عسکر شایر گواوری ، اعجوبه ای در میان بدیهه سرایان کُرد

[مهبا]

عسکر شایر گواوری ، اعجوبه ای در میان بدیهه سرایان کُرد

در میان مناطق کرد نشین بویژه در حوزه ی جغرافیایی کرماشان ( کرمانشاه) هنرمندانی پر مایه یافت می شوند که در عرصه ی سخنوری و بدیهه سرایی

زبانزد خاص و عامند . این امر در حوزه ی شعر کردی با بار طنز و مطابیه همراه و همخون شده و بسیارند شاعرانی که در این عرصه هنر نمایی کرده اند.

از این میان عسکر عزیزی که در شهر سرمست ( گواور) زندگی می کند ، اعجوبه ای است مثال زدنی نامش با القابی همچون: عشکر شایر در میان

منطقه ی گویشی کلهری بویژه گیلانغربی ها و اسلام آبادی ها بسیار آشناست. <<بدیهه و ارتجال در لغت به معنی: بی اندیشه و تأمل سخن گفتن یا

شعر سرودن است و در اصطلاح بُلغا آن است که نویسنده یا شاعر کلام را بی رویت و فکر انشا کند. بدیهه گویی یکی از امتیازات نفسانی است و فقط

برخی از سخنوران و نویسندگان از آن بهره مند بوده اند و بویژه بدیهه - گویی در قصاید بسیار دشوار است.>>

عسکر عزیزی با بهره گیری از زبانی تیز! و تند و در عین حال سرشار از طنزی ملیح آثار درخشانی در این وادی دارد . « مشی عسکر» را در روزی از

جمعه های آبان ماه در گواور دیدم . بطور کاملا اتفاقی . با رضا موزونی بسوی گیلان غرب در حرکت بودیم که توقفی کوتاه در گواور ما را با این هنرمند خوش

کلام اشنا کرد . پسر متین و با مرامش(حسین) نیز همراهمان شد. شاعر قصه ی ما بسیار مهربان و خونگرم بود و کلامش دلنشین. می گفت : متاسفانه

سواد ندارد و گر نه شعرهای بی شماری را می توانست مکتوب کرده و به یادگار بگذارد . وی علاوه بر اثار طنز کارهایی جدی دارد و این آثار استخوان بندی

محکم و قابل اعتنایی دارند :

پیره مرد بیومه میو سرم رشه

قلاجه فصل وها ران خوشه

ستیون برزی تاش سر کشه

بند آخری باز درازه

شیاکو سنگر درد سر سازه

...

اما در حقیقت زیبایی کلام عسکر عزیزی را باید در طنزهایش جستجو کرد. مثلا وی که برای خرید کود شیمیایی به جهاد کشاورزی سرمست مراجعه کرده و

با بی مهری مواجه شده بود ،برای رئیس شکوائیه ای طنز می گوید که ابیاتی از آن در اینجا ذکر می شود:

آقای مهندس دردد له گیانم

آزادم بکه له دس خانم

بری مانتو کول قلم وه دسن

له داد ئیمه ی فقیر نیرسن

یانه سلادار کوود سرمسن

سلامیان که ی وه میله و نوورن

توان پای دهقان له جهاد بوورن

زه مینم فره کمی قواله

هفت رووژ خرم دن ئرای حواله

دره لیم بسن هامه پای پله

ئویش وه خاطر چوار پنج کله

به هر روی یکی از ویژگی های زبانی گویشوران کلهر در حوزه ی کرماشان برخورداری از پتانسیل طنز است که با درخشش بدیهه سرایانی همچون

عسکر عزیزی گواوری به اوج شکوفایی رسیده است

منبع وب سایت بلوط

نقل شده از آقای جلیل آهنگر نژاد