اگر آن ترک شیرازی و باقی ماجرا (کل کل شاعران)

[امیر عباس انصاری]

اگر آن ترک شیرازی و باقی ماجرا (کل کل شاعران)

امیدوارم تکراری نباشه

حافظ می‌گوید:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را




صایب تبریزی می‌گوید:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سرو دست و تن و پا را
هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد
نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را




شهریار می‌گوید:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم تمام روح و اجزا را
هر آنکس چیز می بخشد بسان مرد می بخشد
نه چون صائب که می بخشد سرو دست و تن و پا را

سرو دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند
نه بر آن ترک شیرازی که شور افکنده دلها را


امیر نظام گروسی می‌گوید:
اگر آن کرد گروسی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم تن و جان و سر و پا را

جوانمردی بدان باشد که ملک خویشتن بخشی
نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را


ناشناس می‌گوید:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
فدای مقدمش سازم سرودست و تن و پا را

من آن چیزی که خود دارم نصیب دوست گردانم
نه چون حافظ که میبخشد سمرقند و بخارا را


دکتر انوشه می‌گوید:
اگر آن مه رخ تهران بدست آرد دل ما را
به لبخند ترش بخشم تمام روح و معنا را

سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند
نه بر آن دلبر شیرین که شور افکنده دنیا را


ناشناس می‌گوید:
آگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم یه من کشک و دو من قارا
سر و دست و تن و پا را ز خاک گور میدانیم
زمال غیر میدانیم سمرقند و بخارا را

و عزراییل ز ما گیرد تمام روح اجزا را
چه خوشترمیتوان باشد؟؟ زآن کشک و دو من قارا


ناشناس می‌گوید:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سریر روح ارواح را
مگر آن ترک شیرازی طمع کار است و بی چیزاست؟
که حافظ بخشدش او را سمرقند و بخارا را

کسی که دل بدست آرد که محتاج بدنها نیست
که صایب بخشدش او را سرو دست و تن و پا را


ناشناس می‌گوید:
چنان بخشیده حافظ جان! سمرقند و بخارا
را که نتوانسته تا اکنون کسی پس گیرد آنها را
از آن پس بر سر پاسخ به این ولخرجی حافظ
میان شاعران بنگر فغان و جیغ دعوا را

وجود او معمایی است پر از افسانه و افسون
ببین! خود با چنین بخشش معما در معما را


ناشناس می‌گوید:
هر آنکس چیز می بخشد ،به زعم خویش می بخشد
یکی شهر و یکی جسم و یکی هم روح و اجزا را

کسی چون من ندارد هبچ در دنیا و در عقبا
نگوید حرف مفتی چون ندارد تاب اجرا را


رند تبریزی می‌گوید:
اگــــر آن تـــــرک شیرازی بـــه دست آرد دل مـــا را
بــهــایـش هـــم بــبـــایـــد او بـبخشد کل دنیـــــا را
مـگــر مـن مـغـز خــر خــوردم در این آشفته بــازاری
کــه او دل را بــه دست آرد ببخشم مــن بــخارا را ؟
نه چون صائب ببخشم من سر و دست و تن و پا را
و نــــه چـــون شهریـــارانم بـبـخشم روح و اجــزا را
کـــه ایـن دل در وجـــود مــا خــدا داـند که می ارزد
هــــزاران تــــرک شیـراز و هـــزاران عشق زیــبــا را
ولی گــر تــرک شـیــرازی دهـد دل را به دست مــا
در آن دم نــیــز شـــایـــد مـــا ببخشیمش بـخـارا را
کــه مــا تــرکیم و تبریزی نه شیرازی شود چون مـا
بـــه تــبــریــزی هـمـه بخشند سمرقـند و بـخـارا را


محمد فضلعلی می‌گوید:
اگر یک مهرخ شهلا بدست آرد دل ما را
زیادت باشد او را گر ببخشم مال دنیا را
سر و دست و دل و پا را به راه دین می بخشند
نه بر گور و نه بر آدم گری بخشند این ها را


محمد فضلعلی می گوید:
مگر ملحد شدی شاعر که روح و معنیش بخشی
نباشد ارزش یک فرد زیبا روح و معنا را
امام عصری و حاضر! چنین بیهوده می گویی؟
که روح و معنیش بخشی یکی مه روی شهلا را ؟
وگر لایق بود اینها به خاک پای او بخشم
که نالایق بود دست و سر و هم روح و معنا را






حسین فصیحی لنگرودی:
“اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را”
نبخشم بهر خالی یک وجب از خاک ایران را
ببخشید آنچه میخواهید از سر تابه پا اما
نبخشید از سر وادادگی ملک شهیدان را

[امیر عباس انصاری]

کل کل شعرا بر سر يک بيت شعر !!!


