عسل ، ضد فساد دندانها است

[گمشده..]

عسل از اولين شيرين كنندههايي است كه مورد استفاده قرار گرفته؛ اما شيريني تنها خاصيت آن نيست، بلكه مواد معدني و ويتامينهاي مفيد، آن را به ماده غذايي مقوي و مفيد تبديل كرده است.

عسل سرشار از قندهايي چون گلوكز و فروكتوز و مواد معدني همچون منيزيم، پتاسيم، كلسيم، كلريدسديم، گوگرد، آهن و فسفات است. عسل به واسطه داشتن مواد ضدباكتريايي در جايگزيني قند براي دندانها نهتنها مضر نيست؛ بلكه باعث فعال شدن ماده فلورين چاي شده كه يك ماده ضدفساد دندان است؛ اين در حالي است كه مصرف چاي با قند براي دندان بسيار مضر است.

همچنين سطح كالري آن پايين است. در مقايسه با ساير مواد قندي 40 درصد كمتر كالري دارد؛ هرچند انرژي آن بسيار بالاست اما به وزن بدن شخص اضافه نميكند در حالي كه به علت ميزان بالاي فروكتوز 25 درصد شيرينتر از قند است، براحتي هضم ميشود ، مولكولهاي قند موجود در آن ميتوانند براحتي به ساير قندها تبديل شوند، به همين جهت حتي حساسترين معدهها نيز ميتواند آن را بسادگي هضم كند.

عسل، منبع بسيار خوبي از آنتياكسيدان است و نقش مهمي در جلوگيري از سرطان و همچنين بيماريهاي قلبي دارد.

عسل روند فيزيولوژيكي پيري را كند كرده و از ضعف زودرس اعمال حياتي جلوگيري ميكند.

بهتر است مادران باردار كه در آستانه زايمان هستند، عسل بخورند؛ چراكه زايمان را آسان ميكند و باعث افزايش شير مادر ميشود. همچنين وقتي با ميزان مناسبي آب مخلوط شود، بسرعت در خون پخش ميشود و با آزادسازي مولكول قند به عملكرد بهتر مغز كه اصليترين مصرفكننده قند در بدن است، كمك ميكند و مانع بروز خستگي ميشود.

عسل به علت تركيبات قندي بخصوص وجود گلوكز زياد، تاثير بسيار مهمي روي عضلات قلبي و تحريك و تقويت آن داشته، باعث گشاد شدن رگها شده، فشار خون را تنظيم و از سكته قلبي جلوگيري ميكند و به واسطه وجود دياستاز (آنزيمها) باعث هضم چربيهاي اطراف قلب ميشود بنابراين توصيه ميشود افراد ميانسال به بالا كه دچار بيماري ديابت نيستند هر روز هنگام بيدار شدن، يك قاشق چاي خوري عسل را با نصف استكان آب جوشيده ولرم، مخلوط كرده و بنوشند.