بارداری و مباحث مربوط به آن

[deltang]

داوطلب از نظر فشارخون و بيمارى سرخجه نيز بايد كنترل شود.»
دكتر منصورى، شرايط جنينى را كه در رحم اجاره اى گذاشته مى شود چنين تشريح مى كند. «تمام دقت هايى كه در مورد رحم اجاره اى صورت مى گيرد در زمينه جنين نيز بايد اعمال شود. ممكن است كسانى كه تخمك و اسپرم آنها در آزمايشگاه لقاح داده مى شود، دچار بيمارى ايدز يا هپاتيت باشند و با گذاشتن جنين در رحم فرد سوم، آن فرد نيز به اين بيمارى دچار شود. در كشورهاى توسعه يافته پس از گرفتن تخمك و اسپرم، آن را به مدت سه تا شش ماه فريز و نگهدارى مى كنند. پس يك بار ديگر آزمايش ايدز در مورد زن و مرد انجام مى دهند تا مطمئن شوند كه اين بيمارى در مرحله كمون خود نباشد.» دكتر «رستم پور» در مورد مباحث روانشناسى و روانپزشكى اجاره رحم مى گويد: «حدود ۱۵ سال است كه در مورد رحم اجاره اى ارزيابى روانشناسى مى شود.
تقريباً ۴ هزار مورد مطالعه شده، اما هنوز پس از مطالعات تحقيقى درازمدت، نتايج اندكى در اين زمينه به دست آمده است. در بيشتر تحقيقات سعى شده افراد داوطلب براى رحم اجار ه اى از نظر آسيب هاى احتمالى روانشناختى بررسى شوند، اما هنوز هيچ آسيب مشخصى گزارش نشده است.
نخستين نكته اى كه بايد در مورد زن داوطلب رحم كرايه اى در نظر گرفت اين است كه او بايد حداقل يك بچه به دنيا آورده باشد و در حال حاضر نيز سرپرست او محسوب شود. در غير اين صورت به نظر نمى رسد شخص به تحويل بچه به پدر و مادر واقعى اش رضايت و با آن دو همدلى نشان بدهد. علاوه بر اين زنانى كه به تازگى دچار مشكلات مالى شده اند يا فاقد درآمد ثابت هستند نيز نبايد پذيرفته شوند زيرا كه در اين حالت فرد به دليل نياز سريع به پول اين كار را مى پذيرد و شرايط عاطفى مناسب رشد كودك، فراهم نخواهد شد.
نكته مهم ديگر، هدف زن داوطلب رحم اجاره اى از اين عمل است. آيا او هدفى كارآمد و مثبت دارد يا بدون هيچ هدفى و حتى هدفى با كارايى منفى به اين مسأله نگاه مى كند. بدين ترتيب ارزيابى همه جانبه، مانع از انتخاب افرادى با آسيب هاى روانشناختى و افكار منفى مى شود كه قصد بهره كشى دارند.
نكته مهم اين است كه فرد در قبال ارائه چنين خدماتى به افراد، خود نيز از نظر روحى به رشد و بلوغ جديدى برسد. بنابراين مسائلى مانند اعتماد به نفس كم، ضريب هوشى كم و اينكه احساس كند قربانى شده است بايد به دقت بررسى شود.
همچنين رضايت فرزندان داوطلب رحم اجاره اى بسيار مهم است. آيا آن زن مسأله را به فرزندانش گفته؟ واكنش آنها در آينده چه خواهد بود؟
اگر داوطلبى پاسخ دهد كه به فرزندانش حقيقت را نمى گويد يا فرزندان او پيش از اين دچار صدمات و مشكلات جدى شده اند، بهتر است اين شخص پذيرفته نشود. نكته ديگرى كه در بررسى روانشناختى بايد به آن توجه شود برداشت زوج مورد نظر از فردى است كه داوطلب رحم اجاره اى شده و نياز آنها براى فقط ارتباط بارى است. اگر اين زوج از طرف فرد داوطلب احساس خطر كنند، احتمال صدمه رسيدن به افراد درگير در ماجرا بيشتر مى شود. از نظر فرد داوطلب، پدر و مادر آينده بايد افرادى قابل اطمينان و مقبول باشند و بتوانند محبت او را جلب كنند زيرا روند سخت و طولانى و ناگوار چنين حاملگى هايى نياز به احساس راحتى دو جانبه دارد.»
دكتر رستم پور درمورد تحويل دادن كودك به پدر و مادر اصلى مى گويد: «مهمترين نكته توافق طرفين است. امكان دارد برخى توافق كنند كه نوزاد دو سه روز اول از مادر اجاره اى اش شير بخورد، اما اين طور هم نيست كه اگر شير نخورد زندگى اش در معرض خطر قرار مى گيرد. در قديم رسم بود كه براى نوزاد، مادر دايه اى انتخاب مى كردند و او مسؤوليت شيردادن را داشت و هيچ حق قانونى هم نسبت به بچه پيدا نمى كرد اما اكنون هم موارد بسيار زيادى داريم كه مادر پس از زايمان توانايى شيردادن ندارد و بچه به راحتى با شيرخشك بزرگ مى شود و مشكلى هم پيش نمى آيد.»
يكى از قضات درباره مسائل قانونى اجاره رحم مى گويد: «متأسفانه تا به حال هيچ قانون مدنى در اين زمينه نداشته ايم. به نظر، اين وظيفه انجمن نازايى كشور است كه با توجه به اطلاعات علمى كاملى كه دارد قوانينى را تصويب كند كه ايمنى هر دو طرف در نظر گرفته شود. به نظر مى رسد كه اين مسأله از نظر شرعى حل شده، اما از نظر قانونى هنوز مشكلاتى وجود دارد. در نظر بگيريد، زن و مرد تصميم بگيرند از طريق رحم اجاره اى بچه دار شوند. اگر بعد از انتقال جنين به رحم زن دوم، آن دو دچار مشكلاتى شوند و از هم طلاق بگيرند تكليف اين زن و بچه چه مى شود؟ يا اينكه ممكن است زايمان صورت بگيرد و نوزاد دچار نقص ژنتيكى باشد اگر پدر ومادر بگويند بچه را نمى خواهند و حاضر نشوند او را تحويل بگيرند چه بايد كرد؟
آيا بايد بچه به بهزيستى تحويل داده شود؟ در حالى كه مى توان قبل از انتقال جنين به رحم با انجام آزمايش هايى از سالم بودن جنين مطمئن شد.
اگر انجام اين آزمايش ها براساس قانون مدنى الزامى شود، احتمال اين امر كاملاً از بين مى رود. نكته مهم اين است كه براى بسيارى از مسائل، فتواى شرعى داريم، اما قانون از ما حمايت نمى كند. در اين موارد ما كاملاً بدون پشتوانه ايم.» اگرچه از نظر فقهى، در زمينه شرعى بودن به كارگيرى روشهاى نابارورى رايج، ديدگاههاى مختلفى وجود دارد اما به نظر مى رسد تركيب مصنوعى اسپرم مرد با تخمك همسر خودش در روشهاى Icsi و Ivf تقريباً بدون اشكال است و افراد كمى هم در شرعى بودن آن ترديد كرده اند. آن هم نه به دليل اصل فعاليت علمى، بلكه به دليل نگرانى از ميزان صداقت و نحوه انجام كار، اما در شيوه تركيب مصنوعى اسپرم و تخمك زن و مرد بيگانه كه بين آنها زوجيت وجود ندارد، آراى متفاوتى وجود دارد.

