چگونه یک مادربرد انتخاب کنیم؟

[a-s]

راهنمای انتخاب مادربرد

انتخاب مادربرد، يکی از تصميمات مهم در زمان تهيه و يا ارتقاء يک کامپيوتر است. انتخاب فوق ، علاوه بر تاثير مستقيم بر عملکرد فعلی سيستم، بيانگر انعطاف سيستم در زمان ارتقاء نيز می باشد. قابليت های فعلی يک کامپيوتر و پتانسيل های ارتقاء آن در آينده، جملگی به نوع مادربرد انتخابی بستگی خواهد داشت. امروزه بر روی مادربردها، پورت های پیشرفته ای نظیر (Fireware (IEEE 1394 و یا USB 2.0 و حتی کارت های (تراشه) صدای شش کاناله و کنترل های RAID وجود داشته که می توان از آنان در زمان ارتقاء سیستم و بدون نياز به نصب امکانات جانبی ديگر، استفاده کرد. در زمان انتخاب یک مادربرد همواره سوالات متعددی در ذهن تهیه کننده (خريدار) مطرح می گردد: مادربردها چگونه با يکديگر مقايسه می گردند؟ پارامترها ی سنجش و وزن هر کدام چیست؟ ( پردازنده ها، نوع تراشه ها ، نحوه ارتباط با دستگاههای ذخیره سازی). معيار انتخاب یک مادربرد چیست ؟ Chip set های يک مادربرد بيانگر چه واقعيت هائی می باشند؟ امکانات یک مادربرد چه تاثیراتی را در حیات فعلی و آتی سيستم به دنبال خواهد داشت؟ ميزان کارایی و کيفيت یک سیستم تا چه اندازه وابسته به پتانسیل های مادربرد می باشد؟ موارد فوق، نمونه سوالاتی است که در زمان انتخاب يک مادربرد در ذهن تهيه کنندگان مطرح می گردد.


جایگاه مادربرد
مادربرد، پردازنده و حافظه سه عنصر تعیین کننده در کامپیوتر بوده که در زمان انتخاب مادربرد، سرنوشت پردازنده و حافظه نیز بنوعی رقم خواهد خورد. (برای مطالعه بیشتر دراین مورد به سایر مقالات سایت میکرو رایانه مراجعه نمایید) انتخاب مناسب یک مادربرد از جمله تصمیمات مهمی است که دامنه آن گريبانگير تجهيزات سخت افزاری ديگر نيز خواهد شد. انتخاب یک مادربرد قديمی و از رده خارج (هر چند که در حال حاضر پاسخگوی نیازها و خواسته ها باشد) می تواند زمينه بروز مسائل متعددی در ارتباط با ارتقاء و افزايش توان عملياتی کامپيوتر در آينده را به دنبال داشته باشد. فراموش نکنيم ما کامپيوتر را نه بخاطر خود، بلکه بخاطر اجرای برنامه ها (در حال حاضر و آينده) تهيه می نمائيم.

ویژگی ها ی مهم
از مهمترین ویژگی های مرتبط با مادربرد، می توان به موارد زیر اشاره نمود :

Chip Set مادربرد:
عملياتی حياتی و مهم نظير روتينگ داده از هارد ديسک به حافظه و پردازنده را انجام و اين اطمينان را بوجود می آورد که تمامی دستگاههای جانبی و کارت های الحاقی، قادر به گفتگو (ارتباط) با پردازنده می باشند. تولید کنندگان مادربردها، با افزودن چیپ ست های متفاوت بر روی مادر بردهای تولیدی خود، نظير کنترلر RAID و پورت های Fireware، قابليت های مادربردهای توليدی خود را نسبت به ساير محصولات مشابه نشان می دهند .
چیپ ست های موجود بر روی یک مادربرد، باعث اعمال محدودیت در رابطه با انتخاب نوع پردازنده، حافظه و ساير تجهيزات جانبی ديگر نظیر کارت گرافیک، کارت صدا و پورت های USB 2.0 می گردد. (برخی از امکانات فوق نظير کارت صدا، می تواند به عنوان پتانسيل های ذاتی همراه مادربرد ارائه گردد). اغلب مادر بردهائی که از یک نوع Chip set مشابه استفاده می نمایند، ویژگی های متعارفی را به اشتراک می گذارند (به ارث رسیده از Chip set) و کارآئی آنان در اکثر موارد مشابه می باشد. آگاهی از نوع پردازنده، حافظه، سرعت کنترل کننده IDE، کارت گرافیک و صدا، می تواند کمک مناسبی در خصوص انتخاب مادربرد ارائه نمايد (مخصوصا" در مواردي که از Chip set مشابه استفاده می گردد).

پردازنده:
تولید کنندگان مادربرد در برخی مواقع، فهرست مادربردهای تولیدی خود را بر اساس نوع سوکتی که مادربرد از آن حمایت می کند، ارائه می نمایند. مثلا" سوکت 478 برای P4 و سوکت A برای Athlon. در اکثر کاربردهای تجاری، کاربران تفاوت مشهودی را در ارتباط با سرعت بین دو پردازنده Athlon و P4 مشاهده نمی نمایند در حالي که ممکن است تفاوت قيمت آنها مشهود باشد. به هرحال نوع و سرعت پردازنده ای که می تواند همراه يک مادر برد استفاده شود، يکی از نکات مهم در رابطه با انتخاب مادربرد است .
پس به طور خلاصه در مورد پردازنده، باید مادر برد حداقل قادر به حمایت از پردازنده های رایج باشد. (پیشنهاد می شود قادر به حمایت از پردازنده های AMD يا اینتل باشد)

