مشاعره با شعر نو

[ماهین]

نان شادی ام را با تو قسمت می کنم
به کنارت می نشینم و
بر زانوی تو اینچنین به خواب می روم
کیستی که من این گونه به جد
در دیار رویاهای خویش با تو درنگ می کنم !

[مستور]

می تراود آفتاب از بوته ها
دیدمش در دشتهای نم زده
مست اندوه تماشا یار باد
مویش اقشان ،گونه اش شبنم زده

[ماهین]

هنگام شعله ور شدن من
هنگام شعله ور شدن توست

ها ...چشم ها را می بندم
ها ...گوش ها را می گیرم
با ساعت به مشامم
اینک :
وقت عبور عطر تن توست .

[مستور]

تاریکی پیچک وار
به چپرها پیچید
به حناها
به افراها
و هنوز ما در کشت در کف داس
پایان شبی ما در خواب
یک خوشه رسید مرغی چید
آواز پرش بیداری ما ساقه لرزان پیام

[افسون 13]

می روم رو به روی آیینه
با مدادهای رنگی ام و
این خطوط کمرنگ زیبایی ازلی و
چند لحظه بعد
الو ! تلفنچی؟
لطفاً شماره ی مجنون
خانم ! خوابتان بخیر
خطوط ارتباطی مان
با زمین و آسمان قطع است
الو ، الو ، الو
می خواهی دوباره عاشقم شوی یا
نه نه نه
حالا لیلای آیینه رو به روی چشمان حیرتم
تکه تکه تکه خرد می شود
و من که رَسم توبه نمی دانم
می روم رو به روی آیینه ای دیگر
تا با مدادهای رنگی ام
از خطوط کمرنگ زیبایی ازلی
چیزی بگویم

[مستور]

من از کنار تغزل عبور میکردم
و موسم برکت بود
و زیر پای من ارقام شن لگد میشد
زنی شنید
کنار پنجره آمد
نگاه کرد به فصل
در ابتدای خودش بود
و دست بدوی او شبنم دقایقرا
به نرمی از تن احساس مرگ بر می چید
من ایستادم
و آفتاب تغزل بلند بود
و من مواطب تبخیر خوابها بودم

[ماهین]

من از طعم تصنیف در متن ادراک یک کوچه تنهاترم
بیا تا براید بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است ...

سهراب سپهری

[مستور]

تیرگی هست و چراغی مرده
میکنم تنها از جاده عبور
دور ماندند ز من آدمها
سایه ای از سر دیوار گذشت
غمی افزود مرا بر غمها

[ماهین]

اه دانستمت از چیست به این خوی شده
بس که نایافته ای
سرد کار خودی افتاده و کم گوی شده
در بد و خوب جهان
با م می پیوندی
به تسلای دل غزده ات
بر همه چیز جهان می خندی ...

[مستور]

یاد من باشد فردا
بروم باغ حسن گوجه و قیسی بخرم
یاد من باشد فردا لب سلخ
طرحی از بزها بردارم
یاد من باشذ
هر چه پروانه که می افتد در آب
زود از آب در آرم