روش های غلبه بر اهمالکاری

[shohreh007]

مقدمه
چه تعداد از افراد تحصیل کرده،پژوهشگر،نویسنده و افراد قشرهای مختلف به اهمالکاری عادت دارند وکارهای خود را از امروز به فردا می سپارند؟این عادت در جوامع مختلف شایع است.درصد بالای از مردم به این بیماری مبتلا هستند.شما می توانید از خود بپرسید که آیا قادر هستید این مشکل خود را حل کنید؟به گمان ما این کار مشکل نیست و حتما از شما ساخته است.
امروزه معلوم شده که هر چند برخی از رفتارها،ریشه در سرشت انسان دارد ولی می توان به طور نسبی این عادت ناروا یعنی " اهمالکاری " را ترک کرد.

اهمالکاری چیست؟
از نظر روانشناسان ،"اهمالکاری"یعنی به آینده محول کردن کاری که تصمیم به اجرای آن را گرفته ایم.اما این واژه نزد افراد مختلف،معانی متفاوتی دارد. به تعویق انداختن کارها به طور کلی رفتار ناپسند و ناراحت کننده است و پیامد های ناخوشایندی دارد که به تدریج در وجود انسان به صورت عادت در می آید.پس با آن مبارزه کنید زیرا برای خود انسان نیز رنج آور است و احساسی که از این تاخیر در او ایجاد می شود علاوه بر ضررهای پیش بینی شده و نشده،شرمساری و بیزاری از خویشتن را نیز در بردارد.ما در ارتباط با دیگران وظایفی داریم و مردم از ما توقعاتی دارند.ما دوست داریم وظایفمان را خوب انجام دهیم و اعتماد دیگران رانسبت به خود جلب کنیم .اگر شما به ایده آل می اندیشید،یعنی می خواهید هر کاری را بهترین شکل انجام دهید ولی نمیتوانید،طبعا ناراضی می شوید.نارضایتی عاملی است که شما را از فعالیت بعدی باز می دارد و این وضع در شما به صورت بهانه جویی و سر انجام به شکل عادت ظهور خواهد کرد.

هرچند برای اهمالکاری تان دلیل بیاورید و بخواهید عملتان را موجه جلوه دهید با این همه درنهاد خود اقرار خواهید داشت که دلایل شما قانع کننده نیست تنها برای فرار از بار مسولیت است.
این کار برای شخص شرم انگیز است زیرا شخص می داند که از عهده کار بر می آید،ولی بر اثر تنبلی انجام ان را به فرداها و فرداهای دیگر محول می سازد.

اما این حالت با گذشت زمان عادی می شود،یعنی زشتی آن از بین می رود.این حالت آثاری در پی دارد.اولین اثر آن،قبول رفتار خود کم پنداری است که اولین مرحله نفی شخصیت است و آغاز پیدایش هیجان و ناراحتی های جسمی و روانی.
برای غلبه بر اهمالکاری باید تصمیم بگیرید رفتاری پیش بگیرید که به تثبیت موقعیت اجتماعی وارزش انسانی شما کمک کند،خلاصه آن که خود رادست کم نگیرید و همیشه به تواناییهایتان بیندیشید.


عوامل اصلی و زیر بنایی اهماکاری در افراد
1.کمال گرایی:من باید کارم را خوب انجام دهم.در غیر این صورت از کارم راضی نخواهم بود.انتظار و توقع زیاد درباره هر چه بهتر انجام شدن کار موجب نگرانی و تشویش و ترس از شکست می شود.گاهی انسان ها به خاطرترس از اشتباه یا شکست انجام کارهای خود را به تعویق می اندازند.

2.گاهی افراد فکر می کنند برای شروع به کار باید مقدمات و لوازم کار،بدون هیچ کاستی فراهم شود.همه شرایط باید به نفع من باید تغییر یابد و هرچه می خواهم برایم فراهم شود.نتیجه ای که نصیب شخص می شود،رنجش و خصومت است.

3.وقتی انگیزه درونی برای کار ضعیف باشد انگیزه انجام کار به بیرون منتقل شده و فرد منتظر است دیگران با رفتار محترمانه او را در جهت انجام کار نشویق کنند.همه باید با من خوب رفتار کنند و احترام مرا نگه دارند.نتیجه کار،اضطراب و نا امیدی همراه با پایین بودن سطح تحمل و عدم توانایی در برابر مشکلات است به جز این عوامل،عامل دیگری نیز در رفتار شخص اهمالکار تاثیر می گذارند،اما عوامل مذکور نقش زیربنایی دارد.