[deltang]

رييس انجمن ديابت ايران با توجه به اين كه كنترل دقيق قند خون براي بيماران ديابتي الزاميست، زنان باردار ديابتي قادر به روزه داري نيستند.

دكتر اسدالله رجب در گفت‌وگو با خبرنگار «بهداشت و درمان» خبرگزاري دانشجويان ايران، همچنين بر كنترل دقيق ميزان قند خون و حفظ آن در حد طبيعي از سوي زنان ديابتي كه قصد باردار شدن دارند و در طول اين دوران تاكيد كرد و گفت: عدم كنترل دقيق ميزان قند خون در ديابت دوران بارداري عوارض شديدي را براي مادر و جنين به همراه دارد.

وي با تاكيد بر اين كه قند خون زنان باردار ديابتي در حالت ناشتا بايد زير 90 باشد، افزود: بايد توجه شود كه قند خون اين افراد دو ساعت پس از صرف غذا بايد زير 120 باشد و لذا زنان باردار مبتلا به ديابت بايد در طي روز بين 3 تا 7 بار انسولين تزريق كنند و همه اين موارد حاكي از اين است كه در واقع از نظر پزشكي روزه به اين افراد واجب نيست.

دكتر رجب تصريح كرد: اگر قند خون زنان مبتلا به ديابت در حد طبيعي كنترل شود،‌ اين افراد مي‌توانند بدون هيچ مشكلي باردار شوند زيرا حفظ سطح قند خون به ميزان معمولي مادر و جنين را از عوارض احتمالي مصون مي‌دارد.

اين متخصص ديابت با تاكيد بر اين كه افزايش قند خون بيش از حد طبيعي هم براي جنين و هم براي مادران ديابتي عوارض شديدي در پي دارد، خاطرنشان كرد: ‌زناني كه از نظر ارثي در معرض خطر ابتلا به ديابت هستند، يعني يك يا چند تن از افراد خانواده درجه يك آنها مبتلا به ديابت هستند، بايستي قبل از اقدام به بارداري و همچنين در طي اين دوران از نظر ديابت دوران بارداري كنترل شوند كه اين امر به ويژه در هفته‌هاي 18 تا 24 دوران بارداري اهميت به سزايي دارد

[deltang]

دانشمندان استراليايي مي‌گويند استعمال دخانيات در دوران بارداري به دستگاه ايمني بدن نوزادان آسيب مي‌رساند. اين آسيب‌ها علت شيوع بيشتر آسم و مشكلات تنفسي را در فرزندان مادران سيگاري روشن مي‌كند.

به گزارش خبرگزاري رويترز از لندن، نوزادان مادران سيگاري بيشتر از فرزندان مادران غيرسيگاري به عفونتهاي تنفسي مبتلا مي‌شوند. با اين حال تا امروز علت آن مشخص نشده بود.

دانشمندان علت اين تفاوت را تغييرات در گيرنده‌هاي زيستي در دستگاه ايمني بدن نوزاد مي‌دانند كه مسئول شناسايي و مبارزه با عفونتها و ميكربها است.

پل نواكس از دانشگاه وسترن استراليا در پرث مي‌گويد اين تحقيق اولين مطالعه در مورد تاثير سيگار كشيدن مادر در دوران بارداري بر عملكرد ايمني نوزاد است.

محققان ‪ ۶۰‬نوزاد را كه مادرانشان در دوران بارداري سيگار مي‌كشيده‌اند با ‪ ۶۲‬نوزاد كه مادر غيرسيگاري داشتند يا سيگار را ترك كرده بودند مقايسه نمودند.

محققان عملكرد چندين تركيب را در دستگاه ايمني بدن كه با گيرنده‌هاي سلولي خاص موسوم به ‪ TLRs‬ارتباط دارد ارزيابي كردند.

در فرزندان مادران سيگاري، توليد دو تركيب اينترلوكين-‪ ۶‬و فاكتور آلفا ‪ TNF-a‬دچار نقص بود.

محققان دستگاه ايمني مادرزاتي يا ارثي نوزاد را بررسي كردند. اين ايمني تا زماني كه بدن كودك صاحب دستگاه ايمني مي‌شود از او محافظت مي‌كند.

دستگاه ايمني كودك از طريق تماس با پادگن‌هاي جديد روبه روز قويتر مي‌شود.

اين يافته‌ها نشان داد قرار گرفتن جنين در معرض دود سيگار باعث ايجاد تغييراتي مي‌شود كه علاوه بر ضعيف كردن دفاع ايمني ارثي، روند تكامل دستگاه ايمني اكتسابي را نيز كند مي‌كند.

نتايج اين يافته‌ها در مجله "‪ "european respiratory journal‬منتشر شده است.

[deltang]

تحقيقات نشان مي‌دهد كه سه كيلوگرم اضافه وزن ممكن است چندان زياد به نظر نرسد اما بر اساس مطالعات جديد اگر اين وضعيت در بين حاملگي‌هاي يك زن اتفاق بيفتد، مي‌تواند خطرات قابل توجهي براي سلامت وي در پي داشته باشد.

به گزارش سرويس «بهداشت و درمان» خبرگزاري دانشجويان ايران، براساس اين پژوهش‌ها كه در مجله پزشكي انگليسي لانست منتشر شده است، در زناني كه بين حاملگي‌هايشان سه كيلوگرم يا بيشتر اضافه وزن پيدا مي‌كنند، خطر ابتلا به مشكلات و بيماري‌هايي از قبيل افزايش فشار خون، ديابت و سزارين و همچنين زايمان زودهنگام به مراتب بيشترست.

پزشكان همواره و از مدت‌ها پيش توصيه كرده‌اند كه زنان چاق اگر تصميم به باردار شدن دارند حتما بايد ابتدا وزن خود را كاهش دهند.

اما اين اولين باري است كه تحقيقات نشان داده اضافه وزن در بين بارداري‌ها مشكلاتي براي سلامت مادران به همراه خواهد داشت.

اين مطالعات بر روي بيش از 150 هزار زن در سوئد كه بين سال‌هاي 1992 تا 2001 حاملگي‌هاي اول و دوم خود را داشته‌اند، صورت گرفته است.

گفتني است كه هر چه مقدار وزن اضافه شده در بين بارداري‌ها بيشتر باشد، خطر ابتلا به مشكلات و بيماري‌هاي نامبرده افزايش خواهد يافت.