حافظه:
امروزه اکثر مادربردها از حافظه های SDRAM DDR) Double Data Rate) استفاده می نمایند. البته هنوز مادر بردهائی نیز وجود دارد که از RDRAM یا Rambus استفاده می نمایند. (تعداد این نوع از مادربردها اندک است). حافظه های DDR دارای سرعت های مختلفی بوده و پیشنهاد می شود که سریعترین نوعی که مادربرد حمایت می نماید، انتخاب گردد. (در این مورد مقالاتی نیز درتالار گفتگوی سایت میکرو رایانه وجود دارد) تولید کنندگان مادربرد، حافظه های DDR را بر اساس سرعت Clock و یا پهنای باند تقسیم می نمایند. سرعت این نوع از حافظه ها (DDR) به ترتیب از کندترین به سریع ترین نوع ، بصورت زیر می باشد :
DDR200( aka PC1600) , DDR266( PC2100) , DDR333(PC2700) , DDR400(PC3200)
بردهایی كه از RDRAM استفاده می نمايند دارای Chip set اینتل 850 یا 850E می باشند. این نوع از حافظه ها (RDRAM) می بایست به منظور افزایش کارآئی، به صورت زوج بر روی مادربرد استفاده شده و اسلات های خالی توسط CRIMM تکميل (پر) گردند. حافظه ها ی RDRAM قادر به تامین پهنای باند بالای مورد نياز برنامه هائی با حجم عملیات سنگین در ارتباط با حافظه می باشند. (مثل برنامه های ویرایش فیلم های ویديوئی و یا بازیهای سه بعدی گرافیکی).
قیمت حافظه های RDRAM نسبت به حافظه های DDR دو برابر است. حافظه های RDRAM در حال حاضر با دو سرعت متفاوت ارائه میگردند: PC800 و PC1066. در صورت انتخاب پردازنده ای از نوع P4 که بر روی BUS با سرعت 533 مگاهرتز اجراء می گردد، سرعت بيشتر پردازنده معيار اصلی انتخاب قرار گيرد. در زمان انتخاب حافظه، می بايست تعداد سوکت های DIMM و RIMM موجود بر روی مادربرد به همراه حداکثر حافظه قابل نصب بر روی آن دقيقا" بررسی گردد.
در مورد نوع حافظه حداقل : DDR 200/266 و پیشنهادی : DDR266/333 یا PC800/1066 Rambus


صدا و گرافیک:
اكثر مادربردهای موجود دارای كارت صدا بوده و بندرت می توان مادربردی را يافت که فاقد اين قابليت باشد. آخرین مدل مادربردها دارای چیپ ست دیجیتالی صدای 6 كاناله بوده كه برای بازی ها و فايل های MP3 مناسب تر هستند. در صورتي که قصد نصب يک کارت صدا بر روی مادر برد به منظور افزايش کيفيت صدا وجود داشته باشد، می توان با استفاده از Jumper و يا BIOS سيستم، کارت صدای موجود بر روی مادربرد (OnBoard) را غير فعال و از کارت صدای مورد نظر خود استفاده نمود. در صورتي که بخواهيم از بازی های کامپيوتری استفاده نمائيم که دارای گرافيک سه بعدی می باشند، می بايست كارت گرافیك موجود بر روی مادربرد را غيرفعال و يک کارت گرافيک متناسب با نوع نياز را بر روی مادر برد نصب نمود. در اين رابطه لازم است به اين نکته دقت شود که مادربرد انتخابی دارای اسلات AGP باشد. امروزه اکثر كارت های گرافیكی موجود از اسلات AGP بمنظور ارتباط با كامپیوتر استفاده می نمایند.

نحوه ارتباط با دستگاههای ذخیره سازی :
اكثر مادربردها، با استفاده از یك كنترلر IDE از درایوهای ATA/100 یا ATA/133 پشتیبانی می نمایند. بر اساس مطالعات انجام شده، تفاوت بین دو استاندارد فوق، بسیار ناچیز بوده و اين امر نمی تواند تاثیر چندانی در رابطه با انتخاب يک مادربرد را داشته باشد. انتخاب مادربردهایی كه توانایی پشتیبانی از RAID را دارند بسیار حائز اهميت است. با استفاده از كنترلر فوق، می توان بر روی یك كامپیوتر از دو هارددیسك بطور همزمان استفاده نمود. بدين ترتيب، اطلاعات بر روی دو هارددیسك ذخيره و در صورت خرابی يک هارد ديسک، می توان از هارددیسك دیگر استفاده نمود. (تهیه یك كنترلر RAID بتنهائی مقرون بصرفه نبوده و لازم است درزمان انتخاب، مادربردی برگزيده شود که از RAID حمايت می نمايد).

• ارتباطات ( اتصالات ) :
اکثر مادربردها دارای پورت هایی نظير Ethernet (اترنت) ، USB و FIREWARE می باشند. برخی از مادربردهای جديد، دارای امکاناتی به منظور خواندن Flash Memory می باشند. اخیرا" مادر بردهایی به نام Legacy Free مطرح شده اند که نیازی به پورت های جداگانه نداشته و تمامی پورت ها بطور مختصر در یك پورت تعبیه شده اند.

