من سزاوار سرزنش نیستم

[GolBarg]

من سزاوار سرزنش نیستم

تازه ترين تحقيقات انجام شده نشان مى دهد كه آلام و دردهاى طى شده در دوران كودكى از شمار مهم ترين عوامل غيرمستقيم مرگ شناخته شده اند.

تينا مى دانست كه به يك بمب ساعتى بدل شده است. همه عوامل خطر آفرين براى سلامتى از بيمارى قلبى گرفته تا ديگر مسايل را در خود جمع كرده بود. ۲۰ كيلو اضافه وزن داشت و از فشار خون و كلسترول بالا رنج مى برد. تنها ورزشى كه مى كرد اين بود كه تا پاركينگ براى سوار شدن به خودرواش پياده برود. روزى دو پاكت سيگار مى كشيد و استرس هايش معده او را به درد مى آورد و خود او نيز واقف بود كه بايد بسيارى از عادت هايش را تغيير دهد.
اما تصور مى كرد كه نمى تواند چرا كه كار از كار گذشته است و هر بار كه سعى مى كرد تغيير كند چيزى نمى گذشت كه دوباره اختيارش را از دست مى داد و دوباره به همان نقطه اول برمى گشت.
تنها كسى كه موفق شد اين اوضاع را كمى تغيير بدهد پزشكى بود كه تينا براى درمان نزد او مى رفت. اين پزشك پى برد كه تينا كودكى پرآسيبى را تجربه كرده است. تينا در ۵ سالگى پدرش را از دست داده و مادرش با مردى معتاد ازدواج كرده بود و هر روز شاهد كتك خوردن مادر و برادرش توسط ناپدرى بود. تلاش هاى بيهوده مادر نيز براى از بين بردن خودش نزد چشمان تينا هر از چندى تكرار مى شد. تينا به دكتر معالجش گفته بود كه قادر نيستم با آشفتگى هاى دوران كودكيم كنار بيايم.

اما اين جا يك پرسش اساسى مطرح مى شود، دردها و آسيب هاى دوران كودكى چه ارتباطى مى تواند به وضعيت سلامتى فرد پس از ده ها سال داشته باشد؟

دكتر فليتى از دانشگاهى در كاليفرنياى جنوبى مى گويد: تجربه هاى ناسازگار و آسيب زا در دوران كودكى مى تواند پيش زمينه اى براى عوامل مرگ آفرين فراهم آورد.
تحقيق او و همكارانش بر روى ۲۰ هزار بزرگسال نشان داد كه آن گروه از افرادى كه ناراحتى هاى روحى و جسمى و احساس را در كودكى تجربه كرده و يا در خانواده اى بزرگ شده باشند كه سراسر خشونت، اعتياد و يا رفتارهاى جنايتكارانه باشد، در بزرگسالى آمادگى بيشتر براى مبتلا شدن خواهند داشت. به گمان فليتى اين خاطره هاى رنج آور به حدى فرد را دچار خشونت و افسردگى و اضطراب مى كند كه براى برطرف كردن اين وضعيت به رفتارهاى آسيب زايى مانند پرخورى، اعتياد به موادمخدر و يا سيگار كشيدن رو مى آورد


به گفته پزشكان اين فقط يكى از راه هاى آسيب رساندن تجربيات دردناك كودكى است. برخى از روانپزشكان بر اين باورند كه بهتر است شما هر چه زودتر با گذشته تان آشتى كنيد چون زندگى شما به آن بستگى دارد.

۱۰راه براى آشتى با گذشته

ما توانايى درمان زخم هاى مزمن را داريم و مى توانيم آسيب هاى گذشته را جبران و يا برطرف كنيم.


۱- گذشته را دوباره قاب بگيريد

صاحب نظران روح و روان بر اين اعتقادند به همان اندازه كه مى توانيد آسيب ها و صدمات گذشته را ارزيابى كنيد، مى توانيد آثار منفى و مضر آن را نيز از بين ببريد. شايد اين قدرت را نداشته باشيد كه گذشته تان را تغيير بدهيد اما مى توانيد تصميم بگيريد كه اكنون با آن چگونه رفتار كنيد. از خودتان بپرسيد اين رويداد تا چه اندازه در كامل و قوى شدن من تاثيرگذار بوده است؟



۲- خجالت و شرم را كنار بگذاريد

برخلاف پشيمانى و ندامت، شرم آن حس بدى نيست كه به خاطره كارى كه انجام داده ايد داشته باشيد بلكه به دليل چيزى است كه فعلا هستيد. شرم سرطان روح و روان است و سبب مى شود احساس كنيد فردى بى ارزش هستيد، كسى شما را دوست ندارد و لياقت خوشبخت شدن را نداريد. گاه شرم يك دروغ است بنابراين قول و قرارهاى گذشته را به ياد آوريد و به خودتان اجازه دهيد تا آنها را زير پا گذاشته عهدتان را بشكنيد.



