همه چیز درباره ی اورکلاک overclocking

[bigbang]

تست های کارایی سیستم



همچنین برای اینکه تاثیر افزایش فرکانس پردازنده ( اورکلاک پردازنده ) را در عملکرد نهایی سیستم بررسی کنیم، توسط برخی از نرم افزار های مرجع و معتبر اقدام به مقایسه نتایج ، در دو حالت فرکانس مرجع و فرکانس اورکلاک شده نمودیم .
نرم افزار های به کار رفته در تست های استفاده شده در این مقاله به شرح زیر می باشند :

تست ۳DMARK Vantage :


در این تست ، پردازنده طی اجرای دستورالعمل های پردازش ۳ بعدی تصویر ، محک زده می شود و در نتیجه امتیازی جداگانه برای پردازنده در نظر گرفته می شود .

همانطور که مشاهده می کنید ، با ۲۵% اورکلاک پردازنده ۲۳% کارایی پردازنده در این تست افزایش یافته است .


تست ۳DMark 2006 – DirectX 9.0


این تست نیز مانند تست ۳DMARK Vantage پردانده را به واسطه اجرای دستوالعمل های ۳ بعدی تصویر محک می زند . در این تست نیز امتیاز جداگانه ای برای پردازنده در نظر گرفته می شود . این تست نیز کاملا Multi Thread بوده و با پردازنده های چند هسته ای سازگار می باشد .

افزایش ۲۱% درصدی کارایی پردازنده ، در این تست نیز کاملاً مشهود می باشد .


تست های SIS Software Sandra 2009 :


نرم افزار Sandraاز جمله نرم افزار های بسیار معتبری است که می توان گفت در ارزیابی های بسیار متنوعی که دارا می باشد ، نتایجی کاملاً قابل اطمینان را ارائه می دهد .
در تست Processor Multimedia این نرم افزار ، واحد های مختلف پردازش دستورالعمل پردازنده نظیر MMX(2), SSE(2/3/4), AVX مورد ارزیابی قرار می گیرند . این دستورالعمل ها در نرم افزار هایی مانند ویرایشگرهای عکس ، کدگذاری و پخش فایل های ویدئویی و بازی های رایانه ای نقش مهمی در سریع تر اجرا شدن نرم افزارهای نام برده دارند . این تست ، کاملا Multi Thread می باشد .

تست Processor Arithmetic این نرم افزار ، واحد های محاسبه و منطق ریاضی (ALU ) و محاسبه اعداد اعشاری ( FPU ) را مورد ارزیابی قرار می دهد .

افزایش کارایی ۲۰% الی ۲۵% درصدی در تست های بالا نیز به روشنی قابل مشاهده می باشد .


تست EVEREST Ultimate – Memory Bandwidth :


این تست پهنای باند خواندن و نوشتن را در حافظه اصلی مورد ارزیابی قرار می دهد.

مشاهده می کنید که اورکلاک ناچیز حافظه و اورکلاک فرکانس هسته پردازنده ، ۵% درصد پهنای باند حافظه را افزایش داده است . البته این مقدار بسیار ناچیز می باشد و می توان از آن صرف نظر کرد . البته همانطور که در ابتدای مقاله اشاره شد ، هدف اصلی این مقاله ، صرفاً اورکلاک پردازنده بود .


تستwPrime :


wPrime از جمله نرم افزار های می باشد که با محاسبه الگوریتمی تکرار شونده (محاسبه ریشه های مربع به روش نیوتن ) به صورتی کاملاً Multi Thread، یکی از بهترین نرم افزار های موجود برای تست پردازنده‌های چند هسته ای می باشد.

در این تست نیز محاسبه الگوریتم مورد نظر در حالت فرکانس اورکلاک شده ۲۵% سریع تر از حالت فرکانس عادی انجام شده است .


