|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| سینمای جهان در این بخش به آثار سینمای خارجی و اخبار مربوط به آنها میپردازیم |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
#1
12-12-2008
|
||||
|
||||
پیانیست - رومن پلانسکی - دانلود فیلم The Pianist (2002) HQ-DVDrip x264
پیانیست - رومن پلانسکی - دانلود فیلم The Pianist (2002) HQ-DVDrip x264 (رومن پولانسکی)
 Plot: A brilliant pianist, a Polish Jew, witnesses the restrictions Nazis place on Jews in the Polish capital, from restricted access to the building of the Warsaw ghetto. As his family is rounded up to be shipped off to the Nazi labor camps, he escapes deportation and eludes capture by living in the ruins of Warsaw. http://imdb.com/title/tt0253474/ Facts: Dimensions: 704x544 (anamorph) Frame Rate: 25fps Aspect Ratio: 1.88:1 Audio Channels: 5.1 Video Codec: x264 ~1413kbps Audio Codec: Nero HE-AAC 6ch ~250kbps Language: english Duration: 2  59(total), 1:06:22(part1), 1:16:37(part2)Subtitles (english): normal Size: 2x 700MB Source: PAL-DVD9 SAMPLE: http://www.spazshare.com/files/40200pianist1.png http://www.spazshare.com/files/595916pianist2.png 
__________________
مرا سر نهان گر شود زير سنگ -- از آن به كه نامم بر آيد به ننگ به نام نكو گر بميــرم رواست -- مرا نام بايد كه تن مرگ راست ویرایش توسط دانه کولانه : 01-29-2009 در ساعت 10:57 PM دلیل: لینکهای مرده حذف و در پست جدید لینکهای جایگزین اعلام میشود |
| کاربران زیر از دانه کولانه به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#2
12-12-2008
|
||||
|
||||
|
مقدمه
پیانیست " ساخته رومن پولانسکی داستان یک یهودی لهستانیٍ ،یک موسیقیدان کلاسیک می باشد که با رنج و خوش شانسی از واقعه Holocaust ( قتل عام یهودیان در لهستان ) نجات پیدا کرد. فیلم بر مبنای داستان واقعی زندگی موسیقی دان معروف کلیمی، ولادیسلاو اشپیلمن (به قلم خودش) در دوران جنگ جهانی دوم در لهستان و اشغال این کشور توسط آلمان ساخته شده‌است. وی در آن دوران آثار موسیقی شوپن را در ایستگاه رادیویی ورشو می‌نواخت. خود پولانسکی نیز از نجات یافتگان Holocaust است . نجات او ، و همچنین پدرش ، به اندازه نجات اشپیلمن اتفاقی بود و شاید همین مسئله علت اصلی جذب شدن پولانسکی به این داستان است . استیون اسپیلبرگ سالها قبل تلاش کرده بود تا نظر پولانسکی را برای ساختن " فهرست شیندلر " جلب کند ، اما او امتنا کرد . شاید به دلیل اینکه داستان شیندلر روایت شخصی بود که نجات افراد را از Holocaust سازماندهی می کرد ، در حالیکه پولانسکی با توجه به تجربه اش می دانست که تقدیر و شانس نقش غیر قابل تصوری را در سرنوشت اکثر نجات یافتگان بازی می کرد . رومن پولانسکی کارگردان این فیلم، از آن به عنوان مهم‌ترین فیلم خود یاد کرده‌است. وی در کودکی بمباران‌های ورشو توسط نازیها را را تجربه کرده و مادرش را در همین بمبارانها از دست داده‌است. خلاصه ی