نکته مهم :
در اكثر موارد تهیه یك مادربرد جديد همراه با خرید پردازنده و حافظه اصلی نیز می باشد. به همین دليل لازم است بررسی های لازم نیز در خصوص تاثير اين قطعات بر کارآئی مادربرد انجام گيرد. فراموش نکنيم که همواره پردازنده های جديد و با سرعت بالا دارای قيمت به مراتب بالاتری نسبت به نمونه های قبل از خود بوده و در صورتي که ضرورتی به استفاده از پردازنده های جديد، سريع و در عين حال گران وجود ندارد، می توان با توجه به نوع نياز خود از پردازنده های ديگر (با سرعت کمتر نسبت به آخرين مدل های موجود) که با مادربرد انتخابی نيز مطابقت می نمايند، استفاده نمود.
يکی از اجزاء مهم هر مادربرد، Chip set می باشد که اطلاعات متنوعی را در ارتباط با توانائی مادربرد مشخص می نمايد. نوع پردازنده و حافظه ای که مادربرد می تواند حمايت نمايد، برخاسته از نوع Chip set يک مادربرد است. در برخی حالات نوع Chip set موجود بر روی يک مادربرد، بيانگر نوع پورت های صدا، ويدئو و کارت شبکه نيز می باشد (عناصر فوق بصورت onboard بر روی مادربرد تعبيه می شوند).
در زمان انتخاب يک مادربرد لازم است به اين نکته دقت شود که تفاوت بسيار بالائی بين مادربردها از لحاظ قيمت وجود ندارد و می توان با در نظر گرفتن تمامی جوانب، مادربردی را انتخاب نمود که دارای امکانات جانبی نظير کارت شبکه و کنترلر RAID باشد. (تفاوت قيمت بين اين نوع از مادربردها با مادربردهائی که فاقد امکانات فوق ، می باشند زياد نمی باشد)
منبع: microrayaneh.com

[a-s]

برد اصلی

برد اصلی (MotherBoard) يکی از اجزای اساسی و مهم کامپيوترهای شخصی محسوب می گردد.در سال 1982 همزمان با ارائه اولين کامپيوترهای شخصی از برد اصلی استفاده گرديد. اولين برد اصلی از لحاظ اندازه نسبتا" بزرگ و بر روی آن ريزپردازنده 8080 نصب گرديده بود . اين برد شامل BIOS ، سوکت هائی برای حافظه مربوط به CPU و مجموعه ای از اسلات ها بود که کارت هائی از طريق آنان به برد اصلی متصل می شدند. در صورتيکه قصد استفاده از فلاپی درايو و يا يک پورت موازی و ... وجود داشت، می بايست يک برد جداگانه تهيه و آن را از طريق يکی از اسلات های موجود، به برد اصلی متصل می کرد. وضعيت فوق سرگذشت اولين بردهای اصلی استفاده شده در کامپيوترهای شخصی بود. شرکت های آی . بی .ام و اپل با ايجاد تغييرات اساسی، بردهائی را طراحی نمودند که امکان اضافه کردن پتانسيل های دلخواه و جديد در هر زمان بر روی آنان ميسر بوده و توليد کنندگان متعدد بتوانند محصولات خود را بر اساس استانداردهای فوق طراحی و به بازار عرضه نمايند. برداصلی يک مدار چاپی چند لايه است . مسيرهای مسی که Traces ناميده می گردند، امکان حرکت سيگنال و ولتاژ را بر روی برد اصلی فراهم می نمايند. از تکنولوژی چند لايه استفاده شده تا بدين طريق برخی از لايه های برد ، قادر به حمل داده برای BIOS ، پردازنده و حافظه بوده در حاليکه لايه های ديگر ولتاژ و Ground را بدون نگرانی از اتصال کوتاه جابجا نمايند.
شکل زير يک برد اصلی را نشان می دهد. برد فوق دارای دو اسلات برای نصب پردازنده (Dual Processor)، پنج اسلات PCI ، چهار پورت USB ، يک اسلات Communication network riser)CNR ) است .

شکل زير يک نمونه برد اصلی را که دارای يک اسلات ISA ، يک اسلات AGP و پنج اسلات PCI است را نشان می دهد.

شکل زير نمونه ديگری از يک برد اصلی را که دارای يک اسلات ISA ، دو اسلات PCI ، يک اسلات ( AMR: (Audio Modem Driver و يک اسلات AGP است را نشان می دهد .

شکل زير BIOS موجود بر روی يک برد اصلی را نشان می دهد.

اندازه گذرگاه داده (Data Bus)
برد های اصلی جديد دارای يک گذرگاه داده ئی شصت و چهار بيتی می باشند. گذرگاه فوق عرض بزرگراهی را نشان می دهد که داده ها در طول آن حرکت و در احتيار پردازنده گذاشته شده و يا پردازنده نتايج عمليات خود را از طريق آنها ارسال می نمايد. سرعت و عرض گذرگاه داده ، تاثير مستقيم بر عملکرد پردازنده دارد . انواع متفاوت گذرگاه ها بشرح ذيل است :

ChipSets
Chipsets ، امکانات و پتانسيل های خاصی را برای تراشه پردازنده بر روی برد اصلی فراهم می نمايند. Chipset بمنزله قلب کامپيوتر بوده و مسئوليت کنترل و مشخص نمودن سرعت ، نوع پردازنده ، حافظه و اسلات های استفاده شده را برعهده دارد. يکی از تراشه های موجود بر روی برد اصلی Super I/o Controller ناميده شده و مهمترين وظيفه آن کنترل فلاپی ديسک درايو ، صفحه کليد، موس و پورت های سريال و موازی است . بردهای اصلی جديد دارای تراشه هائی به منظور حمايت USB ، کارت صدا ، کارت شبکه و ... می باشند.
srco.ir

[a-s]

