علم چیست ؟؟

[bigbang]

فرق بین علم اندوزی و داشتن علم چیست آیا ما یک سری مفاهیم را صرفاً میدانیم یا اینکه نسبت به آن
آگاهی کامل داریم؟
با یک نگاه اجمالی به وضع هم اکنون جامعه به نظر شما در جامعه ما کسی هست که دارای علم باشد ؟
علم یعنی چه ؟
خوب بعضی علم رو اون مفاهیمی میدونند که در کتابها نوشته بعضی ها میگند علم یعنی ریاضی و فیزیک یه عده دیگه میگند اینا علم نیستند بلکه علم واقعی علمی هست که مارو به خدا برسونه ....... به هر حال هر کسی یه عقیده ای داره ولی حقیت چیست آیا تعریف کلی در مورد علم هست ؟
از اونجایی که هیچ بخشی از دانش بشر یعنی دانش ما قابل اطمینان نیست چون دانشی که ما داریم بر پایه دانستن رابطه بین نسبت ها می باشد مثلاً قوانین نیوتن یا انیشتین ممکن است در کهکشانی دیگر و حتی شاید منظومه دیگر قابل اثبات نباشد !! ما هم نمیتوانیم تعریف مطلقی از علم ارائه بدهیم ولی آن چه مسلم است این هست حداقل بر پایه مشاهدات خود میتوانیم علم را هر چند ناقص تعریف کنیم
علم یعنی حاصل پردازش داشته های انسان از دانسته های گذشته خود و دانسته های حال و تلاشی برای تطبیق و نظم بین داده ها که به همراه هوش و ابتکار و ظرافت زیبایی است
هر مفهومی و هر بخشی از این دنیا قابلیت تبدیل شدن به علم را داراست فقط به یک ذهن قدرتمند و یک تفکر عمیق نیاز است همین !!
حالا بیاییم از خودمان سوال کنیم اصلاً ترمز بگیریم و از خودمان بپرسیم ما کجای دنیا هستیم
آیا داشته هایی که داریم را به کار گرفتیم ؟
آیا از دانسته هایی که بدست آورده ایم به نحو احسنت استفاده کرده ایم ؟
آیا در هنگام یادگیری به این فکر افتاده ایم که علاوه بر یادگیری آنها را پردازش نیز بکنیم ؟
البته جواب اکثر ماها نه خواهد بود !
چرا ؟ چون زندگی در جامغعه امروز با چنان سرعتی در پیش هست که ما میترسیم از بقیه عقب بیفتیم حتی به خود لحظه ای فرصت تعمق نمیدهیم که فکر کنیم و عمیق باشیم
هر وقت یک مدل جدیدی از هر وسیله ای می آید به دنبال آن میرویم تا نگویند ما عقب افتاده هستیم میبینیم بقیه چه کار میکنند ما هم به پیروی از عرف آن را تکرار میکنیم سوای آن که بیندیشیم آیا کاری که عرف مردم مرتکب میشوند در مورد یک موضوع درست است یا نیست ؟!!
مثلاً مجلسهای فرمایشی مهمانیهای بیخود یا رسم و رسومات قدیمی که نه خوب هستند نه بد !
به دلیل همین ترس به نبوغ و استعدادهای خود فرصت شکوفا شدن نمیدهیم
باید نشست کمی فکر کرد حتی در مورد مسائل پپیش پا افتاده نباید با سهل انگاری گذر کرد ممکن است همین مسئله پیش پا افتاده روزی به بزرگترین نیاز ما تبدیل شود و ما آن را ندانیم
کدامیک از ما آن طور که میخواهد زندگی میکند ؟ شاید هیچ کس !
این یک اشکال نیست ! خوب جامعه به ما فرصت آن چه آرزویش را داشتیم نداد یا شاید فرصت برای تلاش کردن برای ما محیا نبود خلبان نشدیم یا مثلاً فضانورد نشدیم و .......
اما دلیل نمیشود که همه چیز را سرسری بگیریم زندگی آدمها سریال نیست که به دنیا بیایند به مدرسه بروند و ازدواج کنند و کار و کار و کار و سر و سامان دادن بچه ها و بعد از آن هم بمیرند ما قطعا ً برای اهداف والاتری ساخته شده ایم حتی پیغمبر ما در یکی از روایات میگوید عبادت خوب هست اما یک ساعت تفکر (تفکر واقعی نه الکی) بهتر از هفتاد سال عبادت است
و البته دانشمندان نه فقط در نزد بزرگان دین ما بلکه حتی در جامعه هم مورد احترام و اطمینان هستند از آن رو که فکرشان باز هست و نبوغ استعدادشان در چرخه ی حرکت به جلو و پیشرفت در جامعه مهم است

حتماً برای دانشمند بودن نباید ضریب هوشی بالا داشت بلکه باید طبع پرسشگر و نیاز لجوجانه به جواب و توضیح را داشت آن وقت میتونیم بدون اینکه دکتر یا مهندس باشیم دانشمند باشیم این مهم هست توجه کنیم !

باید فکر کرد باید احساس ها را دوباره تجربه کنیم باید دوباره از همه چیز بپرسیم
وباید به این مسئله ایمان داشته باشیم که برای هر خواسته ای راهی برای دستیابی هست
در آواتار فرانک کاربر عزیز جمله زیبایی است که اگر راهی نبود برای خود راهی خواهم ساخت پس ایمان بیاوریم ونترسیم از تجربه کردن !د

تجربه یا تلخ یا شیرین است
ولی قطعا ً حاصل آن علم است که برای همه مفید است
یا مفید باشیم یا پله ای برای حرکت دیگران به سمت پیشرفت
هیچ دانشمندی برای جایزه تلاش نکرد بلکه تلاشش برای دانستن بود

در آخر دوست دارم همه سهیم باشیم در این مفهوم که علم یعنی ثروت واقعی یعنی قدرت واقعی یعنی آینده داشتن
و نه چیز دیگر !!!

منبع :bigbang
نویسنده : bigbang