داستان خانواده اشپیلمن خانوداه خوشبختی بودند و در آغاز جنگ در امنیت بودند. واکنش اولیه آنها این بود : ما هیچ جا نمی‌رویم. حلقه نازیها روز به روز تنگ تر میشد ولی با این حال خانواده او از گزارش‌های مربوط به اعلام جنگ انگلستان و فرانسه علیه آلمان دلگرم می‌شدند و امیدراور بودند نازیها به زودی عقب رانده می‌شوند و زندگی به حالت عادی بر می‌گردد. اما چنین اتفاقی نمی‌افتد . یهودیان شهر مجبور به تسلیم دارایی هایشان و نقل مکان به منطقه‌ای که با دیوارهای آجری از بقیه شهر جدا شده می‌گردند. یک نیروی پلیس یهود (که برای اجرای قوانین نازیها فعالیت می‌کردند) به اشپیلمن پستی در این نیرو پیشنهاد می‌کند، اما او امتنا می‌کند، اما یک دوست خوب که به این نیرو پیوسته بعدا زندگی اشپیلمن را با بیرون کشیدن او از قطاری که عازم کمپ های مرگ است نجات می‌دهد . سپس فیلم داستانی بلند و باورنکردنی از چگونگی نجات اشپیلمن از جنگ با پنهان شدن در ورشو و کمک نیروی مقاومت لهستان روایت می‌کند. در طول فیلم چندین بار می‌شنویم که اشپیلمن به دیگران اطمینان می‌دهد که همه چیز به حالت اول باز می‌گردد، این ایمان و عقیده او بر پایه اطلاعات و یا خوش بینی او نیست، بلکه این اعتقاد از عشق او به موسیقی سرچشمه می‌گیرد و در تمام صحنه‌های فیلم مشهود است. اشپیلمن برای مدتی امنیت دارد اما گرسنه، تنها، بیمار و وحشت زده‌است. پایان جنگ نزدیک است و شهر ویران شده . در یک صحنه اشپیلمن در میان ویرانه‌ها اتاقی پیدا می‌کند که یک پیانو به طور کنایه آمیزی در آن باقی مانده اما او دیگر شهامت نواختن ندارد. صحنه‌های پایانی فیلم شامل مواجه اشپیلمن با یک سروان آلمانی است که به طور اتفاقی محل اختفای او را پیدا کرده‌است. فیلم شناسی نمي‌توان «رومن پولانسكي» را با فيلم پيانيست شناخت. او در اين فيلم نگاه متغير و نوعي نوآوري در كار خود ايجاد كرده است. پولانسكي كه از سينماي بعد از جنگ لهستان برخاسته است اين بار خاطرات تلخ خود را مرور مي‌كند و به سالهاي زجرآور 1939 تا 1945 برمي‌گردد و يك هنرمند را از چنگال نازيها بيرون مي‌كشد. سالهايي كه او خود آنها را به خوبي مي‌شناسد و هيچگاه از ذهنش محو نمي‌شوند. او كه خود از نجات يافتگان فاجعه نسل‌كشي است و حتي مادرش در اردوگاه مرگ آشويتز كشته شده است بهتر مي‌تواند در چند فصل نهادين فيلمش آن روزگار رنج‌آور را تصوير كند و بيننده را متحير سازد. پولانسكي در اين فيلم با اينكه سعي دارد ديدگاهها و آمال اومانيستي خود را حفظ كند به نوعي رئاليسم و ايستايي رسيده است. دوربين او از استانداردهاي هاليوود تبعيت نمي‌كنند و بيشتر از زاويه چشم آدمهاي فيلم بر پرده رخ مي‌نمايانند. هرچند بستر اين فيلم جهودكشي و زجر نافرجام آدمهاي آن دوره است. اما آنچه حائز اهميت است جاودانگي هنر در درجه اول و هنرمند در درجات ثانويه است، هنر زنده مي‌ماند حتي اگر تمام انسانها با خنجر آبگون ظلم و جهل مصلح شوند. برای او اين مهم نيست كه هنر در اختيار چه كسي است، تنها اهميت در ذات هنر است. به سكانس كليدي رويارويي افسر نازي كه نوازنده پيانو است با اشپيلمن (با بازي به