نحوه انتخاب یک مادربرد
انتخاب مادربرد ، يکی از تصميمات مهم در زمان تهيه و يا ارتقاء يک کامپيوتر است .انتخاب فوق ، علاوه بر تاثير مستقيم بر عملکرد فعلی سيستم ، بيانگر انعطاف سيستم در زمان ارتقاء نيز می باشد . قابليت های فعلی يک کامپيوتر و پتانسيل های ارتقاء آن در آينده ، جملگی به نوع مادربرد انتخابی بستگی خواهد داشت . امروزه بر روی مادربردها ، پورت های پیشرفته ای نظیر( Fireware(IEEE 1394و یا USB 2.0 و حتی کارت های ( تراشه ) صدای شش کاناله و کنترل های RAID وجود داشته که می توان از آنان در زمان ارتقاء سیستم و بدون نياز به نصب امکانات جانبی ديگر ، استفاده بعمل آورد.
درزمان انتخاب یک مادربرد همواره سوالات متعددی در ذهن تهیه کننده ( خريدار ) مطرح می گردد: مادربردها چگونه با يکديگر مقايسه می گردند؟ پارامترها ی سنجش و وزن هر کدام چیست؟ ( پردازنده ها ، نوع تراشه ها ، نحوه ارتباط با دستگاههای ذخیره سازی ). معيار انتخاب یک مادربرد چیست ؟ Chip set های يک مادربرد بيانگر چه واقعيت هائی می باشند ؟ امکانات یک مادربرد چه تاثیراتی را در حیات فعلی و آتی سيستم بدنبال خواهد داشت؟ميزان کارایی و کيفيت یک سیستم تا چه میزان وابسته به پتانسیل های مادربرد می باشد ؟ موارد فوق ، نمونه سوالاتی است که در زمان انتخاب يک مادربرد در ذهن تهيه کنندگان مطرح می گردد. در این مقاله قصد داریم به برخی از پرسش های متداول در زمینه انتخاب یک مادربرد پاسخ داده و از این رهگذر با ضوابط و معيارهای انتخاب صحيح يک مادربرد بيشتر آشنا شويم .
جایگاه مادربرد مادربرد ، پردازنده و حافظه سه عنصرحیاتی در کامپیوتر بوده که در زمان انتخاب مادربرد، سرنوشت پردازنده و حافظه نیز بنوعی رقم خواهد خورد.انتخاب مناسب یک مادربرد از جمله تصمیمات مهمی است که دامنه آن گريبانگير تجهيزات سخت افزاری ديگر نيز خواهد شد. انتخاب یک مادربرد قديمی و از رده خارج ( ولو اینکه در حال حاضر پاسخگوی نیازها و خواسته ها باشد ) می تواند زمينه بروز مسائل متعددی در ارتباط با ارتقاء و افزايش توان عملياتی کامپيوتر در آينده را بدنبال داشته باشد . فراموش نکنيم ما کامپيوتر را نه بخاطر خود بلکه بخاطر اجرای برنامه ها ( در حال حاضر و آينده ) تهيه می نمائيم .
ویژگی ها ی مهم
از مهمترین ویژگی های مرتبط با مادربرد، می توان به موارد زیر اشاره نمود :

• Chip Set مادربرد ، عملياتی حياتی و مهم نظير روتينگ داده از هارد ديسک به حافظه و پردازنده را انجام و اين اطمينان را بوجود می آورد که تمامی دستگاههای جانبی و کارت های الحاقی ، قادر به گفتگو ( ارتباط ) با پردازنده می باشند . تولید کنندگان مادربردها ، با افزدون چیپ ست های متفاوت بر روی مادر برد تولیدی خود نظير کنترلر RAID و پورت های Fireware ، قابليت ها ی مادربرد توليدی خود نسبت به ساير محصولات مشابه را نشان می دهند .
  چیپ ست های موجود بر روی یک مادربرد ، باعث اعمال محدودیت در رابطه با انتخاب نوع پردازنده ، حافظه و ساير تجهيزات جانبی ديگر نظیر کارت گرافیک ، کارت صدا و پورت های USB 2.0 می گردد. ( برخی از امکانات فوق نظير کارت صدا ، می تواند بعنوان پتانسيل های ذاتی همراه مادربرد ارائه گردد). اغلب مادر بردهائی که از یک نوع مشابه Chip set استفاده می نمایند ، ویژگی های متعارفی را به اشتراک گذاشته ( به ارث رسیده از Chip set) و کارآئی آنان در اکثرموارد مشابه می باشد. آگاهی از نوع پردازنده ، حافظه ، سرعت کنترل کننده IDE ، کارت گرافیک و صدا ، می تواند کمک مناسبی در خصوص انتخاب مادربرد را ارائه نمايد (خصوصا" در موارديکه از Chip set مشابه استفاده می گردد ) .
• پردازنده :تولید کنندگان مادربرد در برخی حالات ، فهرست مادربردهای تولیدی خود را بر اساس نوع سوکتی که مادربرد حمایت می نماید ، ارائه می نمایند. مثلا" سوکت 478 برای P4 و سوکت A برای Athlon . در اکثر کاربردهای تجاری ، کاربران تفاوت مشهودی را در ارتباط با سرعت بین دو پردازنده Athlon و P4 مشاهده نمی نمایند در حاليکه ممکن است تفاوت قيمت آنان مشهود باشد.بهرحال نوع و سرعت پردازنده ای که می تواند همراه يک مادر برد استفاده شود ، يکی از نکات مهم در رابطه با انتخاب مادربرد است .
• حافظه : امروزه اکثر مادربردها از حافظه های SDRam DDR )Double Date Rate) استفاده می نمایند . البته هنوز مادر بردهائی نیز وجود دارد که از RDRAM یا Rambus استفاده می نمایند. ( تعداد این نوع از مادربردها اندک است ).حافظه های DDR دارای سرعت های مختلفی بوده و پیشنهاد می شود که سریعترین نوعی را که مادربرد حمایت می نماید ، انتخاب گردد . تولید کنندگان مادربرد ،حافظه های DDR را بر اساس سرعت Clock و یا پهنای باند تقسیم می نمایند . سرعت این نوع از حافظه ها ( DDR ) به ترتیب از کندترین به سریعترین نوع ، بصورت زیر می باشد :
  
