هرچه مي خواهد دل تنگت بگو

[djandy]

میون یه دشت لخت، زیر خورشید کویر
مونده یه مرداب پیر، توی دست خاک اسیر

منم اون مرداب پیر، از همه دنیا جدام
داغ خورشید رو تنم، زنجیر زمین به پام

من همونم که یه روز
میخواستم دریا بشم
میخواستم بزرگ ترین
دریای دنیا بشم

آرزو داشتم برم
تا به دریا برسم
شب و آتیش بزنم
تا به فردا برسم

[مهدی]

همه رفتند کسي دور و برم نيست
چنين بيکس شدن در باورم نيست

[مهدی]

این شعررابرای تومی گویم،دریک غروبِ تشنه ی تابستان


درنیمه های این رهِ شوم آغاز،درکهنه گور ِاین غم ِبی پایان


این آخرین ترانه ی لالاییست،درپاهای گاهواره ی خوابِ تو


باشدکه بانگِ وحشی ِاین فریاد پیچد درآسمان ِشبابِ تو


بگذارسایه ی من ِسرگردان،ازسایه ی تو دور و جدا باشد


روزی به هم رسیم که گرباشد،کس بین ِمانه غیر ِخدا باشد

[مهدی]

امشب به رسم عاشقي يادي ز ياران مي کنم
در غربتي تاريک و سرد از غم حکايت مي کنم
امشب وجودم خسته است از سردي دلهاي سرد
آيا تو هم در ياد من هستي در اين شبهاي درد

[مهدی]

از انسانها غمی به دل نگیر؛
زیرا خود نیز غمگین اند؛
با آنکه تنهایند ولی از خود میگریزند
زیرا به خود و به عشق خود و به حقیقت خود شک دارند؛
پس دوستشان بدار
اگر چه دوستت نداشته باشند . . .

[مهدی]

"غروب" را چه معنی میکنی؟

غروب، پایان روشنائی و سرخوشی نیست مهربانم.

غروب را واژه ای غمگین مپندار.

غروب سفر خورشید است برای تقسیم مهربانیهایش به فراسوی نیم کرهء ما.

خورشید می رود تا قصهء ما را برای دیگران بازگوید.

می رود تا بوسه بر رخسار آنانکه از دیدهء ما پنهانند زند،

میرود تا عشق را به تساوی پراکنده کند.

و صبح فردا بازمیاید تا از جانب آنانکه در نیمهء دیگر زیست میکنند،

بوسه ها بر رخسار ما بنشاند،

به روی ما لبخندی از مهر زند و قصه های آنان را برای ما بازبگوید.

بیا تا همهء طلوع ها و همهء غروبها را پاس بداریم.

***********




زندگی هنگامه فریادهاست

سرگذشتی در گذشت یادهاست

زندگی تكرار جان فرسودن است

رنج ما تاوان انسان بودن است

[مهدی]

دلم تنگ است.

برف می خواهد.
دلم هوس قاقار کلاغ ها را دارد.
جا پای گربه ها روی برف تازه،
عروسی درختان در زیر برف شادی آسمان.
آسمان دلم گرفته
کاش آسمان شهر هم بگیرد،
اشک هایش یخ بزند و ببارد.
کاش خشکسالی دل ها
باعث خشک سالی زمین نمی شد.
دل های یخ بسته خورشید را فراموش کرده اند.
قلب های خفته کلید بیداری خویش را خاک نموده اند.

دل های کویری منتظر باران نیستند.