ياد ماندني آدريان برودي) توجه كنيد. هنرمند هنرمند را مي‌يابد و او را نجات مي‌دهد و اين همان چيزي است كه ذهن پولانسكي را به خود معطوف داشته است. فيلم داستان نجات اشپيلمن به شكلي مذبوحانه و انتحاري از چنگال نازيها يا به تعبيري «بي انسانيتي» است كه بر اساس خاطرات او تصوير شده است هرچند بخشهايي از فيلم را خاطرات واقعي دوران كودكي خود پولانسكي تشكيل مي‌دهد براي مثال مي‌توان به رفت و آمد مخفيانه بچه‌ها به گتوي يهوديان و سركشيدن سوپ از روي زمين توسط پيرمرد گرسنه اشاره كرد. پولانسكي در اين فيلم همچون آثار قبلي‌اش روابط شخصي آدمها، دلبستگيها، دغدغه‌ها و رويكردهاي انساني آدمهاي فيلمش را مورد توجه قرار مي‌دهد. او هنر را مي‌ستايد و به شكلي استعاري جاودانگي هنر را فرياد مي‌زند. پيانيست حكايت تنهايي و اميد است. داستان تلاش سرسختانه انسان براي زنده ماندن و باقي بودن. اين مهم در نيمه دوم فيلم كاملاً مشهود است. پيانيست از دو جنبه درخور توجه است، يكي اهميت به انسان و دوم ارزش براي هنر. همين است كه پيانيست را ماندگار مي‌كند؛ دقيقاً همچون آثار به جا مانده از يك هنرمند متعهد. پيانيست تراژدي ارزش‌گذاري براي هنرمند انسان‌صفت است و چيزي بيش از اين نيست. دیالوگهای به یاد ماندنی فیلم اشپیلمن : نمیدونم چه جوری ازت تشکر کنم ؟ افسر نازي: از خدا تشكر كن. اون باعث ميشه كه ما زنده بمونيم. اشپيلمن: (هراسان به سربازان روسي) شليك نكنيد! من لهستاني‌ام! آلماني نيستم! افسر روس: پس چرا اون پالتوي مسخره رو پوشيدي؟ اشپيلمن: سردم بود! اشپيلمن: من جايي نمي‌رم! هلينا: خوبه پس منم جايي نمي‌رم. مادر: مسخره بازي در نيارين، ما بايد با هم باشيم. اشپيلمن: ببين... اگه قرار باشه بميرم ترجيح ميدم تو خونه خودم باشم. اينجا مي‌مونم. اشپيلمن: ميدونم كه زمان مسخره‌اي براي گفتن اين حرفه... اما... هلينا: چي؟ اشپيلمن: تو خيلي خوب به نظر مياي. هلينا: (بغض كرده) ممنونم. افسر نازي: بعد از جنگ چكار ميكني؟ اشپيلمن: پيانو مي‌زنم. تو راديوي ملي لهستان. افسر نازي: اسمت چيه؟ مي‌خوام برنامه‌تو از راديو گوش بدم. اشپيلمن: اسمم اشپيلمنه. افسر نازي: اشپيلمن؟ براي يه پيانيست اسم خوبيه. جزئیات : · در پایان اولین اکران فیلم در ورشو که ۳۵۰۰ نفر حضور داشته‌اند و رییس جمهور و نخست‌وزیر لهستان هم در میان آنان بوده‌اند، به مدت ۲۰ دقیقه همه کف می‌زده‌اند. · رومن پولانسکی کارگردان فیلم بعد از متهم شدن به تجاوز جنسی به یک دختر ۱۳ ساله و برای فرار از زندانی شدن، در سال ۱۹۷۸ از آمریکا خارج شد و از آن زمان تاکنون به امریکا باز نگشته‌است. اسکار بهترین کارگردانی برای پیانیست را هریسون فورد از طرف او دریافت کرد و ۵ ماه بعد در فرانسه به وی تحویل داد. · آدریان برودی برای هر چه بهتر به تصویر کشیدن زندگی کسی که تمام داشته‌هایش را از دست داده، در عرض ۶ هفته نزدیک به ۱۵ کیلوگرم وزن کم کرده‌است. وی در طول مدت ساخت فیلم بسیاری از دارایی‌ها و اموال شخصی خودش (شامل آپارتمان شخصی و ماشینش) را رها کرده و خود را از خانواده و دوستانش جدا نموده بود. جوایز : · جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای آدریان برودی برودی با دریافت این جایزه در سن ۲۹ سالگی، رکورد جوان‌ترین بازیگری که جایزهٔ نقش اول مرد را گرفته، شکست ولی با این حال وی جایزه فوق را به اشپیلمن تقدیم کرد. · جایزه اسکار بهترین کارگردانی برای رومن پولانسکی aakharin-nakoja.blogfa.com
