ماهواره 6تنی ناسا به اقیانوس آرام سقوط کرد

[دانه کولانه]

ماهواره ناسا به اقیانوس آرام سقوط کرد


ناسا، سازمان فضایی آمریکا، می گوید که ماهواره شش تنی UARS این سازمان، در ساعات اولیه روز شنبه در فراز اقیانوس آرام، وارد جو کره زمین شد.
انتظار می‌رفت که این ماهواره حدود ساعت ۵ صبح، به وقت گرینویچ، به کره زمین اصابت کند، اما مقامات می‌گویند که هنوز نمی‌توان ساعت دقیق آن را مشخص کرد.


ماهواره UARS (ماهواره تحقیقاتی لایه فوقانی اتمسفر)، بزرگترین ماهواره ناسا است که در سی سال گذشته بدون آن که کنترل شده باشد، وارد جو کره زمین شده است.
مقامات می‌گویند خطرات ناشی از این سقوط برای مردم، بسیار کم و ناچیز بوده است.
چند خبر تائید نشده مبنی بر فرو ریختن تکه پاره‌هایی در غرب کانادا، در شبکه اجتماعی تویتر منتشر شده است.
قسمت اعظم این ماهواره پس از آن که ماموریتش به پایان رسید، قاعدتا می‌بایست، پیش از ورود به جو، می‌سوخت و از بین می‌رفت، اما آزمایش‌هایی که با استفاده از مدل‌های مشابه این ماهواره انجام گرفته، نشان می‌دهد که احتمالا ۵۰۰ کیلوگرم آن از بین نرفته است و به کره زمین سقوط کرده است.
اگر تکه پاره‌های باقیمانده از ماهواره به سطح کره زمین رسیده باشد، در طول یک مسیر ۸۰۰ کیلومتری روی زمین ریخته شده است، اما با توجه به این نکته که بیش از ۷۰ درصد سطح کره زمین را آب پوشانده، بسیاری از کارشناسان معتقدند که این قطعات به احتمال زیاد در اقیانوس ها افتاده است.
استیون کل، سخنگوی ناسا در واشنگتن، به بی‌بی‌سی گفت: "نباید یادمان برود که این قطعات خیلی خیلی کوچک هستند، هر چند که خود ماهواره بزرگ بود – به اندازه یک اتوبوس بود. قسمت اعظم این ماهواره در آتمسفر سوخته است و فقط ده ها تکه پاره کوچک از آن باقی مانده است. این قطعات، به شدت آسیب دیده است و اگر در اقیانوس ها سقوط کند – خوب دیگر از دست رفته است."
UARS در سال ۱۹۹۱ از شاتل فضایی دیسکاوری به هوا پرتاب شد تا اطلاعاتی در مورد جو کره زمین جمع‌آوری کند.
این ماهواره به درک علمی بهتری از لایه جو کره زمین کمک کرد، از جمله ترکیب شیمیایی لایه محافظ ازن و تاثیر خنک کننده آتشفشان‌ها بر روی آب و هوای کره زمین.
در چند روز گذشته ناسا به مردم هشدار داده است که چنانچه به قطعه ای از ماهواره که به زمین رسیده، بر بخورند، به آن دست نزنند، و از آنها خواسته است که با ماموران پلیس محلی تماس بگیرند.
بر اساس 'پیمان فضایی ماورای جو'، که در سال ۱۹۶۷ توسط سازمان ملل متحد به تصویب رسید، دولت آمریکا همچنان مالک قطعاتی از ماهواره است که به زمین برسند و چنانچه مایل باشد می تواند بخواهد که قطعات پیدا شده به این دولت بازگردانده شود.
البته همراه با حق مالکیتی که آمریکا در این مورد دارد، مسئولیت هرگونه خسارتی هم که قطعات این ماهواره به بار بیاورد، اعم از انسانی یا مالی، به عهده دولت آمریکاست و باید غرامت آن را بپردازد.