مصاحبه با الهام حمیدی

[deltang]

مصاحبه با الهام حميدي

گفتگو با الهام حمیدی بازیگر سینما و تلویزیون كه همه او را می‌شناسید مقدمه‌ای نمی‌خواهد! به بهانه بازی در نقش «آسنات» در سریال یوسف پیامبر(ع) از او دعوت كردیم تا در دفتر نشریه مهمان ما باشد، سپاسگزار كه دعوت ما را پذیرفت.


خـانـواده
سال 1356 به دنیا آمدم. دو برادر كوچكتر از خودم دارم، لیسانس حسابداری دارم و كلاس‌های آزاد بازیگری را گذرانده‌ام، از سال 78 كار هنری را آغاز كردم. پدرم بازنشسته و مادرم خانه‌دار است. من در خانواده‌ای رشد یافتم كه مهر و محبت در آن موج می‌زد. روابط پدر و مادرم، خیلی دوستانه بود و آنها عاشقانه زندگی كردند و همیشه به ما آرامش انتقال دادند. خانواده‌ای كه همیشه نظم در آن حرف اول را می‌زد... به هر حال باید توجه كنیم كه در اكثر خانواده‌های ایرانی، وابستگی شدیدی بین اعضای آن است و همین مسئله باعث تفاوت خانواده‌های ایرانی نسبت به خانواده‌های غربی می‌شود. حس مهربانی، دوست داشتن و احترام به بزرگترها كه برای خیلی از ایرانی‌ها عرف است.

به مرحله سوم نرسیدم
هنوز به دوران سوم بازیگری‌ام نرسیدم. در دوره اول بازیگری به خاطر اینكه می‌خواستم حضورم را تثبیت كنم، سعی می‌كردم تجربه كسب كنم و در فیلم‌های تلویزیونی، سریال و سینما و در هر ژانری بازی كنم، اما خوشبختانه از همان ابتدا نقش‌های اصلی به من پیشنهاد شد. بعد از سریال «مسافری از هند»، الهام حمیدی تثبیت شدو من مرحله دوم بازیگری خود را آغاز كردم. همان طور كه می‌دانید «مسافری از هند» بسیار پر بیننده و به طبع، بازی من هم دیده شد. پس از این سریال در فیلم سینمایی «خیلی دور خیلی نزدیك» ایفای نقش كردم كه هم در جشنواره فجر و هم در جشن خانه‌سینما كاندیدای جایزه شدم و فضای بسیار خوبی بود كه خودم را نشان دهم و البته جایزه جشن را گرفتم. در این مرحله معمولا سعی می‌‌كنم كه در پذیرش پیشنهادها كمی بیشتر دقت كنم...
رقـابـت
حس رقابت در هر كاری و هر شغلی وجود دارد، اما من چنین خصلتی نداشتم و در مقابل من هم كسی از بازیگران چنین برخوردی نداشت كه برای مثال زیر پایم را خالی كند. زمانی هم كه با بزرگان سینمای ایران همبازی بودم، آنان هم چنین برخوردی با من داشتند، مثل سریال «زیر تیغ»، من 7 ماه در آن مجموعه، نقش دختر پرستویی و معتمد آریا را بازی كردم و خیلی با آنان خو گرفتم... فضای دوستانه زیر تیغ، به شكلی بود كه زمان پایان فیلمبرداری همه ناراحت بودند.
درباره سریال یوسف(ع)
اولین بار كه وارد دكور عظیم سریال شدم، خیلی برایم خوشایند و جذاب بود! دكور سریال بسیار عظیم بود، همین طور نوع پوشش و گریم... چون من وسط كار به پروژه پیوستم از همان زمان برایم مشخص بود كه این سریال برای بیننده هم جذاب خواهم بود.
آن فضاهای بسته‌ای كه شما در سریال دیده‌اید، مثل كاخ، معبد و منزل زلیخا و... در یك سوله بود در فرهنگسرای خاوران. كه قسمت قسمت آن را ساخته بودند، در واقع همه قسمت‌های داخلی این سریال در آنجا تصویربرداری شد، اما خانه یوسف(ع) در همان شهركی بود كه بخش اصلی آن شهر را شما در سریال دیدید.