نتیجه گیری و سخن پایانی


در این مقاله سعی شد تا نهایت ساده سازی بر روی اصطلاحات و تشریح پارامترهای موجود در اورکلاکینگ انجام پذیرد . همانطور که مشاهده کردید انجام یک اورکلاکینگ کاربردی کار بسیار ساده ای می باشد و فقط ساعاتی به وقت و حوصله نیاز دارد . همچنین در تست ها مشاده کردید که در تست های استاندارد و Multithread موجود، اورکلاک هسته پردازنده به صورت مستقیم در افزایش کارایی کلی سیستم موثرترین عامل می باشد .
تا چند سال پیش به شدت با اورکلاک مخالفت و این کار، عاملی جهت آسیب رساندن شناخته می شد . در صورتی که چنین تصوری به شدت غلط و اشتباه می باشد . در واقع اورکلاک کاربردی در صورتی که بر پایه و اساس منطق و با توجه به محدودیت های حرارتی ، ولتاژ و توان مصرفی قطعه مورد نظر انجام شود، حتی در طولانی مدت نیز هیچ گونه مشکلی را برای سیستم به دنبال نخواهد داشت . جالب است بدانید در چند سال اخیر کمپانی های سازنده و مونتاژ قطعات سخت افزاری، به شدت بر روی قابلیت اورکلاک پذیری قطعات ساخت خود مانور می دهند و به دنبال راه هایی برای افزایش قابلیت اورکلاک پذیری قطعات سخت افزاری ساخت خود می باشند .
در سخن پایانی این نکته را یادآوری می کنم که اگر قصد اورکلاک سیستم خود را برای طولانی مدت دارید نهایت سعیتان را بکنید تا نهایت شرایط ایمن که در این مقاله به آن اشاره شد را برای سلامت قطعاتتان در نظر گرفته تا در طولانی مدت دچار مشکل نشوند .


نویسنده : سید مهدی موسوی

[bigbang]

تغییر اسلوب اینتلی ها

از زمان معرفی پردازنده‌های Core 2 تاکنون این پردازنده‌ها توانایی‌های فراوان و قابل اطمینان خود را به خوبی به کاربران ثابت کرده‌اند. نمایش بسیار خوب این پردازنده‌ها سبب شد تا مدت‌ها پیش از عرضه رسمی پردازنده‌های جدید Core i7، انتظارات از قابلیت‌های اورکلاکینگ این پردازنده‌ها نیز در سطح بالایی باشد. هم اکنون و با گذشت چند ماه از عرضه Core i7، اعداد، ارقام و نتایج اورکلاک این پردازنده‌ها در گوشه وکنار اینترنت، حاکی از برآورده شدن این انتظارات است.
قابلیت‌های اورکلاک Core i7، به دلیل پیشرفت‌های انجام گرفته در ساخت آنها، نه تنها از Core 2 Douها کمتر نیست، بلکه بیشتر هم می‌تواند باشد.
جدا از این، اورکلاک Core i7ها به دلیل همین پیشرفت‌ها و تغییرات صورت گرفته در ساختار آنها تفاوت قابل ملاحظه‌ای با Core 2 Douها دارد. در واقع اورکلاک تمام پردازنده‌های اینتل تا قبل از عرضه Core i7 شبیه به هم بوده و از یک روش ساده تبعیت می‌کرد ولی در مورد Core i7ها، روش کار کمی تفاوت کرده و به تفکر و اطلاعات بیشتری نیاز خواهید داشت. ما در اینجا این تفاوت‌ها را به خلاصه و مختصر برخواهیم شمرد.

برای همیشه با فرکانس مسیر(FSB) خداحافظی کنید!