[deltang]

مادرانی كه سن آنها كمترا ز ۱۸ سال یا بالای ۳۵ سال باشد وهمچنین افرادی كه سابقه سقط جنین و یا نوازد كم وزن داشته اند، معتاد به سیگار هستند ، وزن بیش از بارداری آنها خیلی كم یا خیلی زیاد بوده است ویا بیش از ۴ بارداری داشته اند، بیشتر از افراد دیگر در معرض خطر می باشند . این افراد باید تحت نظارت پزشك زنان و متخصص تغذیه باشند.
هر خانم باردار احتیاجات غذایی خود را باید از این ۵ گروه مواد غذایی فراهم كند.
-۱نان، غلات و حبوبات
-۲ سبزیجات
-۳ میوه ها
-۴گوشت مرغ ، ماهی، تخم مرغ و دانه های مقوی .
-۵ شیر و ماست و پنیر
در اینجا به طور خلاصه درباره هر گروه صحبت می كنیم.
-۱نان
خانم های باردار تقریباً بیشترین نیاز خود را از این گروه فراهم می كنند. البته این نكته قابل توجه است كه بین نیاز و رفع احتیاج تفاوت قایل شویم. خانم های حامله باید غذاهایی كه احتیاجات انرژی ایشان را برآورده می كنند، به لیست غذاهای خود اضافه كنند. اگر انرژی به میزان كافی نباشد پروتئین به جای آن كه برای نقش حیاتی خود در رشد و تكامل ذخیره شود، به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار می گیرد. غذاهای این گروه دارای مقادیر بالای كربوهیدرات هستند كه منبع اولیه انرژی می باشند.
حبوبات منبعی خوب برای تامین پروتئین است كه به عنوان سازنده بافت های بدن برای مادر و بچه می باشد. در طول ۶ ماهه آخر حدود ۱ كیلوگرمپروتئین توسط مادر ذخیره می شود. البته قسمت عمده پروتئین از منابع حیوانی مثل گوشت و مرغ است بسیاری از حبوبات غنی از آهن و ویتامین B هستند. نیاز به آهن در طی ۴ ماهه اول بارداری كم است، دراین مدت تجویز آهن اضافی ضرورتی ندارد، ولی بعد از این باید علاوه بر رعایت رژیم غذایی، قرص آهن نیز مصرف شود.
-۲سبزیجات
سبزیجات می توانند مقدار زیادی از ویتامین ها از جمله ویتامین هایa و C و مواد معدنی و فیبر را فراهم كنند. یكی از مشكلات خانم های باردار در دوران باردای یبوست است كه با مصرف سبزی ها این مشكل برطرف می شود. نیاز به ویتامین C در حاملگی ۷۰ درصد بیشتر از زمان غیر حاملگی است كه یك رژیم معمولی خوب به راحتی این مقدار را در اختیار مادر قرار می دهد. كلم، حبوبات، سیب زمینی ، اسفناج، دانه های سبز و گوجه فرنگی غنی از ویتامین C هستند و به جذب آهن موجود در غذاها كمك می كنند. بدن ما ذخیره ویتامین C ندارد و با مصرف درست مواد غذایی احتیاج به این ویتامین به راحتی فراهم می شود. سبزیجات سبز تیره و زرد تیره مانند هویج یا زردك، سیب زمینی، فلفل سبز، كلم بروكلی، سرشار از ویتامین A هستند كه برای رشد و سلامتی سلول های بدن مادر و جنین لازم است.
-۳میوه ها
میوه هایی مثل پرتقال، گریپ فروت، نارنگی، لیمو و انگور منشاء بسیار خوبی برای ویتامین C هستند. هر خانم باردار می تواند در طول روز چندین بار از این گروه استفاده كرده و نیاز خود را به ویتامین هایی مثل A و C برآورده كند. به طور مثال در صبحانه آب میوه یا میوه تازه - بین وعده های غذا میوه تازه یا خشك - به همراه ناهار سالاد میوه و برای دسر و شام كمپوت میوه مصرف كند.
۴-گوشت
پروتئین كه ماده غذایی اصلی برای مادر و نوزادش است، به طور مشخص در این گروه وجود دارد. تنها ویتامینی كه دراین گروه وجود دارد، ویتامین B۱۲ است. در مادرانی كه گیاهخوار هستند، ذخایر ویتامین B۱۲ در نوزادان آنها پایین است. این گروه جزو گروه های اصلی غذایی برای مادران باردار به حساب می آید كه باید در وعده های غذایی آنها گنجانده شود.
-۵شیر و ماست
محصولات لبنی میزان زیادی از احتیاجات غذایی را برآورده می كنند به خصوص كلسیم و پروتئین را كه دراین مواد می باشد. در طول حاملگی حدود ۳۰ گرم كلسیم در بدن مادر تجمع می یابد كه اكثر آن در اواخر حاملگی در جنین ذخیره می شود.
كلسیم ، ماده اصلی در تشكیل استخوان و دندان است. اگر جذب كلسیم مادر كافی نباشد، جنین از كلسیم استخوان های مادر استفاده می كندكه این باعث می شود مادر در آینده زودتر دچار استئوپروز یا پوكی استخوان شود.
هر خانم باردار باید سعی كند در روز حداقل یك لیوان شیر مصرف كند. اگر مادری از مزه شیر راضی نیست، باید آن را با اضافه كردن موادی مانند كاكائو و امثال آن برای خود قابل قبول سازد. البته این شامل آن دسته از افرادی كه مشكل گوارشی داشته و قادر به تحمل شیر نیستند، نمی باشد كه در این صورت به جای یك لیوان شیر می توانند یك فنجان ماست یا پنیر مصرف كنند.
اگر چه بستنی به علت شیر موجود در آن كلسیم دارد، ولی برای تامین كلسیم لازم یك خانم باردار باید یك و نیم فنجان از این مواد مصرف شود، زیرا در بستنی علاوه بر شیر مقدار زیادی شكر و هوا است كه این باعث كاهش میزان شیر و كلسیم لازم می شود. البته منابع غیرلبنی كلسیم شامل ماهی ساردین و ماهی آزاد نیز می باشد.
باید توجه داشت كه چربی ها ، روغن و شكر با احتیاط مصرف شوند. در هرم غذایی با استفاده از جایگزین كردن غذاهایی كه دارای خواص مشابه به هم هستند ، احتیاجات دوران بارداری به راحتی فراهم آمده وسلامت مادر و نوزاد تضمین می شود.

[deltang]

چه بخوريم؟
از اين لحظه به بعد، شما بايد به يك موجود كوچك كه دارد لحظه‌لحظه درون بدن شما رشد مي‌كند، توجه كنيد و هواي او را داشته باشيد.
مهم‌ترين نقش را در سلامت جنين، تغذيه مناسب دوران بارداري ايفا مي‌كند. لازم نيست براي دوران بارداري، رژيم غذايي‌تان را كاملا تغيير دهيد. فقط كافي است يك بازنگري كلي نسبت به رژيم غذايي روزانه خود داشته باشيد و ببينيد آيا موادغذايي كه در طول روز مصرف مي‌كنيد، حاوي تمام مواد لازم براي رشد جنين و سلامت خودتان در دوران بارداري هست، يا نه. مي‌توانيد در آغاز بارداري، با يك متخصص تغذيه مشورت كرده، و با او برنامه غذايي روزانه‌تان را مرور كنيد.
4 گروه اصلي موادغذايي شامل غلات، گوشت و فرآورده‌هاي آن، شير و فرآورده‌هاي آن و ميوه‌ها و سبزيجات است.
دقت كنيد كه در رژيم غذايي روزانه‌تان هر 4 گروه اصلي موادغذايي را بگنجانيد. برنج، ماكاروني و نان مي‌توانند انرژي مورد نياز بدن شما و جنين را فراهم كنند.
انواع گوشت قرمز، مرغ، ماهي و تخم‌مرغ، پروتئين و آهن رژيم غذايي روزانه شما را فراهم مي‌كنند. البته شما مي‌توانيد از جانشين‌هاي اين گروه مثل انواع حبوبات يا مغزها (گردو، بادام، پسته) استفاده كنيد.
پروتئين‌ براي خون‌سازي، تكامل سيستم عصبي و رشد جنين ضروري است. گاهي برخي مادران گله مي‌كنند كه در هر بارداري يكي از دندان‌هايشان را از دست داده‌اند يا كلسيم استخوان‌ها و دندان‌هايشان در دوران بارداري در اختيار نوزاد قرار مي‌گيرد.
كلسيم دندان‌ها نمي‌تواند از شما جدا شده و در اختيار جنين قرار بگيرد بلكه شما با مصرف كافي شير و فرآورده‌هاي لبني مثل ماست، دوغ و پنير مي‌توانيد كلسيم مورد نياز جنين و خودتان را در دوران بارداري فراهم كنيد. كلسيم براي رشد استخوان‌هاي كودك و استحكام دندان‌هاي او ضروري است.
سبزي‌ها و ميوه‌ها آخرين گروه موادغذايي هستند كه در اين دوران نبايد از آن غافل شويد. كاهو، هويج، گوجه فرنگي و انواع ميوه‌هاي فصل نيز مي‌توانند ويتامين‌ها و آهن را در اختيار شما بگذارند.