__________________
مرا سر نهان گر شود زير سنگ -- از آن به كه نامم بر آيد به ننگ به نام نكو گر بميــرم رواست -- مرا نام بايد كه تن مرگ راست |
| کاربران زیر از دانه کولانه به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#3
12-12-2008
|
||||
|
||||
|
سر فرصت میام بیشتر در این مورد مطلب میذارم
__________________
مرا سر نهان گر شود زير سنگ -- از آن به كه نامم بر آيد به ننگ به نام نكو گر بميــرم رواست -- مرا نام بايد كه تن مرگ راست |
|
#5
01-03-2009
|
||||
|
||||
|
من اين فيلم رو يك سال پيش ديدم. با اينكه معمولاً از اين جور فيلمها كه وقايع اعصاب خردكن جنگ رو نشون ميدن خوشم نمياد ولي استثنائاً از اين فيلم خيلي خوشم اومد. انصافاً قشنگ بود. حتماً ببينيد
|
|
#6
01-20-2009
|
||||
|
||||
|
اوهههه خدای من !
چند دقیقه ای هست که دارم در این تاپیک مینویسم اما متوجه شدم اشتباه کردم ! این فیلم رو هر کس ببینه به هر حال حتما باید فهرست شیندلر رو هم ببینه این 2 تا با هم هستند و حتما باید دیده بشن این از پلانسکی اون از اسپیلبرگ که کلی اسکار درو میکنه من اینقدر به اون فیلم اعتقاد دارم که فیلم وحشتناک قوییه الان تا اینجا رو دیدم تمام فضای فکریم شیندلری شد و شروع کردم به نوشتن در باره اون ! داشتم میگفتم به عکس روی جلد ! فیلم که در پست اول هست نگاه کنین (میخواستم توضیحی در موردش بدم) اومدم بیارمش پایین دیدم ! اوه این پیانیسته ! نه شیندلر ! این 2 تا جفتشون فوق العاده هستند منتهی شیندلر چیز دیگه ایه که حالا در جای خودش حتما توضیح خواهم داد پلانسکی خودش از قربانیان اون بگیر و ببندهاییه که در فیلم نشون داده میشه این فیلم رو خیلی قشنگ میسازه من از یه صحنه ش خیلی خوشم میاد همیشه خنده رو برام به ارمغان میاره  صحنه ای که اردوگاه رو نشون میده در شب و آواره ها توی خونه هاشونن دارن شام میخورن و نیروهای نظامی برای آب چش گرفتن وارد اردوگاهها میشن میرن میریزن توی خونه بعضیهاشون بعد دوربین توی نمای ساختمان خانواده پیانیسته و ساختمان رو برو رو نمایش میده خونه روبرو سر میز دارن شام میخورن پدر بزرگ خانواده روی ویلچیر سر میز نشسته نظامیا میان تو به همه دستور میدن که سر پا وایسن همه از ترس سر پا میشن پیر مرد بیچاره که اصلا در این دنیا سیر نمیکنه و البته توانایی سرپا شدن هم نداره کاری انجام نمیده ارشد به سربازا دستور میده و در لحظه بعد شما پیر مرد بیچاره رو میبینین که از طبقه چندم او ساختمان خالی میشه پایین ! صحنه ی خنده داری نیست اما کارگردان خیلی خوب تونست حداقل برای من اینطوری بود که اون سختی قضیه رو کاهش داد من که به عنوان یه صحنه خنده دار ازش یاد میکنم ! فیلم خیلی خوب پیش میره تا اینکه پیانیست توی اون خرابه ها قایم میشه و مدت زیادی