از سال ۱۹۷۸ تا به امروز، تمام پردازنده‌های اینتل توسط مسیر FSB، به تراشه پل شمالی متصل می‌شدند. در این مهندسی کنترلر حافظه درون تراشه پل شمالی قرار می‌گرفت. درCore i7ها، اولا مسیر FSB حذف شده، ثانیا کنترلر حافظه به درون پردازنده انتقال داده شده است.
بنابراین درون بایوس مادربوردهای Core i7، دیگر گزینه‌ای به عنوان فرکانس FSB پیدا نخواهید کرد. در عوض فرکانس جدیدتری با نام Base Clock یا bclock معرفی شده که مقدار پیش فرض آن برای تمام مدل‌های معرفی شده تا به امروز ۱۳۳ مگاهرتز است.
درون یک پردازنده Core i7 به دو بخش کلی Core شامل هسته‌های پردازشی و Uncore شامل سایر قسمت‌ها مثل کنترلر حافظه، حافظه L3 و رابط QPI تقسیم می‌شود. این دو بخش دارای فرکانس‌های عملیاتی مجزا بوده که هر دو فرکانس به فرکانس پایه یا همان base Clock وابسته است. قسمت هسته (Core) دارای یک ضریب فرکانس مجزا است. فرکانس عملیاتی این قسمت از حاصل ضرب این ضریب در فرکانس پایه به دست می‌آید.
به عنوان مثال، فرکانس پردازنده مدل i7-920 که دارای ضریب ۲۰ است از فرمول ۲۶۶۶ =۱۳۳×۲۰ به دست می‌آید. داستان ضریب فرکانس باز و یا بسته، در i7ها نیز وجود دارد. در مدل‌های عادی یا غیر ویرایش فوق‌العاده (non EE)، تنها می‌توان این ضریب را کاهش داد در حالیکه در مدل‌های EE، امکان افزایش این ضریب نیز وجود دارد. نتیجه آنکه برای اورکلاک مدل‌های غیر EE ، تنها راه موجود، افزایش فرکانس پایه بوده در حالیکه برای مدل‌های EE، از هر دو روش افزایش ضریب فرکانس و یا افزایش فرکانس پایه و یا هر دو می‌توان استفاده کرد.

Turbo mode

حالت Turbo، یکی از قابلیت‌های جدیدی است که به Core i7ها افزده شده است. این قابلیت، توانایی اورکلاک اتوماتیک پردازنده را در شرایط پردازشی خاص دارد. به طور خلاصه وقتی Turbo mode از داخل بایوس‌ فعال شود، هنگام اجرای نرم‌افزارهای Single thread، دو واحد و هنگام اجرای نرم‌افزارهای Double thread( مثل اکثر بازی‌ها)یک واحد به ضریب فرکانس هسته افزوده شده که موجب افزایش فرکانس عملیاتی پردازنده می‌شود.
این افزایش، به ضریب فرکانس پیش فرض انجام می‌شود، بنابراین اگر ضریب فرکانس را روی مقداری غیر از پیش فرض آن تنظیم کرده باشید،Turbo mode افزایش را به قدری انجام می‌دهد تا به مقدار توضیح داده شده در بالا برسد. مثلا برای i7-920 که ضریب فرکانس آن ۲۰ است، حالت Turbo این ضریب را به ۲۱ یا ۲۲ افزایش می‌دهد. در صورتیکه ضریب فرکانس این پردازنده را روی ۱۵ قرار داده باشید، باز هم در حالت Turbo به ۲۱ یا ۲۲ افزایش خواهد یافت. افزایش ضریب فرکانس توسط Turbo، در مواقعی که هر ۴ هسته پردازشی، دارای بار پردازشی بوده و یا دمای پردازنده بالا است، انجام نخواهد شد.
اگر پردازنده i7 خود را اورکلاک کرده‌اید و حالت Turbo نیز فعال است، باید به فرکانس‌های عملیاتی جدید در حالت Turbo نیز توجه داشته باشید. این فرکانس‌ها باید در محدوده‌ای باشند که پردازنده پایداری خود را حفظ کند. بنابراین با فعال کردن Turbo باید یک بازنگری کلی در فرکانس پایه و ولتاژ پردازنده داشته باشید.