هواي دندان‌هايتان را داشته باشيد
اگر شما در يكي از مراكز بهداشتي پرونده داشته باشيد و هر ماه يا هر دو ماه يك بار براي معاينه و بررسي وضعيت بارداري‌تان به آنجا مراجعه كنيد، حتما مشاهده كرده‌ايد كه پزشك يا ماما شما را براي معاينه وضعيت دهان و دندان‌هايتان، نزد دندانپزشك مي‌فرستد.
در دوران بارداري به دليل افزايش ترشح هورمون‌هاي جنسي زنانه، محيط مناسبي براي رشد ميكروب‌هايي كه پوسيد‌گي‌هاي لثه و دندان‌ها را ايجاد مي‌كنند، در دهان شما فراهم خواهد شد كه التهاب لثه، يكي از شايع‌ترين آنهاست.
بنابراين حداقل يك بار، پيش از اينكه به رختخواب برويد، دندان‌هايتان را مسواك بزنيد و از نخ دندان استفاده كنيد. بهترين زمان مراجعه به دندانپزشك و انجام كارهاي دندانپزشكي سه ماهه دوم بارداري است، ولي در بقيه ماه‌هاي بارداري تحت نظر دندانپزشك باشيد.
دندانپزشك در اين دوران مي‌تواند كارهاي ساده دندانپزشكي مانند جرم‌گيري و بروساژ و پركردگي‌هاي ساده را برايتان انجام دهد، ولي بهتر است كارهاي دندانپزشكي پيچيده مثل جراحي دندان عقل، جراحي لثه يا ارتودنسي را به پس از زايمان موكول كنيد. مهم‌ترين مراقبتي كه در اين دوران مي‌توانيد از دهان و دندان‌هايتان داشته باشيد، حفظ بهداشت دهان و سلامت لثه‌هاست كه با معاينات منظم دندانپزشكي، مسواك زدن منظم، نخ كشيدن و استفاده از دهانشويه‌ها فراهم مي‌آيد.

چه بپوشم؟
در اين دوران شكم و بخش‌هاي ديگر بدن بزرگتر مي‌شوند. بنابراين لباس‌هايي كه شما در شرايط عادي مي‌پوشيده‌‌ايد، ممكن است برايتان تنگ باشند و در آنها احساس راحتي نكنيد.
بنابراين يك روز كه حال و حوصله كمي پياده‌روي را داريد، از منزل بيرون برويد و سري به يكي از فروشگاه‌هايي بزنيد كه در آن لباس‌هاي مخصوص دوران حاملگي فروخته مي‌شود.
لباس‌هايي انتخاب كنيد كه كاملا راحت باشند و در هيچ نقطه‌اي از بدن ايجاد فشار نكنند. بنابراين پوشيدن گن و شلوار جين در اين دوران چندان مناسب نيست. لباس‌هاي تنگ مانع جريان يافتن طبيعي خون در سراسر بدن مي‌شوند.
بايد حواستان به جوراب‌هايتان نيز باشد. جوراب‌هاي تنگ و چسبان جلوي جريان طبيعي خون را در پاهايتان مي‌گيرند و زمينه ابتلا به واريس را فراهم مي‌كنند.
كفش‌ شما بايد پاشنه كوتاه و پهن داشته باشد. اين كفش مناسب‌ترين كفش دوران بارداري است، زيرا هم علاوه بر اينكه احتمال لغزيدن و زمين خوردن شما با آن بسيار اندك است، با پوشيدن آن به كمردرد نيز مبتلا نمي‌شويد. اواخر دوران بارداري، بعد از ظهرها در ناحيه قوزك پا تورم ايجاد مي‌شود. بنابراين كفش‌ خود را در اين دوران يك شماره بزرگتر انتخاب كنيد، تا فشار اضافي به پاي شما وارد نشود.

مسافرت با يك مسافر كوچولو
شما مي‌توانيد در دوران بارداري به مسافرت برويد، ولي لازم است در مسافرت‌هاي طولاني مثل پرواز طولاني با هواپيما در ماه‌هاي آخر بارداري، يك پزشك در كنار شما باشد. با اين حال، هفته‌هاي آخر بارداري، زمان مناسبي براي مسافرت نيست.
تلاش كنيد، برنامه مسافرتي خود را به گونه‌اي تنظيم كنيد كه در اين دوران نياز به مسافرت پيدا نكنيد. اگر قرار است در دوران بارداري يك مسير طولاني را با اتومبيل مسافرت كنيد، هر دوساعت يك بار بخواهيد تا اتومبيل متوقف شود و چند قدمي راه برويد.

زماني براي استراحت
در دوران بارداري لازم نيست، كار روزانه‌تان را تعطيل كرده ودر منزل استراحت كنيد. فقط كافي است كه فعاليت روزانه‌تان را به صورت عادي ادامه دهيد اما مراقب باشيد، بيش از حد خسته نشويد و در فواصل زماني معين به خودتان زنگ تفريح بدهيد.
معمولا 8 ساعت استراحت شبانه مي‌تواند خستگي كار روزانه را از شما دور كند. اگر خانه داريد، مي‌توانيد پس از صرف ناهار نيز ساعتي استراحت كنيد ولي اگر شاغل هستيد، تلاش كنيد پس از صرف ناهار در يك صندلي راحت، لم دهيد و كمي راحت باشيد.
بهترين ورزش پياده‌روي است، آن هم در هواي آزاد. راه رفتن باعث تقويت عضلات شكم شده و در ماه‌هاي آخر نيز به پايين آمدن سر جنين در لگن كمك مي‌كند. فعاليت و ورزش، كار اداري يا كار منزل هيچ‌گاه نبايد تا حد خستگي مفرط ادامه يابد. در همان لحظه‌اي كه اولين علائم خستگي را در بدنتان دريافت مي‌كنيد، كار را متوقف كرده و استراحت كنيد.

يك دوش آب گرم
در دوران بارداري فعاليت پوست افزايش مي‌يابد و بنابراين بيشتر عرق مي‌كنيد. بهترين برنامه براي حفظ شادابي و پاكيزگي، دوش گرفتن روزانه با آب ولرم است.
اگر در اين دوران كم خوابي يا بي‌خوابي هم به سراغتان آمده است، از حمام به عنوان يك داروي خواب آور استفاده كنيد، به اين ترتيب كه دوش روزانه خود را به ساعات قبل از خواب شبانه موكول كنيد و پيش از اينكه به رختخواب برويد، يك دوش آب گرم بگيريد.
آب گرم آرامش را به شما باز مي‌گرداند و كمك مي‌كند خواب آرامي داشته باشيد. در اين دوران از لباس‌هاي زير نخي و نه خيلي شل و نه خيلي محكم استفاده كنيد.