البته دكور شهر اصلی و آن ساختمان‌های عظیم از بتن ساخته شده بود كه پشت آن چیزی نبود. یعنی در را باز می‌كردید، فضای خاصی نبود و این از هنر تصویربرداری مرحوم رسول احدی بود كه به واقع زیبا تصویربرداری می‌كرد، روحش شاد.
داستان حضرت یوسف(ع) را همه می‌دانستند، اما ریز داستان را خیلی‌ها نمی‌دانستند. آن روزی كه به من پیشنهاد بازی در سریال را دادند و گفتند كه نقش همسر حضرت یوسف(ع) را بازی می‌كنی، خودم نمی‌دانستم كه حضرت یوسف زنی دیگر، غیر از زلیخا دارد!
در یك سریال تاریخی دیگر هم به نام مختارنامه بازی كردم كه تصویربرداری آن تمام شد. در سریال تاریخی شهریار هم بازی كردم.

«آسنات» زنی بود كه ارتباط قوی با خدا داشت و زمانی كه زلیخا همسر یوسف(ع) شد، گفت كه اگر خواست خدا باشد، من اطاعت می‌كنم. به همین خاطر در داستان نباید نقش یك زن حسود را بازی می‌كردم.
گریم خانم كتایون ریاحی سه ساعت طول می‌كشید. من خودم هر روز ساعت 4 صبح بیدار می‌شدم و گریم من هم یك ساعت طول می‌كشید این برای ما مشكل بود. در این سریال دوست داشتم، همین نقش را بازی كنم.
مصطفی زمانی بازیگر بسیار باهوش و بااستعدادی است، دیالوگ‌ها را به خوبی حفظ می‌كرد و این برای من جالب بود.
جا دارد از آقای سلحشور و همه عوامل تشكر كنم كه این سریال چنین بازتابی پیدا كرده به خصوص برای نوشتن این مجموعه خیلی زحمت كشیدند.
عكس‌العمل مردم
من از عكس‌العمل مردم همیشه لذت می‌برم. مردم به بازیگران توجه زیادی نشان می‌دهند و این، از لطف‌شان است. البته بعضی مواقع هم هست كه مثلا در رستوران نشسته‌ای و در حال غذا خوردن هستی و می‌بینی همه به شما توجه می‌كنند، شاید آن لحظه كمی اذیت شوی، اما این، از توجه و لطف مردم است كه همیشه از ما حمایت می‌كنند و با محبت رفتار می‌كنند. همین رفتارهای مردم مشخص می‌كند كه آنان مرا به عنوان یك بازیگر پذیرفته‌اند كه اگر غیر از این باشد و شما رفتار خودخواهانه‌ای از خودتان نشان بدهید، به طور اطمینان مردم شما را پس می‌زنند.
سینمای تجاری
دوست داشتم بازی در سینمای تجاری را تجربه كنم كه فكر كنم در «دلداده» این اتفاق افتاد، اما دوست دارم در فیلم‌های تجاری هم بازی كنم. با این حال دلم می‌خواهد بدون حاشیه باشم.
راحت زندگی می‌كنم
من با نقش‌هایم خیلی راحت زندگی می‌كنم، یعنی سعی می‌كنم، تكنیك كاری‌ام طوری باشد كه مردم باور كنند. هیچ وقت سعی نكردم بازی كنم، بلكه با آن زندگی می‌‌كنم. اگر قرار است گریه كنم، واقعا باید گریه كنم یا خنده... برای مثال در سریال «زیر تیغ»، بیننده به واقع نقش مرا حس كرد. از خودم تعریف نمی‌كنم، اما خودتان دیدید كه در زیر تیغ چگونه نقش را باور كردم، یا در سریال یوسف پیامبر(ع). نقش «آسنات» ویژگی خاصی ندارد، اما سعی كردم دیالوگ‌هایم را به نوعی دیگر بیان كنم یا نوع برخوردم با «زلیخا». می‌خواهم بگویم در آن شرایط خودم را جای «آسنات» گذاشتم تا بیننده این نقش را باور كند.