۳- درد دل كنيد و محرم راز داشته باشيد

لازم نيست همه آلام زندگيتان را روى دايره بريزيد. داشتن يك محرم راز باعث مى شود تحمل بسيارى از دردها و رنج هاى دوران كودكى آسان تر شود. از سانسور كردن خود دست برداريد و نگران غلط ديكته هايتان نباشيد و از همين امروز به كسانى كه به شما آسيب رسانده اند نامه بنويسيد و پس از چند بار خواندن پاره كرده و دور بريزيد. مرور و نوشتن خاطرات ناخوشايند گذشته سيستم ايمنى شما را قوى تر مى كند.


۴- از مجازات كردن خود دست برداريد

عباراتى كه با اگر، فقط و كاش و شروع مى شوند را كنار بگذاريد اين جملات علاوه بر بر هم ريختن سلامتى جسمانى تان، آرامش فكرى و روحى شما را نيز بر هم مى زند. خودتان را ببخشيد و از آن تجربه هاى دور از دسترس، درس بگيريد و به خاطر آوريد كه آن زمان چه آدمى بوده ايد و شرايط كنونى چگونه است؟


۵- از تاسف و شرم به منفعت برسيد

درمان زخم هاى گذشته نيازمند عبور از سد مرحله تاسف است: نخستين مرحله شوك و انكار، دومين آن خشم و ترس و ناراحتى و سپس درك و پذيرش است. ديگر با خودتان است مى توانيد در همان مرحله شوك و انكار در جا بزنيد و يا از آن مرحله بگذريد و همواره در خشم و ترس و نگرانى به سر ببريد و يا به سلامت به مرحله درك و پذيرش برسيد و اجازه دهيد آن احساسات ناخوشايند را اين بار آگاهانه احساس و درك كنيد.


۶- ممارست ،درك و پذيرش آلام

مى گويند هيچ چيز بيش از تكرار و مرور زخم هاى كهنه و مزمن در ذهن، آنها را ماندگار نمى كند. مانند اين است كه يك فيلم را بارها و بارها تماشا كنيد به اين اميد كه پايان آن تغيير كند. به اعتقاد روان پزشكان سوگوارى براى سرنوشت و تقدير به شما كمك نمى كند كه گذشته تان راتغيير دهيد.


۷-همواره شكرگزار باشيد

نيايش، ستايش و شكرگزار خداوند بودن بارها از پذيرش گذشته مهم تر است مهم نيست كه در گذشته چه بر سر شما آمده است. بهتر است به خودتان يادآور شويد كه خداوند نعمت هايى به شما داده است كه شايسته سپاس و قدردانى است.



۸- رويه عيب جويى و سرزنش را كنار بگذاريد

مى گويند گناه و تقصير چيزى نيست كه بتوان آن را التيام بخشيد اين شما هستيد كه بايد از آن دست بكشيد. دست كشيدن از اين تلخى سرزنش، لزوما به معناى بخشيدن كسانى نيست كه شما را آزرده اند بلكه اين كار ممكن است شما را از ترديدى كه نسبت به خودتان داريد، خلاص كند.



۹- ارزش آرامش درونى بيش از اينهاست

مهم نيست كه گذشته شما چقدر ترسناك و دردناك بوده است، همواره مى توانيد محيطى آرام درون خودتان بياييد و چنان چه بتوانيد به آن سرچشمه دست پيدا كنيد فشارهاى روانى و روحى را هم از خودتان دور كرده ايد.
بنابراين هنگام هجوم خاطرات بد و ناملايمات، حواستان را به كار ديگرى پرت كنيد. راه هاى بى شمارى براى ايجاد آرامش درونى وجود دارد.



۱۰- داستان زندگيتان را دوباره بنويسيد

خلق آينده هاى رضايت بخش چندان دشوار نيست. يكى از بهترين راه هاى آشتى با گذشته اين است به همان آدمى بدل شويد كه هميشه مى خواستيد. ممكن است بار اندوه گذشته آنقدر زياد باشد كه خودتان را يك قربانى احساس كنيد اما بايد بدانيد كه خود شما نويسنده داستان زندگى تان هستيد و هر زمان كه اراده كنيد مى توانيد فصلى نو از اين كتاب را آغاز كنيد. اين عمل در گرو بازبينى دقيق و بى طرفانه گذشته است بدون آن كه به نداى سرزنش بار شرم آور درونتان توجه كنيد.

منبع: 1farakav.com