[deltang]

در سال‌هاي اخير، تبليغات گسترده در مخالفت با بالا رفتن سن ازدواج موجب شده تا اين موضوع مهم در نظر بسياري از افراد جامعه امري تكراري تلقي شود. جالب است بدانيد آمارهاي وزارت بهداشت (در سال 1379) حاكي از اين است كه طي 30 سال اخير سن ازدواج مردان تنها 1 تا 2 سال افزايش يافته در حالي كه اين افزايش براي زنان 5 تا 6 سال بوده است.
يكي از دلايل اينكه چرا اين بحث بازار داغي را به خودش اختصاص داده، عوارض حاملگي در سنين بالا است. از طرفي ما با مقوله عوارض حاملگي در سنين پايين نيز رو به رو هستيم؛ سنيني كه به‌عنوان نوجواني تعريف شده و افراد 10 تا 19 ساله را در برمي‌گيرد. امروزه در كشور ما مشخص شده كه 1.14 درصد دختران شهري (با بيشترين شيوع در قم) و 4.19 درصد دختران روستايي (با بيشترين شيوع در همدان) در سنين 15 تا 19 سالگي ازدواج مي‌كنند. اين رقم در رابطه با سنين 10 تا 14 سالگي، 1 درصد در مناطق شهري و 6.1 درصد در مناطق روستايي است. اين اعداد و ارقام ما را بر آن داشت تا گزارشي پيرامون عوارض بارداري در سنين پايين تهيه كنيم. با ما همراه شويد:
حاملگي‌هاي پرخطر
سنين باروري زير 19 سال و بالاي 34 سال به عنوان حاملگي‌هاي پرخطر تلقي مي‌شوند. براي حاملگي‌هاي سنين 15 تا 19 سال اصطلاح حاملگي نوجواني به كار برده مي‌شود. طبق آمارهاي مركز ملي بهداشت، حاملگي‌هاي اين دوران 13 درصد كل تولدها را تشكيل مي‌دهند.
عواقب حاملگي نوجواني
بر اساس اظهارات فاطمه ناهيدي، دكتراي بهداشت باروري، عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، رخ دادن پديده بلوغ در سنين نوجواني همه افراد از جمله زنان را در مسير تغييرات زيادي قرار مي‌دهد. از نظر جسمي، دختر نوجوان در حال رشد بوده و اندام‌هاي توليد مثلي و تناسلي وي از رشد كافي برخوردار نيستند بنابراين مادر شدن در اين سنين فرد را دچار مخاطراتي مي‌كند كه از جنبه‌هاي گوناگون جسمي، رواني، اجتماعي و اقتصادي قابل بحث است:
بعد جسمي
زنان نوجوان معمولا در حال رشد و تكامل هستند. نياز آنها به انرژي و تغذيه مناسب نسبت به افراد مسن‌تر بيشتر است، بنابراين چنين كمبودهايي با وقوع حاملگي نه تنها به مادر بلكه به جنين نيز آسيب وارد مي‌كند.
بعد روحي- رواني
در نوجواني بلوغ كامل فكري اتفاق نمي‌افتد، در نتيجه اين افراد آمادگي لازم را براي تشكيل خانواده ندارند. حال اگر ازدواج كرده و پرورش يك كودك به مسووليت‌هاي آنان افزوده شود، مشكل چند برابر خواهد شد. اين افراد در نوجواني هنوز نياز به حمايت‌هاي خانواده دارند. تغييرات خلقي كه در نتيجه بلوغ رخ مي‌دهد، نظير حساس شدن و زودرنجي نشان‌دهنده آماده نبودن اين زنان براي پرورش بچه است.
بعد اجتماعي
نوجواني سني است كه در آن فرد براي برقراري ارتباط مناسب با دوستان، اعضاي خانواده و جامعه نياز به راهنمايي و هدايت دارد. بنابراين فرد نوجوان از بعد اجتماعي نيز براي راهنمايي و پرورش موجودي ديگر، مناسب نخواهد بود.
بعد اقتصادي
به طور معمول دختران نوجوان با مردان كم سن ازدواج مي‌كنند كه از لحاظ اقتصادي در وضعيت مناسبي قرار ندارند. حمايت نكردن مالي مرد از زن موجب مي‌شود كه در صورت وقوع حاملگي مشكلات معيشتي و تغذيه‌اي براي زن ايجاد شود كه در نهايت براي هر دو، يعني مادر و جنين مشكلاتي را فراهم مي‌كند. بنابر اظهارات فوق‌ تخصص نازايي، از آنجا كه حاملگي دوران نوجواني از حاملگي‌هاي پرخطر محسوب مي‌شود، اين مادران طي بارداري بايد مراجعات بيشتري به پزشك داشته باشند. هنگام وضع حمل، زايمان طبيعي در آنها ترجيح داده مي‌شود و پس از زايمان، براي حاملگي بعدي حداقل 4 سال فاصله‌گذاري توصيه مي‌شود.
دلايل حاملگي نوجواني
اعتقادات و ارزش‌هاي فرهنگي از مسائل مهمي هستند كه جان مادران را به مخاطره مي‌اندازند.
وضعيت زنان در بسياري از كشورهاي در حال توسعه با ازدواج و مادر شدن تثبيت مي‌شود. طبق آمارهاي صندوق كودكان سازمان ملل متحد )unicef(،‌ در بيش از 50 كشور جهان اجازه ازدواج در سن 16 سالگي و پايين‌تر و در 7 كشور جهان از سن 12 سالگي صادر مي‌شود.
دكتر ناهيدي موارد زير را از دلايل عمده حاملگي در نوجواني ذكر مي‌كند:
1) كمبود اطلاعات و خدمات بهداشتي
2) كمبود يا دسترسي نداشتن به وسايل تنظيم خانواده.
مراقبت‌هاي بهداشتي و باروري
توصيه‌هاي پيش‌گيري: احتمال مرگ ناشي از عوارض بارداري و زايمان در مادران نوجوان 15 تا 19 ساله دو برابر مادران 20 تا 34 ساله است و در مادران زير 15 سال احتمال مرگ پنج برابر زنان بالاي 20 سال عنوان مي‌شود.
اين مسأله مرگ كودكان را نيز تحت تاثير قرار مي‌دهد، به طوري كه كودكان مادران نوجوان بيشتر در معرض مرگ و مير هستند. پيش‌گيري از اين رخدادها از اهداف مهم سلامت جامعه است. عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي در اين‌باره مي‌گويد: <احتمال تولد نوزادان كم‌وزن در مادران نوجوان بيشتر است.
اين كم‌وزني نوزاد را در معرض عوارض مختلفي قرار مي‌دهد، از جمله: عفونت، سوء‌تغذيه، معلوليت‌هاي طولاني مانند اختلال بينايي و شنوايي، مشكلات يادگيري و عقب‌ماندگي‌هاي ذهني.> طيف عوارضي كه در كمين مادر نوجوان و نوزادش است موجب مي‌شود توصيه‌هاي پيش‌گيري در صدر مراقبت‌هاي اين زنان قرار گيرد. طبق تحقيقات، در موارد زيادي اين زنان خود از مادران نوجوان متولد شده‌اند. به طور كلي دكتر ناهيدي براي پيش‌گيري از عوارض بارداري در اين سنين، به موارد زير اشاره مي‌كند:
1) صرف‌نظر از مسائل اقتصادي خانواده، توجه بيشتر به امر تغذيه مادر نوجوان (در اين دوران روزانه دريافت 400 كيلو كالري انرژي اضافي توصيه مي‌شود.)
2) حمايت اين مادران از سوي همسر، خانواده و اجتماع
3) ايجاد امكانات تسهيلاتي جهت اين افراد براي دسترسي بيشتر به مراقبت‌هاي بارداري، زايمان بي‌خطر و....
4) جلوگيري از سوء استفاده‌هاي عاطفي
5) استقلال و احترام زنان در خانواده مانند برخورداري از قدرت تصميم‌گيري
6) دسترسي به درآمد و سرمايه خانواده ( زنان تنها ناظر خرج مرد نباشند)
7) كاهش حجم كار
8) افزايش سواد و تحصيلات
9) انجام مشاوره (از آنجا كه اصولا حاملگي‌هاي اين دوران بدون برنامه‌ريزي است، مشاوره قبل از بارداري به بهبود شرايط اين مادران كمك زيادي مي‌كند.)
كنترل باروري
بر اساس اظهارات عضو هيأت علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، سازمان بهداشت جهاني ازدواج در سنين نوجواني را به دليل وجود غرايز جنسي و مشكلات حاصل از آن تاييد مي‌كند اما ازدواج در حكم حاملگي نيست. توصيه‌ مي‌شود در صورت ازدواج در سنين پايين، با استفاده از وسايل مناسب تنظيم خانواده حاملگي حداقل تا سنين 20 تا 22 سالگي به تعويق انداخته شود.غ
عوارض حاملگي در سنين پايين
70 درصد از 3.1 ميليارد نفري كه در فقر واقعي زندگي مي‌كنند را زنان تشكيل مي‌دهند. با توجه به اين آمار وحشتناك، مشكلاتي كه بارداري در سنين پايين به زنان تحميل مي‌كند، در خور توجه است. بنابر اظهارات دكتر بهناز عطار شاكري، فوق تخصص نازايي، حاملگي در زنان نوجوان عوارض مختلفي براي مادر و جنين به همراه دارد؛ اين عوارض كه در نتيجه تكامل نيافتن دختر بروز مي‌كند: آن قبل از زايمان، حين زايمان و پس از زايمان مشاهده مي‌شود.
عوارض قبل از زايمان
زايمان زودرس
فشارخون بالاي مادر
كم‌خوني
مرگ مادر
مرگ جنين
رشد ناكافي جنين داخل رحم
عوارض حين زايمان
پيشرفت نكردن زايمان به دليل تكامل ناكافي لگن
پارگي‌هاي نسج كانال زايماني
خون‌ريزي‌هاي حين و پس از زايمان ناشي از كم‌خوني مادر، پارگي‌هاي نسج‌هاي كانال زايماني و در نهايت جمع نشدن رحم
عوارض پس از زايمان
عفونت (ناشي از مراقبت‌هاي ناكافي و كم‌خوني)
خون‌ريزي
رسيدگي ناكافي به خود و فرزند