محیـــا
فیلم «محیا» كه در جشنواره اكران شد، رسانه‌ها خیلی به آن پرداختند و خوب هم دیده شد. من برای آن نقش خیلی زحمت كشیدم، اما نمی‌دانم چرا دیده نشد و من جزو كاندیداها نبودم؟! افرادی كه در آن فضا (غسالخانه) كار می‌كنند، همه‌شان وجه اشتراكی دارند و آن هم آن بغض فروخورده‌شان است. وقتی كه با این افراد صحبت می‌كنی، خیلی از آنها از این موضوع رنج می‌برند كه جامعه آنان را به خوبی نمی‌پذیرد و این باعث آزار روحشان می‌شود، من سعی كردم این بغض را نشان بدهم و برای اینكه به این نقش نزدیك شوم، خیلی زحمت كشیدم، اما دیده نشد! زمانی كه كاندیداها را اعلام كردند من ناراحت شدم. هنوز هم به محیا فكر می‌كنم كه چرا حتی جزو كاندیداها انتخاب نشدم و به طور كلی توقعم زیاد بود.
تك مضراب
پوران درخشنده: مهربان
تهمینه میلانی: انرژی مثبت
فاطمه معتمدآریا: دوست داشتنی
نیكی كریمی: دلنشین
مهناز افشار: شیطون!
هدیه تهرانی: خاص
الهام حمیدی: نمی‌دانم
پرویز پرستویی: استاد
اكبر عبدی: بی‌رقیب در طنز
بهرام رادان: بازیگر بسیار خوب
محمدرضا گلزار: سوپراستار
پدر: فداكار
مادر: باارزش‌ترین موجود زندگی
این مصاحبه: یك سال تاریخ مصرف دارد.
ستاره‌سـازی
به نظر من خانم نیكی كریمی و آقایان رضا گلزار و رادان جزو سوپراستارهای انگشت‌شمار سینمای ایران هستند. اما آنچه كه می‌خواهم بگویم، این است كه ما در ایران ستاره‌سازی را نمی‌دانیم! در واقع روش ستاره‌سازی‌مان اشتباه است، وگرنه بازیگران زیادی داریم كه مستعد سوپراستار شدن هستند، اما فضا و عرصه را برایشان باز نمی‌كنیم یا نمی‌گذاریم كه به این مرحله برسند. اگر عرصه را تنگ نكنند و سینما را به یك سری از بازیگران خاص محدود نكنند، شاید ستاره‌های بیشتری در هنر ایران ظهور كنند و دیده شوند... اما این روزها به یك شكلی همه چیز ثابت شده است.
ارتباط با مطبوعات
رابطه‌ام با مطبوعات بد نیست، اما بعضی‌ها ما را درك نمی‌كنند. برای مثال من حالا با شما گفتگو كرده‌ام، چند روز دیگر تماس می‌گیرند و تقاضای یك گفتگو دارند، من دیگر حرف تازه‌ای ندارم بزنم. پس باید مدتی زمان بگذرد. اما نباید از نقش حمایتی مطبوعات به راحتی بگذریم، چون سینما و تلویزیون و مطبوعات مانند یك چرخه هستند كه باید به هم مرتبط باشند، اما این را هم باید بگویم كه هستند! هستند نشریاتی كه گفتگوی 5 سال پیش شما را چاپ می‌كنند، شما تصور كنید كه عقاید 5 سال پیش‌تان با امروز تفاوت دارد! آن وقت آن نظراتتان را الان می‌خوانید چه ذهنیتی به شما دست می‌دهد؟! در صورتی كه شرایط انسان‌ها عوض می‌شود. از این رو سعی می‌كنم با یك سری از نشریات خاص گفتگو كنم. اگر احساس كنم كه حرف جدیدی برای گفتن دارم، حتما گفتگو می‌كنم. گرچه باید عنوان كنم یك سری از نشریات هستند با نام‌های مختلف كه بیشتر به مسائل ناچیز و كم‌اهمیت می‌پردازند و این روحیه شما را آزار می‌دهد.
لابـه‌لای كـلام
گذشته‌ها كه گذشته، امامهم این است كه تو در آینده، شرایط گذشته را حفظ كنی و حتی بهتر شوی.
معمولا در فیلم‌های جدی بازی كردم، اما دوست داشتم ژانر طنز را هم تجربه كنم و به همین خاطر در فیلم سینمایی دلداده بازی كردم، تازه در آن فیلم هم نقش جدی داشتم!
