهیم ماجراجویی کنند، به جای اینکه به آنها اجبار کنیم برنامه های از پیش تعیین شده را انجام دهند. نباید آنها از گرفتن بچه قورباغه، دنبال کردن پروانه ها و یا نزدیک شدن به سنجاب ها ناامید شوند، بگذارید آنها خودشان باشند. یک نوجوان با پریدن از روی صخره ها و نگاه کردن به انواع حشرات خیلی بیش از نگاه کردن طولانی به یک منظره لذت می برد.
6- انتظار نداشته باشید که توجه و تمرکز جوانها طولانی مدت باشد. به جای اینکه عصبانی شوید سعی کنید از آن به عنوان یک نقطه مثبت به نفع خود استفاده کنید. چگونه؟ با آوردن یک کیسه شکلات و تنقلات. هر موقعی که در کمپ احساس یکنواختی و سکون کردید کیسه را در بیاورید. اجازه ندهید بدانند چه چیزی انتظارشان را می کشد. لذا هر دفعه یک سورپرایز دارید.
7- حتما مطمئن شوید که کیسه خواب بچه ها کاملا خشک و تمیز و گرم است. هیچ چیز بدتر از شرایط نامناسب در زمانی که می خواهند بخوابند نیست . اما یک خواب راحت فضایی کاملا مثبت را در روز بعد برای شما به ارمغان می آورد. به علاوه کودکان کاملا در شب از حیوانات ترس و واهمه دارند. والدین نباید منتظر بروز این ترس ها باشند. بلکه آنها همیشه باید نقش یک محافظ را در کمپ ایفا کنند. کسی که مراقب همه چیز است و همه چیز را در نظر می گیرد.
8- کودکان خیلی سریع به آداب صحرایی عادت می کنند. آنها از، ساختن یک آتش برای کمپ و جمع کردن آشغال هایشان لذت می برند و این یک حس غرور را در آنها بوجود می آورد. یک ایده خوب این است که کیسه های زباله اضافی همراه خود داشته باشید تا زباله هایی که اطرافتان است را جمع کنید. کودکان تا مدتها در ذهن خود کاری درست که بقیه به غلط انجام داده اند را به خاطر می سپارند.
9- از آنها عکس بگیرید. اگر می خواهید کودکان همیشه در تمام زندگی مشتاق برنامه های صحرایی باشند، یک عکس از آنها در حالیکه ماهی ای در دست دارند یا درحالیکه آتش کمپ را برپا می کنند یا وظایفی دیگر را انجام می دهند بگیرید. کودکان ممکن است فراموش کنند که چقدر به آنها خوش گذشته بود اما وقتی عکسی از خود در آن محل را داشته باشند هرگز آن را فراموش نمی کنند.
10- کم اهمیت ترین لغت برای یک بچه که شما می توانید به او بگویید "من" است . دقت داشته باشید که به طور معمول چند بار به آنها می گویید: " متشکرم" یا " تو چی فکر می کنی؟ (نظر تو چیه؟)" اگر هر از چند گاهی به آنها نگویید، شما باخته اید. در آخر مهمترین کلمه تمام زمان ها این است: "من به تو افتخار می کنم".

منبع