[رزیتا]

کنترل آسم در بارداری


به مناسبت روز جهانی آسم

اولین سه شنبه ی ماه می میلادی به نام " روز جهانی آسم " نام گذاری شده است که امسال مصادف با چهارم ماه می 2010 میلادی و 14 ادریبهشت 1389 می باشد.
از آن جایی که به مساله ی آسم در زنان باردار کمتر پرداخته شده است؛ در این مقاله سعی داریم نکاتی را به شما یادآوری نماییم.
آسم یک مشکل نسبتاً شایع میان زنان باردار است؛ حتی میان آن هایی که قبلاً دچار این بیماری نبوده اند.
در طول بارداری، آسم نه تنها بر شما اثر می گذارد بلکه می تواند میزان اکسیژنی را که جنین از شما دریافت می کند کاهش دهد. اما این بدین معنی نیست که ابتلا به آسم در بارداری، این دوران را برای شما سخت تر می کند و یا برای شما و جنین تان خطرناک است.
زنان باردار مبتلا به آسم( که به خوبی کنترل شود ) یک بارداری معمولی همراه با کمی ریسک نه بیش از معمول، برای خود و یا جنین شان دارند.

اغلب درمان های آسم را می توان در دوران بارداری به کار برد.

بعد از سال ها تحقیق، پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که استفاده از درمان های دارویی در دوران بارداری، بسیار بسیار مناسب تر است از این که این مشکل را در طول دوران بارداری به حال خود رها کنید؛ به این منظور با پزشک خود راجع به بهترین راه درمان، مشورت کنید.


ریسک آسم کنترل نشده برای زنان باردار

اگر شما قبلاً مبتلا به آسم نبوده اید، ممکن است تصور کنید که تنگی نفس در دوران بارداری همان آسم است و از طرف دیگر اگر شما مبتلا به آسم باشید چنین نشانه هایی را مایه نگرانی نمی دانید به خصوص اگر با نشانه های خفیفی روبرو شوید. اما آسم می تواند بر سلامت شما و جنین تان اثر بگذارد؛ پس باید سریع تر اقدامی بکنید:

اگر آسم در شما کنترل نشود خطراتی شامل موارد زیر شما را تهدید می کند:
* فشار خون بالا طی بارداری
* پره اکلامپسی(مسمومیت بارداری ): یعنی شرایطی که باعث فشار خون بالا می شود و می تواند بر جفت، کلیه ها، کبد و مغز اثر بگذارد.
* تهوع صبحگاهی بیش از حد
* زایمان سخت

خطراتی که متوجه جنین تان است شامل موارد زیر است:
* مرگ ناگهانی قبل یا بعد از تولد
* رشد کم و غیرعادی جنین
* تولد پیش از 37 هفتگی
* وزن کم هنگام تولد
هر چه کنترل بیشتری بر بیماری آسم خود داشته باشید، خطر کمتر می شود.

درمان آسم در بارداری

زنان باردار همانند سایر زنان، بیماری آسم را کنترل می کنند. مانند همه ی افراد، زنان باردار باید درمان ها و برنامه های رفتاری ای داشته باشند تا التهاب را کنترل کنند و از وقوع حملات آسمی پیش گیری کنند.
بخشی از برنامه ی رفتاری آن ها باید ثبت حرکت های جنین باشد. برای این منظور باید بررسی کنید که آیا ضربه های جنین در طول زمان کاهش یافته یا نه. اگر متوجه شدید که در طول حمله آسمی حرکات جنین کم شده بلافاصله با پزشک خود و یا خدمات اورژانس برای دریافت کمک و راهنمایی تماس بگیرید.