فیلم در اونجا طول میکشه و جریان داره کمی کسل کننده میشه به نظرم میشد کمی کمتر اونجا رو کش بده همونجایی که با یه قوطی کنسرو سر میکنه ... ولی شیندلر واقعا لحظه به لحظه ش بیننده رو جذب میکنه اما به حال برای کارگردانی مثبل پلانسکی این فیلم فوق العاده درخشانه من که از مستاجر که از فیلمای خیلی معروفشه انچنان خوشم نیومد و قوی نمیدونمش فیلم پیانیست رو ندیده بودم دوستان همیشه میگفتن فلانی شبیه آدرین برودی در پیانیستی ! تا اخر اینکه فیلمو گرفتم دیدم ! و البته دوستان اشتباه نکرده بودند ! مخصوصا اینکه شمایل برودی در فیلم جاکت (ژاکت) به همراه هنرپیشه محبوب کایرا نایتلی بسیار منطبق ! بود به تمام کسایی که این فیلم رو میبینن توصیه میکنم حتما فهرست شیندلر رو ببیند تا توی عمرشون حتما یک فیلم خوب دیده باشن تاپیکشو 1-2 سالی هست فراره بزنم اما تنبلی میکنم نقد و نکات مهمی که شاید از دید بعضیها پنهان باشه رو که ذکر کنم اونوقت میفهمین که کارگردانی یعنی چی....
__________________
مرا سر نهان گر شود زير سنگ -- از آن به كه نامم بر آيد به ننگ به نام نكو گر بميــرم رواست -- مرا نام بايد كه تن مرگ راست |
|
#7
01-29-2009
|
||||
|
||||
|
Title: The Pianist (2002) m-HD x264 دانلود فیلم پیانیست رومن پولانسکی
Title: The Pianist (2002) m-HD x264 دانلود فیلم پیانیست رومن پولانسکی
Description: Video : 720x458, 23.976 fps, x264 ~1507 Kbps Audio : ND HE-AAC 6ch ~189 kbps Download it:
======================================================= یا لینکها زیر حجم هر فایل حدود 50 مگ هست Title: The.Pianist.2002.1DISC.NORDIC.PAL.DVDR-KEBABSAX Description: **** FIRERED500, YOU ****ING BITCH *** HOMO The.Pianist.2002.1DISC.NORDIC.PAL.DVDR-KEBABSAX کد:
Download it:
__________________
مرا سر نهان گر شود زير سنگ -- از آن به كه نامم بر آيد به ننگ به نام نكو گر بميــرم رواست -- مرا نام بايد كه تن مرگ راست |
|
#8
09-22-2009
|
|||
|
|||
|
نقد فیلم پیانیست
پیانیست
پیانیست فیلم تلخی است از آن دست فیلمهای كه تماشای دوباره بعضی از سكانس های آن كار چندان آسانی نیست . فیلم گزارشی است از وقایع جنگ جهانی دوم و سرنوشتی كه برای آدمها رخ می دهد.در واقع فیلم نگاهی دارد به رنج و مشقتی كه بر یهودیان در هنگام جنگ جهانی دوم وارد شده است. پیانیست فیلم گزارشی است و روایتی خطی دارد و تاكید فیلم بر روزها و ماههای سال نشانگر این امر است.داستان از زاویه دید ولادیسلاو اسپیلمن پیانیست روایت می شود و ما هرچه می بینیم تصاویری است كه چشمان او تحویل مان می دهد. هنگامی كه اسپیلمن از حانواده اش جدا می شود و به اجبار در یك آپارتمان خالی از سكنه مخفی می شود، تمام زوایای دوربین از بالاست و از پشت پنجره ای كه اسپیلمن پشت آن ایستاده است یا در فصل پایانی فیلم كه سربازان نازی شهر را به آتش می كشند و او در یك بیمارستان گیر می افتد باز تصاویر از پشت یك پنجره شكسته در معرض دید ما قرار می گیرد. همانطور كه گفتم پیانیست نشان دهنده رنجی است كه جنگ بر یهودیان وارد كرده است