تاريخچه دانشگاه صنعتی اميرکبير

[deltang]

تاريخچه دانشگاه صنعتی اميرکبير
دانشگاه صنعتی امير کبير ، يکی از با سابقه ترين مؤسسات آموزش عالی کشور در زمينه فنی و مهندسی است .
اين دانشگاه ، در طول سال ها فعاليت مستمر ، به خصوص بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی ، خدمات گسترده ای در راستای اهداف آموزش عالی و تحقيقاتی کشور ارائه کرده است .
تاًسيس و شکل گيری اوليه دانشگاه در آبان ماه 1335 است. در آن زمان ، هسته اوليه دانشگاه ، به عنوان "پلی تکنيک تهران" به منظور توسعه فعاليت های دو موًسسه فنی وقت ، "انستيتو مهندسی راه وساختمان "و "هنرسرای عالی" شکل گرفت . در سال 1336 اولين دوره دانشجويان ازطريق آزمون داخلی پذيرفته شدند و از سال 1337 فعاليت آموزشی پلی تکنيک تهران ، به طور رسمی با پنج رشته مهندسی : "برق و الکترونيک" ، "مکانيک "،"نساجی"،"شيمی "و "راه و ساختمان " آغاز شد .
با رشد تدريجی پلی تکنيک تهران تا سال 1375، پنج بخش به شرح زير به دانشکده اضافه شد .
دانشکده فنی : اين دانشکده هسته اصلی پلی تکنيک تهران را ايجاد کرده و از 6 انستيتو يا گروه آموزشی تحت عنوان " مهندسی برق و الکترونيک " ، " مهندسی شيمی و پتروشيمی " ، " مهندسی نساجی و پليمر" ، " مهندسی مکانيک " ، " مهندسی معدن " و " مهندسی صنايع " تشکيل شد .
دانشکده تربيت دبير فنی و علوم : در سال 1355 با همکاری وزارت آموزش و پرورش تاًسيس شد .
دانشکده علوم پايه و کامپيوتر : اين دانشکده به منظور ارائه درس های پايه برای دانشجويان ديگر دانشکده ها ايجاد شد . دانشجويان اين دوره ها ، مدرک تحصيلی از دانشکده دريافت نمی کردند.
انستيتو تحصيِلات تکميلی و تحقيقات : به منظور اداره و سرپرستی مقطع کارشناسی ارشد و امور تحقيقاتی دانشگاه داير شد . در آن زمان 5 دوره کارشناسی ارشد و يک مؤسسه تحقيقاتی با عنوان " مرکز تحقيقات صنايع غذايی " زير نظر اين انستيتو اداره می شد .
سرپرستی مدرسه عالی راه و ساختمان نيز از سال 1356 به پلی تکنيک تهران واگذار شد و به اين ترتيب اين واحد به عنوان پنجمين بخش از پلی تکنيک تهران محسوب شد .
پلی تکنيک تهران در جريان انقلاب اسلامی ، يکی از پايگاه های فعال دانشگاهی بود و در به ثمر رسانيدن انقلاب اسلامی نقش فعالی بر عهده داشت .
پس از پيروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ، پلی تکنيک تهران در سال 1358 تبديل به دانشگاه شد و به افتخار ، رادمرد تاريخ معاصر ايران ، " امير کبير " که به گسترش و توسعه پايه های علم نوين و صنعت در کشور اهتمام داشت ، به نام دانشگاه صنعتی امير کبير نامگذاری شد . اين دانشگاه به منظور توسعه و گسترش در زمينه های فنی و مهندسی و همسويی با هدف های علمی و فرهنگی انقلاب تجديد سازمان يافت و در اين راستا تحولات چشمگيری در آن صورت گرفت ، اهم اين تحولات به اين شرح است :
دانشکده تربيت فنی و علوم ، به علت مطابقت هدف های آن با مراکز تربيت معلم از دانشگاه صنعتی امير کبير جدا و در مجموعه دانشگاهی تربيت معلم قرار گرفت .
مدرسه عالی ساختمان ، از دانشگاه صنعتی امير کبير جدا و به مجموعه ای تحت عنوان دانشگاه خواجه نصير طوسی اضافه شد .
ايجاد دانشکده ها و دوره های جديد به خصوص دوره های تحصيلات تکميلی ، که منجر به تأسيس 6 دانشکده جديد درطول سال های 1374_ 1367 شد .
هم اکنون دانشگاه صنعتی امير کبير دارای 15 دانشکده و يک واحد دانشگاهی در ماهشهر و برخورداری از توانايی های علمی و اموزشی و بيش از 400 کادر هيأت علمی به فعاليت خود ادامه می دهد. همچنين 7000 دانشجوی دوره کارشناسی در 35 رشته و گرايش، 3000 دانشجوی کارشناسی ارشد در 93 رشته و گرايش و 600 دانشجوی دوره دکترا در 35 رشته اين دانشگاه مشغول به تحصيل هستند .
دانشگاه صنعتی امير کبير در عرصه صنعت و علوم آمورش عالی موفقيت های چشمگيری را کسب کرده است که می توان به موارد زير اشاره کرد :
کسب حدود 20 جايزه درجشنواره های بين المللی و جوان خوارزمی
کسب رتبه اول ارتباط دانشگاه و صنعت در سه دوره
کسب رتبه اول در نمايشگاه های دستاوردهای تحقيقاتی در 4 دوره
دريافت لوح افتخار به عنوان فعال ترين دانشگاه فنی و مهندسی در زمينه پذيزش دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد .
برگزاری بيش از 20 کنفرانس ملی و بين المللی طی سالهای اخير