  DDR200 ( aka PC1600) , DDR266 ( PC2100) , DDR333(PC2700) , DDR400(PC3200)
  بردهایی كه از RDRAM استفاده می نمايند دارای Chip set اینتل 850 یا 850E می باشند. این نوع از حافظه ها ( RDRAM ) می بایست بمنظور افزایش کارآئی ، بصورت زوج بر روی مادربرد استفاده شده و اسلات های خالی توسط CRIMM تکميل ( پر) گردند.حافظه ها ی RDRAM، قادر به تامین پهنای باند بالای مورد نياز برنامه هائی با حجم عملیات سنگین در ارتباط با حافظه، می باشند.( برنامه های ویرایش فیلم های ویديوئی و یا بازیهای سه بعدی گرافیکی) . قیمت حافظه های RDRAM نسبت به حافظه های DDR دو برابر است .حافظه های RDRAM در حال حاضر با دو سرعت متفاوت ارائه می گردند : PC800 و PC1066 . در صورت انتخاب پردازنده ای از نوع P4 که بر روی BUS با سرعت 533 مگاهرتز اجراء می گردد، سرعت بيشتر پردازنده معيار اصلی انتخاب قرار گيرد . در زمان انتخاب حافظه ، می بايست تعداد سوکت های DIMM و RIMM موجود بر روی مادربرد بهمراه حداکثر حافظه قابل نصب بر روی آن دقيقا" بررسی گردد.
• صدا و گرافیک :اكثر مادربردهای موجود دارای كارت صدا بوده و بندرت می توان مادربردی را يافت که فاقد اين قابليت باشد. آخرین مدل مادر بردها دارای چیپ ست دیجیتالی صدای 6 كاناله بوده كه برای بازی ها و فايل های MP3 مناسب تر می باشد. در صورتيکه قصد نصب يک کارت صدا بر روی مادر برد بمنظور افزايش کيفيت صدا وجود داشته باشد ، می توان با استفاده از Jumper و يا BIOS سيستم ، کارت صدای موجود بر روی مادربرد ( OnBoard ) را غير فعال و از کارت صدای مورد نظر خود استفاده نمود .در صورتيکه بخواهيم از بازی های کامپيوتری استفاده نمائيم که دارای گرافيک سه بعدی می باشند ، می بايست كارت گرافیك موجود بر روی مادربرد را غيرفعال و يک کارت گرافيک متناسب با نوع نياز را بر روی مادر برد نصب نمود.در اين رابطه لازم است به اين نکته دقت شود که مادربرد انتخابی دارای اسلات AGP باشد .امروزه اکثر كارت های گرافیكی موجود از اسلات AGP بمنظور ارتباط با كامپیوتر استفاده می نمایند.
• نحوه ارتباط با دستگاههای ذخیره سازی : اكثر مادربردها، با استفاده از یك كنترلر IDE از درایوهای ATA/100 یا ATA/133 پشتیبانی می نمایند. بر اساس مطالعات انجام شده، تفاوت بین دو استاندارد فوق ، بسیار ناچیز بوده و اين امر نمی تواند تاثیر چندانی در رابطه با انتخاب يک مادربرد را داشته باشد.انتخاب مادربردهایی كه توانایی پشتیبانی از RAID را دارند بسیار حائز اهميت است . با استفاده از كنترلر فوق ، می توان بر روی یك كامپیوتر از دو هارددیسك بطور همزمان استفاده نمود. بدين ترتيب ، اطلاعات بر روی دو هارددیسك ذخيره و در صورت خرابی يک هارد ديسک ،می توان از هارددیسك دیگر استفاده نمود. (تهیه یك كنترلر RAID بتنهائی مقرون بصرفه نبوده و لازم است درزمان انتخاب ، مادربردی برگزيده شود که از RAID حمايت می نمايد).
• ارتباطات ( اتصالات ) : اکثر مادربردها دارای پورت هایی نظير : اترنت،‌USB2.0 و FireWire می باشند .برخی از مادربردهای جديد ، دارای امکاناتی بمنظور خواندن Flash Memory می باشند. اخیرا"‌ مادر بردهایی به نام Legacy free مطرح شده اند که نیازی به پورت های جداگانه نداشته و تمامی پورت ها بطور مختصر در یك پورت تعبیه شده اند.
  

تشریح مشخصات
در اكثر موارد تهیه یك مادربردجديدهمراه با خرید پردازنده و حافظه اصلی نیز می باشد. بدين دليل لازم است بررسی لازم در خصوص تاثير اين قطعات بر کارآئی مادربرد نيز مورد بررسی و توجه قرار گيرد .فراموش نکنيم که همواره پردازنده های جديد و با سرعت بالا دارای قيمت بمراتب بالاتری نسبت به نمونه های قبل از خود بوده و در صورتيکه ضرورتی به استفاده از پردازنده های جديد ، سريع و در عين حال گران وجود ندارد ، می توان با توجه به نوع نياز خود از پردازنده های ديگر( با سرعت کمتر نسبت به آخرين مدل های موجود ) که با مادربرد انتخابی نيز مطابقت می نمايند، استفاده نمود.
يکی از اجزاء مهم هر مادربرد ، Chip set می باشد که اطلاعات متنوعی را در ارتباط با توانائی مادربرد مشخص می نمايد . نوع پردازنده و حافظه ای که مادربرد می تواند حمايت نمايد ، برخاسته از نوع Chip set يک مادربرد است . در برخی حالات نوع Chip set موجود بر روی يک مادربرد ، بيانگر نوع پورت های صدا، ويدئو و کارت شبکه نيز می باشد ( عناصر فوق بصورت onboard بر روی مادربرد تعبيه می شوند ) . در زمان انتخاب يک مادربرد لازم است به اين نکته دقت شود که تفاوت بسيار بالائی بين مادربردها از لحاظ قيمت وجود نداشته و می توان با در نظر گرفتن تمامی جوانب مادربردی را انتخاب نمود که دارای امکانات جانبی نظير کارت شبکه و کنترلر RAID باشد. ( تفاوت قيمت بين اين نوع از مادربردها با مادربردهائی که فاقد امکانات فوق ، می باشند زياد نمی باشد) .
پارامترهای زير را می توان در زمان انتخاب يک مادربرد در نظر گرفت :