نکات مهم در درمان آسم در زنان باردار عبارت است از:
* اگر بیش از یک پزشک در دوره ی درمان آسم دوران بارداری فعال هستند باید با هم مشورت کنند. متخصص زنان و زایمان هم باید در جریان دوره ی درمان قرار گیرد.
* به دقت عملکرد ریه ها را طی بارداری کنترل کنید تا مطمئن شوید به جنین در حال رشد اکسیژن کافی می رسد. از آن جا که شدت آسم در دو سوم زنان در طول بارداری تغییر می کند، به صورت ماهانه برای چکاپ به پزشک خود مراجعه کنید تا نشانه ها و عملکرد ریه ها را با اسپیرومتری بررسی کند.
* بعد از هفته ی بیست و هشتم به صورت روزانه حرکت جنین را کنترل کنید.
* اگر شما دچار آسم شدید و یا متوسط هستید و یا این که بیماری شما به خوبی کنترل نشده است، بعد از هفته ی سی و دوم، اولتراسوند انجام دهید؛ تا قادر به کنترل رشد جنین باشید. به علاوه اولتراسوند به پزشک کمک می کند که وضعیت جنین را بعد از یک حمله ی آسمی چک کند.
* سعی کنید که هر چه بیشتر از محرک های آسم (چیزهایی مثل دود سیگار یا گرد و خاک) دوری کنید تا در حد امکان مصرف دارو را کاهش دهید.
* بسیاری از زنان دچار آلرژی بینی هستند و ممکن است بین این مسئله و بیماری آسم ارتباطی وجود داشته باشد.
* بیماری برگشت محتویات اسیدی معده به مری((GERD که در میان زنان باردار شایع است هم می تواند باعث بروز نشانه ها شود.
* این مهم است که شما مراقبت های بیشتری در برابر آنفلوآنزا داشته باشید. بدین منظور واکسن آنفلوآنزا را قبل از شروع فصل بیماری یعنی از هفته ی دوم مهر تا اواخر آبان دریافت نمایید؛ فرقی نمی کند که شما در سه ماهه ی اول، دوم و یا سوم بیماری هستید، واکسن تنها برای یک فصل مناسب است، برای بارداری بی خطر و به تمام زنان باردار توصیه می شود.
ترجمه: ریحانه حمیدی فر

[رزیتا]

زمان مناسب بارداری

عقب ماندگی ذهنی یا به اصطلاح دیگر نارسایی رشد قوای ذهنی موضوع تازه و جدیدی نیست بلکه در هر دوره و زمان افرادی در اجتماع وجود داشته اند که از نظر فعالیتهای ذهنی در حد طبیعی نبوده اند .
گروهی از مردم استنباط نادرستی از عقب ماندگی ذهنی داشته و تصور مینمایند که عقب ماندگی ذهنی همانند یک مرض بوده و می توان از شخصی به شخص دیگر سرایت نموده ویا مانند سل و آبله و سرخجه قابل انتقال در میان کودکان می باشد . عقب ماندگی ذهنی می توان عللی وابسته به پیش ار بارداری، حین بارداری، و پس ازبارداری داشته باشد.

رییس دانشكده روانشناسی دانشگاه تهران با اشاره به ابتلای 5/1 میلیون ایرانی به عقب‌ماندگی ذهنی و تولد یك نوزاد مبتلا به سندرم داون به ازای هر 700 زایمان اظهار كرد: مادرانی كه داروهای مختلف به ویژه داروی ضدبارداری را مصرف كرده و به یك‌باره آن را قطع می‌كنند، بیش از سایر افراد، مستعد تولد فرزندان مبتلا به سندرم داون هستند.
در 16 هفتگی روح الهی در جنین دمیده شده، شنوایی جنین و رشد هوشی او آغاز شده و بیش از سه برابر بزرگسالان نیاز به اكسیژن دارد، و زمان فوق‌العاده مهمی است

دكتر غلامعلی افروز، رییس دانشكده روانشناسی دانشگاه تهران كه به دلیل پژوهش های انجام شده در زمینه كودكان مبتلا به سندروم داون موفق به كسب جایزه ویژه سازمان بهداشت جهانی در این حوزه شده است، اظهار كرد: رشد مطلوب نظام تعلیم و تربیت در یك كشور در گرو پرداختن به دانش‌آموزان استثنایی آن كشور است كه شامل انواع ناشنوا، نابینا، فلج حركتی و ... تا گروه تیزهوشان شده كه حدود 10 تا 15 درصد دانش‌آموزان هر كشور را تشكیل می‌دهند.
وی افزود: بزرگترین گروه كودكان استثنایی با علائم بالینی شامل چشمهای مورب و گردن كوتاه، كودكان مبتلا به سندرم «داون» (عقب مانده ذهنی) هستند. رییس دانشكده روانشناسی دانشگاه تهران خاطرنشان كرد: كودكان داون كه در كشور تحت عنوان «منگول» نامیده می‌شوند، به جای 46 كروموزوم، دارای 47 كروموزوم هستند. این بیماران در گذشته بیش از 10 تا 12 سال زندگی نمی كردند اما در حال حاضر با افزایش دامنه عمرشان تا 50، 60 سال زندگی می‌كنند و میزان سقط
جنین پیش از تولد آنها نیز كم شده است.

وی ادامه داد: سن حقیقی انسان برایند سه سن شناسنامه‌ ای، زیستی و روانی است كه سن زیستی بسیار مهمتر از سن تقویمی بوده و براساس مو، پوست و دندان هر فرد مشخص می‌شود كه فاصله سنی پدر و مادر، سن مادر و سن مادربزرگ در هنگام بارداری در آن اثر دارد. دكتر افروز در بیان دیگر موارد مطرح شده در پژوهش خود به بیان رابطه میان گروه خونی و اختلالات كروموزومی كه برای اولین بار در جهان ارائه شده، اشاره كرد و گفت: احتمال تولد فرزند مبتلا به سندرم داون در والدینی كه ارهاش خون هر دو منفی است حداقل و در والدینی كه


ارهاش خون هر دو مثبت است در بیشترین حد است كه البته بررسی‌ها در این زمینه همچنان ادامه دارد.
وی در ادامه اظهار كرد: براساس نتایج این پژوهش، مادرانی كه داروهای مختلف به ویژه داروی ضدبارداری را مصرف كرده و به یكباره آن را قطع می‌كنند، بیش از سایر افراد، مستعد تولد فرزندان داون هستند و همچنین شرایط روانشناختی پدر و مادر در زمینه برقراری ارتباط زناشویی قوی از عوامل بسیار مهم است، به طوری كه سردمزاجی و نارضامندی می‌تواند زمینه ساز اختلالات كروموزمی شود.
رییس دانشكده روانشناسی دانشگاه تهران در خصوص عوامل مؤثر در تولد نوزادان استثنایی به عامل فصل تولد اشاره كرد و تصریح كرد: با توجه به این كه سه ماهه دوم بارداری به دلیل آن كه در 16 هفتگی روح الهی در جنین دمیده شده، شنوایی جنین و رشد هوشی او آغاز شده و بیش از سه برابر بزرگسالان نیاز به اكسیژن دارد، زمان فوق‌العاده مهمی است و اگر این دوره زمانی با فصل زمستان تداخل یابد كه در آن اكسیژن، انرژی خورشید، درصد ویتامین E و K كاهش یافته و میزان افسردگی مادر، خستگی روانی و نیز وارونگی هوا افزایش می‌یابد، در مقایسه با فصل تابستان و وفور این ویتامینها و میوه و شیر تازه، امكان بروز چنین مشكلاتی در جنین افزایش می‌یابد و بنابراین فصل بهار بهترین زمان برای آغاز بارداری است تا نوزادان از وزن بهتر و هوشمندی بیشتری برخوردار شود.
سن زیستی بسیار مهمتر از سن تقویمی بوده و براساس مو، پوست و دندان هر فرد مشخص می‌شود كه فاصله سنی پدر و مادر، سن مادر و سن مادربزرگ در هنگام بارداری در آن اثر دارد.