حافظ شيرازي

اگر آن ترک شيرازي بدست آرد دل مارا

به خال هندويش بخشم سمرقند و بخارا را



صائب تبريزي

اگر آن ترک شيرازي بدست آرد دل مارا

به خال هندويش بخشم سر و دست و تن و پا را

هر آنکس چيز مي بخشد ز مال خويش مي بخشد

نه چون حافظ که مي بخشد سمرقند و بخارا را



شهريار

اگر آن ترک شيرازي بدست آرد دل مارا

به خال هندويش بخشم تمام روح و اجزا را

هر آنکس چيز مي بخشد بسان مرد مي بخشد

نه چون صائب که مي بخشد سر و دست و تن و پا را

سر و دست و تن و پا را به خاک گور مي بخشند

! نه بر آن ترک شيرازي که برده جمله دلها را




حافظ شيرازي

اگر آن ترک شيرازي بدست آرد دل مارا

به خال هندويش بخشم سمرقند و بخارا را



امیر نظام گروسی ( شاعر و عارف کردستانی )


اگر آن کرد گروسی بدست آرد دل ما را

بدو بخشم تن و جان و سر و پا را

جوانمردی به آن باشد که ملک خویشتن بخشی

نه چون حافظ که می بخشد سمر قند و بخارا را


دکتر انوشه


اگر آن مه رخ تهران بدست آرد دل ما را

به لبخند ترش (1) بخشم تمام روح و معنا را

سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند

نه بر آن مه لقای ما که شور افکنده دنیا را


(1) ترش : تر - خیس

[مرد تنهای شب]

اگر ان ترک شیرازی بدست ارد دل ما را
چرا بر وی بخشش کنم به غیر از قلب شیدا را
سمرقند وبخارا را همه دیگران بردند
چرا اخر بخشیده ایم خاک اهورا را

[امیر عباس انصاری]

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
ز او پرسم که گر ترکی چرا در شهر شیرازی؟

به دنبال چه بودی تو، شراب خوش؟ می و ساقی؟
نکن جانا برو کار کن، برو دنبال خبازی!!!

امیرالشعرا!!!

[ساقي]

بنازم چشم شهلا ي آن ساقي شيرازي
که بخشند دين و دنيا را براي ديدن رويش

حافظ ، ناشناس ، انوشه ،لنگرودي و گروسي
همه يکجا ، فداي خال لب و کمان ابرويش



ختم کل کل :

d

[امیر عباس انصاری]

نوشته اصلی توسط ساقي

بنازم چشم شهلا ي آن ساقي شيرازي
که بخشند دين و دنيا را براي ديدن رويش

حافظ ، ناشناس ، انوشه ،لنگرودي و گروسي
همه يکجا ، فداي خال لب و کمان ابرويش
ختم کل کل :

d

ببین جوگیر می گردد، هرآنکس پا نهد اینجا
و در فکر است که این اشعار، برای او ول شده اینجا !!!

نخیر جانا برو بنشین که الحق ساقی و مطرب
به وصف شعر نمی گنجند نه اینجا بلکه در هرجا

نه هر کس شاعری داند، می و ساقی شناس است او
تمام عشق و ایمان را همی حفظ در نهان است او

اگر گویی که در این ره، مثال قیس مجنونی
بگویم من تو را بگذر، از این سودای بیرونی

به شوق ساقی و مطرب برو اندر سرای دل
ببین خوان خداوندت درون گلعذار دل

برو با فکر او سر کن، برو با یاد او خوش باش
که ساقی و می و مطرب همه یکجاست در رویاش

پنج تومن وده
امیرالشعرا!!!

[ساقي]

نوشته اصلی توسط امیر عباس انصاری

ببین جوگیر می گردد، هرآنکس پا نهد اینجا
و در فکر است که این اشعار، برای او ول شده اینجا !!!

نخیر جانا برو بنشین که الحق ساقی و مطرب
به وصف شعر نمی گنجند نه اینجا بلکه در هرجا

نه هر کس شاعری داند، می و ساقی شناس است او
تمام عشق و ایمان را همی حفظ در نهان است او

اگر گویی که در این ره، مثال قیس مجنونی
بگویم من تو را بگذر، از این سودای بیرونی

به شوق ساقی و مطرب برو اندر سرای دل
ببین خوان خداوندت درون گلعذار دل

برو با فکر او سر کن، برو با یاد او خوش باش
که ساقی و می و مطرب همه یکجاست در رویاش

پنج تومن وده
امیرالشعرا!!!

بدون مي و مطرب ، شاهد و باقي و ساقي
کجا يابي غزل هاي ناب و مست عرفاني
برو خوش باش سردار ، که در اين سراي فاني
همه هيچ , جز شراب ناب و ساغر و ساقي




پنج تومن ديروز وت دادم برو بازي ديه دهه

بنازم من اعتماد بنفست را برادر
ساقيالشعراي شيرازي

[امیر عباس انصاری]

اگر آن ساقی شیراز که کل دارد سر اشعار
بیاید صدهزاران بار در این تاپیک با اطوار

کلام من همان باشد که ای دخت پر از سودا
نشاید گفتن ساقی به هر بزم و ز هر دیوار

چرا که گوش دارد موش و موش هم هست بسیار
بیا پایین کز آن بالا، که این جا هم دارد حال

(داری تو شعر راه میفتی خواهر)
ایولله

[ساقي]

همان ديوار که دارد موش ، همو که دارد گوش
دو گوشش کر ، دوچشمش کور و نابينا
منم ساقي بي سودا که دارد کل بر اين شعرا
کلام من هم همين باشد که گفتم....
به هر بزمي ، به هر شعري ساقيست بي همتا

[امیر عباس انصاری]

اگر آن دخت ایرانی، که سر تا پا همه حسن است
بخواهد جان عاشق را ببخشم من که این عشق است

چه جایی بهتر از اینکه بود جانم به دست او
و هم او جان من باشد و این قانون یک عشق است

جهانی بی می و ساقی ، و خالی از نگار خویش
نخواهم لحظه ای جانا که این اعدام یا کفراست

سخن در شعر شاعر نیز بدون عشق بی جان است
جهانی با می و ساقی بدون یار زندان است

تقدیم به همسر مهربانم
و تمامی عشاق ایران زمین
امیرالشعرا