• حمایت از پردازنده :
  حداقل : قادر به حمایت از پردازنده های رایج نمی باشد .
  پیشنهادی : قادر به حمایت از پردازنده های AMD و يا اینتل باشد .
  حداکثر : قادر به حمایت از پردازنده های AMD و يا اینتل باشد.
  توانائی مادربرد انتخابی در رابطه با حمايت از پردازنده های موجود ، يکی از تصميمات مهم در زمينه انتخاب يک مادربرد است ( حمايت ازپردازنده های خانواده AMD و يا اينتل ) .
• نوع حافظه :
  حداقل : DDR 200/266
  پیشنهادی : DDR266/333 یا PC800/1066 Rambus
  حداکثر : DDR333/400 یاPC1066Rambus
  نوع و سرعت حافظه ای که بهمراه يک مادربرد نصب می گردد ، تاثير مستقيمی بر کارآئی و در عين حال قيمت يک کامپيوتر دارد. حافظه های Rambus ، قابل استفاده بر روی تعداد اندکی از مادربردها بوده و قيمت آنان بمراتب بيشتر از حافظه های SDRAM می باشد .
• اتصالات جانبی :
  حداقل : USB 1.1
  پیشنهادی : USB 2.0 در صورت امكان FireWire
  حداکثر : USB 2.0 و FireWire
  در صورتيکه تصميم به تهيه تجهيزات جانبی نظير چاپگر، دوربين های ديجيتال و درايوهای خارجی CD-RW وجود داشته باشد ( درآينده ) ، پيشنهاد می گردد مادربردی تهيه گردد که دارای پورت های USB2.0 و Firewire باشد .
• عناصر مجتمع و پیوسته :
  حداقل : كارت صدا
  پیشنهادی : كارت صدای دیجیتالی، كارت شبكه و در صورت امكان پشتیبانی ازویدئو
  حداکثر : كارت صدای دیجیتالی و كارت شبكه
  اكثر مادربردها دارای امکانات از قبل تعبيه شده ای در رابطه با کارت صدا می باشند ( Onboard ) . در مادربردهای پيشرفته تر امکانات لازم در خصوص كارت های صدای 6 كاناله دیجیتال و كارت شبكه نيز پيش بينی شده است .برخی از مادربردها دارای تراشه های لازم بمنظور حمايت از گرافیك بوده که كه باعث کاهش هزينه ها خصوصا" در رابطه با کاربرانی می گردد که نوع استفاده آنان از کامپيوتر ، ضرورت وجود کارت های گرافيک قدرتمند را کم رنگ می نمايد .
• نحوه ارتباط با دستگاههای ذخیره سازی :
  حداقل : ATA /100
  پیشنهادی : ATA/133 در صورت امكان RAID
  حداکثر : ATA/133. RAID در صورت امكان Serial ATA
  سرعت اينترفيس هارد ديسک و ساير دستگاههای IDE استفاده شده را مشخص می نمايد.استاندارد جدید Serial ATA در مادربردهای جدید استفاده می شود(افزايش سرعت اينترفيس ).برخی از مادربردها امکان استفاده از RAID را فراهم می نمايند. در چنين مواردی می توان از دو هارددیسك در یك سیستم استفاده بعمل آورد. بدين ترتيب کارآئی سيستم افزايش و در موارديکه يکی از هاردديسک ها با مشکل مواجه شود ، امکان استفاده از هارد ديسک دوم وجود خواهد داشت .
  

نکاتی دررابطه با تهیه مادربرد

• بررسی Chip sets . تولید كنندگان متعددی اقدام به توليد Chip set می نمايند .شركت هائی مانند Intel، Via،‌SIS، و NVida اكثر چیپ های موجود در بازار را تولید نموده و می توان تمامی آنان را به دو گروه عمده تقسیم نمود: چیپ هائی كه از پردازنده های اينتل حمايت می نمايند و چیپ هائی كه از پردازنده های AMD پشتیبانی می نمایند.Chip sets ، مشخص كننده نوع حافظه ،‌ سرعت پردازنده و نوع تجهیزات جانبی نظیر صدا و ويدئو می باشد که مادربرد قادر به حمايت از آنان می باشد.
• عدم تهيه سريعترين پردازنده :تهيه سریعترین پردازنده موجود، مستلزم پرداخت هزينه بالائی خواهد بود . سرعت آخرين پردازنده با يک و يا دو مدل پائين تر، تفاوت محسوسی نخواهد داشت .
• تهيه سريعترين حافظه ای که ماربرد قادر به حمايت از آن می باشد . تفاوت مشهودی در ارتباط با کارآئی سيستم و در موارديکه از حافظه های با سرعت پائين تر استفاده می شود ، وجود نخواهد داشت ولی در صورتيکه تصميم به افزايش حافظه در آينده گرفته شود ، پیدا نمودن حافظه ای با همان ظرفیت بسیار راحت تر خواهد بود( با توجه به اين واقعيت که ممکن است در زمان افزايش حافظه ، پيدا نمودن حافظه های قديمی مشکلات خاص خود را دارا باشد ).
• توجه به بروز برخی از مشکلات مرتبط با کارت های گرافيک همراه مادربرد . چیپ ست هائی كه امکانات گرافيک را بهمراه مادربرد ارائه می نمايند ( Onboard ) ، بخشی از حافظه سیستم را جهت ذخیره اطلاعات گرافیكی ، استفاده نموده که همين موضوع می تواند کاهش کارآئی سيستم را بدنبال داشته باشد. پیشنهاد می گردد در صورت تهيه مادربردی با قابليت فوق ، چیپ گرافیكی آنرا غیر فعال و از یك كارت گرافیكی ارزان قیمت استفاده گردد. درصورتيکه در آینده قصد استفاده از گرافیك بالا وجود داشته باشد ، می توان مادربردی را انتخاب که دارای ايننترفيس AGP باشد.
• تهيه مادربردی با مشخصات بيش از نياز فعلی . در زمان انتخاب يک مادربرد سعی گردد ، مادربردی انتخاب گردد که امکان حمايت از RAID ،‌ كارت شبكه ،پورت USB2 و FireWire را دارا باشد. استفاده از چنين مادربردهائی از لحاظ اقتصادی نيز مقرون بصرفه بوده و در صورت نياز به استفاده از قابليت های فوق ، می توان از پتانسيل های مادربرداستفاده نمود( بدون هزينه مجدد) .

