بارداری و مباحث مربوط به آن

[ترنم]

بارداری شما را چه شکلی می‌کند؟

این یک هدیه برای شماست، هدیه‌ای بزرگ که بزرگ‌ترین اتفاق زندگی یک زن است، طبیعی است که این اتفاق با تغییرات زیادی در زندگی شما همراه خواهد بود، این تغییرات صرفا در زندگی شما نیست بلکه در جسم و روح شما هم خواهد بود، قطعا با شروع دوران بارداری متوجه می‌شوید که تغییرات ایجاد شده در شما تنها در ناحیه شکم و ران‌هایتان نیست و تغییرات ناشی از بارداری تقریبا تمام ارگان‌های بدن یک زن را درگیر می‌کند. این مطلب برخی از تغییرات ایجاد شده در بدن زنان باردار را برای شما می‌گوید.

تغییرات موها
در برخی موارد دیده شده که موها طی دوران بارداری حالت زیباتر و مناسب‌تری پیدا می‌کنند. در کل این تصور عمومی وجود دارد که بارداری باعث درخشان‌تر شدن و سالم‌تر شدن موها می‌شود، اما برای برخی زنان حالت‌های ناراحت‌کننده با بارداری رقم می‌خورد برای مثال در برخی زنان با اتمام دوره بارداری ریزش مو به صورت منطقه‌ای یا عمومی رخ می‌دهد. دکتر دوسون مانتاسیمو، متخصص پوست و مو در دانشگاه هاروارد در این مورد توضیح می‌دهد: «طی دوران بارداری برخی هورمون‌ها در بدن مادر بالا می‌رود که این هورمون‌ها به استحکام و زیبایی موها می‌انجامد که بلافاصله پس از زایمان میزان این هورمون‌ها افت می‌کند و در نتیجه شرایط ریزش موها فراهم می‌شود.» البته دکتر مانتاسیمو به همه زنان باردار اطمینان می‌دهد که نباید نگران این موضوع باشند. او می‌گوید که این ریزش موها حداکثر تا 6 ماه پس از زایمان برطرف می‌شود و آن چیزی که خانم‌های باردار و تازه‌مادران باید از آن مطلع باشند این است که اضطراب این حالت را تشدید می‌کند.


رگ‌های زشت
زنان طی دوران بارداری بیشتر از سایر اوقات ممکن است به بیماری‌های واریسی عروق مبتلا شوند. دکتر امانوئل وردامایلن، متخصص عروق در بیمارستان سن جیمز نبراسکا در این مورد می‌گوید:‌«طبیعی است که با افزایش فشار روی عروق و به ویژه عروق پاها و اندام تحتانی طی بارداری احتمال بروز مشکلات عروقی و بروز واریس بالا می‌رود، اگر هم طی یک بارداری واریس بروز کند، در بارداری‌های بعدی ممکن است میزان و شدت این واریس‌ها افزایش یابد.» دکتر وردامایلن توضیح می‌دهد: «وزن کودک و اضافه‌ وزن مادر باعث افزایش فشار روی عروق می‌شود و این‌گونه بازگشت خون به سمت قلب سخت‌تر می‌شود و اختلال در عملکرد عروق باعث بروز واریس و ظاهر خاص عروق واریس به ویژه در ران‌ها و پاها ایجاد می‌شود.»


وقتی حلقه‌تان دیگر به انگشت‌تان نمی‌خورد
قبلا برای شما گفتیم که اگر طی دوران بارداری متوجه شدید کفش‌های‌تان برایتان کوچک شده و پایتان سایز بزرگتری پیدا کرده تعجب نکنید، حالا هم به شما می‌گوییم که جز پاهایتان دست‌های‌ شما هم ممکن است طی دوران بارداری افزایش سایز پیدا کنند. دکتر کایرو در این مورد می‌گوید: «در کنار پاهای شما، دست‌هایتان هم ممکن است طی دوران بارداری بزرگتر و چاق‌تر شوند، اما مکانیسم این موضوع چگونه است؟ طی دوران بارداری با همان مکانیسمی که قبلا توضیح داده شد احتباس مایعات رخ می‌دهد و این حالت می‌تواند باعث افزایش اندازه دست‌ها و ورم کردن آن‌ها شود. گاه مقدار ورم به حدی است که ممکن است حلقه یا انگشترهای شما دیگر اندازه انگشت‌های‌تان نباشد. در مورد ورم کردن و بزرگ شدن دست‌ها باید گفت با وجودی که بیشتر موارد این حالت پس از پایان بارداری خود به خود بهبود می‌یابند، اما مواردی هم دیده شده است که بزرگ شدن دست‌ها در زنان باردار حتی پس از پایان بارداری هم باقی مانده و حتی به صورت دائمی درآمده است.