برون هسته (Uncore): مجزا ولی مرتبط

همانطور که قبلا گفته شد، در در داخل i7ها، به غیر از هسته‌های پردازشی، سایر قسمت‌ها، "برون هسته" یا Uncore نامیده می‌شود. برون هسته، دارای ضریب فرکانس مجزا و در نتیجه فرکانس عملیاتی مجزا است.فرکانس عملیاتی برون هسته از فرمول "ضریب فرکانس برون هسته × فرکانس پایه" به دست می‌آید. تمام مواردی که در مورد باز یا بسته بودن ضریب فرکانس قسمت هسته گفته شد برای قسمت برون نیز صادق است. بنابراین در پردازنده‌هایی که ویرایش فوق‌العاده نیستند (non EE)، با افزایش اورکلاک هسته، عملا غیر هسته نیز اورکلاک می‌شود. حال اگر بخواهید قسمت غیر هسته را اورکلاک نکنید چه باید کرد؟ پاسخ خیلی ساده است، در کنار افزایش فرکانس پایه، ضریب فرکانس بخش غیر هسته را به قدری کاهش دهید تا فرکانس عملیاتی این بخش به میزان مورد نظر برسد.
ضریب فرکانس‌های پیش فرض بخش غیر هسته برای مدل‌های مختلف i7ها را می‌توانید از جدول موجود پیدا کنید.
مهمترین نکته هنگام تنظیم فرکانس بخش برون هسته این است که فرکانس آن، دو برابر فرکانس تنظیم شده برای ماژول‌های حافظه باشد. بنابراین اگر فرکانس ماژول‌های حافظه را روی ۱۳۳۳ مگاهرتز قرار دادید فرکانس بخش برون هسته باید روی ۲۶۶۶ مگاهرتز باشد.


قدری در مورد QPI

مسیر ارتباطی QPI، در پردازنده‌های Core i7 دقیقا مشابه مسیر HT در پردازنده‌های AMD است که پردازنده را به تراشه پل شمالی مرتبط می‌کند.
سرعت این مسیر نیز تابعی از فرکانس پایه است که به صورت" فرکانس پایه × ضریب QPI" تعریف می‌شود. داستان قابل تغییر بودن یا نبودن این ضریب فرکانس با ضرایب قبلی کمی متفاوت است این ضریب در پردازنده‌های نسخه EE قابل تغییر ( کاهش یا افزایش) است ولی در سایر مدل‌ها قابل تغییر نیست. بنابراین هنگام اورکلاک یک نسخه غیر EE، مثل i7- 920، اگر سرعت مسیر QPI از حد مجاز فراتر رفت، چاره‌ای جز کاهش فرکانس پایه نخواهید داشت چراکه ضریب QPI در این پردازنده، اصلا قابل تغییر نیست.
تجربه نشان داده که برای مدل‌های کنونی i7ها، سرعت مسیر QPI بین ۰/۷ تا GT/Sا۲/۷ قابل تحمل و پایدار است.