[a-s]

یکی از رایجترین دلایل مراجعه کاربران به مراکز تعمیر کامپیوتر ، وجود مشکلات مرتبط با مادریورد و به ویژه بایوس آن و عدم توانایی حل این مسئله است. اما حل مشکل بایوس مادربورد بسیار ساده است. تنها کافی است بایوس را مجدد نصب نمایید. اما شاید صورت این کار اندکی پیچیده باشد ، در این ترفند قصد داریم تا نحوه کامل نصب و آپدیت بایوس مادربوردهای Asus را به شکل تصویری برای شما مطرح کنیم.
هنگام اولین استفاده از مادربوردهای جدید، کامپیوتر را در حالت DOS بوت کنید، دیسکت خالی و فرمت نشده‌ای را در درایو /:A قرار دهید.

در مقابل اعلان DOS فرمان مقابل را تایپ کنید: C:/Format A:/S یا در ویندوز قسمت My Computer را کلیک کرده و روی دیسک درایو /:A دکمه راست ماوس را فشار دهید و Format را انتخاب کنید. توسط روش گفته شده می‌توانید یک Boot diskette بدون AUTOEXE.BAT و CONFIG.SYS درست کنید.

سپس سی دی مادربورد را در دیسک درایو خود قرار دهید. AFLASH.EXE را بر روی دیسکت شروع خود کپی کنید. در غیر اینصورت از صفحه داون لود ایسوس برای آخرین نسخه برنامه کمکی بایوس AFLASH.EXE استفاده کنید.

توجه داشته باشید که حتما فایل‌ها را قبل از کپی بر روی دیسکت از حالت فشرده خارج کنید.

صفحه داون لود ایسوس را از طریق سایت زیر می توانید پیدا کنید:
http://support.asus.com/download/dow...Language=en-us

توجه:
AFLASH.EXE به صورت فشرده نشده تنها در محیط DOS قابل شروع و فعالیت است و نه در ویندوز. در نتیجه بدون توجه به اینکه می‌خواهید بایوس را به‌روز کنید، می‌بایستی یک دیسکت شروع جدید درست کنید. لطفا AFLASH.EXE را روی دیسکتی کپی کنید که می‌خواهید توسط آن سیستم را فعال کنید.
به علاوه شما باید بوت کردن از طریق فلاپی درایو را به عنوان اولین دیسک درایو در ترتیب بوت قرار دهید.

فرایند به‌روزرسانی BIOS
به روزرسانی بایوس با استفاده از aflash
1-استفاده از Asus-Online-Update (داون لود از طریق مراجعه به سایت ایسوس) برای جدیدترین نسخه بایوس و ضبط کردن آن بر روی دیسکت.
2- از دیسکت، همانگونه (ترفندستان) که در بالا نیز گفته شد، برای شروع سیستم استفاده کنید.
3- در محیط DOS بر روی دیسک درایو A:/AFLASH.EXE را اجرا کنید.
4- در MAIN MENU گزینه update bios main block from file را انتخاب کنید. مربوط به 2update BIOS Including Boot Block and ESCD
5- بعد از اینکه فرایند به روز رسانی به پایان رسید، دیسکت را از دیسک‌درایو بیرون آورده و کامپیوتر را خاموش کنید.
6- کامپیوتر را روشن کنید و به منوی BIOS بروید. گزینه LOAD SETUP DEFAULTS را انتخاب کنید تا بتوانید بایوس جدید را فعال کنید، سپس بقیه موارد را در بایوس تنظیم کنید.

توجه:
اگر در هنگام BIOS-Update دچار مشکلی شدید، کامپیوتر را خاموش و یا از نو شروع نکنید بلکه تنها فرایند update را دوباره تکرار کنید.
اگر مشکل همچنان وجود داشت از نسخه پشتیبانی بایوس اصلی که بر روی دیسکت بود استفاده کنید و آن را دوباره نصب کنید. اگر نتوانید از EZFlash برای پایان موفقیت‌آمیز فرایند استفاده کنید، سیستم شما قادر به شروع نخواهد بود.
اگر در چنین موقعیتی قرار گرفتید از پشتیبانی شهری ویا تلفنی ایسوس کمک بگیرید تا شما را راهنمایی کنند.

استفاده از BIOS-Flash-Utility
AFLASH.EXE یک برنامه کمکی است برای update کردن بایوس و قادر به update کردن Motherboard-BIOS می‌باشد.

هنگام شروع سیستم به کار شما می‌توانید چهار شماره آخر نسخه بایوس موجود در سیستم را در قسمت چپ ( بالا) در صفحه مانیتور مشاهده کنید. هر چه این اعداد بزرگتر باشند، نسخه جدیدتر است. این برنامه کمکی تنها در محیط DOS قابل اجرا است.

توجه: مثال زیر می‌تواند با اشکال نشان داده شده بر روی صفحه مانیتور شما کمی تفاوت داشته باشد.

