شعر بندری/یادتن(یادته)

[amir ahmadi]

یادتن تو گرماها که نم شه هوند(یادته وقتی هوا گرم بود وشرجی می امد)///چقده بوی گل ابریشم شه هوند(چقدر بوی گل ابریشم می امد)///یادتن گازی ما که با تک تکو(یدته با یک سوسک کوچکه بازی می کردیم)یادتن ماه محرم چه چکو/بارون هفت شو و هفت روز یادتن/چه خوشه تعطیلی نوروز یادتن///پای لوله چند حصیر پهن ما که/تخمه کشمی داخل سنگ ما که(حصیر پهن می کردیم می نشستیم وتخمه قشمی می شکستیم)//یادتن دوماد سر هو شا برد/با یه ساک لباسون نو شا برد////یادتن دریا با ما مهربونه/میگ و ماهی فله هه فراوونه//یادتن ادم بنگی مو نه هه//توی چوکا یه کلنگی مو نه هه //یادتن ادم ساده هستریم//یادتن که بی افاده هستریم/یادتن خونه ها دیواری نه هه/یادتن دیوار خریداری نه هه//زیر پامون یه تکو قالی نه هه //لو ها مون از خنده ها خالی نه هه/باشه که زندگیمون تراز نه هه/دستمون پیش کسی دراز نه هه//باشه که سفره رنگی مو نه هه//یه نفر ادم غمگین مو نه هه/شاعر پوریا

همه حرفا که بد نه هن/دستون خوب که کم نه هن/باشه که پیش هم نه هن/بهار ابود بارون اتاد/هر خفته ای بیدار ابوت/

یادتن ادم بنگی مو نه هه /توی چوکا یه کلنگی مو نه هه

یادتن دوماد سر هو شا برد/با یه ساک لباسون نو شا برد

[amir ahmadi]

دلم امشو هوای صالح ایکه
بدو صالح که غم بی مه له ایکه
بدو ای پیر خسته ی زمنه
بزن وا شعرنت از نو جوونه
بدو تو یادم هاد خنده و گر
به مثل پوریا شاعر بندر


علی رضایی (شریف):
صحب نمازن یا زرد مغرب
نافهمه ای دل دیوونه بودن
از وقتی رفتن یار از کنارم
و ا دل مه بیگانه بودن



ای عشق پیشته ای شوق دوشم
امرو مه تنهام بی اعتبارم
مثل مه نینن تنها و بی کس
خرصون ماتم از چشم ابارم


کاش تا همیشه پر شور اروم مه
کاشکه ای نرفته اونروز ئو از دس
وا شور و شوق و رویا منشته
لبریز ارم از عشقی مقدس

[amir ahmadi]

امروز ئو بی ما دنیا چه جمنن
هرروز یه شعر نو ما نوشته
امرو نمردم از زور غصه
جای چه خالین اسفند گشته
صحب =صبح
نافهمه=نمی فهمد
منشته=می نشستم
ارم=بودم
جونه=زیبا بود
نمردم=درحال مردنم
تهنام=تنهایم

[amir ahmadi]

مرتضی نصیری:
بزن مطرب دهل امشو تو امشو شادمانی کن
جهون امشو جوون بودن تو هم یاد جوونی کن
چه بی همتا گلی هوندن به باغ نوبهار امشو
به سیلش قدسیون دامن کشون و بی قرار امشو
زمین مستن زمون مستن ستاره بی شمار امشو
به اهنگ خوشی مطرب بچم وا ساز و تار امشو

[amir ahmadi]

صبا از بوی او با مشک و عنبر گشت اغشته
به کوری حسودن دودن امشو کندر و گشته
اگر حکمش نبو چرخ و فلک حیرون و سرگشته
علیم و عالم دهرن اگر چه درس ننوشته
بزن مطرب دهل امشو تو امشو شادمانی کن
جهون امشو جوون بودن تو هم یاد جوونی کن

[amir ahmadi]

به سدر المنتهی کروبیان سرگرم پاکوبی
ملائک با نی داوود اخونن شعر محبوبی
گلون جنتی اندر چمک با سدره طوبی
بساط عیش و نوشن در حریم پاک محجوبی


مترس از پاسبون ساقی که امشو مستون ازادن
برزمی اشکار امشو که جمله سرخوش و شادن
عبیر امیز زلفونی به یمن مقدمش بادن
که مولود همایون یگونه منجی دادن


دو چهم امنه روشن محمد(ص)شافع امت
رسول اخرین احمد قسیم دوزخ و جنت
بشر از عدل او در هوندن از هر خواری و ذلت
که ای گه خونه کعبه به یمن دستونش حرمت


مسلمون خوش به حالت پا به امشو کامرونی کن
بزن کینکگ و بلبل بش تو هم شیرین زبونی کن
حریم حرمت عشقش تو امشو پاسبونی کن
که معنی بشر پیدا تو هم فهم معانی کن

[amir ahmadi]

گل از عشق وجودش چاک در پیرا هن خوی ز
و ماه از یک اشارش چاک اندر دامن خوی ز
به مشتش سنگ حرفی وا زبون الکن خوی ز
نجاشی در حبش طوقی ز حکمش گردن خوی ز


به یمن عزتش اسلام ماون برترین دینن
که تا روز ابد ای بهترین رسمن و ائینن
به قند لفظ او خسرو طرفداران شیرینن
هزارون همچو مه از عشق او مجنون دیرینن
بزن مطرب دهل امشو تو امشو شادمونی کن
جهون امشو جوون بودن تو هم یاد جوونی کن


مرتضی نصیری:
نگار نازنین چیره دستی
به زیر فرمون او ملک هستی
بنازم همچو رحمی همچو طفلی
انیکه تا سحر وا نیمه مستی


تا الو گفت:
چادرت محکم کن
بشک خود باد مده
یک دلی یک گلدان
تلفن زنگ خطر
تا الو گفت سکوت