رنگ پوست‌تان می‌پرد
اگر بلافاصله پس از مادر شدن و پایان دوران بارداری متوجه تغییراتی در پوست‌تان شدید تعجب نکنید، این اتفاقی است که برای بسیاری از تازه مادران می‌افتد. دکتر لوراکوریو، متخصص زنان و زایمان در مرکز پزشکی مون سینایی در نیویورک می‌گوید: «چه در دوران بارداری و چه بلافاصله پس از زایمان بروز آکنه و جوش در زنان طبیعی است. البته این حالت بیشتر در سه ماهه اول بارداری رخ می‌دهد و معمولا چند هفته پس از ظهور حتی بدون درمان شدن بهبود پیدا می‌کنند.» جدا از آکنه بروز ندول‌های پوستی یا دانه‌های پوستی یا skin tag هم در دوران بارداری ممکن است در نقاط مختلف پوست رخ ‌دهد که برخی از آن‌ها خود به خود بهبود پیدا می‌کنند، اما اگر این دانه‌های‌ پوستی بهبود پیدا نکرد هم نگران نباشید زیرا یک پزشک متخصص پوست و مو می‌تواند به راحتی این دانه‌ها را از پوست شما بردارد. یک تغییر دیگر پوست در دوران بارداری تغییرات رنگدانه‌ای و رنگ پوست است. یکی از شایع‌ترین این تغییرات ایجاد خط بارداری یا لینه‌آ نیگرا است که خطی تیره و عموما قهوه‌ای است که به صورت عمودی روی شکم ایجاد می‌شود و پس از مدتی خود به خود از بین می‌رود، اما فرم شدید و ناراحت‌کننده تغییرات پوستی، بی‌رنگ شدن یا تغییر رنگ یافتن پوست است که ممکن است در هر نقطه‌ای از بدن یا حتی در کل بدن رخ بدهد.


کفش‌تان دیگر به پای‌تان نمی‌رود...
بارداری می‌تواند روی اندازه پای زن تاثیر بگذارد. نتایج تحقیقات چاپ شده در بولتن فیزیکال مدیسین ثابت می‌کند که بارداری می‌تواند اندازه پای زنان را افزایش دهد. در این مطالعه گروه تحقیق طول و قوس کف پای 149 زن باردار را در آغاز بارداری‌ سپس در پایان ماه پنجم بارداری و 5 ماه پس از پایان بارداری اندازه‌گیری کردند. در 60 تا 70 درصد این زنان میزان قوس کف پا کاهش یافته بود و حدود 2 تا 10 میلی‌متر هم به طول پا اضافه شده بود اما نکته جالب این است که میزان افزایش طول پا و کاسته شدن از قوس کف پا با میزان وزن گرفتن زنان طی بارداری ربطی نداشت. دکتر بیل سگال، پزشک متخصص زنان و زایمان و پروفسور تحقیقات پزشکی در زمینه بارداری در دانشگاه بالتیمور که محقق ارشد انجام این پروژه بوده است، می‌گوید:‌ «نتیجه تحقیقات ما نشان داده است که تغییرات ایجاد شده در اندازه و حالت پای خانم‌ها با میزان وزن گرفتن آن‌ها در دوران بارداری ارتباطی ندارد، درعین حال تحقیقات ما نشان داد که این تغییرات با میزان کاسته شدن وزن این زنان پس از به پایان بردن دوران بارداری هم ارتباطی ندارد.»


اما چه مکانیسمی می‌تواند پشت این تغییرات جالب باشد؟ دکتر سگال می‌گوید که او و تیمش اعتقاد دارند که دو هورمون مهم زنانه که در دوران بارداری هم نقش مهمی را ایفا می‌کنند یعنی هورمون‌های استروژن و ریلکسن، در این مورد دخیل هستند. وی ادامه می‌دهد:« ما فکر می‌کنیم که وظیفه اصلی این 2 هورمون ریلکس کردن لیگامان‌های مفاصل و لگن برای ساده‌تر کردن زایمان و بارداری است، اما این هورمون‌ها در تمام بدن پخش می‌شوند و برای همین مفاصل زانو و مچ دست هم نوعی از شل‌شدگی و درصدی از افتادگی را تجربه می‌کنند. درکل می‌توان گفت که این تغییرات در لیگامان‌ها و عضله‌های پا باعث بروز تغییرات در پا در بارداری می‌شود.»»