1- شما می‌توانید از پشتیبانی اصلی استفاده کنید تا بایوس را دوباره نصب کنید. (البته چنانچه احتیاج باشد)

البته شما باز هم به AFLASH.EXE Utility (به صورت فشرده نشده) احتیاج خواهید داشت تا دیسک درایو دیسکت را به عنوان دیسک درایو بوت تنظیم کنید. سپس در مدل FORMAT A:/S

OS را وارد کنید تا بتوانید یک دیسکت شروع درست کنید.
CONFIG.SYS و AUTOEXEC.BAT را حذف کنید و مورد [1] را انتخاب کنید. فایل بایوس موجود و فعال را به همانگونه که صفحه مانیتور آنرا نشان می‌دهد ضبط کنید (بایوس موجود را در فایلی ذخیره کنید)
سپس هنگامی که باید اسم فایل را وارد کنید اسمی مانند (A:/***-XX-***) را وارد کنید و تایید کنید.

2- BIOS-Update به علاوه ESCD و Boot-Block: این مورد می‌تواند BIOS-BOOT-BLOCK و اعدادACPI ESCD(Extended System Configuration Data) را از فایل بایوس دیگری Update کنید.
این بایوس می‌تواند یک فایل جدید و یا پشتیبانی از "save current BIOS to File" (بایوس موجود رادر فایلی ضبط کنید) باشد.
متدهای داون لود کردن یک فایل جدید بایوس را در قسمت بعدی خواهدید دید.
اگر فایل بایوس خودرا می‌خواهید update کنید، در Main Menu کلید [2] را و همچنین کلید را فشار دهید، سپس بر روی صفحه مانیتور بخش 'Update BIOS Including Boot Block and ESCD" ظاهر می‌گردد.
اسم و مسیر بایوس مورد نیاز را بنویسید مثلا (A:/***-XX-***) و سپس تایید کنید.
مطمئن شوید، که آیا می خواهید با صفحه مانیتور نشان داده شده ادامه کار دهید یا نه؟ اگر اینگونه است دکمه "Y" را فشار دهید تا فرایند شروع به کار کند.

برنامه کمکی update هم اکنون با یک پیام BIOS-Update شروع می‌کند هنگامی که این برنامه کمکی به پایان برسد، پیام "flashed successfully" ظاهر می‌گردد.

برای دیدن این عکس به اندازه بزرگ، روی این قسمت کلیک کنید.

لطفأ مرحله‌‌های موجود در شکل بعدی را انجام دهید تا بتوانید فرایند BIOS-Update را به پایان برسانید.

از ASUS EZflash برای update کردن بایوس استفاده کنیم:

عمل ASUSEZ Flash به شما اجازه می‌دهد که بایوس را بدون رفتن مسیر طولانی در میان فرایند شروع از دیسکت و استفاده از برنامه‌های کمکی پایه‌ای DOS بسیار راحت update کنید.
EZFlash در میان افزار بایوس درست شده است و به همین فاصله تنها با فشار دادن "Alt"+"F2" در هنگام (Power-onself tests (Post) قابل دسترسی است.
مراحل را پله به پله انجام دهید تا بتوانید بایوس را توسط استفاده از Update، EZflash کنید.

1- از وب سایت ایسوس، جدیدترین فایل بایوس را داون لود کنید. این فایل را بر روی دیسکتی ضبط کنید (برای اطمینان خاطر نام آنرا دقیقا روی برگه‌ای بنویسید چون نام کامل فایل را باید در صفحه EZ flash بنویسید).
2- کامپیوتر را از اول راه اندازی کنید.
3- برای اینکه از Ez Flash استفاده کنید، در هنگام post دکمه‌های "Alt"+"F2" را فشار دهید تا تصویر زیر برای شما ظاهر شود.

4- دیسکتی که محتوای آن فایل جدید بایوس می‌باشد را در دیسک درایو قرار دهید. اگر بدون گذاشتن دیسکت درون دیسک درایو مرحله 5 را شروع کنید پیام error مقابل ظاهر می‌شود.
"WARNING!Device not ready"

5- هنگام درخواست نوشتن با ظاهر شدن متن زیر:
"Please Enter File Name for NEW BIOS"
اسم فایل بایوس (از فایل داون لود شده) را وارد کنید و "Enter" را فشار دهید.
EZ Flash به صورت اتوماتیک وارد دیسکران :A شده و دنبال اسم فایل داده شده می‌گردد. هنگامی که آنرا پیدا کرد، به توضیحات و اقدامات پیشنهادی که بر روی صفحه مانیتور ظاهر می‌شود، توجه کنید:
اگر اسم فایل بایوس را اشتباه بنویسید، پیام "WARNING! File not Found" ظاهر می‌شود.
"Enter" را فشار دهید تا پیام را تایید کنید و سپس اسم درست را وارد کرده و دکمه "Enter" را فشار دهید.

6- در قسمت تقاضا برای وارد کردن (Y/N) حرف Y را وارد کنید تا فرایند update را ادامه دهد (در شکل بالا، می‌توانید مکان سوال را مشاهده کنید).
اگر N را فشار دهید، ضمیمه EZ-Flash را به پایان می‌رساند و سیستم را دوباره از اول بدون BIOS-Update جدید، شروع می‌کند.
اگر حرف Y را فشار دهید تصویر زیر ظاهر می‌گردد.

7- حرف Y را فشار دهید تا قسمت مرکزی بایوس را Update کنید (در هنگام Update کردن قسمت‌های بایوس، کامپیوتر را خاموش نکنید و گرنه دچار مشکلاتی در سیستم خواهید شد).
8- هنگامی که فرایند Update به کلی تمام شد. پیام "Press any key to reboot" ظاهر می‌شود.
9- یک دکمه دلخواه را فشار دهید تا سیستم را با بایوس جدید دوباره راه بیندازید.
ترفندستان