ولتاژها را فراموش نکنید

در اورکلاک‌های حرفه‌ای، تنظیم ولتاژهای عملیاتی، مهم‌ترین رکن حفظ پایداری به حساب می‌آید.
برای مدل‌های کنونی پردازنده‌های i7، ولتاژ عملیاتی پیش فرض هسته روی ۲/۱ ولت قرار گرفته است. برای خنک‌کننده‌های هیستینک و فن معمولی حد توصیه شده افزایش ولتاژ،۴/۱ ولت است. برای افزایش ولتاژ بیش از این توصیه می‌شود از خنک‌کننده‌های کاراتری استفاده شود.
قسمت دیگری که ولتاژ آن قابل تغییر بوده، رابط QPI است. ولتاژ پیش فرض این قسمت ۱/۱ ولت است پیشنهاد می‌شود برای داشتن یک اورکلاک پایدار، ولتاژ این قسمت راحداقل به ۳/۱ ولت افزایش دهید. البته برای پردازنده قدرتمندی مثل مدل i7 965 EE، ممکن است لازم باشد این مقدار تا ۵/۱ ولت هم افزایش یابد.
ماژول‌های حافظه نیز جزو دیگر قسمت‌هایی هستند که ممکن است نیاز به افزایش ولتاژ عملیاتی داشته باشند. این افزایش ولتاژ باید متناسب با فرکانس عملیاتی ماژول‌های حافظه باشد. بهتر است که ولتاژ عملیاتی حافظه‌های DDR3 در پلتفرم Core i7 از ۶۵/۱ تجاوز نکند چراکه می‌تواند به پردازنده سیستم، آسیب جدی برساند.
آخرین نکته نیز به برخی مادربوردهای مجهزتر تراشه X58 اختصاص دارد. طبق گفته‌های اینتل، ضریب فرکانس حافظه و QPI روی پردازنده‌های غیر EE، قفل هستند. با این وجود برخی سازندگان مادربورد، با تغییراتی در بایوس محصولات X58 خود، امکان تغییر این ضرایب را فراهم کرده‌اند که شرایط اورکلاک را بسیار ساده‌تر می‌کند. هنگام انتخاب مادربورد بد نیست این موضوع را نیز مد نظر داشته باشید.

[bigbang]

اورکلاک به نقل از لپ تاپ


سرعت درحرکت

تمام مطالبی که تاکنون در مورد اورکلاک نوشته‌ایم، به کامپیوترهای دسکتاپ اختصاص داشته و هیچگاه در مورد اورکلاک لپ‌تاپ صحبت نکردیم. طبیعی است که در لپ‌تاپ نیز می‌توان به اورکلاک فکر کرد، چرا که قطعاتی مانند پردازنده مرکزی و پردازنده گرافیکی در لپ‌تاپ همانند گونه دسکتاپ آن‌ها بوده و عملکرد مشابهی دارند. در کامپیوترهای دسکتاپ امروزی ابزار اورکلاک به وفور یافت شده و اکثر مادربوردها قابلیت و ابزار لازم برای اورکلاک پردازنده را با خود به همراه دارند. در مورد کارت‌های گرافیکی نیز نرم‌افزارها و درایورهای سخت‌افزاری، بستر لازم برای اورکلاک را با خود به همراه دارند.
اورکلاک پردازنده گرافیکی در یک لپ‌تاپ تقریبا مشابه اورکلاک یک کارت گرافیکی است. در لپ‌تاپ‌ها اورکلاک سخت‌افزاری پردازنده گرافیکی از طریق بایوس موضوعیت نداشته و این کار را تنها در محیط سیستم‌عامل و از طریق نرم‌افزارهای موجود انجام می‌دهند. همچنین برای اورکلاک پردازنده و یا ماژول‌های حافظه، نمی‌توانید از بایوس مادربورد لپ‌تاپ خود استفاده کنید چرا که اصولا هیچ سازنده‌ای در بایوس لپ‌تاپ خود هیچ قابلیتی برای تغییر فرکانس، ولتاژ و سایر پارامترهای عملیاتی اورکلاک قرار نمی‌دهد. در کل سازندگان لپ‌تاپ، محصول خود را به گونه‌ای در اختیار کاربر قرار می‌دهند تا سهولت اورکلاک قطعات آن به حداقل برسد! با این حال چنانچه تمایل داشته باشید، در ادامه با ابزارهایی آشنا می‌شوید که به شما این امکان را می‌دهد که سی‌پی‌یو و پردازنده گرافیکی سیستم خود را اورکلاک کنید.


Clock Generator

مادربورد تمامی لپ‌تاپ‌ها و کامپیوترهای دسکتاپ به یک چیپ کوچک با نام Clock Generator مجهز شده که سیگنال ساعتی (Clock singnal) را در مدارهای الکترونیکی مورد تولید می‌کنند. فرکانس عملیاتی سی پی یو، پردازنده گرافیکی و ماژول‌های حافظه توسط این چیپ تنظیم می‌شود. این چیپ‌ها قابل برنامه‌ریزی بوده و در کامپیوترها توسط بایوس کنترل می‌شود. نرم‌افزارهایی که قطعات مختلف را اورکلاک می‌کنند، با تغییر اطلاعات این چیپ به این هدف می‌رسند.


