تغییر مزاج جوانان در موسیقی سنتی

[SHeRvin]

از میان جوانان دیگر کمتر می توان جوانی را یافت که هنوز تمایلی به گوش دادن موسیقی سنتی و اینچنینی داشته باشد. موج جدیدی که در عرصه موسیقی در این دو سه سال اخیر بوجود آمده، زاییدۀ عوامل مختلفی بوده هست.
این جریانات را می توان به شعر نو در فضای شعر سنتی مانند کرد، در واقع شعر نو بدعتی بود در مقابل شعر سنتی. ناتوانی موسیقی سنتی در برابر گسترش روزافزون سبک جدید موسیقی در جذب جوانان در سالیان اخیر، سبب تغییر مزاج جوانان در این مدت شده است.
از دیگر نشانه های آن می توان به تمایل اکثر جوانان به آزمودن قریحه در این حیطه اشاره کرد. علت دیگر این تغییر مزاج، به بحث مقبولیت در گروه دوستان و همسالان بر می گردد. جوانی را در نظر بگیرید که در خانواده ای سنتی زیسته، دوستانش هم تقریباً دارای چنین ویژگی هایی بوده اند؛ پس از ورود به دانشگاه و التزام به جدایی از گروه دوستان قبلی و گرویدن به گروه دوستان جدید و ارضاء نیازی چون مقبولیت از سوی دوستان با اینگونه موسیقی درگیر و پس از مدتی آن را پذیرفته است. در این دوره جوانانی هستند که با اصرار بر حفظ خود و کنار کشیدن خود از این جریانات، به ناگاه خود را منزوی می یابند.
( این گفته در مورد اکثریت دانشگاه ها صدق می کند، ولی این جریان می تواند از شهری به شهر دیگر و از دانشگاهی به دانشگاه دیگر متفاوت باشد، به صورتی که می توان جریان کاملا عکسی را یافت.
امروزه نفوذ روزافزون رسانه های گروهی از موثرترین عوامل می باشد.منظور از رسانه های گروهی در این بحث چیزی جز رسانه های ملی می باشد. ( مشخصاً منظور رسانه های گروهی چون شبکه های ماهواره ای و اینترنت می باشد. )
پر واضح است که اقداماتی در جهت کنترل این روند صورت گرفته است. از آن جمله می توان به تغییراتی که در موسیقی و حتی در اشعار خوانندگانی که دارای چهره ای آشناتر و محبوب تر داشته اند اشاره نمود. ایجاد انعطاف بیشتر در رسانه های ملی در پخش اینگونه آثار نیز حاکی از ایجاد نوعی تعادل بخشی می باشد.
در مواردی نیز سیاست نامناسب در صدور یا عدم صدور مجوز به آثار جوانانی که حاصل همین جریانات نو هستند، باعث ایجاد حساسیت بیشتری شده است. ( به طوری که راه حل یک خواننده که موفق به کسب مجوز برای اثر خود نشده است، انتشار اینترنتی اثر خود می باشد.) تاثیر این عامل به حدی است که باعث رشد خواننده های زیرزمینی شده است.
در پایان امید است با درک مناسب تر و مطالعه و بررسی بیشتر، شاهد بکارگیری سیاست های مناسبتری در این خصوص باشیم؛ تا بتوان قشر جوان را به موسیقی گزینشی راغب و از هیجانات آنی به دور داشت. *همچنین یادآور می شوم که مقصود از این سیاه نوشت، رد مقتضیات سن جوانی و یا بحث در مورد تایید یا رد موسیقی خاص، یا حتی بحثی چون ابتذال در موسیقی نمی باشد.

هفته نامه فصل نو