وی یادآور شد: پس از كشف آنتی بیوتیك‌ها كودكان سندرم داون تقریبا عمری نزدیك به سن طبیعی داشته و از نظر اقتصادی می‌توانند مولد باشند اما در بیشتر موارد دچار آلزایمر می‌شوند.
همچنین این افراد قدرت باروری یا بارورسازی نداشته و نرخ تولد نوزادان سندرم داون یك مورد از هر 500 تا 700 تولد است.
دكتر افروز یادآور شد: با توجه به این كه حدود دو درصد جمعیت كشور عقب مانده ذهنی و به تعبیر من «آهسته گام» هستند، 10 درصد از آنها (حدود 150 هزار نفر كودك، نوجوان و بزرگسال ) با درجات مختلف عقب ماندگی ذهنی داون بوده و در استان تهران در هر روز یك فرزند داون به دنیا می‌آید.
وی تصریح كرد: در كشورهایی چون آذربایجان، ‌تركمنستان و قزاقستان كه سن بارداری فوق‌العاده بالا بوده و مناطقی چون آفریقای جنوبی كه دارای استرس زیادی است، ‌تعداد نوزادان داون زیاد است.

ایسنا

[رزیتا]

بهترين سن بارداري

امروزه با افزايش سن ازدواج، سن بارداري هم بالا رفته است. ولي متخصصان زنان و زايمان معتقدند بارداري در سنين مختلف تفاوت دارد.
بارداري در هر سني، مزايا و معايبي دارد که با برخي از اين معايب و مزايا آشنا مي‌شويم.
بارداري در 20 سالگي

گفته مي شود فاصله 20 تا 30 سالگي، بهترين دهه براي بارداري و بچه‌دار شدن است. به گفته محققان، قدرت باروري زنان در 24 سالگي در


اوج است. همه دختران هنگام تولد، حدود يک ميليون تخمک دارند و در سال‌هاي باروري تعداد تخمک‌ها حدود 300 عدد است. با افزايش سن، سن تخمدان‌ها هم افزايش مي‌يابد و تخمک‌ها نيز کيفيت ابتدايي را نخواهند داشت.
خطر سقط جنين در زنان 20 تا 24 ساله، فقط 10 درصد است، در حالي که بين سنين 35 تا 39 سالگي، به 18 افزايش پيدا مي‌کند. احتمال سقط جنين در زنان 40 ساله، 34 درصد است.
در 20 سالگي خانم ها کمتر دچار مشکلات زنانگي نظير فيبروم و اندومتريوز شوند، در حالي که با افزايش سن خطر اين بيماري‌ها افزايش مي‌يابد.
در هر سيکل قاعدگي و تخمک‌گذاري، شانس باروري 25 درصد است و بررسي‌ها نشان مي‌دهد، شانس بارداري در اوايل 20 سالگي 98 درصد و در اواخر 20 سالگي 84 درصد است و فقط 7 درصد از زنان 20 ساله، نابارور خواهند بود، در حالي که حدود دو‌ سوم زنان بالاي 40 سال، دچار ناباروري مي‌شوند.
6 درصد از زنان 20 ساله با وجود درمان ناباروري، هرگز بچه‌دار نمي‌شوند، در حالي که شانس اينکه زنان 40 ساله هرگز بچه‌دار نشوند، 64 درصد است.
احتمال سقط جنين در زنان 40 ساله، سه برابر زنان 20 ساله است و شانس داشتن فرزند مبتلا به سندرم داون (منگوليسم) در 20 سالگي، يک در هر 1295 تولد است، اما اين تعداد در زنان 30 ساله، به يک در هر 759 تولد مي‌رسد.
20 تا 30 سالگي بهترين دوره سني براي بچه‌دار شدن زنان است.



بارداري در 30 سالگي

35 سالگي سني است براي تسويه‌حساب کردن با زناني که قصد بچه‌دار شدن دارند. در اوايل 30 سالگي، شانس بارداري بسيار کمتر از 20 سالگي است و خطر سقط و تولد فرزند مبتلا به سندرم داون بسيار بيشتر است، اما در 35 سالگي احتمال ناباروري بيشتر است و خطر بروز ناهنجاري‌هاي ژنتيکي هم نگران‌کننده‌ است؛ بنابراين بسياري از پزشکان انجام‌ آزمون‌هايي مثل آمنيوسنتز، بررسي ويلوس کوريوني و ساير آزمون‌هاي غربالگري جنيني را توصيه مي‌کنند.
احتمال سقط و عوارض مرتبط با بارداري نيز با افزايش سن بيشتر مي‌شود. يک زن 35 ساله بيشتر از يک زن جوان دچار بارداري خارج رحمي مي‌شود و همچنين احتمال سزارين براي زنان بالاي 35 سال بيشتر است.
محققان معتقدند زنان 35 ساله به بالا نياز به مراقبت‌هاي دوران بارداري بيشتري دارند، مخصوصا اگر بيش از يک فرزند بخواهند.
در فاصله بين 29 تا 35 سالگي ميزان باروري کاهش پيدا مي‌کند. در 30 سالگي شانس بارداري در هر تخمک‌گذاري 15 درصد است. به گفته محققان موسسه ناباروري سنت‌لوييس، شانس بارداري يک سال پس از تصميم به بارداري در حدود 75 درصد است، اما در صورت تاخير در بارداري اين شانس به 65 درصد کاهش پيدا مي‌کند. شانس سقط نيز از 12 درصد در 30 تا 34 سالگي، به 18 درصد در 35 تا 39 سالگي افزايش پيدا مي‌کند.
زناني که در 35 سالگي صاحب اولين فرزند خود مي‌شوند 40 درصد احتمال سزارين دارند و خطر تولد فرزند مبتلا به سندرم داون در 30 سالگي يک در 759 تولد است که اين آمار در سن 35 سالگي به يک در هر 302 تولد مي‌رسد.
احتمال دوقلوزايي در زنان 35 تا 39 ساله نيز بسيار بيشتر مي‌شود.


بارداري در 40 سالگي

هر چه بارداري بيشتر به تاخير بيفتد و سن خانم بالاتر برود، احتمال وقوع آن کمتر مي‌شود. بارداري در 40 سالگي، يعني بچه‌دار شدن 15 سال پيش از يائسگي و باز هم يعني کاهش تعداد تخمک‌ها که اين با افزايش مشکلات کروموزومي همراه است که خطر سقط و نقايص جنيني از پيامدهاي آن است. بين تخمک‌هاي توليد شده در اوايل 40 سالگي تا اواسط و حتي اواخر آن تفاوت آشکاري وجود دارد. به نوشته نشريه باروري و ناباروري، باردار شدن در 41 سالگي بهتر از بارداري در 43 سالگي است.
زنان 40 ساله‌اي که به دليل ناباروري تحت درمان هستند، 25 درصد شانس بارداري دارند، در حالي که زنان 43 ساله 10 درصد احتمال دارد بچه‌دار شوند.
بعد از 40 سالگي احتمال درمان ناباروري با تخمک‌هاي خود زن بسيار کم مي‌شود و نياز به درمان‌هاي کمکي و استفاده از تخمک‌هاي اهدايي بيشتر مي گردد.
عوارض بارداري از ديگر نگراني‌هاي مادران 40 ساله است. اگر قصد داريد در 40 سالگي باردار شويد، ممکن است در معرض خطر فشار خون بالا و ديابت بارداري قرار بگيريد. مشکلات مربوط به جفت و عوارض زايمان نيز در کمين شما است.
احتمال زايمان زودرس و نوزاد نارس در زنان 40 ساله بيشتر است. ميزان مرده‌زايي در زنان 40 ساله نيز بيشتر خواهد بود.
ترجمه: مژگان ‌کريمي
منبع: ريدرز دايجست