ترجیح می‌دهم، در یك سریال تلویزیونی بازی كنم تا اینكه در كارهای سطح پایین سینمایی بازی كنم.
منتقدان این نكته را مطرح می‌كنند كه چرا تنها در نقش‌های مثبت بازی می‌كنم، اما من معتقدم كه بازیگر بنا بر روحیات خود، نقش‌هایش را انتخاب می‌كند، مثلا من نقش‌های صددرصد منفی و منفور را دوست ندارم.
من بیشتر نقش‌های خاكستری را دوست دارم، از طرفی نقش مطلق مثبت را هم دوست ندارم، با اینكه نظر منتقدان را قبول ندارم، اما به نظرشان احترام می‌گذارم.
نقاشی را به شكل حرفه‌ای دنبال نمی‌كنم، اما خیلی خوب نقاشی می‌كشم. چرا كه دوست دارم به جز شغل اولم كه بازیگری است، حرفه دیگری هم داشته باشم، در واقع یك دل مشغولی دیگر داشته باشم.
به بازی گوهر خیراندیش و فاطمه معتمدآریا علاقه فراوانی دارم، در دوران نوجوانی عاشق بازی او بودم و فیلم هنرپیشه با بازی او را چند بار دیدم.
بازی در كنار بازیگران دیده شده و مطرح در بین مردم به شما كمی استرس وارد می‌كند. درست مثل بازی در زیر تیغ، اما اگر از این فرصت، خوب استفاده كنید، تجارب بسیار خوبی از این بزرگان به دست خواهید آورد.
هر بازیگر دوست دارد كه همیشه نقش‌های خوبی ایفا كند، امیدوارم در سال 88 هم نقش‌های پیشنهادی باعث رشد در كار هنری‌ام شود.
بازی با كارگردانان زن را بیشتر دوست دارم،مثل خانم میلانی كه یك سكانس كوتاه در فیلم وی بازی كردم و البته بگویم بازی در بچه‌های ابدی خانم پوران درخشنده...
خیلی از منتقدان هم به من لطف داشتند و من به راحتی با آن كنار آمدم. شما هم همیشه نباید انتظار داشته باشید كه از شما تعریف و تمجید كنند، اما بعضی مواقع می‌بینید كه انتقادات به حق نیست و شما ناراحت می‌شوید.
تاكنون به دنبال مدیر برنامه و مشاور نبودم، اما فكر می‌كنم خیلی خوب است كه این موضوع باب شود، چون به واقع بعضی زمان‌ها شما احتیاج به یك مشاور خوب دارید تا درست تصمیم بگیرید.
در حال حاضر در مجموعه تاریخی «سرزمین كهن» به كارگردانی كمال تبریزی بازی می‌كنم كه فكر كنم، دو سالی، ساخت آن طول بكشد. در ضمن مشغول مطالعه دو، سه فیلمنامه هستم.

[رزیتا]

مصاحبه جدید با الهام حمیدی


الهام حميدي جواني كه از هفت سالگي در تئاترهاي مدرسه شركت مي‌كرد، چرا كه در خانواده‌اي هنردوست به دنيا آمده است. پدرش در تئاتر فعاليت مي‌كرد و همين امر باعث شد كه وي از كودكي با هنر بازيگري آشنا شود. الهام حميدي چند سال پيش به جرگه متاهلين پيوست... او يك شبه ره صد ساله نرفت، بلكه پله‌هاي ترقي را يكي‌يكي طي كرد تا الهام حميدي شد. بيشتر مردم او را با (پروانه) سريال (مسافري از هند) مي‌شناسند. وي پيش از اين‌كه وارد دنياي بازيگري شود، به كلاس‌هاي بازيگري رفت، از طرفي نقاشي را بسيار دوست دارد و آثار زيبايي را خلق مي‌كند... از وي اين روزها، شاهد مجموعه (زير تيغ) هستيم... بازي در نقش دختر (پرويز پرستويي) و فاطمه معتمدآريا دو بازيگر گرانقدر سينماي ايران كه تاكنون در نقش‌هاي متفاوتي ظاهر شده‌اند. وي مي‌گويد (بازي در كنار اين بزرگان درس بزرگي براي من در بازيگري بود، از آنها آموخته‌هاي زيادي را كسب كردم و از تجربياتشان توانستم استفاده كنم.) حميدي چندي پيش در جشن خانه سينما، بهترين نقش مكمل را از آن خود كرد، تا توانايي‌هاي خود را به اثبات برساند. زماني كه با او به گفتگو نشستيم، سخت درگير بازي در مجموعه (حضرت يوسف(ع)) بود و به تازگي بازي در فيلم (بچه‌هاي ابدي) به كارگرداني (پوران درخشنده) را به پايان رسانده، فيلمي كه در آن با شهاب حسيني، هادي مرزبان، پانته‌آ بهرام، فلور نظري و آهو خردمند همبازي بود. تاكنون از وي نقش‌هاي بسياري ديده‌ايم كه البته بيشتر در نقش دختران معصوم بازي كرده است. با الهام حميدي به گفتگو نشستيم، اگر مي‌خواهيد از او و همچنين مجموعه (زير تيغ) بيشتر بدانيد، تا پايان اين گفتگو با ما همراه باشيد.
