ضرب المثل های کردی .....

[behnam5555]

- فه رزان مه ده به قه رزان( فه رزی خوت به قه رزی خه لک مه ده ):

آدم عاقل نقد را به نسیه نمی دهد.

- قه زای دیزه له گوزه که وت :

گنه کرد در بلخ آهنگری

به شوشتر زدند گردن مسگری

- قشقه ره به خورایی پشتی گامیش ناخورینی
معادل : بویه پیت ده لیم مامه چوله که م بو بگری :

هیچ گربه ای محض رضای خدا موش نمی گیرد.

- قه ل به قه ل ده لی روت ره ش :

آبکش به آبکش می گه دو سوراخه.

دیگ به دیگ می گه روت سیاه.

- کاتی پیوانه پر بی ، بیکه یه سه ر لیی ده رژی :

فواره چون بلند شود سرنگون شود.

- کاله ک خوری یان بیستان رن :

خربزه خور تو را به پالیز چه کار؟

انگور خور از باغبان مپرس.

از آسیا که بیرون می روی تو را با سنگ و پاسنگ چه کار.

- که چه ل ده ر مانکه ر بایه ، سه ری خوی ده رمان ده کرد :

کل اگر طبیب بودی ، سر خود دوا نمودی.

- کچی دایک تاریفی بکا ، بو ماله خالوان چاکه :

مشک آن است که خود ببوید نه آن که عطار بگوید.

- که ر ئاخوری خوی ده ناسیته وه :

خر آخورش را گم نمی کند.

- که ر بچیته بانه نابی به هیستر :

خر عیسی گرش به مکه برند

چو بازآید همان خر باشد