برای حفظ تعادل روحی خود با افکار غیر غیر منطقی مبارزه کنید.

شما می توانید رفتار غیر منطقی را از خود دور ساخته،تعادل روانی تان را حفط کنید.بدین منظور در برخورد با مسائل زندگی به نحو منطقی عملی کنید و خود را به سلاح منطق مجهز سازید.

برای بررسی و تجزیه تحلیل آن ها از روش پرسشی استفاده کنید،یعنی برای تشخیص دادن درست از نادرست پرسشهای طرح کنید و خود درصدد آن باشید که به آن پرسش ها پاسخ دهید.به این ترتیب با روش درست فکرکردن آشنا خواهید شد.
برای غلبه بر اهمالکاری و تغییر الگوهای رفتاری خود از روش های زیر استفاده کنید.

1.روش معمول خود را تغییر دهید هرچند که این کار دشوار باشد.
2.به گونه ای دیگر از آنچه تا کنون فکر می کردید بیندیشید.
3.خود را توانا بدانید و به نا تواناییاتان فکر نکنید.
4.در برابر عادت های زشت خود مقاومت کنید و آنها را تغییر دهید.
5.ممکن است بعد از هر ترک عادتی دوباره به آن برگردید،نترسید و در نهایت کوشش کنید بر آن غلبه کنید.
6.تحمل داشته باشید،با مشکلات بجنگید و عوامل اهمالکاری را از خود بزدایید.
7.دلایل اهمالکاری خود را بررسی قرار دهید و علل تاخیر در انجام کار خود را مشخص کنید.
8.احساس خوبی درباره موضوع مورد بحث داشته باشید.

روش های دیگر برای مبارزه با اهمالکاری
1.می توان برای مبارزه با اهمالکاری از روش تنبیه و پاداش استفاده کرد.برای هرکس در زندگی لازم است که برای انجام به موقع کار برای خود مقرراتی وضع کند.و در مواقعی که دچار اهمالکاری می شود،تنبیهاتی برای خود در نظر بگیرید.همواره تاکید بر ترک عادت های نا پسند می باشد. منظور از به کار بردن این روش آن است که اگر از تاخیری که در کارهایمان روی می دهد متاثر نباشیم،در حقیقت آن را قبول کرده ایم و در آینده هم آن را تکرار خواهیم کرد.تنبیهی که برای خود در نظر می گیریم هشداری است که ما را از ادامه آن بر حذر می دارد،نوع تنبیه بستگی به میل و سلیقه شخصی دارد.یکی خود راتنبیه مالی می کند.مثلا مبلغی به صندوق خیریه پرداخت می کند و یا انجام 2ساعت کار طاقت فرسا که آن را دوست ندار و غیره...این روش کاملا کاربردی است.

2.استفاده یادآورها،روش یاداشت کردن کارهای روزانه روی یک برگ شما می توانید کارهایی را باید انجام انجام بدهید را یاداشت نمائید و در فواصل ساعات روز به آنها مراجعه کنید.اگر کارهای زیادی دارید که روی هم انباشته شده،از روش جزء به جزء استفاده کنید وبر اساس اولویت آن ها را انجام دهید.

نگویید این کار ناقص است زیرا اگر کارها را جزء به جزءانجام دهید بهتر از آن است که اصلا انجام ندهید.
برای هر کاری زمان مشخصی در نظر بگیرید.اغلب اهمالکاری ها نتیجه عدم آگاهی از وقت مقرر برای انجام کارهاست.اوقات خود را تنظیم کنید.همیشه اولویت ها را در نظر داشته باشید و بعد از انجام کار برای خود پاداش در نظر بگیرید.

به طور کلی هیچ کس اهمالکاری را دوست ندارد.زیرا سعی هر کس بر این است که از زندگی لذت ببرد. انسان نیازمند خلق شده و برای ارضای نیازهای خود ناچار از کوشش و مجاهدت است.شما هروقت در زندگی کمبودی حس می کنید،طبعا به تلاش بر می خیزید ودر سایه تلاش به آرامش دست می یابید،حال در دست شماست وآینده بر اساس حال ساخته می شود.پس نباید تردید به خود راه داد.اهمالکاری همیشه به صورت عادت تظاهرنمی کند98% از اهمالکاری ها جنبه عادت ندارند.

منبع:روانشناسی اهمالکاری
تالیف:دکتر آلبرت الیس