_ در كجا به دنيا آمديد و چند خواهر و برادريد؟
حميدي: در هشتم آذرماه سال 1365 در تهران به دنيا آمدم و دو برادر از خود كوچك‌تر دارم.
_ سال 1385 تا به امروز براي شما چگونه
گذشت؟
حميدي: در سال 85 مشغول بازي در مجموعه (زير تيغ) بودم و پس از آن مشغول فيلم سينمايي پوران درخشنده، در حال حاضر هم در سريال حضرت يوسف(ع) مشغول به كار هستم. در مجموع سال خوبي براي من بود، سالي پربار كه باعث شد به تجربياتم اضافه شود.
_كارهاي هنريتان را به اختصار توضيح دهيد؟
حميدي: در معجزه ازدواج، كوي دامون، نقش سنگ، جوان امروز، شهر آشوب، مسافري از هند، باران عشق، سرگيجه، خيلي دور و خيلي نزديك و... ايفاي نقش كرده‌ام.
_و كارهاي پخش نشده؟
حميدي: سريال شهريار، فيلم سينمايي بچه‌هاي ابدي و همچنين مجموعه حضرت يوسف(ع) كه هنوز در مرحله فيلمبرداري است.
_ كمي از زير تيغ برايمان صحبت كنيد، تصويربرداري اين مجموعه چه مدت طول كشيد و چند قسمتي است؟
حميدي: اين مجموعه از اول دي‌ماه سال 1384 توسط (محمدرضا هنرمند) كليد خورد و تا تيرماه سال 58 طول كشيد؛ زير تيغ يك مجموعه 24 قسمتي است.
_ به‌طور حتم بازي در كنار پرويز پرستويي، فاطمه
معتمدآريا، سياوش طهمورث و... براي شما ره‌آوردي
هم داشت.
حميدي: صددرصد، بازي در كنار اين افراد تجربه بسيار خوبي براي من به همراه داشت؛ طي هفت ماه تصويربرداري، چيزهاي زيادي ياد گرفتم و لحظه‌هاي لذت‌بخشي را سپري كردم.
_ راستي پيام (زير تيغ) چه بود؟ اين‌كه
يك تصادف و يك ندانم كاري، آن هم در يك
لحظه، زندگي انسان‌ها را دچار تحول مي‌كند؟
حميدي: هر يك از آثار نمايشي، مي‌تواند جزوي از زندگي مردم عادي باشد و در آن به نكاتي اشاره مي‌شود كه مي‌تواند در زندگي انسان‌ها بسيار تاثيرگذار باشد. در زير تيغ به اتفاقاتي اشاره شده كه امكان دارد، براي هر يك از ما در زندگي واقعي رخ دهد، اتفاقاتي كه مي‌توان از آن درس گرفت، مي‌توان از وقوع آن پيشگيري كرد، مي‌توان تجربه كسب كرد و... در (زير تيغ) توكل به خداوند و صبر در زندگي گره‌گشاست، قصه تمامي آن افراد خاكي، در كوچه پس كوچه‌هاي شهرمان نيز همين‌طور است.