نرم‌افزار Clock Gen

برای کنترل فرکانس‌های عملیاتی مختلف سیستم می‌توان از نرم‌افزار Clock Gen استفاده کرد. Clock Gen روی تمامی کامپیوترهای موجود اعم از دسکتاپ یا لپ‌تاپ قابل استفاده است. تنها شرط استفاده از Clock Gen روی لپ‌تاپ شما این است که مدل چیپ تولید سیگنال ساعتی به کار رفته روی مادربورد لپ‌تاپ، توسط این نرم‌افزار قابل شناسایی باشد.


این نرم‌افزار رایگان بوده و از اینترنت قابل دریافت است. با اجرای نرم‌افزار و ورود به منوی PLL Setup می‌توانید مدل چیپ تولید سیگنال ساعتی را انتخاب کنید. برای پیدا کردن مدل چیپ لپ‌تاپ خود می‌توانید در اینترنت جست‌و‌جو کنید. اگر هم نتوانستید مدل دقیق را پیدا کنید می‌توانید از آزمون و خطا هم استفاده کنید!


با انتخاب صحیح مدل چیپ نرم‌افزار اجازه تغییر و فرکانس مسیر (FSB) و فرکانس‌های دیگر مثل فرکانس مسیر PCI Express AGP را به شما خواهد داد.
با تغییر فرکانس مسیر در منوی اصلی نرم‌افزار و اعمال آن خواهید دید که فرکانس عملیاتی پردازنده و ماژول‌های حافظه به صورت لحظه‌ای تغییر می‌کند.


نرم‌افزار Set FSB

عملکرد Set FSB کاملا مشابه با ClockGen است. با انتخاب مدل چیپ تولید‌کننده سیگنال ساعتی، نرم‌افزار اجازه تغییر فرکانس مسیر را می‌دهد.

بعد از تغییر فرکانس عملیاتی پردازنده، باید از یک نرم‌افزار تست پایداری مثل Prime 95 استفاده کرد و از پایداری پردازنده در شرایط عملیاتی جدید مطمئن شوید.
هیچکدام از نرم‌افزارهای Set FSB و ClockGen امکان تغییر ولتاژهای عملیاتی را به کار نمی‌دهند. اگر می‌خواهید با تغییر در ولتاژ عملیاتی پردازنده به اورکلاک بیشتری برسید باید از نرم‌افزار دیگری با نام Right Mark CPU Clock utility استفاده کنید. ما در هفته‌های آینده شرح کاملی از این نرم‌افزار نحوه کارکردن با آن و قابلیت‌های آن در اختیار شما قرار خواهیم داد.
اورکلاک پردازنده گرافیکی
اگر تجربه اورکلاک کارت گرافیکی کامپیوتر دسکتاپ خود را داشته باشید، اورکلاک پردازنده گرافیکی لپ‌تاپ کار دشواری نخواهد بود. اکثر نرم‌افزارهایی که برای اورکلاک کارت‌های گرافیکی استفاده می‌شوند، برای اورکلاک پردازنده گرافیکی لپ‌تاپ نیز قابل استفاده خواهد بود.
پردازنده‌های گرافیکی مجتمع اینتل GMA شانسی برای اورکلاک ندارند. اما برای پردازنده‌های گرافیکی ATI و انویدیا را با نرم‌افزارهایی که در ادامه معرفی خواهیم کرد می‌توانید اورکلاک کنید.