و اسپیلمن هم یكی از اینهاست كه در اینجا قهرمان داستان ماست و نظاره گر این بدبختی بوجود آمده. و خودش هم در تحمل این سختی با دیگران شریك. اما اینها تنها یك جنبه قضیه است . وجه اصلی پیانیست بودن اسپیلمن و به نوعی موسیقی است. سكانس افتتاحیه فیلم یك شاهكار است. فیلم اینجوری آغاز می شود: صدای دلنشین پیانو به گوش می رسد و مردمی كه دارند زندگی روزمره شان را میگذرانند. همه جا امن و امان است آخر هنوز جنگ شروع نشده است . موسیقی همچنان ادامه دارد و مردم در رفت و آمد هستند. تا اینكه صحنه شهر قطع می شود به دستان اسپیلمن كه دارد در یك ایستگاه رادیویی پیانو می زند. حالا تازه فهمیده ایم كه این موسیقی دلنشین; هنر پیانیست داستان ماست. اما این صحنه های زیبا و آرامش بخش دوام چندانی ندارد: حا لا جنگ شروع شده است و امواج موسیقی جایشان را به صدای گوشخراش بمب و گلوله داده اند. از اینجای داستان تا آخر یعنی تا زمانی كه جنگ هست از موسیقی هم خبری نیست. و این برای اسپیلمن بزرگ ترین رنجی است جنگ برایش به ارمغان آورده است. بسیار بسیار سخت تر از آن همه كارهای مشقت باری كه باید انجام دهد و بسیار سخت تر از آن همه آزار و اذیتی كه می شود. او یك هنرمند است و برای یك هنرمند هیچ چیز سخت تر از این نیست كه او را از ارائه هنرش باز دارند. اسپیلمن در خانه اش در یك آپارتمان خالی از سكنه به نوعی زندانی است. و روبرویش پیانوی است كه آرزوی نواختن با آن را دارد. ولی از ترس اینكه مبادا صدای پیانو حضور او را برای دیگران فاش كند. تنها در خیال خودش با پیا نویش حال می كند. اگر جنگ است و موسیقی ممنوع; اگر امروز روز مرگ موسیقی است. ولی ما رویایمان را هنوز داریم اینجا نه از دشمن خبری هست نه از جنگ; ما هستیم و رویایمان در واقع در پیانیست موسیقی به یگی از اجزای فیلم بدل می شود یعنی برای خودش شخصیت دارد. و همانند دیگر آدمهای داستان او هم رنج می كشد . پیانیست هر چند رنگی است اما رنگهای مات و مرده بر فضای اثر سایه افكنده است. و این فضای مات, مربوط به جنگی است كه همه حوادث داستان را تحت الشعاع خود قرار داده است. تا زمانی كه جنگ هست حتی خورشید هم نیست. سكانس پایانی فیلم هنگامی آغاز می شود كه اسپیلمن به همراه دوست ویولونیستش طلوع خورشید را نظاره می كنند. امروز روزی است كه جنگ پایان یافته است. امروز روز آزادی موسیقی است. اسپیلمن دارد كنسرت موسیقی اش را بر پا می كند. تا قبل از این سالن موسیقی اش كافه ای كوچك بوده و با افرادی سر و كار داشته, كه برای اینكه بازی با سكه هایشان بهم نخورد از او می خواستند كه دست از نواختن بكشد. اما امروز او می تواند در یك سا لن بزرگ موسیقی هنرش را به همه نشان دهد. آری امرور روز آزادی موسیقی است. |
|
#9
09-22-2009
|
||||
|
||||
|
نوشته شما رو به این قسمت منتقل کردم
__________________
مرا سر نهان گر شود زير سنگ -- از آن به كه نامم بر آيد به ننگ به نام نكو گر بميــرم رواست -- مرا نام بايد كه تن مرگ راست |
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 07:49 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.