_ (زير تيغ) يعني چه؟ چه پيامي براي بيننده
دارد؟
حميدي: (زير تيغ) داستان فردي است كه فشارهاي زندگي از هر طرف بر او وارد مي‌شود يا بايد زير اين فشارها، كمر خم كند يا نه، اميدش را از دست ندهد و قدعلم كند، به هر حال فشارهاي زندگي برروي هر فرد را، مي‌توان به زير تيغ تشبيه كرد.
_ لوكيشن‌هاي زير تيغ در كجاها مقابل دوربين رفت؟
حميدي: تمامي لوكيشن‌هاي (زير تيغ)، در تهران و در خيابان‌هاي معلم و سرباز گرفته شد.
_ در حال حاضر مشغول چه كاري هستيد؟
حميدي: هم اكنون مشغول بازي در سريال حضرت يوسف(ع) هستم و نقش (آشات)، زن حضرت يوسف را بازي مي‌كنم.
_ دوست داريد در هنر ايران تا كجا پيش
برويد؟
حميدي: به هر حال، هر شخصي در حرفه و كار خود دوست دارد، پله‌هاي ترقي را طي و به ايده‌آل‌هاي خود دست پيدا كند. من هم تاكنون خدا را شاكرم كه توانستم در زمينه كاري‌ام، به موفقيت‌هايي كه دوست داشتم، برسم و اميدوارم با كارهاي خوب و متفاوت ظاهر شوم و در نهايت مردم و بينندگان را جلب بازي‌هاي خود كنم.
_ به عنوان بازيگري كه سال‌هاي سال در
امر بازيگري هستيد، به طور معمول در سينماي
ايران چه اتفاقي بايد بيفتد كه به يك بازيگر ،
سوپراستار بگويند؟
حميدي: ببينيد، منطق درستي در اين زمينه در ايران وجود ندارد. براي مثال رضا كيانيان و خيلي از بازيگران و اساتيد در اين رده، از طرف جامعه به عنوان يك بازيگر حرفه‌اي و خوب شناخته شده‌اند و مردم به همه‌شان احترام مي‌گذارند، در صورتي كه از نظر من، آنها سوپراستار هستند، اما در جامعه هنري ما سوپراستار به كسي اطلاق مي‌شود كه فيلم‌هايش پرفروش است كه به نظر من اين منطق اشتباه است.
_ فكر مي‌كنيد چرا سينماي ايران نسبت به
سينماي حرفه‌اي در جهان با استانداردها فاصله
دارد؟
حميدي: بايد قبول كنيم، به دليل نداشتن امكانات كافي و لازم در اين وادي، سينماي ما از استانداردهاي جهاني فاصله دارد. از طرفي در كنار اين كمبود و امكانات، خود ما هم دنبال كارهاي كم‌ارزش هستيم و دنبال كارهايي كه زحمت كم‌تري داشته باشند، مي‌رويم.
همچنين زمان كافي را براي كارهايمان در تمام جوانب، لحاظ نمي‌كنيم و با حداقل امكانات و زمان مي‌خواهيم، كارهايمان را ارايه دهيم كه اين خود به يك اثر هنري ضربه مي‌زند.
_يك خاطره شيرين در مورد مجموعه زير
تيغ مي‌گوييد؟
حميدي: تمام لحظه‌هاي آن!
_ چه اتفاقي افتاد كه بازيگر شديد؟
حميدي: علاقه به اين حرفه مرا ترغيب كرد كه ادامه دهم و پيگيري كنم، از طرفي تلاش هم باعث شد تا بتوانم به هدف خود برسم.
_ نقش پدر و مادر؟ آيا به شما انتقاد
مي‌كنند؟
حميدي: كم و بيش، اما بيشتر تشويق مي‌كنند.
_ تنها منبع درآمد شما بازيگري است؟
حميدي: بله.
_ بهترين ساعات زندگي در نگاه شما چه
زمان‌هايي است؟
حميدي: (سينمايي پاسخ مي‌دهد)، زماني كه در حال خلق يك نقش بسيار خوب هستم، زماني كه مي‌بينم بينندگان از اين نقش رضايت كامل دارند و اين براي من بسيار لذت‌بخش است.
_ چرا به تازگي براي گفتگو با يك بازيگر،
ر نوبت اكران قرار دارد، اما به چه دليل اين فيلم پخش نمي‌‌شود، ما هم خبر نداريم