Nvidia nTune

اگر لپ‌تاپ شما از یک پردازنده گرافیکی ساخت انویدیا یا مثل سری جیفورس استفاده می‌کند به راحتی و با نرم‌افزار nTune می‌توانید آ‌ن‌را اورکلاک کنید، با دانلود nTune و نصب آن، یک قسمت جدید در دل پانل کنترلی Fereeiore انجام می‌شود که امکان تغییر فرکانس پردازنده و حافظه گرافیکی را به شما می‌دهد.

Riva Tuner

ریواتیونر معروف‌ترین و پرطرفدارترین نرم‌افزار اورکلاک پردازنده‌های گرافیکی است. این نرم‌افزار روی پردازنده‌های گرافیکی انویدیا و ATI قابل استفاده است. ریواتیونر علاوه بر ابزار اورکلاک، ابزار مناسبی برای نمایش شرایط عملیاتی پردازنده گرافیکی از قبیل دما و فرکانس‌های عملیاتی مختلف آن دارد. ما در گذشته شرح کاملی از نحوه کار با ریواتیونر را در اختیار خوانندگان قرار داده‌ایم.


ATITool


اکثر کاربران ATITool را برای اورکلاک پردازنده‌ها و کارت‌های گرافیکی ATI استفاده می‌کنند. با این حال آنرا برای کارت‌های گرافیکی انویدیا نیز می‌توان به کار برد. این نرم‌افزار قابلیت انجام تست پایداری روی پردازنده گرفیکی را نیز دارد.
در نهایت بعد از استفاده از تمامی این ابزارها به این نتیجه خواهید رسید که سازندگان لپ‌تاپ‌ها بیشتر تمایل دارند که کاربران به فکر اورکلاک لپ‌تاپ نباشند و تا حد ممکن این کار را محدود کرده‌اند. اورکلاک، لپ‌تاپ را از شرایط عملیاتی طبیعی آن خارج کرده به علاوه مصرف انرژی تولید گرما و طول عمر باتری آنرا نیز تا حد قابل ملاحظه‌ای تحت تاثیر خود قرار می‌دهد.

نوید رفعتی

[bigbang]

Overclocking

NVIDIA GTX 780: Core 1202MHz, Memory 1612MHz


With the GTX 780 we get a bit of added voltage to increase the clock speeds to meet our needs. Most importantly more performance in games and synthetic benchmarks. Based on some history with the rest of the Kepler architecture, it was pretty easy to reach the limits of the card with the factory air cooling solution. GPU Boost 2.0 allows some additional leeway when it comes to overclocking by allowing the end user to set both power and thermal limits on the clocks or each one independently. Initially they are linked together so that when you increase one the other follows with a maximum limit of 106% on the power limit and 94 °C for the thermal limit. As you will see in the temperature section we came no where near that thermal limit so the limit for this card was the available voltage and clock speeds it would run with that voltage.
Firing up the latest beta version of EVGA's PrecisionX overclocking and tuning utility, I increased the fan speed to the maximum level; this is to provide the best possible cooling scenario as well as looking at the worst noise levels the fan would ever deliver. I then maxed out the voltage and started increasing clock speeds. The first adjustment netted a dynamic boost clock of 1100MHz on the core for a hefty 200MHz boost over the reference boost clock. Further tuning got the boost clock up to 1202MHz, which proved stable through all of the gaming tests. I could run higher clock speeds through some of the games but not all with 3DMark being the primary failure point. Even so that's about a 34% boost in clock speed on the Kepler core. The memory was a lot less forgiving when it came to overclocking, only reaching 1612MHz or about 7%. Every bit helps when you chase benchmark scores
.

Maximum Clock Speeds:
Testing for the maximum clock speed consisted of looping Unigine Heaven 4.0 for 30 minutes each to see where the clock speeds failed when pushed. If the clock speed adjustment failed, then the clock speeds and tests were rerun until they passed a full hour of testing.
Gaming Tests
Metro: Last Light
Crysis 3
Far Cry 3
Battlefield 3
Batman: Arkham City
Unigine Heaven Benchmark 4.0
3DMark