[chalipa.net]

IVF (آی وی اف ) چیست ؟

ای وی اف IVF چیست ؟

ناباروری یک مسئله شایعی است که امروزه برای زوجهایی که نابارور هستند یک معضل محسوب می شود. در بعضی موارد مشکل از طرف خانمها و در موارد دیگر این مشکل از طرف آقایون است. در شرایطی که هیچ راهی برای این دسته از زوجها وجود نداشته باشد،IVF یا مخفف (In Vitro Fertilisation ) لقاح آزمایشگاهی یا لقاح خارج از رحمی، لقاحی که خارج از بدن زن، تحت شرایط مثل آزمایشگاه صورت می گیرد. تنها راه پیشنهادی است که آنها می توانند باردار شده و صاحب فرزند شوند.

بیشتر ما تصور می کنیم زمانیکه برای بارداری برنامه ریزی می کنیم، قادر هستیم به شکل طبیعی باردار شده و صاحب فرزند شویم. اما همیشه همه چیز آنطور که ما می خواهیم پیش نمی رود. در حقیقت درصدی از زوجها وجود دارند که ناباروری را تجربه کرده اند.

چه زمان باید به متخصص مراجعه شود

معمولا به زوجهایی که مدت ۲ سال یا بیشتر است برای بارداری تلاش می کنند اما موفق نمی شوند پیشنهاد می شود تا از این روش استفاده شود. ابتدا یک مشاوره با پزشک عمومی و ارجا به پزشک زنان بویژه متخصص در نازایی روند معمول این کار است.

در IVF چه اتفاقی می افتد

IVF شامل چند مرحله است و در هر بیمارستانی تکنیکهای آن متفاوت است. اما روند کلی آن مشابه یکدیگر است. پنج مرحله ی معمول در IVF :

-تحریک کردن تخمدانها برای ایجاد تخمک بیشتربا استفاده از داروهای باروری

-برداشتن تخمکها از فولیکول تخمدان

-باروری تخمکها در آزمایشگاه

-انتقال تخمک بارور شده، جنین، یا تخمک و اسپرم به داخل رحم

- درمان هورمونی برای آماده سازی رحم برای دریافت تخمک بارور شده

تحریک فولیکل

راه های درمانی زیادی برای تحریک فولیکول بوجود آمده است تا تخمکهای بیشتری تولید شود. تخمکهای بیشتر که کاملا بالغ و بزرگ هستند، شانس باروری را افزایش می دهند. تجمع چندین تخمک شانس باروری یکی از آنها را افزایش می دهد. هدف این است که به شکل مصنوعی ۵ الی ۱۲ تخمک بالغ در شرایط کنترل شده و تحت نظارت بوجود بیاید این وضعیت ۱۲ روز پس از تزریق صورت می گیرد. به خانمها و همسران آنها کاملا آموزش داده می شود که به چه شکل این کار انجام می شود.

برداشت تخمک

رشد فولیکول بوسیله سونوگرافی و آزمایش خون بویژه سطح استروژن تحت نظارت قرار داده می شود. زمانیکه فولیکول تخمک دار به اندازه کافی رشد کرد و آماده جمع آوری بود تزریق هومون hCG انجام می شود. یکی از کارهایی که این هورمون انجام می دهد تحریک فولیکول برای آزاد کردن تخمک است. برداشت معمولا در حدود یک روز و نیم در بیمارستان تحت بیهوشی انجام می شود. یک سوزن بسیار باریک داخل فولیکول می شود و به آرامی تخمکها را می مکد.

نقش همسر

با هر انزال، ۲۵۰ میلیون اسپرم آزاد می شود. این تعداد با توجه به فاکتورهایی چون سن، هورمون، دفعات انزال، رژیم و سلامتی عمومی مرد متفاوت است. با درمان استاندارد ivf تخمکها و اسپرمها در یک ظرف پلاستیکی با یکدیگر ترکیب می شوند. اگر اسپرم از کیفیت خوبی برخوردار نباشد، بنابراین اسپرم مستقیما به داخل تخمک تزریق می شود سپس به داخل رحم زن انتقال داده می شود. این روند تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) نام دارد.

یک راه جایگزین دیگری نیز وجود دارد، اسپرم جمع آوری شده و سپس طبقه بندی می شوند. در نهایت بهترین اسپرم از نظر دوام و رشد از بین تمام اسپرمها انتخاب می ود و مستقیما داخل رحم زن تزریق می شود.

در حال حاضر امکان فریز کردن جنین نیز وجود دارد(تخمک بارور شده فریز می شود تا در آینده از آن استفاده شود). این جنین های فریز شده چنانچه پروسه ivf با شکست روبرو شود یا رحم برای انتقال و باروری قابلیت لازم را نداشته باشد، قابل استفاده است.